50 สุดยอดเพลงที่บ่งบอกถึงยุค 2000s
พอได้อ่านบทความ 100 เพลงที่บ่งบอกความเป็นยุค 2000s (หรือฝรั่งเรียก Noughty จากตัวย่อ 00s ซึ่งมีเสียงฟังดูใกล้เคียงกับ naughty ที่แปลว่า ซุกซน ขี้เล่น ลามก ฯลฯ ด้วย) จาก telegraph แล้วรู้สึกจิตหงุดเงี้ยว (ห้ามผวน) ทั้ง ๆ ที่น่าจะรู้อยู่แล้วว่ามันต้องมีแต่เพลงตลาดมาเกือบร้อยแน่ ๆ แต่สิ่งที่ชวนให้หงุดหงิดคือมันเต็มไปด้วยเพลง Hip-Hop กับ R&B โหล ๆ ของยุคปัจจุบัน ซึ่งบล็อกเกอร์รายนี้เกลียดมาก (รสนิยมส่วนตัว ขออภัย) และมันก็มาเบียดบังเพลงแนวอื่น ๆ ที่ผู้เขียนชอบมากกว่าด้วย แถมในอันดับต้น ๆ ของลิสท์นี้ก็ดันมีศิลปินที่ผู้เขียนเกลียดสุด ๆ อย่าง Amy Winehouse กับ Arctic Monkeys (The Most OVERRATE Specie in this universe)
ให้ตายสิเอ็ง!!! อังกฤษนิยมชะมัด โลกนี้มันกว้างกว่านั้นนะจ๊ะ
ด้วยว่าความหงุดเงี้ยวในครั้งนี้มันนำไปสู่การทำลายล้างไม่สำเร็จ (จะแฮ๊กเว็บมันเรอะ!?) เลยต้องดิสเพลซเมนท์ และ/หรือ ซับลิเมชั่น (โปรดอ่าน "Defensive mechanism" ของซิกมุนด์ ฟรอยด์) ให้กลายมาเป็นพลังสร้างสรรค์แทน ด้วยการจัดของตัวเองในบล็อกแม่มเลย
ในยุคที่สื่อพลเมืองเบ่ง(ก)บาล ตูข้าก็ขอทำตัวเอาแต่ใจตัวเองด้วยการจัดอันดับ 50 เพลง ที่บ่งบอก (ถึงร้อยไม่ไหวว่ะ ไม่บ้าพอ) ยุคสมัย 2000s ของข้าพเจ้าเองเสียเลย ถ้าผู้อ่านเกิดไม่พอใจขึ้นมาห้ามแฮกนะครับ ไปสร้างของตัวเองเอามาอวดเสีย แล้วตูข้าจะแวะไปเชยชมบ้าง ฮ่า ๆ
ไอ่่บทความที่ว่าไปอ่านได้ ที่นี่
ว่าแ้ล้วเรามาเริ่มกอันดับที่ 50 กันเลยดีกว่า
#50 Title : Hate Me Artist : Blue October
Blue October อาจไม่ใช่วงร็อคที่ดีเด่นอะไรมาก แต่สิ่งที่ผมชอบที่สุดคือเพลงของอีตาหัวหน้าวง (จัสติน) มันซื่อสัตย์กับตัวเองมาก ภาคดนตรีก็เป็น Pop Rock ที่โคตร Emotional คือเต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกมาก เผลอ ๆ มากกว่าวงที่เรียกตัวเองมากกว่า Emo ซะอีก และเพลง Hate Me นี้ก็เป็นเพลงเด่นที่สุดของอัลบั้มที่ (น่าจะ--เพราะยังฟังมันไม่ครบทุกอัลบั้ม) ดีที่สุดของตุลาฟ้าหม่นวงนี้คือ Foiled
Hate Me - Blue October
Create Date : 04 ธันวาคม 2552 |
|
67 comments |
Last Update : 4 ธันวาคม 2552 2:09:56 น. |
Counter : 14244 Pageviews. |
|
 |
|
Title : By The Way
Artist : Red Hot Chili Peppers
ฟังค์ร็อคสุดมันส์ ที่ฟรุสซิอันเต-มือกีต้าร์ของวงพริกไทยร้อนเร่า บอกว่าเป็นเพลงที่เขาแต่งแล้วมีความสุขที่สุด ไม่นับว่ามันแพร่กระจายความดังไปทั่วย่านที่ผู้เขียนอาศัยอยู่ และกลายเป็น Signature song ของวงนี้ไปแล้ว