 |
|
|
 |
 |
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
เมื่อพดดีเพรส....ตอนต่อ
ต่อจากตอนที่แล้ว
หลังจากกินยาได้ 3 วันก็อาการไม่สู้ดี
โชคดีมีน้องชวนไป อบรม บ่มนิสัย เกี่ยวกับการ เจริญสติ ได้พบจิตแพทย์ด้วย เป็นผู้ บรรยาย หลังจาก การปฏิบัติ ด้วยการ มีสติ และฟังบรรยาย ทำให้สามารถหลับได้โดยไม่ต้องใช้ยา
จากนั้นได้ไปปฏิบัติ ธรรม ที่โกเอ็นกา ระหว่างนั้น จิตก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ มีความคิดวิตกจริต คิดหวั่นกลัวเรื่องร้ายๆ คิดเยอะ คิดมาก
แต่ก็อยู่ได้ 10 วัน กลับมา ฉลองปีใหม่ ที่บ้านพอดี
แต่อาการไม่ค่อยดีกินอะไรไม่ค่อยลง
พยายามนั่งสมาธิ สวดมนต์ ฟังธรรมท่านชยสาโร เยอะมาก เดินจงกรม
และไปเล่นโยคะ มกราคม 2562 น้ำหนักค่อยๆลดลงเรื่อยๆ จนซูบผอม หน้าโทรม แต่ก็พยายามต่อไป
กินยานอนหลับบ้างไม่กินบ้าง ออกกำลังกาย กินอาหารได้น้อย
บางวัน ก็มีอารมณ์ปกติ นึกว่าตัวเองหายจากอาการซึมเศร้าแล้ว
แต่แล้วก็เป็นเหมือนเดิม รู้สึกเครียดมากระหว่างที่ต้องตัดสินใจ ว่า
ถ้าเราไม่หาย คงจะต้องกลับไปหาหมอ และกินยาต่อ ซึ่งถ้าเราปรับอารมณ์เราไม่ได้เอง อาจจะต้องกินยาไปเรื่อยๆเป็นปี เป็นเดือน หรืออาจจะต้องกินยาไปตลอดชีวิต
แค่คิดก็เครียดไปหมด ในที่สุดตัดสินใจว่า
จะต้องหายด้วยตนเอง
เพราะ จิตอยู่เหนือกาย
การที่เรามีอาการซึมเศร้า อาจจะเกิดจากสารเคมีในสมองไม่สมดุล หรือจากความวิตกกังวล
ความเครียด หรือฮอร์โมน ผิดปกติ
ช่วงนั้นอารมณ์ผิดปกติมาก
วิตกกังวล ไปหมดทุกสิ่งอย่าง
มีโปรแกรมจะต้องไปเชียงรายอีก 2 รอบ ก็ไม่ค่อยอยากไป แต่ในที่สุดก็ไป
ได้มีโอกาส ไปไหว้พระใส่บาตรทำบุญ ได้แต่อธิษฐาน ว่าขอให้เรา หายเป็นปกติ
จนประมาณเดือนกุมภาพันธ์ หลังกลับจากเชียงราย ที่ได้ไปใส่บาตรกับครูบาท่าน1ให้พรยาวมาก
กลับมาอยู่บ้านได้ 2 วัน ก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองหายแล้ว
ในตอนสายวันหนึ่ง ก็ได้นั่งวาดรูป และทำงานฝีมือ เป็นสมุดจากดอยตุง ซื้อที่สนามบินจังหวัดเชียงราย
จึงเริ่มรู้สึกตัวว่า ตอนอยู่เชียงราย นั่งดื่มกาแฟคนเดียว ในร้าน ใกล้ภูเขา
รู้สึกตัวเองมีความสุขสงบในใจ มาย้อนคิดดู
น่าจะเป็นวันนั้น ที่รู้สึกสุข สงบ 7 กุมภาพันธ์ 2562
มาย้อนคิดถึงตอนเริ่มมีอาการ อารมณ์มันก็ผิดปกติ ตั้งแต่ ต้นปี 2561 แต่มันไม่ได้เป็น ทุกวัน
จนกระทั่งประมาณเดือนกันยายน เริ่มรู้สึกว่าเราอารมณ์ไม่ค่อยดี โกรธง่ายหงุดหงิด โมโห ด้วยเหตุเพียงเล็กน้อย
จนกระทั่งเริ่มมีอาการซึมเศร้า กินไม่ลงน้ำหนักลด นอนไม่ค่อยหลับ
รวมแล้วน้ำหนักลดไปประมาณ 10-15 กิโล
เป็นสิ่งเดียว ที่ดีที่สุด เพราะน้ำหนักลดลง โดยไม่ต้องใช้ความพยายามมาก
แค่ซึมเศร้า กินไม่ได้นอนไม่หลับ 555
ภูมิใจมากที่น้ำหนักลด หลังจากที่น้ำหนักขึ้นมา กว่า20 โล หลังเรียนจบทำงาน
อายุมากขึ้น ถ้าจะลดให้น้ำหนักเท่าตอนเรียนจบ อาจจะทำให้ดูโหงวเฮ้งไม่ดี
คิดว่าขณะนี้กำลังเกือบจะดีแล้วขึ้นมาอีก 5 กิโลกรัม นับจากหายดีเพรส
สิ่งที่อยากแนะนำสำหรับ ใครที่บังเอิญได้อ่านบล็อกนี้การดูแลจิตใจความคิดและอารมณ์์์์์ควบคู่ไปกับสุขภาพกายจะเป็นสิ่งที่ดี
นั่งสมาธิฟังธรรมสวดมนต์ไหว้พระ ทำบุญทำทาน ออกกำลังกายออกกำลังจิต ฝากให้มีสติ รู้ตัวทั่วพร้อม
และ
ปลงให้ได้ว่าอนิจจังทุกขังอนัตตา
การที่น้ำหนักลดลงได้อาจจะไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด
สิ่งที่ดีที่สุด น่าจะเป็น ความคิด ที่จะต้อง รักษาจิตของตัวเอง
มีความสุขกับปัจจุบัน
ไม่วิตกกังวลคิดมาก กับเรื่องอนาคตเรื่องที่ยังไม่เกิด เรื่องในอดีต ที่ผ่านไปแล้ว และแก้ไขอะไรไม่ได้
ดูแลจิตใจตัวเองและคนรอบข้าง บ้าง
เพราะชีวิต นั้นเป็นทุกข์
มีแต่ทุกข์ที่เกิดขึ้น แล้วดับไป
พยายามทำใจว่า ชีวิตของใครก็เป็นหน้าที่ของคนคนนั้นที่จะต้องดูแล ทั้งสุขภาพกายสุขภาพจิตให้ดี ส่วนพดนั้น ได้แต่ อยู่ห่างๆอย่างห่วงห่วง
เพราะยังปฏิบัติธรรม เจริญสติ ของตัวเอง ยังไม่ไปถึงไหน เป้าหมาย ที่ตั้งใจไว้ในชาตินี้ คือ พด..สูู่โสดาบัน
ยังโกรธง่ายอยู่ดีแต่ก็ลดน้อยลงหน่อยมีสติมากขึ้น นิดหน่อย
บาย
20.15น.
| Create Date : 15 กันยายน 2562 |
| Last Update : 15 กันยายน 2562 20:15:52 น. |
|
7 comments
|
| Counter : 555 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
| นักเหงา....มืออาชีพ |
 |
|
|
|
|
ตื่นเต้นนอนไม่หลับพรุ่งนี้จะไปเที่ยว 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
