ถ้ามีโอกาสได้พูดกับตัวเองในวัยเด็ก หรือพูดกับตัวเองในอดีต เพื่อนๆ อยากจะบอก อยากจะเตือน อยากจะให้กำลังใจ หรือทำอะไรกับเด็กคนนั้นในวันนั้นบ้าง

 

----------------------------

 

อยากบอกตัวฉันในวัยอนุบาลว่า "เธอๆ เธอรู้ปะ การที่เธอมาถึงตรงที่เข้าแถวก่อนคนอื่นเมื่อถึงเวลาเคารพธงชาติ ครูเขาชื่นชมเธอมากเลยนะ ครูเขาบอกแม่ว่าเธอเป็นเด็กตรงต่อเวลา แล้วแม่ก็จะชมเธอเรื่องนี้เสมอ"

 

อยากบอกตัวฉันในวัยประถมว่า "เธอๆ หนึ่งน่ะเป็นเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่ดีมากๆ นะ ถึงเขาจะชอบกวนเธอ แหย่เธอ แกล้งเธอ เธออาจจะรำคาญเขา แต่ตอนโตเขาเป็นคนหนึ่งที่ได้ช่วยน้องเธอจากปัญหาที่เกิดขึ้นครั้งหนึ่ง"

 

อยากบอกตัวฉันในตอนม.ต้นว่า "เธอๆ กลิ่นตัวของเธอแรงนะ สารส้ม โรลออนยี่ห้อไหนๆ ก็ใช้ไม่ได้ผล มีอยู่ยี่ห้อเดียวที่ระงับกลิ่นกายเธอได้ดีที่สุด คือ นีเวีย"

 

อยากบอกตัวฉันในตอนม.ปลายว่า "ใน 3 คนที่แกล้งเธอ คนที่ดีที่สุดคือมลนะ แต่จริงๆ เบลล์ก็ดีหลังจากที่พวกเขาวงแตกตอน ม.5 แต่ตอนโตตอนทำงานแล้ว จะมีแต่มลที่ติดตามชีวิตเธอ มลเขามากดถูกใจให้เธอหลายครั้งนะเวลาที่เธอเขียนอะไรดีๆ หรือลงผลงานของเธอในเฟซบุ๊ก"

 

อยากบอกตัวฉันในตอนมหา'ลัยว่า "เธอๆ เลคเชอร์ของเธอน่ะช่วยเพื่อนบางคนในเอกได้นะ ตำราเรียนหรือชีทเรียนที่เธอจดอะไรต่างๆ ไว้ก็ช่วยน้องรหัสเธอได้"

 

อยากบอกตัวฉันในวัยเยาว์ ในวัยรุ่นว่า "เรื่องความรัก เรื่องอกหัก มันเป็นเรื่องธรรมดามาก พอโตขึ้น เธอก็จะเจอมันอีก ความเจ็บปวด มันจะทำให้เธอแกร่งขึ้น แต่เธออย่าปิดกั้นตัวเอง

 

ชีวิตคือการออกเดินทาง การจะเจอใครสักคน ได้เจอความรักที่ใช่ เธอก็ต้องออกเดินทางเช่นกัน

 

ความรักคือความรัก เธอสามารถรักได้ทั้งผู้ชายและผู้หญิง 

 

เธอดูแลความรักของเธอให้ดีๆ นะ อย่าทำให้ใครผิดหวัง"