Bloggang.com : Great_opal : ถนนสายนี้มีตะพาบ – จั๊กแร้รมควันกับจักจั่นลงรู

ถนนสายนี้มีตะพาบ – จั๊กแร้รมควันกับจักจั่นลงรู

วันนี้พบกับรายการพระจันทร์ทีวีอีกครั้งนะครับ
จากที่คราวก่อนเราพบกันเรื่องลูกหมู 3 ตัว
วันนี้พระจันทร์จะมาทำบทวิเคราะห์ของคำว่า “จั๊กแร้รมควันกับจักจั่นลงรู”
โดยผมจะแยกคำนี้ออกเป็นสองประโยค เริ่มจากจั๊กแร้รมควันก่อนนะครับ
สำหรับผมถ้าพูดถึงจักแร้ผมคงจะคิดถึงเรื่องกลิ่น
ดังนั้น.....วันนี้ผมมีผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์มาให้ความรู้และเป็นพิธีกรร่วมกัน
ขอเชิญพบกับ...... “คุณหมอคนสวยของผมครับ”
(แปะๆๆๆๆ)

สวัสดีครับคุณหมอ
ผมอยากให้คุณหมออธิบายว่า คุณหมอคิดถึงผมไหมครับ เอ๊ย ...
คุณหมอช่วยอธิบายเรื่องรักแร้และการรมควันให้ฟังหน่อยได้ไหมครับ(คุณหมอทำอาหารเก่ง)

ได้ค่ะ.....เอาแบบอธิบายง่ายๆนะคะ
บริเวณรักแร้มีต่อมเหงื่ออยู่สองชนิด ชนิดแรก(Eccrine glands)ผลิตเหงื่อใสไม่มีกลิ่น สร้างเหงื่อเพื่อระบายความร้อนออกจากร่างกาย
อีกต่อมหนึ่ง(Apocrine glands) สร้างเหงื่อที่มีความเหนียวมากกว่าและเปลี่ยนสภาพทันทีที่สัมผัสกับอากาศและแบคทีเรียตามผิวหนัง
พูดง่ายๆก็คือ กรดไขมันจะผสมกับแอมโมเนีย ออกมาเป็นกลิ่นเปรี้ยวๆนั่นเองค่ะ

ส่วนการรมควันนั้น หลักการมันอยู่ที่การกำจัดความชื้น อาจจะเพื่อถนอมอาหาร หรือ แปรรูปผลิตภัณฑ์ต่างๆ
เป็นการแปรรูปโดยการ “กำจัดความชื้น” ออกไปค่ะ

คุณพระจันทร์อยู่กับจักจั่นและแมลงต่างๆบ่อย แล้วคำว่า “จักจั่นลงรู” ล่ะคะ

จักจั่นเป็นสิ่งหนึ่งที่ผมชอบมากๆ อย่างที่ผมเคยเล่าให้คุณหมอฟัง
จักจั่นมีวงจรชีวิตที่มหัศจรรย์ มันอยู่บนโลกมากว่า 200 ล้านปี
ไข่ของจักจั่นนั้นจะอยู่ตามเปลือกไม้ต่างๆเป็นเวลาประมาณ 4 เดือน
พอเป็นตัวอ่อน จะไปใช้ชีวิตใต้ดินนานถึง 6- 7ปี
ช่วงใกล้โตเต็มวัย จักจั่นจะเริ่มออกมาผึ่งแดดข้างนอก ตัวจะเป็นสีแดงนั่นคือช่วงใกล้โตเต็มวัย
พอจักจั่นโตเต็มวัย จะออกมาอยู่ข้างนอกเต็มตัว
ตัวผู้สามารถส่งเสียงร้องได้ถึง 200 เดซิเบล ตัวเมียไม่มีเสียงร้อง
ตัวผู้จะร้องเพื่อหาคู่ นานๆจะร้องเพื่อป้องกันตัว แต่ส่วนใหญ่จะร้องเพื่อจีบสาว
จักจั่นคงเป็นต้นกำเนิดของคารมและคมคาย
ใช้แต่เสียงจีบผู้หญิง แถมเสียงนี้ยังไปได้ถึง 1-2กิโลเลยทีเดียว
เป็นสิ่งมีชีวิตที่ผมนับถือเป็นอาจารย์ด้านการจีบสาวเลยทีเดียว

ผมอยากพูดตรงนี้ แต่ให้ได้ยินไปถึงคุณหมอจัง อิอิ

แต่ว่า...........
จักจั่นที่โตเต็มวัย จะมีอายุเพียง 1 สัปดาห์
ผ่าร้อนผ่านหนาวมามากมาย อยู่ใต้ดิน
ออกมาจากดินเพื่อที่จะใช้ชีวิต 1 สัปดาห์ เพื่อตามหาใครสักคน.....

จักจั่นลงรูนั้น สำหรับผม.....
คงเป็นเหมือนจักแร้รมควัน
ตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว

ยังไงเหรอคะ พระจันทร์

การที่เราเอาจักแร้มารมควัน เป็นหนึ่งในวิธีที่จะกำจัดกลิ่น
บางทีเราก็ใช้สารส้มที่มีคุณสมบัติเป็นด่าง จะช่วยลดความเป็นกรดของเหงื่อลงได้ ทำให้ลดกลิ่นได้น้อยลง
การรมควันคือการกำจัดความชื้น..... กำจัดเหงื่อเพื่อที่จะทำให้กลิ่นน้อยลงเช่นกัน

กลิ่นเป็นโมเลกุล จมูกเราสัมผัสถูกโมเลกุลแล้วเอาส่งไปที่สมองบอกถึงลักษณะของกลิ่นต่างๆ
หอม เหม็น......
พอเราได้กลิ่นไม่ดีเราจะรีบปิดจมูก แต่จริงๆแล้วการดมครั้งที่สอง
“กลิ่น” จะมีความเข้มข้นลดลง 50 เปอร์เซ็น เพราะจมูกเรามีความชินที่สูงมาก
การปิดจมูกไม่ได้ช่วยอะไรเท่า การลองดม “อีกครั้ง”
แทนที่เราจะมัวแต่หาวิธีเอาจักแร้ไปรมควัน ทำไมเราไม่ลองเปลี่ยนคำถามใหม่เกี่ยวกับกลิ่นบ้าง
ไม่มีวิธีไหน กำจัดกลิ่นได้ถาวร......
เท่ากับการไม่ฝืนธรรมชาติที่ว่า จมูกเราเป็นอวัยวะเดียวที่สามารถ “ชิน” ได้เร็วที่สุด
การใช้สเปร์ดับกลิ่นมากๆแทบจะเป็นผลไม่ดีเพราะโมเลกุลดับกลิ่นจะไปปิดรูขุมขน อาจจะทำให้เกิดมะเร็งได้
แทนที่เราจะพยายามไปเปลี่ยนธรรมชาติของมัน ไม่ว่าจะเอาไปรมควัน รึเอาไปทำอะไร
ลองอยู่ “กับสิ่งที่เป็น” ก่อนที่จะ “เปลี่ยนสิ่งที่เป็น”

มันก็เหมือนกับจักจั่นที่ลงรู

วงจรชีวิตจักจั่นต้องอยู่ใต้ดินนานถึง 7 ปี
เพื่อมาอยู่แบบเต็มวัย แค่ 1 อาทิตย์
ถ้าเราเลือกเอาความชินที่ชอบ “เปลี่ยนสิ่งที่เป็น”
คนเราต้องเติบโต ต้องเจอกับความ ”เปลี่ยนแปลง”
ทำไมไม่ใช้เวลาที่มีค่า 1 อาทิตย์ เพื่ออยู่กับความเปลี่ยนแปลง เรียนรู้
ถ้าจักจั่นกลับไปลงรู มุดลงใต้ดินอีก
ลงไปเพื่อความ “เคยชินเก่าๆ” หวังความสุขเหมือนเดิม
ไม่ยอมรับความเปลี่ยนแปลง
มันก็จะพยายาม “เปลี่ยนสิ่งที่เป็น”

เหมือนคนเวลาที่ทุกข์
เวลาช่วงนี้เป็นช่วงที่มีค่ามาก
การอยู่กับทุกข์ เรียนรู้ทุกข์
ไหนๆก็ต้องทุกข์ ไหนๆก็ต้องออกมาจากดิน
ทำไมไม่ลองเผชิญหน้ากับมันสักหน่อยเล่า

กล้าดมกลิ่นที่เหม็น เพราะยังไงธรรมชาติของจมูก จะปกป้องตัวเรา
โดยการทำให้ ชินกลิ่นเร็วขึ้นมาก
เพื่อไม่ให้กลิ่นทำร้ายเราได้มากเท่าครั้งแรก

จมูกทั้งใช้หายใจและปกป้องเรา
ทุกสิ่งทุกอย่างปกป้องตัวเองตามธรรมชาติ

บางทีการอยากเปลี่ยนธรรมชาติให้ตรงกับความต้องการของใจนี่หล่ะมั้ง
เราสามารถอุปมาอุปไมยเป็นสุภาษิตได้ว่า
“จักแร้รมควันจักจั่นลงรู”

จักแร้รมควัน สอนว่า “จงเรียนรู้ที่จะอยู่กับทุกข์ ไม่ใช่กำจัดทุกข์”
จักจั่นลงรู สอนว่า “เมื่อคุณยังไงจะต้องทุกข์ คุณจะไปยึดติดกับสุขที่เคยชินก่อนหน้านี้ทำไม”

พอเกิดการกำจัดกลิ่นโดยเอาจักแร้ไปรมควัน คงตลกน่าดู
แต่ที่ไม่ขำคือ คนส่วนใหญ่ก็กำจัดทุกข์ด้วยวิธี “พยายามทำให้มันหายไป”
ทั้งๆที่วิธีที่ดีที่สุด คือ “เรียนรู้ทุกข์” ไม่ใช่ “กำจัดทุกข์”

การกำจัดทุกข์เหมือนจักจั่นที่พยายามกลับลงรู
ยังไงเราก็ต้องพบทั้งสุขและทุกข์ การพยายามหนีทุกข์ แล้วไปหาสิ่งที่เราคิดว่ามันสุข
ต่อให้เรามุดลงดินที่เดิม
ดินก็ไม่เคยเหมือนเดิม

คุณหมอเข้าใจไหมครับ ข้อเสียข้อหนึ่งของผมคือพูดมากนี่แหละครับ ขอโทษที 555+
ผมพูดอยู่คนเดียวเลย......
พอดีพี่กะว่าก๋าที่ตั้งโจทย์นี้ขึ้นมามีคำบังคับที่ต้องอยู่ในบทความ
คุณหมอช่วยอ่านให้ผมฟังทีได้ไหมครับ จะได้อยู่ในบทความ
(พระจันทร์ยื่นกระดาษโน๊ตให้)

เอ่อ.....

หมอต้องพูดจริงๆเหรอค่ะ

แน่นอนครับ คำนี้เป็นคำบังคับต้องอยู่ในบทความครับ
ช่วยผมทีนะครับ คุณหมอ

ก็ได้ค่ะ
เอ่อ......

“ถ้าพี่ไม่รักหนู พี่จะรู้มั้ยว่าพี่ควรจะรักกับใคร”

บ้า..... คุณหมอพูดอย่างนี้ผมก็เขินแย่สิครับ
นอกจากคุณหมอ ตอนนี้ผมยังมองไม่เห็นใครเลย จริงๆนะครับ
ผมเป็นเหมือนจักจั่น ที่ออกมาอยู่บนพื้นดิน
ผมจะส่งทั้งเสียง ทั้งจดหมาย
ส่งเสียงผ่านสายลม ส่งจดหมายผ่านไปรษณีย์

เดี๋ยวค่ะ พอก่อน.....
บ้าจัง

คำบังคับคำนี้ จริงๆเหรอค่ะ
รึหลอกให้หมอพูด

จริงๆครับ.........คำนี้จริงๆ
มีอีก 1 คำครับ นี่ครับ
พูดเลยครับ

“หมอคิดถึงคุณพระจันทร์จัง”
บ้าาาาา
นี่ไม่ได้หลอกหมอจริงๆนะค่ะ

เอ่อ......ไม่แน่นอนครับ

...............................จากพระจันทร์ของคุณ

Create Date : 15 มีนาคม 2553

Last Update : 15 มีนาคม 2553 4:28:23 น.

20 comments

Counter : 494 Pageviews.

ตามมาอ่าน มุขจีบหมอ .....เนียนเลยค่ะ ...

โดย: star_paradise

วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:8:19:05 น.

เดี๋ยวเราแวะมาเก็บลิงก์ไปรวมที่บล็อกของเราก่อนนะค่ะ
แวะมาบอกก่อนเดี๋ยวตามมาอ่านค๊า

โดย: JewNid

วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:9:27:35 น.

ฮิ้ว!!!อันนี้สัมภาษณ์รายการทีวี ให้ความรู้เรื่อง รักแร้
เอ๊ย!! การรมควัน
และว่าด้วยจั๊กจั่น..เป็นทางเลือกที่ดีนะคะ
เรื่องนี้ ถือเป็น Alternative (แนวอินดี้)
เก๋ดีค่ะ..เดี๋ยวไปเขียนบ้าง..กำลังนึกๆอยู่
คงจะออกอากาศบ่ายๆหรือเย็นๆนี้ค่ะ

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:9:31:24 น.

อะนะคะ มุขเนี่ยเนียนน๊า ชอบ ชอบ

พอดีเลยค่ะช่วงนี้จั๊กจั่นแถวๆ เชียงใหม่ร้องเซงแซ่กันกระหึ่มหูเลยทีเดียว เข้ากับบรรยากาศรายการนี้

โดย: มอคค่า (LoveMoccha

) วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:10:23:36 น.

ขอเข้ามาอ่านด้วยคนนะครับ อิอิอิ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:10:37:12 น.

โดย: หน่อยอิง

วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:10:55:38 น.

โดย: Elizabeth Town

วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:11:31:32 น.

อ่านไปอ่านมา เขิลจัง 555+

โดย: บางส้มเปรี้ยว

วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:12:38:15 น.

น่ารักดีนะ เอาหมอมาร่วมรายการด้วย

โดย: จีฟุน IP: 98.248.15.172 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:12:51:31 น.

แว้บบบมาอ่านค่ะ .. คุณพระจันทร์น่าร้ากกก

โดย: Paulo

วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:13:38:14 น.

สาระ ความรู้ ธรรมะ แน่นเอี๊ยด
มาฮาตอนท้าย ครบทุกรส อิ อิ

ตัวหนังสือในกล่องเนี่ย เล็กกะจิ๊ด แต่เราสามารถ55555
อย่าว่าเค๊า เดี๋ยวเขาหาว่าแกร่ ตาไม่ดี ฮี่ ฮี่

แอมอร

โดย: peeamp

วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:19:11:27 น.

วนมาหาคุณหมอคนสวยจนได้นะค่ะ

โดย: blog pu

วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:19:25:48 น.

อิอิ

โดย: หนูเมเปิล

วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:22:32:44 น.

เด๋วจะตามมาอ่านอีกรอบนะคร้าบอิอิ

รอว่างก่อน เด๋วจะมาเม้นๆ

โดย: Sky (2ndStory

) วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:23:08:51 น.

คุณหมอ ฟีเวอร์ 555

โดย: Life & Learn

วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:23:15:46 น.

555+ มาอ่านแบบเต็มๆ แล้วนะคะ
อ่านไปนี่ .. คิดเรื่องวิชาการมาก่อนเลย
อ่านแล้วเป็นได้ขำ แต่ว่าก็ได้ยิ้มออกสำหรับ
วันร้อนๆ แบบนี้ ...

จริงๆ น่ารวมเรื่องเล่าเหล่านี้ด้วยกัน
ทำรวมเล่มขายนะค่ะหนิ

โดย: JewNid

วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:9:03:01 น.

555++

ว่าแต่บอกให้คุณหมอมาอ่านบล้อกรึยังครับ อิอิ

โดย: กลิ่นดอย

วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:11:36:16 น.

ตามมาอ่านค่ะ

เขียนได้น่ารักดีค่ะ

มีสาระสอดแทรกความรู้ด้วย

แถมมุกจีบหมออีกตะหาก หุหุ

โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด

วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:21:51:20 น.

ตามมาอ่านค่ะ ได้ความรู้ไปในตัวด้วยนะเนี่ย แถมมีแอบหวาน

โดย: Charming Princess

วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:23:02:38 น.

แหงะไม่ได้หลอกเล้ย วิชาการเต็มที่ สุดท้ายปล่อยมุขจีบสาวซะงั้น ฮาๆ

หวานนนนนนนนนนนนน เจี๊ยบ >.<

โดย: Sky (2ndStory

) วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:13:33:46 น.