ผักสวนครัว

ที่ข้างๆกระท่อมของผม
มีสิ่งที่ผมเรียกว่า “กองทุนเลี้ยงชีพยามสิ้นเดือน”
ใช่ครับ มันคือ ผักสวนครัว 555+

ผมมีแปลงผักอยู่ที่ข้างกระท่อม ผมเริ่มปลูกตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ได้ซักพัก
มีผักบุ้ง ฟักแม้ว มะเขือเทศ คะน้า กระหล่ำปี ผักกาดขาว ผักขม แครอท กล้วย
ของฟรีมีแจกทั้งนั้น แถมมีคู่มือการปลูกในเน็ตอีกด้วย
ปลูกง่าย เนื่องจากผมทำกับข้าวไม่เก่ง เลยเน้นผักที่ลวกแล้วทานได้เลย

เมื่อปีก่อนช่วงเดือน พฤศจิกายนผมเริ่มปลูกดอกไม้ เพราะได้เมล็ดพันธุ์มาฟรีๆ
ผมมีแปลงผักและแปลงดอกไม้ ดอกไม้ก็มีหลายๆแบบ แต่ที่เยอะคือดอกทานตะวัน

เป็นที่แน่นอนว่า ผมไม่ได้ใช้ยาฆ่าแมลง หนอนเลยเพียบ แมลงก็เยอะ
ผมไม่ฆ่าพวกมันด้วย ผมถือซะว่า แบ่งๆกันกิน
แต่ผมก็พออยู่ได้เพราะผมปลูกเยอะ และกินคนเดียว เหลือก็ขนไปฝากคนอื่น

ช่วงนี้ผมสังเกตเห็นหลายๆอย่างที่แปลงผัก แปลงดอกไม้ผมเปลี่ยนไป
อ้อ..ลืมบอก กระท่อมผมเดินไปหน่อยก็ถึงบึงน้ำ ที่ผมใช้อาบ เรียกได้ว่า ชลประทานยอดเยี่ยม
จริงๆแล้วที่แปลกไปไม่ใช่แค่ แปลงผักของผม
มันเปลี่ยนทั้งสิ่งแวดล้อมเปลี่ยนทั้งอารมณ์ผมไปด้วย

นกเริ่มมากขึ้น เพราะคงมากินแมลง
มีผีเสื้อมากขึ้น เพราะ หนอนคงโตเป็นผู้ใหญ่
กระรอก กระแต กระต่าย นกหลายพันธุ์ กวาง
สารพัดสัตว์ สารพัดแมลง....

ผมตื่นและทำภารกิจช่วงเช้า ผมอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ต้มกาแฟ
เขียนบทความ จิบกาแฟ ไปร่อนตามบล็อกต่างๆ
เพื่อรอพระอาทิตย์ขึ้น จะได้ไปทำงาน

พอเริ่มเช้าพระอาทิตย์สาดส่องแสงเป็นเส้นเหมือนผ้าไหมสีทอง ที่พาดผ่านมาจากฟ้า
ผมมองเห็นหมู่สัตว์ต่างๆ มันมารวมตัวใกล้กระท่อมผมมากขึ้น
มันอบอุ่นจนบอกไม่ถูก...
ผมมีเพื่อนๆมากขึ้น มีนกมาทำรังมากขึ้น
แถมมีผักมากขึ้น ดอกไม้มากขึ้น เพราะพวกสัตว์ต่างๆถ่ายเอาเมล็ดต่างๆออกมา ที่มันเคยกินเข้าไป
ปุ๋ยห่อเมล็ดพันธุ์ ไม่งามให้มันรู้ไป

ผมมีแมลงมากมายเป็นดั่ง “แม่สื่อ” ให้ดอกไม้นานาพันธุ์ให้สมรักกัน
เป็นเหมือนบุรุษไปรษณีย์ นำจดหมายรักตอบโต้ระหว่างดอกไม้นานาพันธุ์

บรรยากาศรอบตัวเปลี่ยนไปมากจริงๆ
มันสดใสขึ้น มันอบอุ่นมากขึ้น
ผมวิเคราะห์ดูแล้วมันคงเกิดเพราะ การเริ่มปลูกผักสวนครัว

สิ่งที่ผมอาจจะเริ่มโดยไม่รู้ตัว ผมถือศีล 5 เลยไม่ฆ่าสัตว์
ผมเลยแบ่งผักให้แมลงกิน แบ่งให้สิ่งมีชีวิตอื่นๆกิน
ผมเริ่มที่การ “ให้”
ผมเห็นธรรมชาติแสดงสัจธรรมกลับมาให้ผมดู
การได้ การเอาเข้าตัว คนชอบเข้าใจผิดว่า ทำแล้วมันคงจะเพิ่มขึ้น มันมีแต่จะลดลง
แต่เปล่าเลย การให้ต่างหากที่ทำให้ ทุกๆอย่างมันเพิ่มขึ้น
การเอาออกมีแต่ลดลง
การให้มีแต่จะทำให้เพิ่มขึ้น
บรรยากาศดีๆ หัวสมองก็คล่องขึ้น คิดอะไรต่างๆได้มากขึ้น

คงเป็นคล้ายกับซื้อขนมไปฝากเพื่อนบ้าน
เวลาเพื่อนบ้านไปเที่ยวหรือไปไหนเค้าก็จะซื้อกลับมาฝากเรา
แต่ถ้าเราหวังของฝากตอนก่อนให้....มีแนวโน้มว่าจะไม่ได้กลับมา

แค่ผมปลูกผัก ผมได้วงดนตรีของนกน้อย วงที่เก่งที่สุดของป่า มาบรรเลงให้ฟังทุกๆเช้า
แค่ผมปลูกดอกไม้ ผมได้โรงละครเพลงที่โรแมนติคที่สุดของป่า มาแสดงความหวานให้ผมดูทุกค่ำไป
เวลาแมลงบอกรักกัน วิธีที่จับคู่กัน โรแมนติคอย่าบอกใคร บางทีผมยังยิ้มเคลิ้มไปเลย....
แค่ผมเริ่มให้ ผมกลับได้ของที่เกินกว่าความต้องการ เหมือนธรรมชาติคิดโบนัสประจำปีให้ผม
ประชากรแถวนี้ก็สมดุล ไม่มีอะไรน้อยไปมากไป เพราะมันจะจัดการกันเอง

นกไม่เคยกินแมลงเพื่อความสนุก กินเพื่อดับหิวเท่านั้น
หนอนก็ไม่ได้กินใบไม้เพราะมันเป็นของฟรีต้องตุนเข้าไว้ กินเพื่อดับหิวเท่านั้น
ต่างคนต่างไม่ได้ทำอะไรเกินเลย

ผมตั้งหน้าตั้งตาปลูกผักต่อไป ปลูกทานเอง ปลูกเผื่อสิ่งมีชีวิตและที่ไม่แน่ว่าจะไม่มีชีวิต
ที่ไม่แน่ว่าจะไม่มีชีวิต เช่น ออกซิเจน
ปลูกเพื่อเพิ่มเพื่อนๆให้กับออกซิเจนที่ช่วงนี้คงเหงาเพราะเพื่อนน้อยลง

ตื่นตอนเช้า ทำเสียงเบาๆ กลัวนกที่เกาะอยู่ตามชายคาบ้านจะตื่น
ผมมอบความสงบสงัดที่เป็นเชื้อเพลิงของความหลับใหล
พอเช้ามา...นกลืมตาขึ้นเมื่อใด
เค้าจะขับขานเสียงใสใส....
บรรเลงเป็นวงดนตรีชุดใหญ่
เริ่มปลุกบรรดาผองเพื่อนที่อยู่เคียงใกล้
ให้ตื่นจากความฝันที่ไกลแสนไกล
ปลุกสัตว์น้อย สัตว์ใหญ่
นอนได้เต็มอิ่ม ตื่นได้ตามเวลา ก่อนที่จะสายไป

แค่ผมอยู่เงียบๆมีแต่เสียงกดคีย์บอร์ด กดเบาเบา...เอานิ้วไว้ใกล้ใกล้
เริ่มจากความเกรงใจ ซึ่งเป็นบทเรียนแรกๆ ของการ “ให้”
ทุกๆเช้าผมจะได้ฟังเพลง เสียงไพเราะและสดใส
เริ่มจากการให้ความเกรงใจ หายใจเบาเบา เงียบเชียบ เพราะเราอยู่ชิดใกล้
นกน้อยนอนได้เต็มอิ่มตื่นเช้าขึ้นมาเมื่อไหร่
นกน้อยๆก็จะเริ่ม “ให้”
ด้วยเสียงที่น่ารักบรรเลงเพลงจากหัวใจ
เปิดประตูออกมาพบ...ผีเสื้อบินเต็มแปลงดอกไม้
ผม “ได้” โดยที่ผม....ยังไม่ทันตั้งตัว

การให้คือการลงทุนที่จะไม่มีวันขาดทุน



...................จากพระจันทร์ของคุณ


Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2553 5:45:28 น. 12 comments
Counter : 559 Pageviews.

 
ขอบคุณที่ให้ดิฉันได้เกิดความสำนึกความเป็นธรรมชาติ ดิฉันเริ่มที่จะพรวนดินปลูกต้นไม้ ได้เริ่มทำร้ายสัตว์ที่อยู่ในดิน เช่น ไส้เดือนโดยไม่ตั้งใจและกำลังจะเบื่อสัตว์ที่อยู่ในรู ซึ่งชอบโผล่ออกมากินหน่อของดอกไม้ที่กำลังโผล่ยอดออกมา แต่ได้มาอ่านข้อความของคุณ คิดว่าคงปล่อยไปตามธรรมชาติดีกว่า เพราะสัตว์ทั้งหลายต้องการความอยู่รอด
คงต้องสวดคาถาไล่ให้ไปอยู่ทีอื่นไม่รู้จะทำไงกับมันดี


โดย: สุบรรณา IP: 24.16.13.138 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:33:22 น.  

 
เก่งปลูกผักขึ้นด้วยเนอะ


พี่ก็ชอบปลูกผักครับ แต่ปลูกทีไรมันตายทุกทีเลย


โดย: กลิ่นดอย วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:12:32 น.  

 
หวัดดีตอนเช้าค่า อิอิ^^


โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:17:06 น.  

 
อ่านแล้วเคลิ้มเลยค่ะ ^^


โดย: star_paradise วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:18:25 น.  

 
แบบนี้เค้าเรียก หลง(รัก)ป่า

เฮอะ ที่ กทม. ไม่มีกองทุนสำรองยามสิ้นเดือน มีแต่ควันรถยนต์ อากาศแย่ๆ

"ผม “ได้” โดยที่ผม....ยังไม่ทันตั้งตัว"
ได้อารายยยเหรอพระจันทร์...


โดย: ก้อนหินในดินทราย วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:50:59 น.  

 
จินตนาการไปด้วย สวยจังเลย

เอาภาพมาแบ่งปันกันบ้างสิค๊ะ อยากดู

ทุกวันนี้ก่อนนอน ก็ต้องเปิดเสียงธรรมชาติกล่อมตัวเอง มองหาพระจันทร์ ไม่งั้นไม่หลับค่ะ :P


โดย: จีฟุน IP: 98.248.15.172 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:58:31 น.  

 
ชอบจัง คนปลูกผักไว้กินเอง ยิ่งเป็นผู้ชายยิ่งน่าชื่นชมค่ะ
เมื่อเช้าเพิ่งเก็บยอดคะน้ามากินแกล้มกับเมี่ยงปลาทู

คะน้าโรยเมล็ดไว้ข้างๆบ้านค่ะ ไม่ได้ยกแปลง โรยไว้ตามเนินดิน
ขึ้นกันมาเพียบจนกินแทบไม่ทันน่ะค่ะ

จริงๆที่บ้านยังมีผักอีกหลายประเภทที่หยอดๆ ปักๆเอาไว้
ดีใจที่บ้านเรามีผักกินเอง ไม่พ่นยา ไม่ฉีดสารเร่ง

ปลูกเอง กินเอง อร่อยที่สุดเลยค่ะ



โดย: Shallow Grave วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:41:23 น.  

 
กำลังนึกภาพตาม หนูว่ามันสวยมากๆแน่เลยค่ะ


โดย: บางส้มเปรี้ยว วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:29:21 น.  

 
เคยมีอยู่ในความคิดนะค่ะว่าอยากจะปลูกผักกินเอง ก็เคยปลูกพวกผักบุ้ง คะน้า เวลาที่เก็บไปปรุงอาหารจะมีความสุขมากเลยค่ะ รู้สึกภูมิใจ แต่ผักที่ปลู่และประสบผลสำเร็จที่สุกคือ ถั่วงอกค่ะ (เขาเรียนกว่าเพาะเนอะ ม่ายช่ายปลุก)


โดย: blog pu วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:10:18 น.  

 
ดีจังเลยครับ....ปลูก...ผักสวนครัว

แต่ไม่รู้เพราะอะไร ได้ยินคำนี้เมื่อไหร่ก็จะคิดต่อว่า...

รั้วกินได้

ฟังดูดี๊ดี แต่พลอยนึกต่อไม่หยุด...ถึง

ไอ้พวกนักกินเมืองที่คอรัปชั่นโครงการนี้.....ยังลอยนวล....

ร่วมรัฐบาลบริหารประเทศอยู่


โดย: Dingtech วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:13:19 น.  

 
มีเพื่อนเพิ่มอะ

แต่ละเพื่อนน่ารักทั้งนั้นเลยนะ


โดย: nomolea วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:43:51 น.  

 
มีกวางมาด้วยเหรอ ดีจัง

มีชีวิตแบบคุณพระจันทร์ก็มีความสุขดีนะ
แต่ทุกสิ่งทุกอย่างเกืดก็เพราะคุณพระจันทร์
++ คิดบวก ++ เน๊อะ
ฝันดีนะคะ

( คุณพระจันทร์ คงหลับผันไปถึงไหนต่อไหนแล้วมั้ง เราายังไม่นอนเลย แย่จัง )


โดย: Life & Learn วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:24:20 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Great_opal
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




โปรดจำไว้ว่า โลกนี้ไม่ได้มีคุณเพียงคนเดียว
ในโลกนี้.....
มีคนเหงาเป็นเพื่อนคุณมากมาย
และมีคนเศร้าเป็นเพื่อนคุณมากมาย

คุณไม่มีวันโดดเดี่ยวดายในโลกใบนี้....


^^


บทความและภาพถ่ายที่บล็อกนี้ขอสงวนลิขสิทธิ์
ห้ามนำไปเผยแพร่ ดัดแปลง คัดลอก หรือนำบางตอนไปเผยแพร่
โดยไม่มีการขออนุญาตเจ้าของบล็อกก่อนนะครับ

^^



คุณขวัญครับ
ผมนั่งอยู่ข้างคุณเสมอ


^^



Photobucket





Photobucket
Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
 
17 กุมภาพันธ์ 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Great_opal's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.