พอเริ่มเข้าไป พบว่าที่จอดรถในวัดในโรงเรียนคิดค่าจอด 30 บาท

เสียดายไม่ได้เข้าในอุทยาน ร.2 เสียค่าใช้จ่ายด้วย น่าจะคนละ 50 บาท

ที่นี่มีส้มโอ ปลาทู ข้าวเกรียบปลาทู เสื้อผ้า ของกระจุกกระจิกที่ระลึก หลายร้านอยู่ คนมาเดินน่าจะซื้อของติดมือกลับบ้านกันบ้างหรอกน่า ทำให้เงินเดินสะพัด ไม่รู้ว่า ดีกว่าเดินเที่ยวในห้างหรือเปล่า มีฝนโปรยปรายตลอด กางร่มไม่ได้ ไม่มีหมวก เลยโดนฝนพรำใส่หัวกะบาล น่ากลัวคนแก่อย่างเราอาจเป็นหวัด

แม่ค้ามีส่วนหนึ่งที่เป็นคนแถวนั้น ค้าขายตามมีตามเกิด แม่ค้าขายทับทิมกรอบสลิ่มค่อย ๆ ตัก 30 บาท ใช้เวลานานสักนิด ถามแม่ค้าทำไมไม่เตรียมเป็นแพ็คสำเร็จรูป แม่ค้าบอก ไม่มีเวลาทำเลย คนเยอะตลอดตั้งแต่เมื่อวาน ถ้าเป็นคนรุ่นใหม่ คงต้องจัดรูปแบบธุรกิจ หาคนมาช่วย แพ็คของให้พร้อมขายจะได้เงินมากขึ้น ชาวบ้านอาจคิดว่าไม่คุ้มที่ต้องจ่ายค่าแรงคนช่วยแพงเกิน กำไรอาจหดลง นี่คือสิ่งที่แตกต่างทางความคิดของคนรุ่นเก่ากับรุ่นใหม่

ภาพรวมแล้วการไปเที่ยวตลาดน้ำแบบนี้น่าสนใจมากในหลายเรื่อง ทั้งสินค้าที่เป็นของท้องถิ่น การได้อุดหนุนชาวบ้านมากกว่าอาเสี่ยมหาเศรษฐี ถ้ามีการจัดการแบบทันสมัยน่าจะเติบโตและขยายตัวได้มากขึ้น

#ปู่กะย่าพากันเที่ยว