รีวิวมากกว่ารักหายไปพักหนึ่ง ตอนนี้จะกลับมาแล้วค่ะ ได้เวลารีวิวให้สาวกนิยายในโลกยุทธจักรกันแล้ว เล่มนี้คงจะรู้กันว่าเป็นเล่มต่อของคุณชายหมื่นพิษนะคะ เพราะตู๋กูฮุ่ยอวี้ผู้เป็นพระเอกของเล่มนี้คือลูกชายของพระเอกนางเอกจากเล่มก่อน รุ่นพ่อแม่ออกมาแล้วครั้งนี้ก็ถึงตารุ่นลูกกันสักที

ในตอนแรกที่อ่านก็แอบงงนิดหนึ่ง เพราะว่าอาจารย์ของนางเอกจำได้ว่าเขาคือคุณชายหมื่นพิษนั่นเอง แล้วทำไมในเล่มนี้เขาถึงมาใช้ชีวิตแบบนี้ คล้ายกับจะโดดเดี่ยว อันนี้ต้องอ่านค่ะแล้วคำตอบมันจะมาตอนท้ายๆ แต่เรื่องทั้งหมดเกิดจากความแอบร้ายของอาจารย์ที่เลือกนางเอกผู้ที่ดูสงบเสงี่ยมไม่ค่อยมีปากเสียงอะไรกับใครให้ทำภารกิจใหญ่ ซึ่งนางเอกก็รู้ดีว่ายิ่งอาจารย์ของเธอเป็นเช่นนี้จะต้องหาอะไรมาทดสอบพวกเธออย่างแน่นอน แต่เมื่อรับฟังงานที่มอบหมายก็แอบโล่งใจว่าคงไม่โหดหินเหมือนตอนฝึกพวกเธอ แต่บอกเลยว่าคิดผิดถนัด เพราะแค่สิ่งแรกที่สั่งนางเอกว่าอยู่ในห่างใครบางคนไว้ก็ทำไม่ได้เสียแล้ว จะสลัดผู้ชายร้ายกาจคนนี้ก็ไม่หลุด และยิ่งได้อยู่ยุทธจักรไปนานๆ นางเอกก็รู้ว่าอาจารย์ของเธอกำลังทดสอบเธอครั้งยิ่งใหญ่ที่อาจจะเป็นหรือตายก็ได้ แต่ครั้งนี้นอกจากนางเอกจะได้รู้จักโลกภายนอก เธอก็ได้รู้จักความรักด้วย แม้ผู้ชายคนนั้นจะร้ายกาจแค่ไหน แต่เขาก็เป็นพวกร้ายกับคนทั้งโลก แต่กับนางเอกเขาจะต้องเอาไว้แกล้งได้คนเดียว รักได้คนเดียวเท่านั้น ก็เลยไม่รู้ว่าจะโชคดีหรือโชคร้ายไปนะคะ

จากเล่มคุณชายหมื่นพิษ ฟีน่ารู้สึกว่าพออ่านได้ แต่ไม่ถึงกับชอบมากส่วนหนึ่งเพราะตัวเองไม่ได้เป็นแฟนของโม่เหยียนเท่าไร คืออ่านได้แต่ไม่ถึงกับติด เรื่องนี้ก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมากนัก จนดองไว้พักใหญ่ขนาดนี้นะคะ แต่ไม่คิดว่านิยายที่ไม่ได้คาดหวังอะไรกลับทำให้รู้สึกว่าเรื่องนี้ตั้งแต่อ่านของโม่เหยียนพักหลังๆ มาเป็นเรื่องที่สนุกที่สุดสำหรับตัวเองเลยค่ะ นางเอกนี้เข้าทำนองใสซื่อแบบสุดๆ เป็นคนดีแบบไม่น่าเชื่อว่าเป็นศิษย์ของคุณชายหมื่นพิษที่แสนเจ้าเล่ห์ แต่เพราะความที่นางเอกเป็นแบบนี้เธอจึงได้รับการเอ็นดูและสอนสั่งในสิ่งที่อาจารย์ตัวเองไม่คิดจะให้กับศิษย์คนอื่น ในตอนท้ายเล่มอาจารย์ของนางเอกเฉลยว่าทำไมเธอจึงได้รับการถูกเลือกในทุกด้าน ซึ่งถ้าเราอ่านก็จะต้องพยักหน้าตามที่อาจารย์ของนางเอกคิดทุกประการ นางเอกไม่เคยคิดร้ายกับใคร ถ้าไม่จวนตัวเธอจะไม่ลงมือกับใครเลย ถ้าเลือกได้เธอยอมทำร้ายตัวเองอาจจะดีกว่าด้วยซ้ำไป

แต่พระเอกนี้ขั้วตรงกันข้ามเลยที่เดียว ได้เลือดพ่อมาเต็มๆ ไม่แยแสใคร ไม่ไยดีใคร ไม่ใช่พวกเจ้ายุทธ์ผดุงคุณธรรม ทำอะไรตามใจตัวเองสุดๆ บทจะร้ายก็ร้ายได้ใจ แต่กับนางเอกอยู่ในข่ายที่ว่าร้ายกับคนทั้งโลกแต่ชอบกลั่นแกล้งนางเอกคนเดียว แต่เขาคนเดียวที่จะถือสิทธิ์นี้ ใครกล้าทำร้ายนางเอก พระเอกไม่มีทางยอมเด็ดขาด แต่ผู้ชายที่ถึงจะงามขนาดนั้น แต่อย่าไปหลงรักดีที่สุด เพราะเป็นคนประหลาดๆ แต่คนประเภทนี้พอได้รักใครแล้วเป็นคนที่จริงจังมากค่ะ

ถ้าใครกำลังลังเลเพราะอาจจะขยาดมาจากคุณชายหมื่นพิษมาก่อนขอบอกว่าเล่มนี้สนุกกว่าค่า เนื้อเรื่องน่ารักที่สุดเลยละนางเอกน่ารักแสนดีใสซื่อที่เหมาะกับคำว่ากระต่ายน้อยที่พระเอกชอบเรียกนางเอกด้วยความหยอกเอิน แต่นางเอกเราไม่รู้หรอกว่าคำนี้มันเป็นคำแสดงความรู้สึกหวงแหนเล็กๆ ปนเอ็นดูจนอยากแกล้ง เพราะเธอมองพระเอกเป็นหมาจิ้งจอกตัวร้ายที่ควรอยู่ให้ห่างๆ เข้าไว้ เลยกลายเป็นความสนุกแบบน่ารักๆ กว่าหลายเล่มที่ผ่านมาของโม่เหยียนเลยค่ะ ช่วงแรกของนิยายอาจจะยังไม่เท่าไร ก็เพราะพระเอกยังไม่รักเธอ แต่รู้สึกสงสัยในตัวผู้หญิงคนนี้ แต่พอสนอกสนใจขึ้นมาพี่ท่านก็หวงแหนนางเอกอยากเก็บไว้ แม้ว่านางเอกจะอยากจะหนีสักแค่ไหนก็ตามที

ไม่รู้หรอกนะว่าพระเอกเขารู้สึกเช่นนี้เมื่อไร หรืออาจจะเป็นตอนที่เค้นถามนางเอกว่าเป็นศิษย์ของผู้ใดแล้วเธอไม่ยอมตอบหรือเปล่า เพราะความลับนี้คือสิ่งสำคัญมาก เป็นการพิสูจน์ตัวตนของนางเอกแบบหนึ่งที่ทำให้อารมณ์ของพระเอกแปรเปลี่ยนไปอีกแบบหนึ่งเลยทีเดียว หลังจากนั้นเราจะเริ่มรู้สึกว่าการกระทำของพระเอกไม่ใช่เหมือนแรกที่เจอกันอีกแล้ว แต่คงเป็นคนอ่านที่เข้าใจเพราะนางเอกยังไม่ค่อยรู้ตัวเท่าไร ก็เหมือนที่ใครๆ บอกไว้ว่าความรักทำให้คนหนึ่งเปลี่ยนตัวเองไปได้ เขาไม่เคยคิดถึงใครก่อน แต่กับนางเอกเธอคือคนที่เขาต้องปกป้องดูแล ซึ่งเธอเองก็พอจะเริ่มรับรู้แล้วว่าต่อให้พระเอกเป็นพวกหมาจิ้งจอกใจร้ายที่ชอบหลอกล่อกระต่ายน้อยแบบเธอ แต่เขาก็คือคนแรกที่เธอจะคิดถึงในยามที่เกิดเรื่อง เป็นความรักที่น่ารักมากเลยค่ะ อ่านแล้วชอบมากเลยผู้ชายอย่างตู๋กูฮุ่ยอวี้เนี่ย สมกับเป็นคุณชายแสนร้ายตัวจริงเสียงจริง แต่กับนางเอกจะมีมุมแสนดีไว้ให้เธอคนเดียว

นางเอกอาจจะดูไม่เข้าใจในความรู้สึกของตัวเองเท่ากับที่พระเอกรู้สึก แต่เธอก็ไม่ทำตัวน่ารำคาญประเภทว่าปากอย่างใจอย่าง เพราะที่สุดแล้ว เธอก็เลือกจะอยู่กับพระเอกมากกว่าคนที่ดูจะเป็นคนดี เพราะเธอก็ตระหนักแล้วว่า พระเอกร้ายแต่ก็ไม่ได้เลว ตอนท้ายเรื่องที่พิสูจน์ใจกัน(คือนางเอกเธอพิสูจน์ไปคนเดียวนะ คนอ่านรู้กันมานานแล้ว) ตอนที่พระเอกสารภาพความรู้สึกทั้งหมด มันแบบว่ากรี๊ดเลยค่ะ คนแข็งกระด้างแบบตู๋กูฮุ่ยอวี้มีมุมที่น่ารักมาก ผู้ชายคนนี้ยอมทำทุกอย่างเพื่อนางเอกจริงๆ อ่านแล้วเคลิ้มเลย

แต่นอกเหนือจากความรักระหว่างตัวพระเอกกับนางเอก ก็ไม่ลืมที่จะคิดถึงความผูกพันของนางเอกและอาจารย์ค่ะ แม้ว่าอาจารย์ของนางเอกจะคล้ายๆ เป็นคนชอบทดสอบ ใจร้ายหรืออะไรก็ตามที แต่ความจริงเขาต้องการให้นางเอกและศิษย์คนอื่นเติบโตไปได้ โดยเฉพาะนางเอกที่รักใคร่เป็นที่สุด จนอยากจะให้เธอมีความสุขมากกว่าการเป็นศิษย์ของเขา เพราะได้ทั้งเคล็ดวิชาที่สำคัญไป การส่งนางเอกลงจากเขาก็คือการวางแผนหนึ่ง ซึ่งนางเอกเองก็ทำให้เราเห็นว่าตัวเธอเต็มเปี่ยมไปด้วยคุณธรรม ความดีงามต่างๆ กตัญญูอาจารย์อย่างมาก คนอย่างนางเอกจึงต้องการได้รับสิ่งที่ดีๆ เป็นการตอบแทนค่ะ ไม่ผิดเลยที่อาจารย์ของนางเอกจะรักนางเอกมาก เป็นอีกสายสัมพันธ์หนึ่งที่ดีงามอย่างยิ่ง

มีขอแอบนินทาเล็กน้อยนะคะ ขนบนิยายใบโลกใบนี้ล้วนแต่คล้ายๆ กัน อย่างหนึ่งที่อ่านแล้วขำนิดๆ ก็คือมุมทุกคนมารุมรักนางเอกนี้ล่ะ ไม่รู้ละว่ารักจริงหรือแค่อยากจะหาผลประโยชน์จากนางเอก แต่คนโน่นก็อยากจะแต่งงานกับนางเอก คนนี้ก็อยากจะเป็นคนสำคัญของนางเอก อ่านแล้วก็นะ นางเอกนี้สมเป็นนางเอกในนิยายจริงๆ อันนี้ก็แค่แซวเล่นนะคะไม่ได้จริงจังอะไร

เอาเป็นว่าสรุปรวบยอดเลยก็คือว่าเล่มนี้จะต้องอ่านต่อจากคุณชายหมื่นพิษไหม ถ้าจะให้เข้าใจก็ควรอ่านค่ะ แต่ไม่อ่านก็ได้ เพราะฟีน่าอ่านไปแล้วก็เหมือนไม่อ่าน ลืมไปเกือบหมด จำชื่อพระเอกนางเอกยังแทบไม่ได้เลย เนื้อเรื่องก็เลือนลางเต็มทน เนื้อเรื่องมันก็ห่างกันตั้งยี่สิบปี ก็ไม่ถึงกับว่ามีฉากไหนซ้อนทับกัน ยกเว้นตอนจะจบเท่านั้นค่ะ นอกนั้นทางใครทางมัน จะอ่านก็ได้ ไม่อ่านก็ได้ แต่เชื่อเหอะว่าคนที่ไม่ได้อ่านก็ต้องหามาอ่านเพราะอยากรู้ แต่เรื่องนี้สนุกกว่าค่ะสำหรับตัวฟีน่า ใครชอบผู้ชายไม่ค่อยแยแสใครต่อใครบนโลกนี้ แต่กับนางเอกคือทุกข้อยกเว้น จงอ่านนะคะ แล้วจะรักคุณชายแสนร้ายแบบตู๋กูฮุ่ยอวี้ไปเลยค่ะ ทั้งกวนประสาท ทั้งร้ายกาจ แต่ในเวลาเดียวก็รักและปกป้องนางเอกได้จริงๆ เพราะถ้าเขาคือคุณชายแสนร้าย นางเอกก็คือ คุณหนูแสนดี เปี่ยมไปด้วยคุณธรรมที่เป็นหยินกับหยาง ซึ่งเข้าคู่กันได้เหมาะจงลงตัวมาก

ฟิลิเซียน่า