กลับมาที่ชุดหญิงงามกันอีกครั้ง เล่มนี้เป็นเล่มที่สี่แล้ว อ่านไปสี่เล่ม โดนบ่นเละเทะไปสองเล่ม เห็นเล่มนี้ตอนแรกๆ แอบถอดใจว่ามันจะสนุกอีกไหมเนี่ย อ่านปกหลังไม่ใช่เรื่องของหวงฝู่เจวี๋ยอีกต่างหาก แต่เมื่อยังไม่ถึงคิวของฮ่องเต้สุดพิลึกคนนั้น เราก็ต้องอ่านเล่มอื่นรอไปพลางๆก่อน

ชื่อนี้บ่งบอกแนวนิยายมาก ทวงแค้นหญิงงาม ตามนั้นเลยค่ะ แต่ความแค้นไม่ได้เกิดจากความตั้งใจของนางเอกเลย หากความจำเป็นบังคับ เธอหลอกลวงเขาให้ติดกับหญิงงามมือสังหาร จากความอ่อนโยนและแสนดี พระเอกจึงเชื่อหมดใจว่าเธอคือคนดี แต่แล้วสิ่งที่ไม่คิดก็คือผู้หญิงที่อ่อนหวานเช่นนี้คือคนที่ทำให้พระเอกแค้นฝังใจได้ และเมื่อเขากลับมายืนหยัดได้อีกครั้ง ความแค้นก็สุมในอก ต้องมาเอาคืนให้ได้ และชะตากรรมหลังจากนั้นของนางเอกก็เข้าข่าย เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันไย เป็นรักระคนแค้นจนขีดจำกัดความอดทนของนางเอกจะทะลุที่สุด การเลือกหนทางเดินแบบนั้นคือสิ่งที่นางเอกคิดแล้วว่าจะจบปัญหาทุกอย่างได้ แต่กลับมีอะไรที่ซับซ้อนกว่านั้น เมื่อพระเอกก็เริ่มคิดได้และวางทิฐิลงเช่นกัน เรื่องมันก็เลยจบลงด้วยดีตามประสานิยายรัก

อ่านมาจนสี่เล่ม ในที่สุดเล่มนี้ก็ถือเป็นเล่มที่สนุกที่สุด แต่ถ้าเล่มของหวงฝู่เจวี๋ยออกอาจจะมีตำแหน่งเปลี่ยนแปลงได้ แม้ว่าเรื่องนี้มันจะอาศัยพล็อตและการดำเนินเรื่องแบบน้ำเน่ากลางทะเลทรายเลยก็ตามที ความรัก ความแค้น และหญิงงามอะไรแบบนี้ แต่ในความชินชาและคุ้นชินกลับให้ความรู้สึกว่าชวนอ่านมากกว่าพล็อตเล่มอื่น ที่ชวนให้ปวดหัวมากเวลาอ่าน

แรกเริ่มพระเอกจะมีนิสัยที่แอบสมน้ำหน้าเล็กน้อย เก่งสารพัดดันมาตายตรงที่เจ้าชู้ตัวพ่อ นารีพิฆาตยอดฝีมือเสียเลยเป็นไงละ เดี้ยงกันเลยงานนี้ แต่ขนาดพี่ท่านไม่ค่อยสมประกอบเท่าไร ยังไม่ทิ้งมาดเดิมๆ เจ้าชู้ประตูคุกกันชัดๆ จากที่หลงๆ เสน่ห์ความเจ้าคารมของพระเอก สักพักเราจะเจอมาดชายที่เก็บเอาความแค้นเต็มอกมาของทวงคืนกับนางเอก บางช่วงก็พอรับได้ แต่บางช่วงอยากจะซัดพระเอกสักหน่อย ไม่แปลกเลยที่รอบตัวพระเอกยังต้องส่ายหน้า ประเภทว่าก็รักเขาจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร ช่างเป็นบุรุษที่ไม่รักหยก ถนอมบุปผาเอาเสียเลย แต่สงสัยว่าคนอ่านมันจะมาโซคิสต์กันไป ไม่ได้โกรธพระเอกชนิดที่ไม่ต้องเผาผี ไม่ต้องญาติดี ยุนางเอกให้เลิกรัก เพราะเขาก็ยังมีดีให้รัก พฤติกรรมบางอย่างอาจจะน่าโมโหไปบ้าง แต่เวลาที่ปกป้องนางเอก แม้จะปากบอกว่าเป็นทาสส่วนตัว เขารังแกได้คนเดียวก็ตามที พี่ท่านก็เอาคืนแบบสาสมใจไม่น้อย ถึงพระเอกจะร้ายไปบ้างแต่ไม่ถึงกับใจดำ แบบนี้เราก็เลยยังเชียร์พระเอกคนนี้ให้ลงเอยกับนางเอกค่ะ ต่างจากรอยอาลัยหญิงงาม ไม่ค่อยชอบพระเอกเท่าไร

สำหรับนางเอก อาจจะยังไม่ถึงขั้นได้สายสะพายนางเอกที่อดทนกัดฟันชนิดศรีทนได้อันดับต้นๆ ไปครอง แม้ว่าจะต้องผ่านพายุอารมณ์ของพระเอกไม่ใช่น้อย แต่บทบาทมันยังไม่สุดๆ เพราะพระเอกยังมีคำว่ารักแว้บๆ ขึ้นมาตลอดว่าจะทำอะไรก็ทำได้ไม่โหดเกินไป แต่นางเอกต้องบอกว่านางช่างน่าสงสารเสียจริง ไม่ได้อยากทำเรื่องราวต่างๆ เลย หากความจำเป็นบังคับกันขนาดนั้น ต้องมากัดฟันอดทนกับความทุกข์ใจต่างๆ นานา แต่สุดท้ายก็ได้ลงเอยกับพระเอก แบบที่เราไม่ได้รู้สึกตะขิดตะขวงใจ เพราะรู้สึกว่าสองนี้เขาเป็นส่วนหนึ่งของกันและกันจริงๆ

อย่างที่บอกว่ามันเป็นพล็อตนิยายง่ายๆ แนวมาขอแก้แค้น แต่กลับกลายเป็นว่าเล่มนี้ความง่ายๆ ของมันกลับอ่านได้สนุกดี เดาได้เกือบทั้งเรื่องเลยได้ตามที่แต่ก็ลุ้นๆ ยิ่งหลังจากที่นางเอกทำให้พระเอกต้องเจ็บปวดเจียนตายกับการถูกทรยศจากคนที่เขารักเธอได้แบบนี้ อยากรู้เลยว่าจะเป็นยังไงต่อไป เพราะรู้เลยว่าต่อให้นางเอกหนีมาขนาดนี้พระเอกก็ต้องตามเจอ และเมื่อเป็นเช่นนั้นนางเอกต้องเตรียมใจไว้เลยว่างานหนักแน่นอน ทำให้เนื้อเรื่องของเล่มนี้มีรสชาติที่ครบถ้วนกว่าเล่มอื่น จี๊ดใจเล็กๆ แต่ก็มุมหวานปนขมนิดๆ ไม่ทำให้เศร้าเกินไป มีเหตุผลที่ว่าทำไมทั้งสองคนจะทั้งรักทั้งแค้นพอกัน ใช่จะมีแต่ฝ่ายพระเอกคนเดียวทีรู้สึกแบบบนี้กับนางเอก แต่นางเอกก็คิดไม่ต่างกันในยามที่ถูกกดดันและบีบเค้นอย่างที่สุดจากพระเอก แต่จะตายก็ไม่ได้ จะอยู่ก็เจ็บปวดในใจแบบนี้ แอบมีปาดน้ำตาสงสารนางเอกเล็กๆ ยิ่งช่วงที่นางเอกตัดสินใจแล้วว่าเราจบกันแค่นี้ ขอชดใช้ด้วยชีวิตนับจากนี้เราขาดกันกันไปตลอดกาล เป็นซีนที่มันต้องมีในนิยายแนวนี้ตลอด แต่ก็ยังคงเป็นช่วงเวลาที่กดดันอารมณ์คนอ่านได้ดีที่สุดเหมือนเดิม ทั้งสมน้ำหน้าพระเอก และเห็นใจในตัวนางเอกไปคราวเดียวกัน

และเล่มนี้ก็ยังคงความร้อนแรงแบบไม่น่าเชื่อเอาไว้เหมือนกัน แต่บางช่วงอ่านไปก็รู้สึกไปว่าจะลำบากไปไหมคะ ดูมันจะสร้างความยากเย็นให้กับชีวิตทั้งคู่ไปนิดหนึ่ง อ่านไปสงสัยไปในสิ่งที่ว่าทำได้ด้วยหรือ เคยเจอแต่แนวๆ นี้ในนิยายทะเลทรายแบบมีท่านชีค เพิ่งจะเคยเห็นในแนวนิยายจีนก็คราวนี้ละ ดูรังสรรค์กันเหลือเกิน สงสัยจะกลัวเสียชื่อพระเอกเอาได้ว่าเก่งกาจขนาดนั้นก็ต้องสรรหาอะไรกันนิดหนึ่ง

แต่ปกติแล้วทุกเล่มที่อ่านจะมาต้องบอกว่าพระเอกถูกหวงฝู่เจวี๋ยแย่งซีน เล่มนี้เขาก็ยังมาปรากฏตัวในเล่มด้วย และไม่ใช่น้อยๆ ด้วย แต่เล่มนี้พระเอกค่อนข้างจัดการเขาได้ดีเลย เพราะบทบาทตัวเอกก็คือพระเอก เราสนใจหวงฝู่เจวี๋ยเหมือนกัน ไม่รู้สึกว่ารัศมีถูกกลบ เนื่องจากทั้งพระเอกนางเอกเรื่องนี้น่าสนใจมากสมกับเป็นตัวเอก ไม่ใช่อ่านไปสนใจแต่ตัวรองอย่างฮ่องเต้ไป แต่ที่น่าจะเริ่มส่งสัญญาณดี(หรือเปล่า) ก็คือว่าในที่สุดหวงฝู่เจวี๋ยก็มีผู้หญิงมาปราบได้ แต่ไม่รู้ว่าเธอจะเป็นนางเอกของเขาเองหรือไหม ก็ต้องกันต่อไปในเล่ม

ดังนั้นแล้วจากใจคนอ่านมาสี่เล่ม ขอบอกว่าเล่มนี้ผ่านเลยค่ะ เนื้อเรื่องสนุกชวนติดตามตลอดเล่ม แบบนี้ค่อยใช่เตี่ยนซินหน่อยค่ะ สองเล่มก่อนหน้านั้น อะไรกัน นี้ถ้าอ่านชุดนี้ของเตี่ยนซินก่อนอาจจะไม่ตามงานขนาดนี้ก็ได้ เพราะมันมีเล่มที่ไม่ค่อยโดนตั้งสองเล่ม พระเอกอาจจะดูน่าโมโหไปบ้างก็หยวนๆ กันไปค่ะ ดูแล้วยังมีให้อะไรให้จิ้น ฟินกับพระเอกบ้าง รอยอาลัยหญิงงามกับปลอบขวัญหญิงนี้ทำไม่ได้เลยสักนิด และท้ายที่สุด คนที่อ่านมาแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตารอเล่มของหวงฝู่เจวี๋ยกันต่อไปว่าเมื่อไรจะมาสักที

ฟิลิเซียน่า