ไม่รู้ว่าเซียวเสียวเสี่ยวไปกินดีหมีดีมังกรมาหรือไร เธอถึงเป็นนักเล่านิทานคนเดียวเท่านั้นที่กล้าเอาเรื่องของ ผิงจวิ๋นอ๋อง ฝานหยั่งจี๋มาต่อเติมเสริมความจนกลายเป็นนิทานที่แสนสนุก แต่อะไรก็คงไม่สุดทนเท่ากับเขากลายเป็นชายรักชายไปเสียนี้ เมื่อเจ้าของนิทานชักไม่สนุก อยากจะรู้เลยเกินว่าหน้าตาของนักเล่านิทานที่ใจกล้าคนนี้เป็นเช่นไร

ถ้าไม่เพราะความจำเป็นบังคับ เซียวเสียวเสี่ยวก็ไม่อยากจะเข้าไปยุ่งกับผิงจวิ๋นอ๋องคนน่ากลัวนักหรอกแต่ไม่ว่าเธอจะสรรหานิทานอะไรมาเล่าก็ไม่โดนใจคนได้เท่าเรื่องของเขาคนนั้น เมื่อปากท้องและบิดาต้องการเงินมาจุนเจือเธอก็ไร้หนทาง ทว่าชะตาที่กำลังรุ่งโรจน์ของนักเล่านิทานคงใกล้ถึงกาลอวสานเพราะ เจ้าของตำนานที่เธอกำลังเล่าปรากฏกายอยู่เบื้องหน้าและไม่ต้องก็รู้ว่าเดือดดาลกับเรื่องนี้เท่าใด

ฝานหยั่งจี๋ไม่คิดว่า เจ้าเฒ่านักเล่านิทานผอมบางผู้นี้จะเป็นหญิงงามที่เขาไม่อาจละสายตาได้ แต่ความงามนั้นยังไม่เท่าความสดใส และมองโลกในแง่ดีของเซียวเสียวเสี่ยวที่ทำให้โลกที่แสนมืดมนของเขาเบิกบานได้ เมื่อสรรค์เมตตาส่งเธอมาให้เขาแล้ว เขาจะปล่อยมือไปจากเธอได้อย่างไร

แต่ชีวิตของท่านอ๋องผู้ทรงอำนาจวาสนาของเขาหาใช่จะมีแต่ความสุข ทว่ามันเต็มไปด้วยการแก่งแย่งชิงดีและอันตราย แล้วเขาจะกล้าแลกของขวัญจากสวรรค์มาร่วมชะตากรรมกับเขาได้หรือ หากยามที่ฝานหยั่งจี๋ยอมเฉือนหัวใจตัวเองทิ้งไปก็กลับทนไม่ได้และขอเป็นคนเห็นแก่ตัวลากเธอมาไว้ข้างกาย และจะขอปกป้องเธอไปตลอดกาล

ถูกต้องแล้ว ที่ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับเซียวเสียวเสี่ยวคือข้างกายของฝานหยั่งจี๋ เธอไม่สนใจว่ามันจะเต็มไปด้วยอันตรายหรือเปล่า เพราะสิ่งที่สำคัญที่สุดคือความรักที่เขามีให้ต่อเธอต่างหาก ความรู้สึกดื่มด่ำลึกล้ำยามมอบความรักให้อีกคนหนึ่งต่างหากคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของทั้งเซียวเสียวเสี่ยวและฝานหยั่งจี๋