BlogGang.com : : sirivinit : สำนักสงฆ์นักบุญฟรานซิส

สำนักสงฆ์นักบุญฟรานซิส

ลานภายในระเบียงคด ในสำนักสงฆ์นักบุญฟรานซิส

Crucifixion โดยชิมาบูเย ที่ได้รับความเสียหาย

มหาวิหารเซนต์ฟรานซิสแห่งอาซิซิ เป็นส่วนหนึ่งของสำนักสงฆ์ซาโครคอนเวนโต (Sacro Convento Friary) ตัวสำนักสงฆ์ตั้งอยู่ติดกับมหาวิหาร โดยเป็นสถาปัตยกรรมแบบโรมาเนสก์ ประกอบด้วยซุ้มโค้ง 53 โค้ง และค้ำยันที่แข็งแกร่งอยู่บนเนินสูง

เมื่อมองจากข้างล่างจะดูเหมือนป้อม ตัวสำนักสงฆ์สร้างด้วยหินสีขาวและชมพูจากภูเขาซูบาซิโอ สำนักสงฆ์มีพระจำพรรษาอยู่ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1230 มาจนถึงปัจจุบันนี้

การก่อสร้างใช้เวลานานทำให้ลักษณะสถาปัตยกรรม จึงเป็นแบบผสมผสานระหว่างโรมาเนสก์กับกอธิค อาคารส่วนใหญ่สร้างในสมัยสมเด็จพระสันตะปาปาซิกส์ตุสที่ 4 ระหว่างปี ค.ศ. 1474 ถึงปี ค.ศ. 1476

ในปัจจุบันสำนักสงฆ์มีห้องสมุดใหญ่ที่มีหนังสือจากยุคกลาง พิพิธภัณฑ์ที่มีงานศิลปะที่นักแสวงบุญ อุทิศให้แก่วัดมาเป็นเวลาหลายร้อยปี รวมทั้งงานศิลปะ 57 ชิ้นที่เป็นศิลปะแบบฟลอเรนซ์และเซียนนาของงานชุดเพอร์คิน (Perkins collection)

หอระฆังสร้างเสร็จเมื่อปี ค.ศ. 1239 เป็นแบบโรมาเนสก์

ชั้นบนของมหาวิหาร

ทางเดินกลางของชั้นบน ที่ตกแต่งโดยจิตรกรรมฝาผนังโดยจอตโต
ไอแซคปฏิเสธอีเซา เชื่อว่าเขียนโดยจอตโต หรือ ไอแซค มาสเตอร์

ทางเข้ามหาวิหารชั้นบนอยู่ด้านหลัง จากภายในซุ้มภายในสำนักสงฆ์ สถาปัตยกรรมเป็นแบบกอธิค ภายในส่วนสำคัญตกแต่งด้วยจิตรกรรมฝาผนัง โดยจอตโตและชิมาบูเย

หน้าต่างกระจกสีในบริเวณสงฆ์ สร้างโดยช่างชาวเยอรมนีที่มาทำงานอยู่ใกล้ๆ อาซิซิเมื่อปลายคริสต์ศตวรรษที่ 13 หน้าต่างทางด้านซ้ายของทางเดินกลาง เป็นฝีมือของช่างฝรั่งเศสที่สร้างเมื่อปี ค.ศ. 1270

ทางด้านขวาเชื่อกันว่าสร้างโดย “มาสเตอร์แห่งซานฟรานเชสโก” หน้าต่างเหล่านี้เป็นตัวอย่างของ หน้าต่างประดับกระจกสีที่ดีที่สุดที่หนึ่งในคริสต์ศตวรรษที่ 13 ในอิตาลี

โถงกลางของมหาวิหารจะกว้างและแบ่งเป็นสี่ช่วง เพดานเป็นแบบประทุนซ้อนตกแต่งด้วยลวดลายกางเขนและใบไม้ เพดานสันสี่ด้านตกแต่งด้วยดาวสีทองบนพื้นสีน้ำเงิน

เพดานอีกช่วงหนึ่งตกแต่งด้วย รูปในกรอบกลม (Roundels) ซึ่งมีรูปพระเยซูครึ่งองค์ตรงกันข้ามกับนักบุญฟรานซิส และพระแม่มารีตรงกันข้ามกับนักบุญจอห์นแบ็พทิสต์ เพดานทางเข้าเป็นรูป 4 รูปของ “นักปราชญ์แห่งพระศาสนจักร” ( Doctors of the Church)

ซึ่งมีนักบุญพระสันตะปาปาเกรกอรีตรงกันข้ามกับนักบุญเจอโรม และนักบุญแอมโบรสตรงกันข้ามกับ นักบุญออกัสตินแห่งฮิปโป เชื่อกันว่าวาดโดยไอแซค มาสเตอร์ (Isaac Master)

ที่นั่งสวดมนต์มีด้วยกัน 102 ที่นั่ง ที่แกะสลักอย่างสวยงามโดยโดเมนิโค อินโดวินิ (Domenico Indovini) เมื่อปี ค.ศ. 1501 ตรงกลางเป็นยกพื้นที่เป็นที่ตั้งของบัลลังก์บาทหลวง (Cathedra) ของพระสันตะปาปา

ทางด้านตะวันตกของทางเดินกลาง และมุข ตกแต่งด้วยจิตรกรรมฝาผนังโดย ชิมาบูเย และเวิร์คช็อพ ซึ่งเริ่มราวปี ค.ศ. 1280 เป็นรูป “พระเยซูบนกางเขน” โดยมีนักบุญฟรานซิสคุกเข่าอยู่ข้างล่าง แสดงความโศกเศร้าใจในความทุกข์ของพระเยซู

แต่ภาพเขียนเริ่มหลุดร่อนเพราะความชื้น และกาลเวลา และ ออกไซด์ของตะกั่ว (lead oxide) ที่ใช้ผสมสีและทา เมื่อปูนที่ไม่สดทำปฏิกิริยาทำให้ภาพกลายเป็นเน็กกาทีฟ

ก่อนหน้าที่ชิมาบูเย จะเขียนภาพทางด้านเหนือของแขนกางเขน ก็มีภาพบนผนังที่เขียนมาก่อน โดยช่างจากทางภาคเหนือของยุโรป ซึ่งอาจจะเป็นช่างจากอังกฤษ ที่เขียนระหว่างปี ค.ศ. 1267 ถึงปี ค.ศ. 1270

ชิมาบูเยเขียนภาพในครึ่งวงกลมสองอัน และในวงกลมเป็นรูปของเทวดา และอัครสาวก อีกงานหนึ่ง “อิไซยาห์” และ “เดวิด” เป็นของโรมันมาสเตอร์

ด้านบนของทางเดินกลางทั้งสองด้าน ได้รับความเสียหายอย่างหนักระหว่างแผ่นดินไหวเมื่อปี ค.ศ. 1997 ซึ่งเป็นระเบียงภาพทั้งหมด 32 ภาพจากพันธสัญญาเดิม เริ่มด้วยพระเจ้าสร้างโลก และจบด้วยโจเซฟยกโทษให้พี่

ต่อไปเป็นภาพจากพันธสัญญาใหม่เรื่มด้วย “การประกาศของเทพ” จนถึง “สตรีที่หลุมศพ” ด้านบนสุดตกแต่งด้วย “Pentecost” ไปจนถึง “พระเยซูขึ้นสวรรค์” แต่ละช่วงใช้เวลาวาดราวหกเดือน จึงใช้เวลานานมากกว่าทั้งหมดจะเสร็จ

จึงมีจิตรกรหลายชุด รวมทั้งจิตรกรโรมันและจิตรกรจากทัสเคนี มาวาดต่อจากชิมาบูเย เช่น จาโคโป ทอร์ริติ (Jacopo Torriti) และเปียโตร คาวาลลินี (Pietro Cavallini)

ภาพจิตรกรรมฝาผนังสองภาพของชีวิตของไอแซ็ค “ไอแซคให้พรเจคอป” (Isaac blesses Jacob) และ “อีเซาต่อหน้าไอแซค” (Esau in front of Isaac) เชื่อกันว่าเป็นฝีมือของจอตโต ที่วาดระหว่างปี ค.ศ. 1290 ถึงปี ค.ศ. 1295 (ซึ่งวาซาริสันนิษฐานว่าเป็นงานของ ชิมาบูเย)

แต่กระนั้นก็ยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ นักวิจารณ์บางคนกล่าวว่าเป็นงานของไอแซค มาสเตอร์จากรายละเอียดของภาพที่มีฉากหลังเป็นฉากโรมัน บางคนก็ว่าไอแซ็ค มาสเตอร์อาจจะเป็นคนคนเดียวกับเปียโตร คาวาลลินี หรือลูกศิษย์

เปียโตร คาวาลลินีเคยเขียนภาพคล้ายคลึงกันเมื่อราว ค.ศ. 1290 ชื่อ “ไอแซคให้พรเจคอป” ที่คอนแวนต์วัดซานตาเซซิเลีย ใน ทราสเทเวเร (Santa Cecilia in Trastevere) ที่ กรุงโรม

การวางท่าของไอแซ็คในภาพ คล้ายการวางท่าของพระแม่มารีในงานโมเสก “พระสมภพของพระแม่มารี” (Birth of the Virgin) ภายในมุขของวัดซานตามาเรีย

ใน ทราสเทเวเร (Santa Maria in Trastevere) ที่ กรุงโรมซึ่งเขียนโดยคาวาลลินี ไอแซค มาสเตอร์ถือกันว่าเป็นศิลปินคนแรก ที่ใช้วิธีสร้างจิตรกรรมฝาผนังแบบที่เรียกว่า ภาพวาดปูนเปียก หรือ เฟรสโก้ “buon fresco”

ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ภุมวารสิรวัฒนพร เพ็ญบูลย์วรพรสวัสดิ์วารนะคะ

Create Date : 20 กันยายน 2553

Last Update : 21 กันยายน 2553 12:00:28 น.

0 comments

Counter : 1390 Pageviews.