BlogGang.com : : sirivinit : (2) โจนออฟอาร์ค - เบื้องหลังสงครามร้อยปี

(2) โจนออฟอาร์ค - เบื้องหลังสงครามร้อยปี

ฝรั่งเศสเมื่อโจนออฟอาร์คเริ่มมีบทบาท
เส้นไข่ปลาคือปารีสที่อยู่ใจกลางบริเวณ
การควบคุมของอังกฤษในเบอร์กันดี
แรงส์อยูทางตะวันออกเฉียงเหนือของบริเวณนี้

พรมทอแขวนผนังแสดงภาพโจนออฟอาร์คเข้าเฝ้าพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 7

โจนออฟอาร์ค ในยุทธการที่ออร์เลอองส์

เบื้องหลัง

นักประวัติศาสตร์เคลลี เดวรีส์ (Kelly DeVries) บรรยาช่วงเวลาก่อนหน้าการปรากฏตัวของโจนว่า “ถ้าจะมีสิ่งใดที่จะยับยั้งโจน สิ่งนั้นก็เห็นจะเป็นสถานะการณ์[อันเลวร้าย]ของฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1429”

สงครามร้อยปีเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1337 เมื่อฝ่ายอังกฤษอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ฝรั่งเศส (prétentions anglaises au trône français) โดยมีช่วงที่มีความสันติเป็นระยะๆ การต่อสู้ส่วนใหญ่ของสงครามครั้งนี้เกิดขึ้นในฝรั่งเศส

ฝ่ายอังกฤษใช้กลวิธี “ยุทธวิธีการปล้นสดมเผาผลาญ” (Chevauchée) (ที่คล้ายคลึงกับ “ยุทธวิธีการเผาผลาญ” (scorched earth)) เพื่อเป็นการบ่อนทำลายเศรษฐกิจของฝรั่งเศส

ซึ่งขณะนั้นประชากรของฝรั่งเศสก็ยังไม่ฟื้นตัวจากกาฬโรค ที่ระบาดในยุโรปของคริสต์ศตวรรษก่อนหน้านั้น และพ่อค้าก็ถูกตัดโอกาสจากการค้าขายกับตลาดต่างประเทศ

เมื่อโจนเริ่มเข้ามามีบทบาท อังกฤษก็เกือบจะมีความสำเร็จในการปกครองสองอาณาจักรร่วมกัน ภายใต้การปกครองของอังกฤษ และทางฝ่ายฝรั่งเศสเอง ก็ไม่ได้รับชัยชนะที่เป็นจริงเป็นจังมาหลายชั่วคนแล้ว

ดังเช่นที่เดวรีส์กล่าวว่า “ราชอาณาจักรฝรั่งเศสไม่มีอะไรหลงเหลือเป็นร่องรอยให้เห็นถึงความรุ่งเรืองที่เกิดขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 13”

พระมหากษัตริย์ของฝรั่งเศสเมื่อโจนเกิด คือพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 6 ผู้ที่ทรงมีอาการเสียพระสติเป็นพักๆ จนบางครั้งก็ไม่ทรงสามารถปฏิบัติพระราชภาระกิจในการปกครองได้

พระอนุชาหลุยส์แห่งวาลัวส์ ดยุคแห่งออร์เลอองส์ และลูกพี่ลูกน้องของพระองค์จอห์นเดอะเฟียร์เลสส์ ดยุคแห่งเบอร์กันดี ก็มักจะทะเลาะกันเรื่องการสำเร็จราชการของฝรั่งเศส และในเรื่องที่ผู้ใดสมควรที่จะมีหน้าที่คุ้มครองพระราชโอรสธิดาของพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 6

ความขัดแย้งลามไปถึงการกล่าวหาว่า พระราชินีอิสซาเบลลาในพระเจ้าชาร์ลส์ ว่าทรงมีชู้และการลักพาตัวของพระราชโอรสธิดาของพระเจ้าชาร์ลส์ วิกฤติการณ์มาถึงจุดสุดยอด เมื่อดยุคแห่งเบอร์กันดีมีคำสั่งให้สังหารดยุคแห่งออร์เลอองส์ในปี ค.ศ. 1407

ฝักฝ่ายของผู้สนับสนุนของทั้งสองฝ่ายมารู้จักกันว่า “ฝ่ายอาร์มันญัค” (Parti armagnac) ที่เป็นฝ่ายสนับสนุนดยุคแห่งออร์เลอองส์ และ “ฝ่ายเบอร์กันดี” (Parti bourguignon) ที่เป็นฝ่ายสนับสนุนดยุคแห่งเบอร์กันดี

พระเจ้าแผ่นดินอังกฤษพระเจ้าเฮนรีที่ 5 ทรงฉวยโอกาสระหว่างที่ฝรั่งเศสมีความขัดแย้งกันภายใน ในการยกทัพมารุกรานฝรั่งเศสและทรงได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาดในยุทธการอาแฌงคูร์ต (Bataille d'Azincourt) ในปี ค.ศ. 1415

ที่ทำให้ทรงสามารถยึดดินแดนทางเหนือของฝรั่งเศสได้ เจ้าชายชาร์ลส์ทรงได้รับตำแหน่งเป็นมกุฎราชกุมาร (le Dauphin) เมื่อพระชนมายุได้ 14 พรรษาหลังจากที่พระเชษฐาทั้งสี่พระองค์ ต่างสิ้นพระชนม์กันไปหมด

พระราชภาระกิจแรกที่ทรงทำคือ ทรงตกลงสงบศึกในสนธิสัญญากับฝ่ายเบอร์กันดีในปี ค.ศ. 1419 ที่จบลงด้วยสถานะการณ์อันเลวร้าย เมื่อฝ่ายอาร์มันญัคสังหารจอห์นเดอะเฟียร์เลสส์ ระหว่างการพบปะภายใต้คำสัญญาของเจ้าชายชาร์ลส์ว่า จะทรงรักษาความปลอดภัยให้แก่ดยุค

ดยุคแห่งเบอร์กันดีคนใหม่ ฟิลลิปเดอะกูดกล่าวหาเจ้าชายชาร์ลส์ทรงมีความรับผิดชอบ ต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและหันไปเป็นพันธมิตรกับอังกฤษ ดินแดนส่วนใหญ่ทางด้านเหนือของฝรั่งเศส จึงตกไปเป็นของอังกฤษ

ในปี ค.ศ. 1420 พระราชินีอิสซาเบลลา ก็ทรงลงพระนามในสนธิสัญญาตรัวส์ (Traité de Troyes) ที่ระบุให้การสืบราชบัลลังก์ฝรั่งเศสตกไปเป็นของพระเจ้าเฮนรีที่ 5 และผู้สืบเชื้อสายจากพระองค์

ซึ่งเป็นการยกประโยชน์ให้แก่ผู้อื่น แทนที่จะให้แก่เจ้าชายชาร์ลส์ผู้เป็นพระโอรสของพระองค์เอง ข้อตกลงนี้ทำให้ข่าวลือที่มีมาก่อนหน้านั้นว่าทรงเป็นชู้กับดยุคแห่งออร์เลอองส์ ยิ่งฟังแล้วก็ยิ่งเป็นเรื่องที่น่าเชื่อถือมากยิ่งขึ้น

และทำให้เกิดการตั้งข้อสงสัยใหม่ว่า เจ้าชายชาร์ลส์ทรงเป็นพระโอรสนอกกฎหมาย และไม่ใช่พระราชโอรสที่แท้จริงของพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 6

ในปี ค.ศ. 1422 พระเจ้าเฮนรีที่ 5 และพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 6 เสด็จสวรรคตห่างกันเพียงสองเดือน พระเจ้าเฮนรีที่ 5 ทรงทิ้งให้พระเจ้าเฮนรีที่ 4 ผู้ยังทรงเป็นทารก เป็นผู้ครองสองอาณาจักร โดยมีจอห์นแห่งแลงคาสเตอร์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 1 พระอนุชาของพระองค์มีหน้าที่เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในฝรั่งเศส

เมื่อต้นปี ค.ศ. 1429 ด้านเหนือของฝรั่งเศสเกือบทั้งหมด และบางส่วนทางด้านตะวันตกเฉียงใต้ก็ตกอยู่ในมือของชาวต่างประเทศ ฝ่ายอังกฤษปกครองปารีส ขณะที่ฝ่ายอาณาจักรดยุคแห่งเบอร์กันดีมีอำนาจในแรงส์

แรงส์มีความสำคัญเพราะเป็นสถานที่ ที่ใช้ในการทำพระราชพิธีบรมราชภิเษกกษัตริย์ฝรั่งเศส โดยเฉพาะในกรณีนี้ที่ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์

ฝรั่งเศสทั้งสองฝ่ายยังไม่ได้เข้าทำพิธีสวมมงกุฎ ฝ่ายอังกฤษนำทัพเข้ามาทำการล้อมเมืองออร์เลอองส์ ซึ่งเป็นเมืองเดียวทางตอนเหนือของฝรั่งเศสในบริเวณลัวร์ ที่ยังจงรักภักดีต่อฝ่ายฝรั่งเศส

ที่ตั้งของออร์เลอองส์เป็นที่ตั้งสำคัญทางยุทธศาสตร์ ที่เป็นจุดอุปสรรคสุดท้าย ก่อนที่ทั้งฝรั่งเศสจะตกไปเป็นของอังกฤษ ตามคำบรรยายของนักประวัติศาสตร์สมัยใหม่ที่ว่า

“ราชอาณาจักรฝรั่งเศสทั้งอาณาจักร ขึ้นอยู่กับชะตาของออร์เลอองส์” ซึ่งขณะนั้นก็ไม่มีผู้ใดที่หวังว่า ออร์เลอองส์จะรอดจากการถูกยึดโดยฝ่ายอังกฤษได้

ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อาทิตยวารสิริวิบูลย์ รัศมีสูรย์ส่องจำรูญจรัสเรืองค่ะ

Create Date : 17 กรกฎาคม 2553

Last Update : 17 กรกฎาคม 2553 0:00:18 น.

0 comments

Counter : 3051 Pageviews.