--[งานฉลอง ถ้วย ก. 4 แชมป์ สโมสรบาสเกตบอล HITECH ]--
เมื่อวานนี้ มีโอกาสได้ไปร่วมงานฉลอง 4 แชมป์ของสโมสร Hitech ที่โรงแรมมณเฑียร ริเวอร์ไซด์มาครับ!!
อย่าเพิ่งคิดว่าผมเป็นอะไรกับ Hitech นะครับ ผมแค่ได้รับมอบหมายให้ทำ Presentation สำหรับเปิดในงานเท่านั้นเอง
จริง ๆ ผมก็ไม่ต้องไปหรอกครับงานนี้เพราะงานเสร็จแล้ว
เพียงแต่ที่ต้องไปก็เพราะว่า แผ่นที่เค้าให้ไร้ท์ กับ แผ่นคัดเอ้าต์ไวนิล สำหรับเป็นฉากมันอยู่กับผม!! T_T
ก็เลยต้องไป เพราะถ้าไม่ไป มีหวังโดนนักกีฬาไฮเทคตามถึงบ้านแน่ ๆ T_T
นัดกับผู้จัดการทีมไฮเทคไว้ตอน 4 โมงเย็นเมื่อวาน
กะว่า จะหนีงานออกซักตอนบ่าย 2 (เอ่อ เพื่อน ๆ อย่าถามนะครับว่าผมทำงานอะไร)
แต่พอเอาเข้าจริง ๆ บ่าย 3 โมง งานยังเข้าผมอยู่เลย เหมือนจะรู้ว่าผมจะหนี!!
บัดซบ!!
ทำไงดีวะ เหลือบดูเวลา อิ๋บอ๋ายล่ะ บ่าย 3 โมงกว่าแล้ว ทำไงดี ๆ
ด้วยความฉลาดแกมโกงส่วนตัว ผมหันไปมองหน้าน้องร่วมงาน
แล้วตีหน้าเศร้า เล่าความเท็จ แม่ทำกับข้าว พ่อตาย น้องสาวเมนส์ไม่มา
ช่วยทำงานให้หน่อย T_T
บังเอิญมีน้องใจดี แน่ล่ะบอกมันว่าเดี๋ยวเลี้ยงเหล้า มันก็ใจดีขึ้นมาผิดปกติทันทีเลยทีเดียว!!!
ปัญหาต่อมาคือ ที่จัดงานอยู่พระราม 3 ผมทำงานอยู่ลาดพร้าว!!
เกิดมาไม่เคยรู้จักว่า พระราม 3 มันอยู่ส่วนไหนของกรุงเทพ
ไม่เป็นไร อากู๋ช่วยท่านได้ เปิด google ดูแผนที่ ปรากฎว่า งงหนักกว่าเดิม
ที่งงเพราะว่าผมไม่เคยรู้ว่า เลยจากที่ทำงานผมไปมันคือสถานที่อะไร
อยู่ตรงไหน ไม่รู้เลยจริงๆ T_T
หันไปพึ่งน้องคนเดิม ถามว่ารู้จักพระราม 3 ป่าววะ
มันบอกว่า รู้จักพี่ ผมก็ดีใจ ถามมันต่อไปว่า มันอยู่ตรงไหน
มันตอบกลับมาแทบอยากกระโดดถีบยอดหน้าว่า มันอยู่ใกล้ ๆ กับพระราม 4 และ ถัดไปจะเป็นพระราม 5 ครับ!!
sradddddddddddddddd
ตอบงี้ต่อยกุเลยดีกว่า ถ้าอย่างนี้ กุก็บอกได้ว่า เลยพระราม 5 ไป ก็เป็นพระราม 6 สิวะ
เมื่อหมดที่พึ่งซึ่งเป็นร่างเนื้อ ก็ต้องหวนกลับมาพึ่งอากู๋เหมือนเดิม
เลือกเส้นทางที่ต้องขึ้นทางด่วน แม้ว่า ผมจะไม่เคยขึ้นทางด่วนเลยที่ทำงานผมก็ตาม
เอาวะ เอาเส้นนี้แหล่ะ เลือก ๆ มาได้เส้นทางนึง
ที่ทำงานไม่มีเครื่องปริ้นท์ จึงใช้วิธีเขียนลงกระดาษแทน
ถ้าใครมาเห็นเส้นทางที่ผมเขียน คุณจะต้องงงแน่ ๆ ว่า มันคือเส้นอะไร
ถ้าไม่บอกว่ามันเป็นแผนที่ คุณจะต้องนึกว่ามันเป็นการลากเส้นทดสอบปากกาแหง ๆ T_T
แต่ก็เอาเถอะ เวลาไม่รอใครแล้ว เสี่ยงเป็นเสี่ยงกัน
อย่างมากก็แค่หลงบนทางด่วนแล้วโดนผู้จัดการทีมไฮเทคจับหมกป่าเท่านั้นเอง T_T
ขับรถออกจากที่ทำงาน ตอน 15.45 น. (นัด 16.00 น.นะเนี่ย รักษาเวลาจริง ๆ เมิง!!)
ยังไม่ทันได้ขึ้นทางด่วน เลขาไฮเทคโทรมา ถามว่า อยู่ที่ไหนแล้ว ผมจะบอกเค้ายังไงดี ว่าผมอยู่ที่ไหน
เพราะผมเองก็ไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหนเหมือนกัน T_T
เลยนัว ๆ ไปบอกว่า อยู่ทางด่วนแล้วครับ ไม่รู้จะหลงหรือเปล่า
คุณเลขาใจดีมากครับ บอกว่า ไม่หลงหรอก มาลงตรงถนนจันทร์ เลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา แป๊บเดียวก็ถึง
ครับ แป๊บเดียวก็ถึงครับ ติดแต่ว่า ถนนจันทร์มันอยู่ตรงไหนกันล่ะครับ
นี่ดีนะที่อยู่บนรถแล้ว ถ้าอยู่ที่ออฟฟิต ผมก็คงหันไปถามน้องคนเดิม
แล้วมันก็คงตอบกลับมาว่า ถนนจันทร์ ก็ถึงก่อน ถนนอังคาร อยู่หลัง ถนนพระอาทิตย์แหล่ะครับพี่!!!
และถ้าเป็นอย่างนั้น ผมคงไปไม่ถึงงานแน่ ๆ เพราะโดนจับข้อหาทำร้ายร่างกายผู้ร่วมงาน T_T
วางหูจากคุณเลขาไป ก็ตั้งใจแน่วแน่ เอาแผนที่ขึ้นมาไว้ตรงพวงมาลัย อาศัยวิ่งตามเส้น!!
เอาวะ กะระยะเอาว่ามันควรจะประมาณนี้ มีทางเลี้ยว ก็เลี้ยวเลย
เหมือนบุญพาวาสนาส่ง หรือไม่ดวงผมก็ยังดีอยู่ ที่อยู่ดี ๆ ผมก็มาลงตรงถนน พระราม 3 เฉยเลย
ตอนลงมานั่น ผมจะร้องไห้อยู่แล้วเพราะคิดว่าหลงแหง ๆ กุอยู่ตรงไหนของประเทศไทยวะเนี่ยยยยยยยยยยย
พอลงมาได้ ไอ้เจ้า 200SX ก็โทรเข้ามาถามว่า น้าอยู่ไหนแล้ว
ผมบอกไปว่า เนี่ย ลงทางด่วนมาแล้ว ไปไงต่อวะ
มันบอกว่า ขึ้นสะพานมา 2 สะพานครับพี่ ชิดซ้ายไว้เดี๋ยวก็ถึง!!
ครับ 2 สะพานของมัน ถึงแค่ซาเล้งขายของข้างทางเท่านั้น มองยังไงก็ไม่ใช่โรงแรมเป็นอันขาด!!
ไม่รู้จะทำไง เลยจอดรถลงไปถามพ่อค้าซาเล้งนั่นแหล่ะ พี่เค้าบอกว่า ต้องขึ้นไปอีก 2 สะพานครับ!!
ก็เลยงงว่าตกลง ไอ้ 200SX มันลงทางด่วนที่เดียวกะเราจริงหรือวะ!!
เอาล่ะครับ ในที่สุดก็ไปถึงจนได้ รู้สึกตัวเองเจ๋งมาก ๆ เพราะจะเข้าประตู
ก็มีคนเปิดประตูให้เข้า เดินเข้าไป ก็มีพนักงานยกมือไหว้ตลอดทาง รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นศาลพระภูมิยังไงก็ไม่รู้
ขึ้นไปถึงห้องจัดงาน ด้วยความที่ตัวเองเคยเป็นคนใช้แรงงานมาก่อน
ดวงเกิดมาเป็นคนรับใช้ เลยจัดการติดฉาก จัดรูปโน่นนี่นั่น กะไอ้น้อง 200SX สองคน
จนพนักงานโรงแรมถามว่า พี่เป็นพนักงานไฮเทคเหรอครับ ผมก็บอกเปล่าครับ
พนักงานไฮเทคถามว่า พี่เป็นพนักงานโรงแรมเหรอครับ ผมก็บอกเปล่าไม่ได้เป็น
ถ้าเค้าถามผมพร้อม ๆ กัน เค้าก็คงจะคิดแหล่ะ อ้าว แล้วเมิงคือใคร??
เมื่อจัดโน่นนี่นั่นเสร็จ ผู้จัดการทีมไฮเทคก็อภินันทนาการมาด้วยเสื้อไฮเทค คนละตัวกะ 200SX
เสื้อสวยจนอยากได้เพิ่ม เลยวางแผนกะ 200SX ว่าเราเนียน ๆ ไปขออีกตัวดีกว่า
ดีที่เค้าจำหน้าได้ เลยอดไปตามระเบียบ T_T
หลังจากนั้น นักกีฬาก็เริ่มทะยอย ๆ มาครับ ผมก็ไม่รู้จักใครเป็นการส่วนตัวซะกะคน
และแน่นอน นักกีฬาไฮเทคก็คงไม่รู้จักผมเหมือนกัน ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ผมก็เหมือนคนมาร่วมงานทั่วไป
ที่ไม่จำเป็นต้องรู้จักใครทุกคนในงาน
แต่เรื่องที่น่าแปลกใจก็เกิดขึ้น เมื่อ ปิยะพงษ์ พิรุณ หรือ เจ้าบอย โผล่เข้ามา
เห็นหน้าผมแล้วทักผมนี่แหล่ะครับ!!!
ขอสารภาพตามตรง ผมเคยเ็ห็นเจ้าบอยแค่ในทีวีตอนแข่ง หรือเห็นตัวจริงก็แค่ตอนไปดูบาสที่ราชบุรี
และตอนไทยแลนด์โอเพ่นนัดชิง เมื่อ 2 ปีที่แล้ว เท่านั้นเอง
บอยเห็นผมปุ๊บก็ทักว่า "น้าหมันนี่ครับ"
ด้วยความตกใจ ผมก็ยกมือไหว้บอย โดยที่ไม่รู้ว่าใครอายุมากกว่าใคร
แต่ถ้าเทียบหน้าแล้ว หน้าผมแก่กว่าแน่นอน T_T
เท่านั้นยังไม่พอ เจ้าบอยยังแนะนำให้นักกีฬาทั้งโต๊ะ รู้จักผมอีกด้วย
จากสายตาที่มองเห็นก็ตีความได้ว่า "เออ แล้วสมันน้อย เบอร์ 14 นี่มันใครล่ะวะไอ้บอยยย"
แต่ไม่เป็นไร แค่ได้นั่งโต๊ะนักกีฬาถ้วย ก. ไฮเทค ผมก็ปลื้มจะแย่แล้ว
เมื่อเวลาฉายพรีเซ้นท์มาถึง ผมก็ย้ายโต๊ะจากโต๊ะนักกีฬา ไปนั่งที่โต๊ะผู้จัดการทีม โต๊ะโค้ช และ ที่ปรึกษาทีมแทน
เนื่องจาก ผมนั่งตรงนั้นจนคนที่เดินมาชื่นชมนักกีฬา คิดว่าผมเป็นนักกีฬาไปหมดแล้ว
ด้วยความอายส่วนตัว ที่ความจริง ฝีมือผมไม่ได้ครึ่งของคนเหล่านี้ด้วยซ้ำ
ทำให้ผมย้ายที่ดีกว่า ก็พอดีกับ สุขเดฟ เดินทางมาถึงพอดีแล้วไม่มีที่นั่ง
พรีเซนท์ฉายไปได้ซักระยะ น้าช่วย ก็ถามผู้จัดการทีมว่า ใครทำพรีเซ้นท์!!!
ใจผมเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ว่าเค้าจะด่าอะไรหรือเปล่าวะ
โชคดีที่ผู้จัดการบอกกลับอย่างรวดเร็วว่า คนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ น้าช่วยไงทำ
น้าช่วยหันมาหาผม แล้วบอกว่า ดี ๆ ๆ
ผมไม่รู้ว่า ใจตอนแรกน้าช่วยแกคิดยังไง ตอนยังไม่รู้ว่าใครทำนะ T_T
ก็สนุกดีครับ งานที่ผ่านมา ผมประทับใจมากโดยเฉพาะเจ้าบอย ที่ไปรู้จักผมมาจากที่ไหนก็ไม่รู้
บอยทักผมบอกว่า คนคุ้นเคย ผมก็งงว่า เราไปคุ้นเคยกันตอนไหน พยายามนึกแต่ก็ยังนึกไม่ออก
นอกจากนั้น จากการสังเกตุดูแล้ว บอยเป็นคนที่มีมนุษยสัมพันธ์ดีมาก และทุกคนในงานเมื่อวานนี้ก็รักบอย
แต่เอาเถอะตอนนี้ก็รู้จักกันแล้ว แหม เท่ห์จริง ๆ ได้รู้จักกับ กัปตันทีมชาติไทย
ไม่เท่ห์วันนี้ ผมจะไปเท่ห์วันไหนครับ ^_^
ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ผมมี Trailer ของ present 4 แชมป์ไฮเทคมาฝากครับ
เป็นตัวตัดมาสั้น ๆ ให้ดูกันสนุก ๆ ครับ ^_^
แค่นี้แหล่ะ T_T
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
