--[4 ปี แลกกับเวลา 56 นาที 54 วินาที]-- กดฟังเพลงนี้ประกอบการอ่านข้อความข้างล่างจะก่อน หรือว่าหลังก็ได้ครับ ขอเรียนเชิญญาติโยม สาธุชนทั้งหลาย ขึ้นมาบนศาลาได้แล้ว นำคณะผ้าป่าให้ขึ้นมาทั้งหมดเลยหลังจากกินข้าวเสร็จแล้ว เณร ๆ เดี๋ยวไปตามพระอาจารย์หม่ำ ตะกละพุงโลมาด้วย อ้าวโยม ๆ รับโทรศัพท์ด้วย สายเข้า รับสายยยยยยยยย................. สาธุ เสียงโทรศัพท์มือถือผมดังขึ้น เมื่อเวลา 22.20 น. ของคืนวันที่ 10 ตุลาคม 2548 นับวันเวลาได้ 1 เดือนพอดี หลังจากที่ผมและ เจ๊โหด ตกลงกันว่า จะห่าง ๆ กันซักพัก เหลือบดูชื่อผู้โทรเข้า "น้อง.........." โทรมาจริงๆ ด้วย ทำใจอยู่ชั่วครู่ก่อนจะกดรับ ผม "หวัดดีจ้ะ" เจ๊โหด "อืม หวัดดี ทำไรอยู่" ผม "ดูหนังอยู่" เจ๊โหด "ดูหนังอีกแล้ว เรื่องอะไรล่ะ" ผม "มหา'ลัยเหมืองแร่" เจ๊โหด "เหรอ ดูกี่รอบแล้วเนี่ย" ผม "2 รอบ ก็เช่ามาดูเนี่ยแหล่ะรอบนึง แล้วก็ที่ไปดูกับน้อง......มาที่โรงหนัง อีกรอบไง" เจ๊โหด "อืม จำได้" ......................................................... ต่างคนต่างเงียบรอเวลาที่ใครคนใดคนหนึ่ง จะพูด บรรยากาศเริ่มผันผวน กระอักกระอ่วนใจ ในที่สุดผมก็ทำลายความเงียบนั้น ด้วยคำถามที่ว่า "น้อง....... พี่ถามจริงๆ เหอะ ตอนนี้ น้อง........ ยังรักพี่อยู่ไหม" "............................." เงียบ ไม่มีคำตอบออกจากปากของเจ๊โหด เท่านี้ผมก็รู้แล้ว ว่า ตอนนี้ เจ๊โหดของผมคิดยังไง เพื่อน ๆ อาจจะว่า เฮ้ย เจ๊แกอาจจะอายที่จะพูดก็ได้ ไม่หรอกครับ นี่ถือเป็นคำพูดเบสิก ที่ผมจะถามเจ๊เสมอ ๆ เมื่อก่อนนี้ แล้วก็จะได้รับคำตอบทุกครั้ง แต่ว่าครั้งนี้ไม่ ผมก็เลยบอกเจ๊โหดไปว่า "ตอบไม่ได้ใช่ไหม และการเงียบนี่แหล่ะ คือคำตอบที่ดีที่สุดสำหรับพี่แล้ว" แล้วผมก็ถามต่อว่า "ถามจริง ๆ เหอะ น้อง......... มีแฟนใหม่หรือเปล่า พูดออกมาตรง ๆ พี่จะได้รู้ว่าน้อง......... เปลี่ยนไปเพราะอะไรกันแน่" "ไม่มี แต่ว่า ต่อไปไม่แน่" เป็นคำตอบที่ชัดเจนอยู่ในตัวอยู่แล้ว ........................................................ ต่างคนต่างเงียบไปอีก ผมตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าควรจะจบเหตุการณ์นี้ซะที เพราะผมทนความรู้สึกคิดถึงเจ๊โหดต่อไปโดยไม่มีจุดจบ อย่างนี้ไม่ไหวแล้ว หลังจากที่เงียบเพื่อทำใจในคำพูดต่อไปอยู่นาน ผมก็ตัดสินใจพูด "งั้น น้อง....... พี่ว่า เราจบกันแค่นี้เหอะนะ น้อง....... อย่าให้พี่ทรมานไปนานกว่านี้เลย เพราะว่า 1 เดือนที่ผ่านมา พี่ต้องแบกรับความรู้สึกคิดถึง และเหงา ทุกครั้งที่พี่อยู่คนเดียว จนวันนี้ความรู้สึกนั้นมันล้นออกมาแล้ว พี่รับไม่ไหว ถึงต้องตัดสินใจอย่างนี้" ผมพูดประโยคนี้ทั้งน้ำตา  และในที่สุดผมก็ร้องไห้อีกแล้ว"พี่ตุ้ม อย่าร้องไห้" เจ๊โหดบอกมาอย่างนี้ อารมณ์นั้นใครหยุดร้องได้ก็บ้าแล้ว "น้อง...... คิดว่า 4 ปีที่ผ่านมา พี่คิดถึงใครมากที่สุด 24 ชม.ของพี่มีแต่น้อง......... แต่แล้ว อยู่ดี ๆ เวลา 4 ปีนั้น มันกำลังจะหายไปจากชีวิตของพี่ น้อง..... คิดว่าพี่ควรทำยังไง ถ้าพี่ไม่ทำอย่างนี้" เจ๊โหดตอบกลับมาว่า "คนเราจะคบกัน ปัจจัยมันไม่ได้มีความรักหรอกนะคะพี่ตุ้ม" บ่อน้ำตาแตกหนักกว่าเดิม "ครับ พี่เข้าใจ พี่ขอโทษ ที่พี่เกิดมาในครอบครัวที่ไม่มีอันจะกิน ไม่มีรถ ไม่มีบ้าน ไม่มีเงิน ไม่มีอะไรทั้งนั้น พี่มีแต่ตัว พี่ขอโทษ ที่พี่ทำให้น้อง......... และครอบเชื่อมั่นไม่ได้ ขอโทษ" ตลอดเวลาที่ผมมัวแต่คร่ำครวญอยู่นั้น เจ๊โหด ของผมจากเมื่อก่อนที่เคยร้องไห้ได้ทุกเวลา กลับกลายเป็นคนที่ไม่เสียน้ำตาเลยแม้ซักหยดเดียว เจ๊โหด บอกมาว่า "แล้วเราจะไม่คุยกันเลยใช่ไหม" ผมตอบกลับไปทั้ง ว่า"แล้วน้อง..... คิดว่าพี่ควรโทรหา น้อง... เหรอครับ แล้วเมื่อไหร่พี่จะลืมน้อง.... ได้ซะที น้อง.... คิดถึงสภาพพี่ตอนนี้ดูสิว่ามันน่าทุเรศขนาดไหน นั่นมันเพราะอะไร น้อง.... คิดว่าพี่ควรจะทำให้มันเหมือนปกติเหรอ?" "......................................." เงียบ ตลอดเวลาที่ผมพร่ำพรรณานั้น น้ำตาผมไหลแทบเป็นสายเลือด (คงไม่เวอร์เกินไปนะ) ในขณะที่เจ๊โหด ไม่ร้องซักนิด จนในที่สุดผมก็คิดได้ว่า "นี่มึงจะร้องไห้ไปหาพระแสงอะไรวะ มึงร้องไห้ให้คนที่ตอนนี้เค้าไม่รู้สึกเสียใจกับมึงเลยเนี่ยนะ" ฮึด.........................หยุดร้องไห้ แล้วก็บอกไปว่า "เราจบกันนะแค่นี้ พี่ก็ขอให้น้อง..... ได้พบเจอคนที่เค้ามีพร้อมกว่าพี่ ครอบครัวของน้อง.... ยอมรับ ส่วนพี่ พี่ก็ยังอยู่ของพี่ตรงนี้แหล่ะ ไม่มีปัญญาไปไหนแล้ว อยู่อย่างนี้ไปเรื่อย ๆ สำหรับน้อง..... ถ้าวันไหนรู้สึกคิดถึงพี่ อยากปรึกษาปัญหาอะไร ก็กดโทรศัพท์โทรมาก็แล้วกันนะครับ" เจ๊โหดตอบกลับมาว่า "ไม่น่าจบกันอย่างนี้เลยนะ" ผมตอบกลับไปว่า "ทำไงได้ ปัญหาโลกแตก พี่แก้ไม่ได้ จริงของน้อง..... ความรักไม่ทำให้ท้องอิ่ม กัดก้อนเกลือกินมันหมดสมัยไปแล้ว" "..........................................." เงียบไปอีกพักใหญ่ ผมก็ทำลายความเงียบนั้นอีกครั้ง ว่า "หลังจากนี้ เราคงไม่ได้พบกันอีกแล้วนะครับ หวังว่า น้อง.... คงจะจำพี่ตุ้มคนนี้ไว้ คนที่ทุกลมหายใจ มีแต่น้อง..... หวังว่า คนใหม่ที่น้อง.....เลือกเค้า เค้าจะรักน้อง.... เท่ากับที่พี่ตุ้มคนนี้รักนะ" "ลาก่อน" "ถ้าวาสนามีจริงในโลก เราคงได้กลับมาพบกันใหม่" "โชคดีครับ" "อยากให้รู้ไว้ว่า พี่ตุ้มยังรักน้อง....อยู่ จนวันสุดท้ายที่เราได้คุยกันนะครับ" "บาย โชคดีนะครับ ลาก่อน" ตรู๊ดดดดดดดด ข้อความในโทรศัพท์แจ้งว่า "สรุปเวลาใช้สาย 56 นาที 54 วินาที" หลังจาก 56 นาที 54 วินาทีนี้ผ่านไปจะไม่มีเธออีกแล้ว เธอจากไปแล้ว ไปแล้วจากชีวิตผม นี่ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหม ผมอยากให้มันเป็นแค่ความฝันจริง ๆ ความฝันที่พอผมจะต้องตื่นขึ้นมาด้วยเสียงโทรศัพท์ จากเจ๊โหด ดังขึ้นมาปลุกผมทุก ๆ เช้า พร้อมกับเสียงที่สดใส ที่พูดใส่โทรศัพท์มาว่า "นี่ ตื่นได้แล้ว เดี๋ยวไปทำงานสายนะ รักพี่ตุ้มนะคะ" แต่ว่า มันไม่ใช่ความฝัน มันเป็นความจริง ไม่ต้องหยิกตัวเองให้เจ็บเหมือนในหนังก็รู้ว่ามันเป็นความจริง เจ๊โหดได้ก้าวเดินออกไปจากชีวิตของผมแล้ว ออกไปแล้วจริงๆ ก้าวออกไปพร้อมกับฝากรอยเท้าที่เคยยืนอยู่ 4 ปีไว้ในใจผม ไม่รู้เมื่อไหร่รอยเท้ารอยนั้น มันจะค่อย ๆ เลือนหายไปจากใจผมก็ไม่รู้ ภาวนาให้มันจางลงเร็ว ๆ ด้วยเถิด คิดแล้วใจหาย ใจหายจริง ๆ แล้วก็ ในที่สุด..เธอก็ออกไปจากชีวิตฉันตลอดไป...โชคดีนะครับ ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ทนอ่านข้อความของผมจนจบนะครับ ปล.ขอบคุณหมีน้อย น้องสาวที่น่ารัก ที่โทรเข้ามาหาน้าได้จังหวะจริง ๆ ถ้าไม่มีหมีน้อยเมื่อคืนนี้ ก็ไม่รู้ว่าสติของน้าจะออกทะเลไปถึงไหน ต้องขอขอบคุณจริงๆ สำหรับกำลังใจที่มอบให้อย่างล้นหลาม เมื่อคืนนี้ ยอมอดนอนทั้ง ๆ ที่ไม่สบายอยู่ คุยกับน้าจนดึกดื่น ขอบคุณมากครับ 
โดย: พี่โหน่ง PBA IP: 61.91.130.209 วันที่: 11 ตุลาคม 2548 เวลา:17:57:52 น.
อ่านแล้วเศร้าเลยอ่ะ ไม่รู้จาปลอบยังไง หายไวไวนะครับ
 โดย: Qooma
 วันที่: 11 ตุลาคม 2548 เวลา:18:29:11 น.K'สมันน้อย เบอร์ 14 ka
I am sorry I can not write in Thai, but I can read ka.... Please more takecare and one day you will be met the one whose really love and care you ka..... Cheer up ka  โดย: Puklook IP: 131.130.44.226 วันที่: 11 ตุลาคม 2548 เวลา:20:16:03 น.
อืมม..ก็น่าจาให้เวลาตัวเองบ้างจิ ไม่แน่อนาคตต่อไปอาจจะมีเงินทองมากกว่านี้ก็ได้อะนะ สงสารฝ่ายหญิงเหมือนกันเพราะก็เสียเวลาไปสี่ปีเหมือนกัน น่าสงสารอะ
ผู้ชายไงก็ได้เปรียบนิ หาใหม่ผู้หญิงเดี๋ยวนี้หาแฟนที่เป็นชายไทยแท้หายาก สงสารเจ๊โหดเหมือนกันอะ ไมคุณสมันไม่ฟันฝ่าเพื่อเจ๊เค้าอะ..อะ หรือว่าเราจาอินเรื่องชาวบ้านไปหน่อย โดย: อินทรีทองคำ
วันที่: 11 ตุลาคม 2548 เวลา:22:17:03 น.อ่านไปสองรอบ
สิ่งที่ทำไปถูกต้องชัดเจนดีแล้วจ๊ะน้องหมัน นี่ครบหนึ่งเดือนแล้วเหรอเนี่ย เร็วจัง เรื่องนี้ไม่มีใครถูกใครผิดหรอกนะจ๊ะ ก็ถ้าความคาดหวังในเรื่องความรัก และชีวิตคู่ต่างกัน ก้อต้องจบลงอย่างนี้แหล่ะ ตอนนี้คงปลอบอะไรไม่ได้มาก เวลาจะช่วยรักษาใจจ๊ะ แล้วพี่จาเข้ามาเยี่ยมบ่อยๆ นะ โดย: ladybear (ladybear
) วันที่: 11 ตุลาคม 2548 เวลา:23:20:23 น.เมื่อถึงเวลา เราก็คงต้องปล่อยมันไปค่ะ
ยื้อเอาไว้ก็รังแต่จะเจ็บปวดใจเป็นรอยแผลที่ลึกลงไปอีก จากกันทั้งๆ ที่ยังมีความรู้สึกที่ดีๆ ต่อกันดีกว่า มีความสุขที่เห็นคนที่เรารักมีความสุขนะคะ ต้องใช้เวลาบ้าง แต่สักวันคุณจะทำได้ค่ะ ^^ ...  โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie
) วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:7:21:26 น.คิดมากไปก็เท่านั้น หนทางยังต้องเดินต่อ ลองมองดูรอบๆตัว ความรัก ความห่วงใย มีอยู่มากมาย
บางครั้งความฝันกับความเป็นจริงก็ไม่ได้เดินไปทางเดียวกัน แต่สักวันเราก็อาจจะทำความฝันให้เป็นจริงได้ ไม่ใช่เหรอ โดย: โคอาล่าน้อย
วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:8:16:05 น.^
^ มองไหนใช่ป่ะเอาใหม่ คิดมากไปก็เท่านั้น หนทางยังต้องเดินต่อ ลองมองดูรอบๆตัว ความรัก ความห่วงใย มีอยู่มากมาย บางครั้งความฝันกับความเป็นจริงก็ไม่ได้เดินไปทางเดียวกัน แต่สักวันเราก็อาจจะทำความฝันให้เป็นจริงได้ ไม่ใช่เหรอ???  โดย: โคอาล่าน้อย
วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:8:23:54 น.อืมม..ก็น่าจาให้เวลาตัวเองบ้างจิ ไม่แน่อนาคตต่อไปอาจจะมีเงินทองมากกว่านี้ก็ได้อะนะ สงสารฝ่ายหญิงเหมือนกันเพราะก็เสียเวลาไปสี่ปีเหมือนกัน น่าสงสารอะผู้ชายไงก็ได้เปรียบนิ หาใหม่ผู้หญิงเดี๋ยวนี้หาแฟนที่เป็นชายไทยแท้หายาก สงสารเจ๊โหดเหมือนกันอะ ไมคุณสมันไม่ฟันฝ่าเพื่อเจ๊เค้าอะ จากคุณอินทรีทองคำ
ขอชี้แจงนิดนึงครับ อยากจะบอกว่า ผมพยายามแล้ว แต่ว่าไม่ทันครับ อาจจะเนื่องด้วยหนี้ที่เกิดขึ้น โดยที่ผมไม่ได้ก่อเลยแม้แต่น้อย (ขออนุญาตไม่บอกนะครับว่าเกิดจากใคร) จนปัจจุบันนี้หนี้ก้อนใหญ่นี้ผมก็ยังใช้ให้เค้าไม่หมด ผมมีน้องสาวคนนึงครับ ผมยอมจบแค่ ปวส. แล้วออกมาทำงานเพื่อหาเงินส่งให้มันเรียนจบปริญญาตรี เพื่อจะได้มาช่วยกันอีกแรงนึง แต่พอมันเรียนจบก็แต่งงานหนีความจริงไป หนี้ก้อนใหญ่ก็ยังอยู่กับผม อีกทั้ง ตอนนี้ผมก็ลงเรียนปริญญาตรีวันเสาร์-อาทิตย์ เพื่อเพิ่มวุฒิให้กับตัวเอง จึงทำให้มีรายจ่ายมากขึ้น ข้างบนนี่เป็นสาเหตุครับ ว่าทำไมผมถึงไม่ฝ่าฟัน เพื่อเจ๊โหด ผมทำครับ แต่ทำไม่ทัน แต่ที่คุณอินทรีทองคำบอกไว้นั้นว่า คิดดูก็สงสารเจ๊โหดเหมือนกัน ครับ ผมมาคิดดูอีกมุมแล้ว ก็เป็นอย่างที่คุณอินทรีทองคำพูดเหมือนกัน เค้าต้องมายอมเสียเวลาอยู่กับผมตั้ง 4 ปีเพื่ออะไรกันแน่ แต่ก็ช่างมันเหอะครับ เรื่องมันจบไปแล้ว โดย: สมันน้อย เบอร์ 14
วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:9:17:17 น.^
^ ไม่เสียเวลาหรอกน้า เวลา 4 ปีที่น้าคบกันเจ๊มา ณ ตอนนั้นต่างคนก็ต่างดูแลซึ่งกันและกัน ประสบการณ์ 4 ปีที่ผ่านมาก็สอนทั้งผู้ชายคนนึงและผู้หญิงอีกคนนึง ให้ได้เรียนรู้ชีวิตอีกมุมนึงและก้าวข้ามปัญหามากมาย แม้ว่า...ท้ายที่สุดแล้ว ทางที่เดินมามันจะขนานกันก็ตาม บทเรียนที่ผ่านมาก็สอนให้คนเราไม่ก้าวพลาดลงไปที่เดิมไม่ใช่เหรอ โดย: โคอาล่าน้อย
วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:9:34:59 น.สิ่งที่ผ่านไปจะทำให้น้าหมันเข้มแข็งขึ้นนะคะ
โดย: คริสตอลสีชมพู (คริสตอลสีชมพู
) วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:10:24:22 น."ไม่มีหนังเรื่องไหนที่ไม่มีฉากจบ ... ทุกๆ คนล้วนแต่มีสิทธิ์ที่จะเลือกทางของตัวเอง ..." ความรัก ไม่มีคนผิด และไม่มีคนถูก ... มีแต่คนสมหวัง กับคนผิดหวังเท่านั้น ... ปล. เปลี่ยน Background ตรง Comment ด้วย กรูอ่านไม่ออกว่าเขียนอะไรลงไปถึง ไหน !!!  โดย: "No.Seven" IP: 202.176.106.22 วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:10:27:46 น.
/\\
[] [] "ดูเด่ะ !!! เว้นวรรคผิดเลย !!!"  โดย: "No.Seven" IP: 202.176.106.22 วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:10:29:18 น.
โอ้จอร์จ!! ยังกะละครช่องเจ็ด เศร้าเหลือเกินพี่ ทำใจครับทำใจ พี่ยังมีเพื่อนมีน้อง(อย่างผม) เป็นกำลังใจอยู่นะครับ มีผู้ใหญ่เคยสอนผมว่า ถ้ามันเป็นของของเรา มันก็จะเป็นของของเรา ที่เป็นอย่างนี้ แสดงว่ามันยังไม่ใช่ของเรา ยังไม่ถึงเวลาของเรา สู้สู้ครับ เป็นกะลังใจ ขอให้เจอคนใหม่ที่ใช่เร็วๆนะคับ
ป.ล. คนที่ไม่รู้จักความรัก มักจะมองอย่างอื่นเอามาประกอบกับการอยู่ด้วยกัน  โดย: Mr.Basketman No.7 IP: 202.28.181.9 วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:11:55:26 น.
Good afternoon ka.....
มาให้กับใจคุณเบอร์ 14 ในฐานะนักบาสเหมือนกันนะคะ.... แต่ปุ๊กลุ๊กเบอร์ 10 ค่ะ...ตอนนี้ห่างหายการเล่นบาสนานแล้วล่ะคะ..... สบายใจขึ้นละยังค่ะ...... เอาใจช่วยนะคะ.... สักวันคุณจะเจอคนที่ใช่..... และพร้อมที่จะเดินเคียงข้างคุณน่ะคะ...... เป็นกำลังใจให้นะคะ..... Cheer up ka โดย: Puklook (Puklook
) วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:13:19:30 น.เจ็บไม่นานก็หายพี่ พยายามอดทนอีกหน่อย เวลาช่วยพี่ได้แน่นอน ชีวิตยังมีอะไรที่ต้องทำอีกมากมาย เพื่อนๆพี่ๆน้องๆเป็นกำลังใจให้พี่เสมอครับ
โดย: ithipong IP: 141.209.46.106 วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:14:31:31 น.
ผมว่าถ้าเค้ามีปัญหาพี่ไม่ต้องรับปรึกษาหรอก ยิ่งโทรมาก็ยิ่งคิดถึงมากกว่านะ ช่างเค้าเหอะพี่
โดย: 200SX IP: 61.91.198.154 วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:15:58:18 น.
สู้ๆครับ เป็นกำลังใจให้ละกันนะครับ
โดย: Birdy IP: 203.147.14.30 วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:16:24:05 น.
ทำใจให้สบายนะคะ.. อย่าคิดมาก ^^;
เจ็บครั้งนึง.. ดีกว่าเจ็บไปเรื่อยๆ นานๆ นะคะ.. สู้ๆ ค่ะ โดย: nods
วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:16:53:41 น.ชอบดู บาสคัรบ
แต่เล่นไม่เก่งเลย เพราะ ว่าไม่มีน้ำยา ชูตไม่ค่อยลง เฮอ  โดย: อ (อันนั้น อันนี้ อันนู้น อันไหน
) วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:18:27:24 น.พี่หมันครับ
ผมในฐานะลูกผู้ชายคนหนึ่งซึ่งผ่านประสบการณ์เรื่องแบบนี้มาไม่มากก็น้อย ก็รุ้ว่าไม่ว่าจะพูดยังไง ให้กำลังใจ ต่อว่า ติง ต่างต่างนานา ยังไง มันอาจจะเข้าหูบ้าง ออกหูบ้าง แต่ท้ายที่สุดแล้ว คนที่จะทำให้ชีวิตที่รู้สึกว่าไม่เต็มชีวิตของพี่เดินต่อไป ก้าวต่อไป ฝ่าฟันไปให้ถึงจุดหมายต่างๆได้อย่างเต็มที่ ก็คงจะมีแค่ " ตัวพี่หมัน " คนเดียวนะครับ ทุกๆกำลังใจ เหยี่ยวคิดว่าพี่หมันเองคงจะรู้อยู่แล้วว่าคนรอบๆตัวก็ยังอยู่เป็นเพื่อนเป้นกำลังใจให้พี่เสมอๆน่ะครับ พี่ไม่ได้อยู่คนเดียวและก็อย่าทำตัวเหมือนว่าอยู่คนเดียวนะครับ พี่ยังมีพวกเรา เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่ยังรักพี่อยู่มากมาย ก็ขอให้จิตตั้งมั่นว่าจะทำอะไรต่อไป แล้วพยายามสุดตัวไปให้ถึงนะครับพี่ มันอาจจะเหนื่อยมากอย่างที่ไม่มีใครรับรู้ หรือ รู้สึกได้ มันอาจจะท้อแท้จนไม่อยากจะลุกขึ้นสู้อีก หรือมันอาจจะกลัวที่จะต้องก้าวต่อไป แต่ทุกสิ่งทุกอย่างสุดท้ายแล้วก็อยู่ที่ " ใจ " ของพี่หมันเองน่ะครับ ขอให้ใจสู้ เข็มแข็ง อดทน รอจนถึงวันของเราครับพี่ วันพี่ เดอะสมันจะกลับมาครับ เดอะ โชว์ มัส โก ออน นะครับพี่ โดย: เหยี่ยวครับ IP: 24.107.23.22 วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:22:48:41 น.
งิงิ เข้ามาชมคนที่ 2100 พอดีเลย โฮ๊ะๆๆๆ
 ปล. น้าตัวหนังสือมันเล็กอ่ะ แก้เพิ่มไปอีก 1 นะ โดย: หมีน้อยปลอมตัวมา (สมันน้อย เบอร์ 14
) วันที่: 14 ตุลาคม 2548 เวลา:8:42:14 น.หา Code ไม่เจอ 555
 โดย: หมีน้อยปลอมตัวมา (สมันน้อย เบอร์ 14
) วันที่: 14 ตุลาคม 2548 เวลา:9:13:25 น.เฮ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! นั่นมัน login ตรูนี่หว่า แว๊ก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
โดย: M3B น้าหมันตัวจริงจ้ะ IP: 125.24.0.223 วันที่: 14 ตุลาคม 2548 เวลา:9:21:26 น.
คนเราไมมีใครราบรื่นไปหมดทุกอย่างหรอกค่ะก็มีบ้างแต่ก็น้อยค่ะอย่าว่าแต่ผู้ชายเลยค่ะผู้ที่ไมต่างจากคุณ จขบ ก็มีที่เป็นแบบนี้ถ้าเลือกเกิดได้ก็คงจะดีนคะ แต่อยาลืม ถึงแม้เราเลือกเกิดไม่ได้ เราก็เลือกที่จะเป้นได้ เลือกเป้นเลือกเดินในทางทีดีได้ถึงแม้เราไม่ได้มีความสำคัญสำหรับใครแต่เราก็สำคัญสำหรับตัวเราเองนะคะ ขอให้มีความสุขค่ะ โดย: oryzaja
วันที่: 14 ตุลาคม 2548 เวลา:11:51:37 น."ร้องไห้ด้วยกันดีไหม" ฮือๆๆๆๆ
โดย: ทาเคโซ IP: 202.129.9.4 วันที่: 14 ตุลาคม 2548 เวลา:12:31:52 น.
น้องหมันมะ upblog อิและ ปายหนายหว่า
โดย: ladybear (ladybear
) วันที่: 15 ตุลาคม 2548 เวลา:9:42:34 น.ตัดสินใจเสร็จเป็นเด็ดขาด งั้นก็ลุกขึ้นมาสร้างหลักปักฐานสำหรับอนาคตของน้าหมันดีกว่าน่ะ
 โดย: highexactly IP: 58.136.76.188 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:17:04:31 น.
โธ่...เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ไม่รู้จะปลอบอะไรเลยเนอะ เพราะคิดว่าสมันคงทำใจได้แล้วล่ะ ใช่ไหมคะ
 สู้ๆ หาแฟนใหม่ให้ได้เร็วๆน้า  เอาใจช่วยค่า โดย: tokei/tookei
วันที่: 5 มิถุนายน 2549 เวลา:0:20:06 น.เศร้าจังเลย
โดย: t.tae IP: 203.155.44.6 วันที่: 3 สิงหาคม 2550 เวลา:18:22:26 น.
ตอนนี้ทำใจได้แล้วแหละเน๊อะ
คนเรามีหลายแบบ... เพื่อนผู้หญิงของพุทราบางคน .. ยังบอกเลยว่า .. สามีของมันไม่มีเงินไม่เป็นไร ... มันหาเลี้ยงได้ .. ขอให้ช่วยทำงานบ้านกับเลี้ยงลูกก็พอ ... ^ ^" (เรื่องจริงนะ เค้าเปล่ามุข) แซวเล่นเฉยๆ นะคับน้าหมันอย่าเคือง ถ้าเคืองด่าได้เลย ตามสะดวก โดย: แค่ก้อนหินที่อยากบินได้
วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:22:43:04 น.สู้ๆ นะน้องหมัน วันข้างหน้าเราอาจะเจอคนที่เหมะสมกับเรานะ
 โดย: ชินจัง..ชักจะชินแล้ว IP: 118.174.206.253 วันที่: 20 เมษายน 2551 เวลา:8:19:24 น.
เปนไงมั่งพี่ตอนเน้
โดย: ด IP: 58.8.216.252 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:17:52:51 น.
|
สมันน้อย เบอร์ 14
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?] สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด โดยนำ ภาพถ่าย,รูปภาพ, บทความ,งานเขียน รวมถึงข้อความต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ ไปใช้เผยแพร่ .ไม่ว่าส่วนตัวหรือเชิงพาณิชย์ โดยไม่ได้ รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด 
Custom Search
Group Blog All Blog
Friends Blog
Link MY VIP Friend               |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
ไม่ได้เป็นอย่างที่เราต้องการเสมอไป
เด๋วมาอ่านต่อ
...