ซีไรต์ 'เพื่อชีวิต'...ลิขิตแห่ง "นาคร"

     '...สงสัยว่า งานที่สะท้อนยุคสมัย สะท้อนความกลวงเปล่าของสังคม มันตอบอะไรให้กับชีวิต อ่านแล้วก่อเกิดอะไร?'

เป็นไปในทำนองนั้น สำหรับข้อกังขาของ วีระศักดิ์ จันทร์ส่งแสง นักเขียนสารคดีเจ้าของชั่วโมงบินสูงลิบลิ่วผู้หนึ่งของแวดวงงานเขียนสารคดีเมืองไทย

เขาเคยเปรยด้วยการตั้งคำถามถึงที่ทางและการหยัดยืนของวรรณกรรมแนว "เพื่อชีวิต" ในโมงยามที่งานแนวปัจเจก แสวงหาทางออก เผชิญหน้ากับปัญหาเฉพาะตนท่ามกลางโลกวัตถุนิยม กำลังครองความนิยมนักอ่านในสังคมเมืองใหญ่

     ในประเด็นเดียวกัน ความเห็นของ ภาณุ ตรัยเวช นักเขียนหนุ่มผู้มีผลงานรวมเรื่องสั้นเข้ารอบตัดสินรางวัลซีไรต์ 2 สมัย คล้ายจะตอบข้อกังขาดังกล่าว ผ่านมุมมองของคนรุ่นใหม่ได้อย่างน่าสนใจไม่น้อย เขามองว่า งานวรรณกรรมแนวเพื่อชีวิต "จะกลับมา" เพราะไม่ว่าอย่างไร เนื้องานแนวเพื่อชีวิตก็มีคำตอบบางอย่างให้แก่สังคมเสมอ ตราบที่ระยะห่างทางชนชั้นยังมีให้เห็น ตราบเท่าที่สังคมยังไม่สิ้นไร้การกดขี่บีฑาซึ่งกันและกัน

     การมาถึงของงานแนวปัจเจก แนวตีแผ่ความเปล่าเปลือยของสังคมวัตถุ-บริโภคนิยม หรือแนวโพสต์โมเดิร์น อย่าง ฮารูกิ มูราคามิ นักเขียนแดนปลาดิบที่คล้ายเป็นศาสดาของวรรณกรรมกลุ่มดังกล่าว หรือนักเขียนไทยที่มีผลงานแนวสะท้อนยุคสมัยของผู้คนในสังคมเมือง อย่าง อนุสรณ์ ติปยานนท์, ทินกร หุตางกูร, ปริทรรศน์ หุตางกูร และโดยเฉพาะปราบดา หยุ่น ผู้เคยจุดกระแสความฮือฮาขึ้นในแวดวงวรรณกรรมอย่างคึกคักเมื่องานแปลกแหวกขนบของเขา ก้าวขึ้นสู่ทำเนียบของรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน หรือซีไรต์ ภานุ มองว่า เหล่านั้นคือปรากฏการณ์ที่ครั้งหนึ่ง งานของ "คนเมือง" เพื่อ "คนเมือง" เคยเกิดขึ้น เป็นกระแส และได้รับความสนใจอย่างแพร่หลาย

     กระนั้น ตราบที่โลกยังหมุนวน ตราบที่ทุกสิ่งยังเกี่ยวพัน-เชื่อมโยงเป็นวงจร เช่นนี้เอง เขาจึงมองว่า งานตอบสนองความเป็นปัจเจก อาจเดินทางมาถึงจุดอิ่มตัว ก่อนเปิดทางให้งานเพื่อชีวิตที่ลมหายใจไม่เคยมอดดับ เพียงแต่แฝงเร้นรอคอยเวลาอยู่อย่างเงียบงัน ได้กลับมาเผยกาย ลืมตาอ้าปากอย่างภาคภูมิ ซึ่งก็อาจเป็นไปได้ หรืออาจไม่ใช่ แต่อย่างไรเสีย นั่นคือทัศนะหนึ่งที่ไม่อาจมองข้าม

Create Date : 04 ตุลาคม 2551		1 comments
Last Update : 4 ตุลาคม 2551 2:35:48 น.
Counter : 2378 Pageviews.
Share Tweet