การมีส่วนร่วมทางการเมืองของมะตูมกับมะลิ

ขณะที่กำลังตักอาหารมื้อเย็นให้มะตูมกับมะลิที่นั่งรอมองมาอย่างน้ำลายสอ หน้าประตูบ้านจู่ๆ ก็มีมอเตอร์ไซค์มาจอด คนขับขี่เป็นผู้หญิงใส่หมวกปีกกว้างเสื้อแจ็กเก็ตสีขาว กล่าวสวัสดีด้วยใบหน้าระบายยิ้ม แล้วบอกว่า "ท่าน ส.ส....กำลังมาเยี่ยม รอสักครู่นะคะ" ฉันคิดในใจ "ส.ส. ไหนหว่า จะมาเยี่ยมทำไม ไม่ได้อยากเจอ ร้อยวันพันปีไม่เคยโผล่มาให้เห็น แต่พอถึงฤดูเลือกตั้งกลับเกิดคิดถึงประชาชนขึ้นมาขนาดมาแวะเยี่ยมเยียนถึงที่บ้าน" ฉันพยักหน้ารับรู้แต่ไม่ได้มีรอยยิ้มตอบกลับไป ยังคงให้ความสนใจกับเด็กๆ ของตัวเองมากกว่า

เมื่อจัดการวางชามข้าวให้มะตูมกับมะลิจัดการแล้วฉันเตรียมจะชิ่งหลบเข้าไปในตัวบ้าน แต่เหลือบไปเห็นแม่สาวนางนั้นยังคงเฝ้าอยู่หน้าบ้านพร้อมโบกไม้โบกมือบอกพรรคพวกว่าบ้านนี้มีคนอยู่ รีบมาด่วน เธอเห็นฉันขยับกายก็รีบสกัดการเคลื่อนไหวโดยตะโกนบอกว่า
"ท่าน ส.ส. มาแล้วค่ะ" แล้วเสียงกลุ่มมอเตอร์ไซค์ก็กระหึ่มเข้ามาใกล้ จอดที่หน้าบ้านฉันกว่าสิบคันโดยไม่ดับเครื่อง ชายร่างอ้วนที่หน้าตาเหมือนที่เคยเห็นตามป้ายหาเสียงข้างถนนยิ้มแป้นลงมาจากมอเตอร์ไซค์คันหนึ่ง

ฉันเดินไปที่ประตูบ้านอย่างเสียไม่ได้ ตาอ้วนแจกยิ้มให้แล้วยื่นแผ่นกระดาษใบเล็กที่มีหน้าตัวเองคับแผ่นยื่นให้ พร้อมกับบอกว่า "ช่วยเลือกผมด้วยนะครับ เบอร์...นะครับ" ฉันรับกระดาษที่พิมพ์หน้าตาแป๊ะยิ้มนี่ไว้ในมือแล้วยิ้มฝืนๆ ให้ คิดในใจ มะตูมกับมะลิไม่มาช่วยเล้ย ห่วงแต่กิน นี่คนแปลกหน้าแว้นมาจอดหน้าบ้านเป็นสิบจะไม่เห่าสักแอะเลยเหรอ จะได้ไล่ๆ แก๊งมอเตอร์ไซค์นี่ไปสักที ชายพุงโตยังทำตัวมีมนุษยสัมพันธ์ถามว่า "อยู่คนเดียวเหรอ" เออแฮะ...นี่แหละมั้งการมาเยี่ยมของ ส.ส. อยากตอบไปว่าไม่เห็นเหรอว่ามีหมาอีกสองตัว แต่นับจำนวนเท้าที่อยู่นอกประตูแล้วมีหลายคู่เลยตอบไปว่าอยู่กับแม่ อีตาพุงกลมนี่คงรับรู้รังสีไม่พึงประสงค์ของฉันเลยรีบบอก
"อย่าลืมไปเลือกผมนะครับ" เมื่อฉันพยักหน้ารับรู้แล้วตาพุงโตก็กระโดดซ้อนมอเตอร์ไซค์ ไปบ้านอื่นต่อ เป็นอันจบภารกิจเยี่ยมเยียนประชาชน

แล้วแก๊งแว้นก็เคลื่อนขบวนไปบ้าน (เหยื่อ) รายถัดไป สิ่งที่ปฏิบัติส่งเสียงเข้าหูไม่ต่างจากบ้านฉัน แต่ก่อนกลับได้ยินเสียงคนบ้านนั้นถามว่า "มาแค่นี้เหรอ" อยากจะขำ พวกลิ่วล้อทั้งหลายเลยตอบให้ว่า "ท่าน ส.ส. ต้องไปที่อื่นต่อ" แล้วแก๊งมอเตอร์ไซค์ก็รีบบึ่งจากไป อยากบอกท่าน ส.ส. พุงโตว่า ทำไมท่านไม่ใส่หมวกกันน็อก ทีมงานที่ขี่มอเตอร์ไซค์มาก็ไม่ใส่กันสักคน กฎหมายง่ายๆ แค่นี้ยังปฏิบัติไม่ได้ แล้วฉันจะเลือกแกไปทำไม (วะ)

หลังจากเสียงมอเตอร์ไซค์ไกลออกไปหนูมะลิเหมือนเพิ่งจะนึกได้จึงวิ่งไปดูที่หน้าประตู ไม่เห็นใครแล้วก็วิ่งกลับไปกินข้าวต่อ เหอๆ ให้มันได้อย่างนี้สิหมาฉัน

กระดาษแผ่นเล็กที่ได้รับมาจากนายพุงแตงโมนั้นฉันไม่ได้ใส่ใจที่จะอ่านข้อความในนั้นเลย ฉันแค่โยนใส่ตะกร้าหน้ารถมอเตอร์ไซค์อย่างไม่มีที่จะทิ้ง แล้วก็ได้ยินเสียงลูกทีมของท่าน ส.ส.มาส่งเสียงอยู่หน้าบ้านว่า อย่าลืมไปเลือกเบอร์...นะคะ ไม่รู้ว่าคนเหล่านี้มาด้วยใจสีอะไร สีแดง สีม่วง หรือสีเทา ถึงได้ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยกับการเดินตามนายพุงแตงโมที่ฉันไม่เคยเห็นผลงานอะไรต่อจังหวัดนี้เลย

ตอนเช้าหลังตื่นนอนคือภารกิจเก็บกวาดของเล่นของมะตูมกับมะลิและให้อาหาร วันนี้เศษกระดาษที่เด็กๆ ไปหามาจากไหนไม่รู้เกลื่อนเต็มพื้น และหนึ่งในนั้นคือกระดาษแผ่นเล็กที่ฉันโยนใส่ในตะกร้ารถเมื่อวาน มันคงโดนลมพัดปลิวตกลงมา แล้วมะตูมกับมะลิก็จัดการแทะทึ้งยื้อแย่งกันจนหน้าท่าน ส.ส. ขาดเป็นหลายเสี่ยง และรอยกัดแทะซะทั่วแผ่น ฉันดุเจ้าสองตัวไปที่เล่นเลอะเทอะ และที่สำคัญเอากระดาษหาเสียงมากัดเล่นซะขาดหมดฉันก็เอาไปชั่งกิโลขายไม่ได้น่ะสิ แม้จะเป็นเพียงกระดาษแผ่นเล็ก แต่ก็สามารถเอาไปรวมกับกระดาษอื่นๆ ขายได้ ต้นไม้ทั้งนั้นนะนั่น หากนายพุงกลมจะมีความดีอยู่บ้างก็คงตรงที่ได้นำใบหาเสียงไปรีไซเคิล แต่จะดีกว่านี้หาก
ไม่ต้องเที่ยวแจกใบหาเสียงให้สิ้นเปลือง เพียงแค่มีคุณความดีติดตัวให้คนเขาชื่นชมก็ไม่จำเป็นต้องใช้ใบแนะนำตัวใดๆ ทั้งสิ้น

ส่วนมะตูมกับมะลิก็ได้แต่ทำตาปริบๆ ที่โดนดุ หากพูดได้คงบอกว่า "ก็หนูอยากมีส่วนร่วมทางการเมืองบ้าง ใครเป็นคนดีหนูก็ไม่กัดเละเทะแบบนี้หรอก" อิอิ...หมายังรู้

Create Date : 25 มิถุนายน 2554 Last Update : 25 มิถุนายน 2554 6:07:14 น. Counter : 472 Pageviews.		1 comments
Share Tweet