ธันวาคม 2554

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
15
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
29
30
31
 
All Blog
หนึ่งวันที่ไม่ได้อะไร?
การเปิดโลกใหม่ๆ เป็นธรรมดาที่เราจะไม่คุ้นชินกับมันในตอนแรก แต่โลกใหม่ที่ว่าก็ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องอยู่กับมันไปตลอด-เรามีสิทธิ์เลือกได้ว่าจะอยู่ต่อ หรือเดินออกไป

ความรู้สึกที่ยังวุ่นวายใจสับสนยังคงไม่จางหายไปไหน คุณเพื่อนเจ้าของที่พักพิงก็หวังดีพาฉันไปเปิดหูเปิดตาในวันที่ว่างเว้นจากงานประจำ โปรแกรมไม่มีอะไรมากแค่นัดเจอกับน้อง แต่ระหว่างรอน้องเราก็ไปเดินห้างช็อปปิ้งรอเวลาไปจนเย็น แล้วคุณเพื่อนก็เลือกที่จะไปรอน้องที่บ้านเพื่อนคนหนึ่งซึ่งฉันไม่ได้สนิทสนมด้วย-ก็จำต้องไปเพราะมารถคันเดียวกัน จากตอนแรกเพื่อนก็ไปทักทายพูดคุยกับเพื่อนของตัวเองธรรมดา แต่พอถึงเวลาเลิกงาน กิจวัตรเดิมๆ ที่คนกลุ่มนี้เคยปฏิบัติก็กลับมาอีกครั้ง

เสียงโทรศัพท์ตามคนนั้นคนนี้เป็นระยะ จากนั้นฉันก็เป็นผู้ช่วยจัดสถานที่เตรียมการร่ำสุรา แรกก็คิดว่าไม่มีอะไรมาก เพราะเจ้าของ
สถานที่เขาก็จัดกิจกรรมนี้เป็นกิจวัตร เราแค่อยู่รอน้องเพื่อนที่นี่ พอน้องมาก็กลับ

จากโต๊ะเปล่าๆ ก็เริ่มมีอาหารสองสามอย่างมาวาง แน่นอนที่ขาดไม่ได้คือ สุรา และเครื่องผสม แก้วเปล่าถูกจัดเตรียมไว้หลายใบทั้งที่ตอนนั้นมีเพียงสามคน เมื่อขวดสุราถูกบิดเกลียวฝาเปิดออก กลิ่นแอลกอฮอล์โชยแตะจมูก ภาพบางอย่างปรากฏขึ้นในหัวฉัน แก้วผสมสุราพร้อมดื่มวางอยู่บนโต๊ะสามแก้ว หนึ่งในนั้นเพื่อนระบุว่าเป็นของฉัน แต่ฉันยังไม่เข้าไปเฉียดกราย ได้แต่เดินชมรถชมหมาอย่างไม่
ใส่ใจอยู่ไกลๆ

ไม่นานมีผู้มาสมทบอีกคน เพื่อนเรียกให้ฉันไปนั่งประจำที่ข้างๆ ตัว พร้อมเลื่อนแก้วสุราที่ระบุว่าเป็นของฉันมาตรงหน้า บทสนทนาของคนที่ล้อมโต๊ะอยู่เริ่มขึ้น ฉันได้แต่ฟังแล้วยิ้ม เพราะไม่รู้จะแสดงความเห็นว่าอย่างไร ฉันไม่รู้จักใครเลยนอกจากคนข้างๆ ซึ่งตอนนี้ฉันคิดว่าเริ่มจะรู้จักคนคนนี้น้อยลงเสียแล้ว

เพื่อนยกแก้วสุราของตัวเองมาชนกับแก้วที่อยู่ตรงหน้าฉันแล้วบอกให้ฉันกินซะ ฉันตอบไปว่า วันนี้ไม่อยากกิน แต่เพื่อนก็ยังคงคะยั้นคะยอว่ากินไปเถอะ นานๆ ที กินแค่สนุก ไม่ใช่กินให้เมา แต่ภาพวันนั้นมันหลอนนักในหัว ภาพที่ทำฉันรู้สึกผิดมากมาย และเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ฉันต้องมาอยู่ ณ ที่ตรงนี้


เมื่อเดือนที่แล้วอะไรๆ ก็ไม่เป็นไปอย่างตั้งใจ ความเครียดเพาะตัวขึ้นทีละน้อย แล้วในที่สุดเพียงเรื่องเล็กน้อยก็จุดระเบิดที่มีอานุภาพรุนแรงได้ ความคิดฝั่งตื้นเขินมันสั่งให้จัดหนัก...ก็ได้เลย จากที่จะหาอะไรเย็นๆ มากินดับอุณหภูมิภายใน กลายเป็นว้อดก้าขวดเล็กมาเพิ่มดีกรีความร้อนแรง ของเหลวใสสี่สิบดีกรีถูกจัดการหมดภายในสี่สิบนาทีพร้อมน้ำอัดลมรสหวานเกือบสองขวด ว้อดก้าหมดก็จบ มึนนิดๆ แต่รู้สึกอารมณ์ดี ก็ขี่รถกลับบ้านได้โดยปลอดภัย แต่พอถึงบ้านอาการโลกหมุนก็ปะทุขึ้นมาและจ่อออกทางปาก จุดระบายของที่ใกล้ที่สุดคือกองขยะเปียกที่มีเศษหญ้าแห้งคลุมอยู่ เมื่อถึงที่หมายสิ่งที่อยู่ในระบบทางเดินอาหารถูกระบายมาจนหมดสิ้น พร้อมเรี่ยวแรงที่
ร่อยหรอ จนทรุดฮวบลงไปนอนอยู่ข้างๆ กองหญ้า มะลิดีใจคิดว่าเจ้านายเล่นด้วยก็เข้ามาเลียหน้าตา กัดดึงเสื้อผ้า จำได้รางๆ ว่ามะลิมาคาบกระเป๋าตังค์ไป แต่ก็ดึงกลับคืนมาได้ จากนั้นก็จำอะไรไม่ได้

รู้สึกตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงคนที่บ้านเอะอะถามว่าเป็นอะไรๆ ไปหาหมอไหม บลาๆๆๆ ไม่มีใครรู้ว่าฉันไปทำอะไรมา ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์เต็มเส้นเลือดเลยตอบไปว่า ไม่ได้เป็นอะไร แค่เมา จากนั้นก็จำอะไรไม่ได้อีก เวลาผ่านไปชั่วโมงกว่ารู้สึกตัวอีกทีก็นอนอยู่บนบ้านแล้ว หลังจากนั้นสติก็ฟื้นคืนมาและพบว่าสร้างความปั่นป่วนให้คนในบ้านมากแค่ไหน คำว่าเสียใจวิ่งขึ้นมาจุกคอ ไปก้มลงกราบขอโทษมันก็ไม่ได้ช่วยให้สิ่งที่เกิดขึ้นหายไป ความเป็นมนุษย์มันไม่เหลือแล้ว เพราะถ้อยคำที่ได้รับกลับมามันบอกอย่างนั้น ฉันทำให้คนที่รักฉันเสียใจ เป็นความผิดที่ไม่รู้จะแก้ไขอย่างไรให้ใจของทุกคนกลับมาสู่ภาวะเข้าใจ

ไม่มีคำแก้ตัวใดๆ จากฉัน ที่ฉันรู้คือคำว่า "ผิด" มันถูกแบกไว้จนหลังแอ่น ไม่มีใครรู้หรอกว่า ที่ฉันต้องทำอย่างนั้นเพราะอะไร จริงๆ ไม่ได้ตั้งใจจะเมามายขนาดไปนอนข้างกองขยะ มันเป็นเหตุบังเอิญ แล้วมันก็เลยกลายเป็นที่เข้าใจผิดและวุ่นวายใหญ่โต ดังกระฉ่อนไปทั้งชุมชน ตอนแรกแค่อยากกินให้เมาแล้วมานอนให้หลับจะได้หลบลี้ไปจากความวุ่นวายที่เผชิญอยู่ แต่ผลพลอยได้อีกอย่างที่ได้คือ ฉันไม่ใช่คนดีอย่างที่ทุกคนคาดหวัง อะไรที่เคยฝากไว้เขาคงมาเอาคืนไป


สิ่งที่เหลือไว้ที่ฉันคือความรู้สึกผิด แก้วสุราที่อยู่ตรงหน้าในวันนี้จึงได้แต่ปล่อยให้น้ำแข็งละลายวางเฉยอยู่อย่างนั้น ฉันไม่แตะต้องเลย จนมีสมาชิกมาเพิ่มเพื่อนจึงจัดการแก้วที่อยู่ตรงหน้าฉันไปปรุงสุราให้กับผู้มาใหม่ เครื่องดื่มของฉันจึงถูกเปลี่ยนเป็นน้ำเปล่า แสงอาทิตย์ลับฟ้าไปแล้ว แต่วงสุราวงนี้เพิ่งเริ่มต้น ฉันเป็นคนแปลกหน้าทำได้แต่เพียงยิ้มและฟัง ในใจก็ภาวนาให้น้องเพื่อนมาเร็วๆ เพื่อนเห็นฉันไม่คุ้นเคยกับเหล่าสมาชิกจึงยื่นโทรศัพท์สมาร์ทโฟน (ที่ไม่รู้คนใช้สมาร์ทหรือเปล่า) มาให้เล่น และเปิดไปที่หน้าสังคมออนไลน์ยอดฮิตที่ฉันไม่เคยเล่น เพราะไม่เคยสมัครสมาชิก

ความรู้ใหม่ที่ได้มาขณะคนอื่นนั่งคุยกันแต่ฉันนั่งกดโทรศัพท์คือ ความสัมพันธ์ของคนคู่หนึ่งที่พัฒนาไปในระดับที่ฉันต้องเข้าใจแล้วว่า ความรักของฉันเป็นความรักที่อสมมาตรโดยสมบูรณ์ ก็ได้แต่ยินดีหากคนที่ฉันรักจะเจอคนที่เข้าใจกันดี เมื่อเข้าใจดีแล้วก็ส่งโทรศัพท์คืนให้เพื่อน เพราะไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต้องรู้มากไปกว่านี้

แม้จะรู้สึกจี๊ดที่ใจเล็กๆ แต่ก็ไม่อาจทำให้ฉันคว้าขวดสุรามาเติมใส่แก้วน้ำเปล่าได้ เพราะเพื่อนตัวดีเอาแก้วน้ำเปล่าของฉันไปผสมสุราให้ผู้มาใหม่อีกคนไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ เมื่อไม่มีโทรศัพท์ให้เล่น ไม่มีน้ำเปล่าให้จิบ บทสนทนาของคนบนโต๊ะก็เริ่มลอยเข้าหู คนกินเหล้าเขาคุยอะไรกันนะ กินๆ ไปเดี๋ยวก็ชนแก้ว เหล้าพร่องก็เติม ขวดแรกหมดไปอย่างรวดเร็วโดยที่แต่ละคนไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ต่อแอลกอฮอล์เลย ขวดที่สองพร้อมเครื่องผสมจึงตามมาอย่างรวดเร็วเพื่อไม่ให้ขาดตอน

เหล้าซื้อใจคนได้ หรือเหล้าทำให้คนใจป้ำ หรือเหล้าทำให้มิตรภาพยืนยาว หรืออะไรกัน ทำไมคนจึงชอบดื่มเหล้า บทสนทนาที่ได้ยินมาก็เป็นเรื่องทั่วๆ ไป แซวกันไปมา เรื่องของเหล่าสมาชิกที่ฉันไม่รู้จัก และนำไปสู่การค้าได้

ในวงเหล้าวันนี้เกิดการตกลงซื้อขายรถยนต์คันหนึ่งในราคาที่เรียกว่าราคาเพื่อนกัน ไม่ต้องดาวน์ ไม่ต้องทำสัญญา มีแต่สัญญาใจ โอนรถไปใช้ได้เลย...เพิ่งเข้าใจว่าคนที่ให้เพื่อนด้วยใจเป็นยังไง เขาบอกว่า เป็นเพื่อนกันก็ช่วยเหลือกันไป-ถ้าไม่มากินเหล้ากันวันนี้ รถคันนี้จะขายในลักษณะนี้ไหมนะ ความวางใจคงไม่ได้สร้างขึ้นในวันเดียว ไม่รู้ว่าถ้าเป็นฉันขอซื้อจะได้สิทธิพิเศษแบบนี้หรือไม่

ในขณะที่ธุรกิจการขายรถกำลังดำเนินอยู่ก็มีหนุ่มหน้าตาดีนำเอกสารการกีฬามาส่งแล้วจากไป คำชวนที่ได้ยินเพื่อนโทร.ตามสมาชิกว่า มากินเหล้าที่นี่มีบอลให้เล่นด้วย ก็เป็นที่เข้าใจแล้วว่า บอลที่ว่าคือบอลกระดาษ ซึ่งออกแบบได้เป็นทางการมาก มีต้นฉบับให้ลูกค้าเก็บไว้หนึ่งส่วน มีการปั๊มหมายเลยบัตร รายชื่อคู่ที่จะลงเตะพร้อมเวลา ช่องกาผลและจำนวนเงิน เหล่าสมาชิกในวงสุราต่างกากันสนุกสนานพร้อมเงินที่ยินดีจ่ายง่ายดายกว่าค่าของใช้บางอย่างที่ต้องต่อแล้วต่ออีก มีคนพูดว่าเล่นบอลดีกว่าหวย มีเตะทุกวัน ไม่ต้องรอนาน ไม่มีเลขให้ลุ้นเยอะ ลงทุนน้อย กำไรงาม แถมมีหนังสือวิเคราะห์ออกมาแนะนำการลงทุนทุกวัน ไม่รู้ว่าฟุตบอลเป็นกีฬายอดนิยมด้วยตัวมันเองหรือธุรกิจที่แอบแฝงอยู่

ประมาณหนึ่งชั่วโมงถัดมาเด็กหนุ่มก็มาเก็บเอกสารที่นำมาส่งพร้อมเงินกลับไป มันดูเป็นเรื่องปกติธรรมดามากๆ ตกลงแล้วการพนันเป็นสิ่งผิดกฎหมายหรือไม่ เป็นเพราะอะไร มอมเมาหรือก็อยู่ที่ตัวคนเล่น โกงหรือก็อยู่ที่เจ้ามือแต่ละคน แล้วอะไรคือความผิดของการพนัน ไม่ได้ไปทำร้ายผู้อื่นนะ แต่ผู้เล่นเลือกเองต่างหาก แล้วผู้เล่นทำไมมีความผิด ไปทำความเดือดร้อนให้ใครหรือ หรือเพราะศาสนา?

เรื่องรถ เรื่องเงิน เป็นหัวข้อในการสนทนาที่คนในวงคุยกันอย่างครื้นเครง ทำอย่างไรจะมีเงินใช้ จะมีรถขับ จะไม่เป็นหนี้ แต่ไม่มีใครพูดถึงเรื่องเลิกกินเหล้า มีบางคนพูดออกมาด้วยซ้ำว่าค่าเหล้าแต่ละเดือนมากกว่าค่าใช้จ่ายอื่นๆ อีก ทุกคนอยากมีเงินใช้อย่างเหลือเฟือ ทุกคนอยากมีสิ่งอำนวยความสะดวกอย่างพร้อมสรรพ และทุกคนก็ยังสนุกกับการร่ำเมรัยกับสหาย ปลายทางของพวกเขาคืออะไร-จริงๆ มันอาจไม่ต้องมีอะไร แค่เรายังมีความสุขกับวันนี้ได้ก็คุ้มค่าแล้ว

กว่าน้องเพื่อนจะมาก็สี่ทุ่มกว่า สุราหมดไปสองกลมครึ่ง จัดการธุระกับน้องเสร็จแล้วเพื่อนก็หันมาจัดการกับสุราอีกครึ่งที่เหลือ สิริเวลาที่อยู่ตรงนี้ตั้งแต่ห้าโมงเย็นจนห้าทุ่ม สิ่งที่ฉันได้มานอกจากโลกอีกแบบคือ อาการเจ็บคอที่กลืนอะไรก็เจ็บ หิวข้าว หิวน้ำ แทบจะเป็นลม สุดท้ายต้องพาเพื่อนที่สูบแอลกอฮอล์เข้าไปจนเดินเซขี่รถกลับที่พำนัก

เป็นหนึ่งวันที่หมดไปอย่างน่าเสียดาย กลับมาถึงที่พักเพื่อนบอกว่าที่พาไปวันนี้เพื่อไปเปิดหูเปิดตา ไปรู้จักโลกอีกด้าน

เอ่อ...ขอบใจนะ แต่จะถามฉันหน่อยไหมว่าอยากไปหรือเปล่า



Create Date : 16 ธันวาคม 2554
Last Update : 16 ธันวาคม 2554 6:09:50 น.
Counter : 478 Pageviews.

1 comments
  





.....คอเดียวกันเลย...



...^-^...
โดย: saraburitrebor วันที่: 16 ธันวาคม 2554 เวลา:11:15:58 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ข้าวเหนียวหวาน
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



เป็นเพียงเศษละอองของจักรวาล
ที่มีคำถามมากมาย ^_^