จ้าวจตุรทิศ ภาคสุริยคราส ... Fascinating Contemporary Fantasy Adventure















วันนี้หนูพลอยฯขออนุญาตเเนะนำหนังสือดีที่ควรมีเอาไว้อ่านยามว่าง สำหรับคอนิยายเเนวเเฟนตาซีเเอดเวนเจอร์ร่วมสมัย ... จ้าวจตุรทิศ ภาคสุริยคราส (The Buratid ... Ramit's Passage Saga 1) ... ค่ะ





ทำไมหนูพลอยฯจึงใช้คำว่า 'ร่วมสมัย' ก็เพราะว่านักเขียนเจ้าของเรื่อง ... คุณรัณ ศยา ... ได้เเต่งนิยายเเฟนตาซีผจญภัยเรื่องนี้ขึ้น โดยนำเอาเเนวคิดพื้นฐานของเเฟนตาซีไทยผนวกเข้ากับเเฟนตาซีของตะวันตก ผลที่ได้จึงออกมาเป็นชิ้นงานเขียนอันน่าตื่นตาตื่นใจ เต็มไปด้วยไอเดียเเปลกใหม่ เเละให้อรรถรสอันหลากหลาย นอกเหนือไปจากความรู้สึกตื่นเต้นสนุกสนาน จากการผจญภัยของเหล่าตัวละครเอก ที่ล้วนเเต่มีบุคลิคอันซับซ้อน น่าสนใจ เเละชวนให้ติดตามค่ะ















จ้าวจตุรทิศ ภาคสุริยคราส ... เป็นภาคเเรกของงานเขียนในชุดเดียวกัน (ซึ่งคาดว่าจะมีทั้งหมด 4 ชุด) นำเสนอเรื่องราวของ 'รามิต' เด็กหนุ่มผู้ซึ่งเป็นมนุษย์เพียงคนเดียว ที่เติบโตขึ้นในวังของเทพเเห่งความมืด จ้าวเเห่งเเดนตะวันตก โชคชะตาทำให้เขาต้องตกไปสู่วังวนเเห่งการเเก่งเเย่งช่วงชิงความเป็นใหญ่ระหว่างเหล่าเทพผู้ครองทิศทั้งสี่ อันได้เเก่ เหนือ ใต้ ตะวันออก เเละตะวันตก





จากหนุ่มน้อยธรรมดาๆคนหนึ่ง มนุษย์ผู้ไม่มีอำนาจวิเศษใดใดที่จะสามารถหาญกล้าต่อกรกับเหล่าเทพผู้ยิ่งใหญ่ คุณรัณ ศยา ผู้เขียนสามารถทำให้คนอ่านเฝ้าติดตามการเติบโตของพระเอกหนุ่ม ร่วมลุ้นไปกับความยากลำบาก ความเจ็บปวด เเละการผจญภัยของมนุษย์ตัวเล็กๆ ได้อย่างชนิดลืมหายใจกันเลยทีเดียวค่ะ





นอกจากรามิตเเล้ว ยังมีตัวละครหลักที่น่าสนใจอีก 2 ตัว ได้เเก่ 'ทรงกลด' เทพเเห่งเเสงสว่าง จ้าวเเห่งเเดนตะวันออก เเละ 'วิษณุวัต' เทพเเห่งความมืด จ้าวเเห่งเเดนตะวันตก ซึ่งตัวละครหลักทั้งคู่ล้วนมีบุคลิคอันซับซ้อน น่าสนใจ เเละน่าติดตามเป็นอย่างยิ่ง เรียกได้ว่าสำหรับนักอ่านชายเเล้ว ต้องอ่านไปคิดไปกันเลยทีเดียว เเละสำหรับนักอ่านสาวๆ อาจถึงขนาดอ่านไปกรี๊ดไป เพราะท่านทั้งสองเท่ห์กันเสียเหลือเกิน (หนูพลอยฯเเอบอิน... อิอิ)





ที่สำคัญฉากต่อสู้ชนิดบู๊สะบั้นหั่นเเหลก มีปรากฎเเทบจะตลอดทั้งเรื่อง รับรองได้ว่าจะถูกอกถูกใจนักอ่านคอเเฟนตาซีเเอ๊คชั่นอย่างเเน่นอนค่ะ





หนูพลอยฯได้ขออนุญาตคุณรัณ ศยา ผู้เเต่ง นำเอาตัวอย่างของงานเขียนอันน่าพิศวงชิ้นนี้มาลงปะให้เพื่อนๆ พี่ๆ ได้ลองอ่านกันพอเป็นน้ำจิ้มนะคะ ...















บทนำ



ชายในชุดดำ



เด็กน้อยหยุดมองวัตถุประหลาดที่ปรากฏขึ้น ณ เส้นขอบฟ้า...



ก่อนที่สิ่งประหลาดนั้นจะค่อยๆ ขยายโครงร่างใหญ่ขึ้นท่ามกลางบรรยากาศสีเทาหม่น รถเทียมม้าสีดำสี่ตัววิ่งห้อมาตามท้องทุ่งกันดาร ผู้ถือสายบังเหียนสวมชุดสีดำและพันศีรษะด้วยผ้าโพกสีเข้ม เห็นเพียงดวงตาสีดำจัดเท่านั้น รถม้าคันนั้นไม่มีทีท่าว่าจะลดความเร็วลงราวกับไม่เห็นร่างเด็กน้อยยืนขวางอยู่ด้านหน้า แต่ทันใดนั้นเมื่อรถม้าคันใหญ่ห่างร่างเด็กน้อยเพียงคืบ กลับหยุดความเร็วลงอย่างน่าอัศจรรย์ ผู้บังคับรถเอียงเอาด้านข้างหันเข้าหาเด็กน้อย เศษฝุ่นละอองกระจายฟุ้ง ดวงตาของนายสารถีไม่ฉายแววพิศวงที่พบเห็นเด็กเล็กอยู่เพียงเดียวดายท่ามกลางเศษซากปรักหักพัง ชายในชุดดำไม่กล่าวสิ่งใด เขาเพียงแต่ผลักประตูรถออกมาคล้ายจะบอกเป็นนัยว่า



“จะไปกับข้าหรือจะอยู่ที่นี่?”



เมื่อเด็กน้อยคลานไปยังทิศทางของรถม้าที่เปิดประตูรออยู่ ชายในชุดดำจึงละสายบังเหียน ก้าวลงจากรถม้า ก้มลงอุ้มร่างเล็กขึ้นมานั่งบนที่นั่งแล้วจึงห่มร่างเด็กน้อยด้วยผ้าที่ถักทอจากขนจามรี ซึ่งเป็นสีขาวสว่างเพียงอย่างเดียวภายในตัวรถสีดำทะมึนนี้ และเพียงแค่การออกคำสั่งเพียงครั้งเดียวอาชาทั้งสี่จึงควบออกมาจากสถานที่นั้นอย่างรวดเร็วและกลืนลับหายไปในท้องทุ่งกันดาร ทิ้งไว้แต่เพียงฝุ่นสีดำไว้เบื้องหลัง




1.รามิต



ทุ่งกาลีแห่งตะวันตก



แม้จะเป็นผู้ได้รับพรเนตรทิพย์จากทูตสวรรค์ ก็ไม่อาจสังเกตเห็นการปรากฏตัวของพญาแร้งขนาดมหึมาที่กำลังบินผ่านกลุ่มเมฆราวกับอสูรเวหนเหนือทุ่งกันดาร



กลุ่มเมฆสีดำเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วพร้อมกับแสงสายฟ้าอันเกรี้ยวกราด เส้นแสงสีขาวที่ส่องเป็นลำสว่างเผยให้เห็นท้องทุ่งอันกว้างใหญ่ไพศาลหากทว่ากลับมีแต่หญ้าแห้งสีน้ำตาลกระจายไปทั่วบริเวณ ปลายแดนท้องทุ่งทุรกันดารจรดเทือกเขาดำที่เต็มไปด้วยยอดแหลมคมทอดยาวขนานลงไปทางทิศใต้กลายเป็นผืนสีดำทะมึนสมชื่อราวกับสามารถดูดซับความมืดมิดเอาไว้ โดยเฉพาะเขาสัตบาต อันเป็นถิ่นที่อยู่ของพวกเผ่าผี วิญญาณร้ายและสิ่งมีชีวิตที่เหลือรอดจากการรบครั้งโบราณกาล



ดวงตาคมคู่หนึ่งบนหลังนกขนาดใหญ่กำลังกวาดสายตาลงมายังผืนดินเบื้องล่าง



ในทีแรกผู้บังคับพญาแร้งแห่งทุ่งกาลีหรือ ปักษบาล กำลังจะหยิบเขาสัตว์ที่เก็บไว้ในถุงข้างอานนกเพื่อส่งสัญญาณ แต่ในที่สุดกลับเปลี่ยนความตั้งใจ



.....



แสงแปลบปลาบจากสายฟ้าที่ผ่าลงกลางทุ่งกันดารทำให้ทั้งทุ่งราบสว่างวาบ สะท้อนให้เห็นร่างสองร่างในชุดสกปรกและหมวกปีกกว้างใบใหญ่ที่กำลังวิ่งตามเก็บอะไรบางอย่างบนผืนดินแห้งผากหลังสายฟ้าผ่าลงมา บางจังหวะก็พากันเข้าไปหลบตามซอกหลืบแง่งหินเพื่อรอคอยราวกับรู้ว่าสายฟ้านั้นจะฟาดลงมาที่ใด และเมื่อลำแสงอันทรงพลังงานผ่าลงมาอีกครั้ง พวกเขาก็รีบกระโจนออกจากที่ซ่อนแล้ววิ่งตรงไปขุดพื้นดินตรงที่สายฟ้าเพิ่งผ่าไปเมื่อครู่นั้นทันที



บางสิ่งที่เกือบจะจมหายไปกับพื้นดินกำลังเปล่งประกายสีเขียววาว แม้ส่วนที่เหลือจะยังคงฝังอยู่ใต้ดินก็ตาม หนึ่งในสองคนนั้นรีบลงมือขุดเพื่อนำหินหลอมก้อนนั้นขึ้นมา ส่วนอีกคนรีบถอนแท่งเหล็กล่อสายฟ้าโยนไปอีกทางหนึ่งเพราะไม่ต้องการให้สายฟ้าผ่าลงมาที่เดิมขณะที่พวกเขายังทำภารกิจไม่สำเร็จ



มันเป็นผลึกหินหลอมโปร่งแสงดูน่าอัศจรรย์ กำลังเปล่งประกายสีเขียวมิผิดกับอัญมณีชั้นดี จะผิดกันก็แต่ยังมีคลื่นพลังงานหลากสีที่ยังคงเคลื่อนที่อยู่ภายใน นี่คือ “ศิลาอัคคี” หรือที่ชาวมนุษย์เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า “ผลึกลูกไฟ” อันเกิดจากสายฟ้าผ่า โดยทั่วไปแล้วผลึกหินชนิดนี้เกิดไม่บ่อยครั้งนัก แต่ต่อเมื่อทุ่งกาลีถือกำเนิดขึ้นบวกกับสภาพพื้นดินของท้องทุ่งกันดารทำให้เมื่อใดที่ฟ้าผ่าลงมายังบริเวณนี้จะต้องเกิดศิลาอัคคีแทบทุกครั้ง ว่ากันว่ามันเป็นอาถรรพณ์ส่วนหนึ่งของทุ่งกาลีเอง



ศิลาอัคคีจะมีทั้งหมดเจ็ดสีตามพลังงานที่สายฟ้าถ่ายทอดลงมา แม้จะเป็นก้อนที่มีพลังงานน้อยที่สุดคือสีแดง พวกมันก็ยังมีราคาสูงในท้องตลาดอยู่ดี ยังไม่นับผลึกที่มีสีม่วงอันเป็นที่บรรจุของพลังงานมหาศาลภายใน ถึงขนาดทำให้ผู้ที่ต้องการเป็นเจ้าของบางคนต้องเสี่ยงชีวิตหากเก็บรักษาหรือต้องการครอบครองพลังงานมหาศาลภายในอย่างผิดวิธี กระนั้นชาวเทพในนครหลวงก็ยังรับซื้อพวกมันในราคาสูงลิ่ว ทำให้มนุษย์บางคนยอมเสี่ยงตายลงทุนบุกรุกอาณาเขตของชาวเทพเพื่อแย่งชิงผลึกอันมีค่าชนิดนี้



ตามปรกติแล้วพวกชาวเทพกับมนุษย์จะมิใคร่เกี่ยวพันกันนัก อันเนื่องมาจากข้อพิพาทในอดีตและกฎข้อบังคับต่างๆ แต่กระนั้นแม้จะมีข้อจำกัดมากมายทว่าก็มีมนุษย์อาศัยอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์หรืออาณาจักรบุราทิศอยู่ไม่น้อย เพราะเมื่อมีเมืองเกิดขึ้นแล้วย่อมต้องมีใครสักคนยอมทำงานที่ชาวเทพเรียกว่างานชั้นต่ำ เพื่อรองรับวรรณะสูงส่งของพวกเขา และใช่ว่าพวกมนุษย์ทุกคนจะยอมเป็นข้ารับใช้ทั้งหมด พวกที่รักอิสระบางพวกก็รวมตัวกันก่อตั้งเป็นบ้านเรือนขึ้นมา แต่ก็ใช่ว่าศักดิ์ศรีของมนุษย์จะดูดีขึ้น พวกเขายังถูกมองเป็นพวกชั้นต่ำ และไม่คู่ควรที่จะคลุกคลีด้วย



ทั้งสองหัวขโมยกำลังตั้งอกตั้งใจอยู่กับการเก็บผลึกล้ำค่าใส่ถุงกระสอบที่เตรียมมาจนไม่ทันสังเกตเงาร่างในชุดสีดำที่กำลังเคลื่อนกายเข้ามาใกล้
ต่อเมื่อสายฟ้าสว่างวาบเป็นครั้งสุดท้าย



กว่าที่ทั้งสองจะรู้ตัวก็สายเกินไปเสียแล้ว....



ไม้คทาสีน้ำตาลไหม้แลประหลาดที่คล้ายทั้งเล่มถูกหุ้มด้วยรากไม้ตะปุ่มตะปั่ม ถูกวางกึกตรงหน้าพวกเขาพอดี เฉียดมือข้างหนึ่งของสองหัวขโมยไปเพียงนิดเดียว ทั้งคู่หยุดชะงักทันทีพร้อมๆกับรอยยิ้มได้จางหายไปจากใบหน้า ทั้งสองค่อยๆมองไล่ตามไม้เท้ารูปร่างพิกลนั้นขึ้นไปยังผู้ถือ ที่เห็นเต็มตาคือร่างในชุดสีดำนั้นแม้จะมีรูปร่างไม่ใหญ่โตนัก หากทว่าเมื่อต้องแหงนหน้ามองจากข้างล่างขึ้นไปจึงดูเหมือนว่าร่างสีดำสูงใหญ่กว่าเดิม รวมทั้งหมวกสีดำปีกกว้างช่วยอำพรางทำให้เห็นใบหน้าไม่ชัดเจน



สายฟ้าแปลบปลาบสว่างเป็นเส้นเรืองแสงอยู่เบื้องหลัง ทำให้ทั้งสองเพิ่งประจักษ์ว่ากำลังเผชิญหน้าอยู่กับ สาวกแห่งปราสาททมิฬ



“หนีเร็ว!” หนึ่งในสองหัวขโมยร้องลั่น



ทั้งคู่ตะเกียกตะกายลุกขึ้นแล้วพยายามวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต แต่เมื่อวิ่งไปได้ไม่นานพวกเขาก็รู้สึกราวกับมีน้ำหนักบางอย่างถาโถมเข้ามาจากทางด้านหลังอย่างรุนแรง ถึงขนาดต้องล้มทั้งยืน และไม่สามารถกระดุกกระดิกแขนขาได้อีก ถึงตอนนี้เจ้าหัวขโมยคนที่อายุน้อยกว่าเริ่มน้ำตาเล็ด



เสียงรองเท้าลงน้ำหนักบดผืนดินปนทรายดังใกล้เข้ามาทำให้ขวัญแทบกระเจิง พวกเขาพยายามจะหันไปมองทางต้นเสียงแต่ก็ไม่สามารถทำได้ ดูราวกับว่าทั้งร่างกายยอมจำนนต่ออำนาจบางอย่างที่ยิ่งใหญ่กว่าวิญญาณของพวกเขาไปเสียแล้ว สักพัก เจ้าหัวขโมยที่ท่าทางเป็นผู้ใหญ่กว่าก็รับรู้ได้ว่าถุงกระสอบที่ตนวิ่งถือติดมือมาถูกอีกฝ่ายแย่งเอาไปอย่างง่ายดาย



ร่างในชุดดำไม่กล่าวสิ่งใดออกมา เพียงแค่สำรวจศิลาอัคคีที่ทั้งสองลักขโมยมาได้ ส่วนมากเป็นศิลาแดง เห็นได้ชัดว่าวันนี้พวกเขาไม่มีโชคเท่าไรนัก เมื่อได้ศิลาเขียวเป็นครั้งแรกจึงลืมตัวดีใจจนไม่ทันระวังว่ามีอีกผู้หนึ่งกำลังเฝ้าสังเกตการณ์อยู่ไม่ไกล



“ได้โปรดเถิดท่าน พวกข้ารู้ว่าทำผิด แต่พวกข้าเป็นเพียงแค่ชาวบ้านธรรมดาที่ต้องมาขโมยของในที่ของท่านเพราะไม่รู้ว่าจะทำเช่นไร พื้นที่ป่าของเราถูกพวกฝูงร้อยโอษฐ์เข้ายึดครองเสียสิ้น” เจ้าคนที่ดูเป็นหัวหน้าพูดออกมา



“ถ้าจำไม่ผิด...ท่านเคยกล่าวเช่นนี้มาก่อนแล้วไม่ใช่หรือขอรับ?”



น้ำเสียงนั้นแม้วางเฉยไม่แสดงความรู้สึกใด หากก็ยังฟังไพเราะแบบผู้ที่ได้รับการสั่งสอนมาเป็นอย่างดี



อีกครั้งที่เจ้าหัวขโมยตัวเล็กกว่าสะอื้นไห้



“เงียบซะ!” หัวขโมยคนพี่ดุ “น้ำตาของเจ้าไม่ช่วยให้เรารอดชีวิตกันหรอก ข้ารู้อยู่แล้วว่าการบุกรุกสถานที่นี้ย่อมเป็นอันตรายถึงชีวิต”



“ในเมื่อท่านทั้งสองก็รู้ดีถึงโทษทัณฑ์อยู่แล้ว ไยจึงกล้าบุกรุกเข้ามาอีกเป็นครั้งที่สองเล่า?” ร่างสีดำเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าชายผู้พูด



เจ้าคนพี่ถอนหายใจ “เอาล่ะ...วันนี้คงไม่รอด ข้ามีเรื่องจะขอร้องท่านสาวกดำอย่างหนึ่ง”



ทูตจากปราสาททมิฬหยุดไตร่ตรองครู่หนึ่งก่อนจะมีเสียงตอบกลับมา
“ท่านมีสิ่งใดอยากจะขอจากข้าหรือ?”



“น้องชายข้า มันเพิ่งแค่สิบห้า มันไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรด้วย ข้าอยากให้ท่านละชีวิตมัน ส่วนท่านจะทำอย่างไรกับข้าก็เชิญ”



“ไม่นะพี่” เจ้าน้องชายร้องขึ้นทั้งที่น้ำหูน้ำตาเปื้อนเต็มหน้า



“ท่านหมายความว่าท่านยินดีรับโทษแทนน้องชายด้วยรึ? ท่านรู้รึเปล่าว่าผลมันคือเช่นไร?” ร่างในชุดดำยังคงเดินวนเวียนไปมา ราวกับสุนัขป่าหยอกเล่นกับเหยื่อก่อนลงมือสังหาร



อีกฝ่ายหัวเราะ “ข้าไม่กล้าล้อเล่นกับความตายหรอกน่า”



“ถ้าเช่นนั้น ข้ายินดีสนองความปรารถนาของท่าน”



น้ำเสียงของคนพูดแปรเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวไปโดยบัดดล ทันใดนั้นแสงสว่างสีน้ำเงินก็เปล่งประกายจัดบนหัวคทารูปร่างพิกลนั่น ขโมยทั้งสองรับรู้ถึงการตอบรับของผืนดินต่ออำนาจของสาวกเจ้าแห่งประตูทมิฬ คนน้องร้องลั่นราวกับคนเสียสติ ขณะที่คนพี่หลับตาลงพร้อมยอมรับชะตากรรม



ภาพสุดท้ายที่เขาเห็นกลับเป็นยอดปราสาทมิฬที่ตั้งอยู่ปลายสุดของเส้นขอบฟ้า...



.....



หลังสิ้นสงครามเมื่อครั้งโบราณกาล ทุ่งกาลีกลายเป็นที่สิงสถิตของเหล่าวิญญาณอาฆาตและสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำ เป็นดินแดนแห่งหายนะซึ่งไม่ว่ามนุษย์ อมนุษย์ หรือเทพในวรรณะใดๆ ต่างไม่ปรารถนาจะเฉียดกรายเข้ามา ทว่าทุ่งกาลีแห่งนี้กลับเป็นที่ตั้งของ ปราสาทจันทรคราส หรือที่คนทั่วไปขนานนามมันว่า ปราสาททมิฬ



ปราสาทจันทรคราสตั้งตระหง่านริมฝั่งแม่น้ำหางแมงป่องดุจอนุสรณ์ชัยชนะเหนือพญามัจจุมาร ตัวแม่น้ำไหลวกอ้อมรอบปราสาทจนเกือบเป็นวงกลม อันเป็นที่มาของคำเรียกขาน ถัดจากแม่น้ำที่ไหลแรงนั้นคือกำแพงขนาดใหญ่ที่สร้างล้อมตัวปราสาทจนมองดูคล้ายป้อมปราการขนาดยักษ์



บรรยากาศโดยรอบตัวปราสาทก็ชวนพิศวงด้วยว่ามีฝนฟ้าคึกคะนองตลอดเวลาคอยย้อมงำอาคารที่ครั้งหนึ่งเคยส่องสว่างให้กลายเป็นสีดำสนิท



กลุ่มอาคารภายในปราสาทก่อสร้างจากหินทรายแลดูทึบตัน แต่หลังคากลับเป็นเครื่องไม้ที่มีลักษณะดัดโค้งซ้อนชั้น ปลายคานไม้จากหัวเสายื่นออกมาเพื่อรับน้ำหนักหลังคาถูกสลักเป็นรูปหงส์สามหัวหันหน้าออกทั้งสามทิศราวกับหน่วยเวหาพิทักษ์ปราสาท รูปสลักนูนต่ำบนกำแพงหินแสดงเรื่องราวการรบระหว่างแม่ทัพรัตติกาลกับมัจจุมารเมื่อพันปีก่อนยิ่งทำให้ตัวปราสาทคงความน่าเกรงขามมากพอๆกับความสง่างาม ส่วนเทพผู้ครอบครองปราสาทจันทรคราสเองก็มีความน่ายำเกรงไม่แพ้กัน เพราะท่านคือจ้าวแห่งมรณทิศ จ้าวผู้เฝ้าทวารทิศตะวันตก หรือที่ชาวเทพผู้อาศัยอยู่ในนครหลวงเรียกกันสั้นๆ ว่า ประตูดำ



ว่ากันว่าเทพตะวันตกมีความลึกลับและป่าเถื่อนผิดวิสัยเหล่าเทพโดยทั่วไป เพราะมิเช่นนั้นจอมเทพคงไม่ประทานอนุญาตให้ตัวปราสาทตั้งใกล้กับเขตแดนจนเรียกได้ว่าแทบจะประจันหน้ากับเทือกเขาสัตบาตอันเป็นที่เร้นกายและคุมขังของพญามัจจุมารโดยมีทุ่งกาลีอันน่าสะพรึงกลัวคั่นขวาง ทำให้นครศักดิ์สิทธิ์ศิลาลัยที่อยู่ลึกเข้าไปในแผ่นดินดูห่างไกลราวดั่งภาพฝัน



ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ หรือเผ่าประหลาด ตลอดจนชาวเทพจึงมีความเกรงกลัวจ้าวแดนตะวันตกผู้นี้มิผิดกับการได้ยินชื่อมัจจุมารแม้จะสิ้นยุคแห่งความน่าพรั่นพรึงนั้นมาแล้วเป็นเวลานานแสนนานมาแล้วก็ตาม



.....















หากเพื่อนๆ พี่ๆ ท่านใดอ่านเเล้วติดใจ อยากติดตามต่อ หนูพลอยฯขอเเจ้งข่าวดีว่า ขณะนี้หนังสืออยู่ในขั้นตอนการผลิต สำนักพิมพ์สีรุ้ง (ในเครือประพันธสาส์น) ต้นสังกัดคาดว่าจะพร้อมวางตลาด ในช่วงสัปดาห์หนังสือปลายเดือนมีนาคมนี้นะคะ โดยตัวพ้อกเก็ตบุ๊คจะมีความยาวประมาณ 500 หน้า เรียกว่าอ่านกันอย่างจุใจเลยค่ะ สำหรับราคา หนูพลอยฯยังไม่ได้รับเเจ้งมา เเต่คาดว่าไม่น่าเเพงเกินกำลังของคนรักงานเขียนเเนวเเฟนตาซีเเอ๊ดเวนเจอร์เเน่นอนค่ะ





ความคืบหน้าเพิ่มเติม ภาพสเก็ตช์เบื้องต้นของตัวละคร รวมทั้งภาคต่อของจ้าวจตุรทิศ สามารถติดตามได้จากบล๊อกของนักเขียน 'รัณ ศยา' นะคะ ที่นี่เลยค่ะ ... //runsaya.bloggang.com





หนังสือดีดีเเบบนี้ ไม่ได้มีมาบ่อยๆ ดังนั้นอย่าพลาดนะคะ ...









ภาพต้นเเบบของ 'รามิต' เเละเพื่อนรัก 'เวหา' พญาแร้งยักษ์ วาดโดย นักเขียน รัณ ศยา









Reunion Theme by Kwak Yong Jin







Create Date : 10 มีนาคม 2552
Last Update : 13 มีนาคม 2552 7:55:29 น. 82 comments
Counter : 2504 Pageviews.
Share

 

emoพุทธสวัสดีครับ พลอย


จากบล็อก... อย่าดีกว่านะครับ... กลัวว่า ถ้าเก๋เข้าไปแล้วออกมากลายเป็นยายแก่นั่งรถเข็นละ ยุ่งน่ะ

มีความสุขมาก ๆ รักษาสุขภาพ นะครับ

...............................................


โดย: เซียน_กีตาร์ วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:7:16:57 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ค่ะ พึ่งตื่นไม่นานมานี้..

แต่หนูพลอยคงพึ่งนอนใช่ไหมค่ะ

เพราะบอกว่ากำลังจะไปหลับ..

หลับฝันดีนะค่ะ..

...งานเขียนน่าสนใจมาก ๆ ค่ะ..แต่เรื่องอ่าน..ถ้าอ่านเล่มนี้ คงใช้เวลาอยู่นานโข..


โดย: LooKPat วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:8:57:58 น.  

 



คุณพลอยขา..
ตื่นมาแล้ว..ทานเค็กสักชิ้น..กับดื่มกาแฟร้อนๆสักถ้วยนะคะ



โดย: tanjira วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:9:06:10 น.  

 
......บ้านนี้หนังสือเต็มบ้านเลยมั๊ง......


โดย: jetsada.999 วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:12:44:07 น.  

 
Many thanksss ka...อมิธิสท์
ตอนแรกคิดว่าลงให้แบบธรรมดาๆ, แต่ปรากฏว่ามีทั้งคำนิยมที่คุณอุตส่าห์เขียนให้ด้วย รวมทั้งยังแถมภาพเบื้องหลัง(เล็กน้อย)ที่เราเองยังไม่มีเวลาจัดทำลงบล็อคให้ตัวเองเล้ยยยย(ไม่ใช่อะไรหรอก งานมันท่วมถึงหัวอยู่เจ้าค่ะ)

เห็นอย่างนี้แล้ว...เห็นจะต้องขยันไปอัฟบล้อคตัวเองมั่งละ

ขอบคุณมากค่ะ,
run saya


โดย: run saya วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:18:32:35 น.  

 
น่าอ่านจังนู๋พลอย แต่ภาพประกอบเหมือนการ์ตูนเลยเนาะ


โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:18:33:53 น.  

 
......ทานข้าวยัง?......


โดย: jetsada.999 วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:20:48:38 น.  

 
ง่วงก็นอนน๊านู๋พลอย

ฝันดีจ้า


โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:23:52:19 น.  

 
สวัสดีวันใหม่ค่ะ

วันนี้ครัวเปิดแล้วนะคะ มากับ Spicy meatballs with sauce & น้ำสับปรดค่ะ




ความอดทน

ถ้าความอดทนของคุณคือนับ 1-100 ในใจ สูดลมหายใจลึกๆ บอกตังเองว่า อดทนๆๆ
พอทนไม่ใหวเกิดตะบะแตก แบบนี้ไม่เรียกว่ามีความอดทนแต่แรก
เพราะเรายังอยากได้กับบางสิ่ง หรืออะไรบางอย่างอยู่

การที่เราจะมีความอดทนนั้น ไม่ใชแค่พูดก็คือทำได้
แต่ต้องเปลี่ยนความคิด ณ เวลานั้น ทำความเข้าใจกับมัน อย่างแท้จริง
แล้วเมื่อเราทำได้ คำว่าอดทนถึงจะตามมา
เพราะคำว่าอดทนนั้น สท้อนจากการกระทำของตัวเอง



โดย: praewa cute วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:0:41:45 น.  

 
โหนู๋พลอยจ๋า มัทอายตระเองจัง
อัพใหม่แล้วอ่าของเค๊ายังไม่ได้เอา
มาเขียนต่อเรยยย...พรุ่งมัทมาอ่าน
ใหม่น้า นอนหลับฝันดีค่า
HipGlitter


โดย: มัททะนะ (mastana ) วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:0:48:13 น.  

 
ท่านพี่เซียนมารฯ...


คืนนี้น้องเก๋เเวะไปในชุดนางเเมวนะคะ ...อิอิ



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:0:53:15 น.  

 
หนูลูกปัดจ๋า...


หนังสือยาวๆเขาไม่ต้องรีบอ่านกันหรอกน้า... ต้องค่อยๆอ่านไปละเลียดไปถึงจะคุ้มค่า เอ๊ย ถึงจะได้อรรถรสจ้ะ... เหะเหะ เเม้ว่าหนูพลอยจะเป็นประเภทถึงไหนถึงกัน... อ่านมันรวดเดียวจบก็ตามทีเถอะ...



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:0:55:51 น.  

 
พี่ธัญขา...


ส่งเค้กน่ากินทุกเช้าเลย... ดีนคะที่เป็นตอนเช้า เพราะหากเป็นรอบดึกอย่างคุณเเพร... สงสัยหนูพลอยอาจต้องเช็คคลอเลสเตอรอล... อิอิ



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:1:02:11 น.  

 
คุณตาฯ... ยามเที่ยงเเละค่ำ


เเล้วบ้านตะเองมีอะไรล่ะคะ... หากไม่ใช่หนังสือ ...ของเล่นเต็มบ้าน??



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:1:05:09 น.  

 
คุณรัณ... เพื่อนรัก


เค้าก็เขียนไปตามที่เค้าคิดน่ะล่ะ... ไม่ต้องขอบคุณหรอกจ้า งานเขียนโดนๆเเบบนี้... เค้ายินดีสนับสนุนเต็มตัวเเละหัวใจเลย...



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:1:09:06 น.  

 
หนูจิ๊บ... ยามเย็นเเละดึก


ของเค้าดีน้าตะเอง... ไม่งั้นหนูพลอยฯไม่กล้าเอามาเเนะนำต่อหรอกค่ะ... สำหรับภาพปกนั้น บอกตามตรงว่าต้องทำใจอะค่ะ... มันเป็นเรื่องของการตลาด เเต่ว่าเนื้อหาด้านในนั้น... รับรองอัดเเน่นไปด้วยคุณภาพ คุ้มค่าเงินที่ซู้ดเลยล่ะ...



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:1:12:17 น.  

 
คุณเเพร... เเม่บ้านคนเก่ง


มี้ทบอลล์น่ากินมากกกก ...อูยยย กำลังง่วงๆ หิวขึ้นมาเลยค่า...



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:1:14:49 น.  

 
หนูมัทฯ... เด็กดี


อายก็ต้องรีบเขียนน้า... 555 ...หนูพลอยได้ทีรีบยุเลย...


เเล้วกลับมาอ่านน้าตะเอง... หนังสือเค้าดีน้า ไม่งั้นหนูพลอยไม่กล้าเชียร์เด็ดขาดเลย...



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:1:17:34 น.  

 
แวะมาเยี่ยมครับ หนูพลอย

...

ผมไม่ใช่แฟนคลับหนังสือประเภทแฟนตาซีหรอกครับ รู้สึกว่าตัวเอง
อวุโสเกินกว่าจะเข้าใจ 555

...

บล๊อกสีขาว สะอาดตา อ่านง่าย คนอวุโสไม่เวียนหัวดีนะครับ ...

ดีใจที่ยอมเปลี่ยนพื้นหลังตามคำขู่นะครับ ...

เอ้อ...ในที่สุดก็รู้ว่า...ไม้ตายยังใช้ได้ผลเสมอ สำหรับเด็กดื้อ...หุหุ

...


วันนี้แวะมาแล้ว ถือโอกาสบอกลาไปด้วยเลยนะครับ

อีก 1 วันจะเดินทางแล้วล่ะ ...ในวันข้างหน้าหากไม่ติดธุระ จะพยายามแวะมาทักทายนะครับ..

เป็นเด็กดี และเป็นที่รักของทุกๆคนนะครับ หนูพลอย

...

และสุดท้าย ...ขอบคุณสำหรับมิตรภาพดีๆที่มีให้มาตลอด ...

ที่สำคัญ ดีใจที่มีน้องสาวเพิ่มมาอีก 1 คนนะครับ






โดย: Tinnatorn วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:3:23:52 น.  

 
ว่าตามคุณติณฯ เป๊ะเลยครับ แก่เกินแกง

แต่อ่านดูแล้วน่าสนใจดี ไว้ถ้าเจอตามร้านจะซื้อฝากเด็กๆ นะครับ

อ่ะ! เด็กๆ นี่คือลูกๆหลานๆ นะครับ ไม่ใช่เด็กนักศึกษา


โดย: วรบรรณ วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:7:49:26 น.  

 

emoพฤหัส ฯ สวัสดีครับ พลอย

จากบล็อกและจากข่าว... เก๋เปลี่ยนทรงผมเหรอ ยิ่งสวยมากเลย

มีความสุขมาก ๆ รักษาสุขภาพนะครับ

...............................................


โดย: เซียน_กีตาร์ วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:7:54:06 น.  

 
เเล้วบ้านตะเองมีอะไรล่ะคะ... หากไม่ใช่หนังสือ ...
......มีแต่ผลงานของนังเพชรารอบๆบ้าน ต้องเก็บให้ทุกวันจ้ะ......


โดย: jetsada.999 วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:8:10:41 น.  

 


คุณพลอยขา...วันนี้พี่มาแบบรักษาสุขภาพค่ะ
คุณพลอยจะได้สวยๆไงคะ..มาทานสลัดกับพี่นะคะ
...
คุณพลอยเป็นยังไงมั่งคะเรายังไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไรเลยนะคะ
พี่สบายดีเพราะมีสาวน้อยนี่แหละค่ะเป็นยาวิเศษให้
...
วันนี้มีความสุขมากกว่าเมื่อวานนะคะคุณพลอย


โดย: tanjira วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:9:51:27 น.  

 
ไปทำอะไรมาเหนื่อยน้องพลอย เดี๋ยวเจ้นวดให้น๊า


โดย: thaigirl21 วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:15:45:25 น.  

 
เดี๋ยวเจ้นวดให้น๊า
......นู๋พลอยต้องเตรียมยาคลายกล้ามเนื้อกับยาแก้อักเสบไว้ด้วยน๊า......


โดย: jetsada.999 วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:21:34:16 น.  

 

สวัสดีวันใหม่ค่ะ

วันนี้ครัวเปิดแล้วนะคะ มากับ Oatmeal Bread cookies ค่ะ




โดย: praewa cute วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:0:58:13 น.  

 
............


โดย: jetsada.999 วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:6:08:15 น.  

 
ตินคุง ... พี่ชายคนดี



เเค่เเวะมาหนูพลอยฯก็ดีใจเเล้วค่ะ... เเต่ว่าพี่ชายเล่นงัดไม้เด็ดออกมาใช้ หนูพลอยฯเลยหมดทางต่อสู้ ต้องยินยอมเลิกดื้อ (ชั่วคราว) ไปโดยปริยาย ...เหะเหะ



วันนี้เป็นวันเดินทางเเล้ว... เเต่คงไม่ใช่การจากลาของเราสองคนหรอกนะคะ ...เพราะตินคุงก็จะเเวะกลับมาทักทายหนูพลอยฯอีก... เป็นเพียงเเค่อีกครั้งที่พี่ชายของหนูพลอยฯต้องออกเดินทางไกล... เเละหนูพลอยฯเอาช่อดอกไม้มาส่ง...



ช่อดอกลิลลี่ขาว ...ช่อเดียวกับครั้งเเรกที่หนูพลอยหอบไปส่งให้ ...เมื่อตินคุงไปปารีสช่วงคริสต์มาสที่ผ่านมา... เเละเเม้ว่ามันจะเป็นบูเก้สำหรับเจ้าสาว... เเต่หนูพลอยฯชอบ 555 พี่ชายรับเเล้วก็ถือขึ้นเครื่องไปด้วยนะคะ... อิอิ



เดินทางโดยสวัสดิภาพ... เเละขอให้ความสำเร็จจงเป็นของพี่ชายของหนูพลอยฯนะคะ ...หนูพลอยฯจะรอการกลับมาอีกครั้งของพี่ชายคนดี... เสมอค่ะ...










โดย: อมิธีสท์ วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:7:18:11 น.  

 
คุณป๋าเเมวเหมียว...



อาวุโสเดินตามกันเข้ามาเลยนะคะ ...อิอิ เเซว ๆ ๆ ...ขอบพระคุณที่จะช่วยอุดหนุนนักเขียนค่ะ อ๊ะ... เเล้วเราไปเอี่ยวกับเขาตรงไหนนี่ ...เหะเหะ



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:7:26:14 น.  

 
ท่านพี่เซียนมารฯ...



เมื่อคืนหนูพลอยฯไม่ได้ส่งน้องเก๋ไปหาท่านพี่ฯเลย... จริงๆเเล้วคือหนูพลอยฯไม่ได้เเวะไปบ้านไหนสักบ้าน เหะเหะ... เเบบว่าหมดสภาพสุด ๆ ๆ ๆ ...ไว้คืนนี้ละกันนะคะ รอบชดเชย... อิอิ


โดย: อมิธีสท์ วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:7:29:59 น.  

 
คุณตาฯ... มา 3 รอบ



มาได้ตั้งหลายรอบเเบบนี้ งานออกเเล้วหรือคะ ...อิอิ ...


ปล. เช้านี้อย่าลืมให้ข้าวเพชราของหนูพลอยฯ ก่อนออกจากบ้านน้า...



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:7:33:28 น.  

 
พี่ธัญขา...



ขอบพระคุณสำหรับสลัดเเละคำอวรพรยามเช้า (เมื่อวาน) ค่า...


เมื่อคืนหนูพลอยฯไม่ได้เเวะไปขอบคุณเลย เเบบว่าน้อคมากๆ เพราะสองวันที่ผ่านมาได้นอนไปเเค่ชั่วโมงเดียวเอง... เหะเหะ ...เดี๋ยวคืนนี้หนูพลอยฯเเวะไปหานะคะพี่ธัญขา...



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:7:40:42 น.  

 
พี่จิ๋ว ณ ขั้วโลก



ขอบพระคุณค่า... พี่สาวขา เเค่ตรากตรำกับกองเอกสารนิดหน่อยเองค่ะ ...เลยทำให้ไม่ได้นอน หมดสภาพไปเล็กน้อย... เหะเหะ เดี๋ยวคืนนี้หนูพลอยฯเเวะไปหาพี่จิ๋วนะคะ...



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:7:44:30 น.  

 
คุณเเพร... เเม่บ้านคนเก่ง



คุกกี้น่ากินอีกเเล้วค่า... อิอิ เล่นเอาหนูพลอยฯหิวเเต่เช้าเลยยย...



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:7:47:00 น.  

 


คุณพลอยขา..
วันนี้ลองทานข้าวต้มกุ้งกันค่ะ..มื้อเช้าเพื่อสุขภาพไงคะ อิอิ!!
....
คุณพลอยต้องพักผ่อนมากๆนะคะ..เดี๋ยวไม่สบายนะคะ
เป็นห่วงนะรู้มั้ย..แม้จะเพิ่งรู้จักแต่เหมือนคนคุ้นเคยมานานเลยนะคะ
ดูแลตัวเองด้วยนะคะรู้ป่ะคนดี...
ขอให้คุณพลอยเจอคนดี-ดีนะคะ..พี่ขอภาวนาเอาใจช่วย
แต่อย่าไปคาดหวังอะไรนักนะคะ..เมื่อเราผิดหวังความเสียใจก็จะไม่มากมาย
...
ใช่ค่ะ.."เสียดาย"..ไม่เท่ากับ.."เสียใจ"..
พี่เองทุกวันนี้ยังมีความรู้สึกแบบนี้อยู่ค่ะ
เพราะคนบางคนที่เหมือนจะรู้จักแต่กับไม่รู้จักนี่ซิคะ
มานทำร้ายกันซะจนไม่อยากจะรู้จักกับใครอีกเลย
แต่ก็ไม่เคยปิดกั้นนะคะ แต่ไม่เปิดโอกาสมากกว่า
...
คุณพลอยมีความสุขมากๆนะคะ


โดย: tanjira วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:9:10:12 น.  

 
เดี๋ยวมาอ่าน กลับบ้านก่อน


โดย: okra วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:19:27:27 น.  

 
ยังไม่เคยอ่านแนวนี้เลยค่ะ...

ดูจากปก และเรื่องย่อแล้วน่าสนใจอยู่เหมือนกัน

ไม่ได้เข้ามาทักทายหนูพลอยฯ นานเลย
สบายดีน่ะค่ะ ร้อน ๆ อย่างนี้รักษาสุขภาพกาย สุขภาพใจด้วยจ้ะ


โดย: บ้านดินริมสวน วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:19:45:38 น.  

 
นู๋พลอยเด็กดีจ๋า ช่วงนี้จาหอบงานมาทำยุ่งมากมาย หายไปคืนนึงแต่พอเลยสัปดาห์นี้มัทจาเริ่มหยุดแล้ว เย้!!
ตั้งใจอ่านชอบงานแนวนี้จัง จาไป
ซื้อมาเก็บไว้อ่านนานๆ ส่งตระเอง
เข้านอนแล้วนะ ....ฝันดี....จุ๊ฟๆๆน้า
.



โดย: มัททะนะ (mastana ) วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:23:52:25 น.  

 



คุณพลอยขา...
วันนี้มาทานโจ๊กกันดีกว่านะคะ.
แม่ครัวเริ่มหมดเมนูแล้วค่า อิอิอิ!!!
...
ขอให้มีความสุขมากๆ..ในวันพักผ่อนนะคะ..


โดย: tanjira วันที่: 14 มีนาคม 2552 เวลา:7:28:48 น.  

 

emoสวัสดีเช้าวันเสาร์ครับ พลอย


จากบล็อก... หากเก๋ไปด้วย พี่ก็คงไม่พาไปวัดหรอกจ้า

มีความสุขมาก ๆ รักษาสุขภาพ

...............................................


โดย: เซียน_กีตาร์ วันที่: 14 มีนาคม 2552 เวลา:7:33:50 น.  

 
สวัสดีค่ะนู๋พลอย วันนี้จิ๊บมาแปลก อัพบล็อกก่อนเที่ยงคืน 555


โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 14 มีนาคม 2552 เวลา:20:13:12 น.  

 
วันนี้คุณพี่ไปดูเค้าเล่นสกีมาเดี๋ยวเอารูปมาลง ทำงานหนักก้อพักบ้างน๊า หนุ่มๆสาวๆมีกำลังก้อทำไป การที่เรามีอะไรทำทุกวันพี่ว่าทำให้ชีวิตเรามีค่าขึ้นน๊า


โดย: thaigirl21 วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:3:01:05 น.  

 
พี่ธัญขา...



ขอบพระคุณสำหรับข้าวต้มกุ้งเเละโจ๊กค่ะ ...ของโปรดของหนูพลอยฯทั้งนั้นเลย ...เช้านี้พี่สาวคนสวยจะเเวะมาเสิร์ฟอะไรหนอ... อิอิ


...ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจด้วยค่ะ



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:4:40:53 น.  

 
พี่กราเจี๊ยบจ๋า...



วีคเอนด์นี้พาลูกลิงไปกินข้าวเกรียบฯมาหรือยังคะ... อิอิ


โดย: อมิธีสท์ วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:4:43:00 น.  

 
พี่เเอ๋ว... บ้านดินฯ



เมื่อกี๊หนูพลอยฯหายไปชมฟ้าหลากสีเเถวบ้านพี่เเอ๋วมาค่ะ... เเอบขโมยสูตรเครื่องเเกงคั่วด้วย... อิอิ อยากกินคั่วกลิ้งอะ... เเง่ม ๆ ๆ

ปล. ลองไปเยี่ยมๆมองเเถวร้านหนังสือดูตอนสิ้นเดือนนะคะ... พี่เเอ๋วขา ...ของเค้าดีจริงน้า... ไม่งั้นหนูพลอยฯไม่กล้าเเนะนำเเน่ค่ะ



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:4:49:28 น.  

 
หนูมัทฯ... เด็กดี



เเฟนตาซีเเฟนคลับมาเเล้ว... อิอิ ...ซื้อมาอ่านเเล้วเป็นอย่างไร อย่าลืมเเวะมาบอกหนูพลอยฯน้า... ทำงานหนักก็ต้องพยายามพักผ่อนด้วยนะจ๊ะ... เดี๋ยวเด็กดีไม่สบายไปล่ะเเย่เลย...



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:4:55:23 น.  

 
ท่านพี่เซียนมารฯ...



หนูพลอยฯเเว่วว่า... น้องเก๋หายไปอ่านเเถกของท่านพี่ฯมา... สาวน้อยสาวใหญ่ยกขบวนกันมาชมเยอะเเยะไปหมดเลยหนอ... อิอิ



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:4:59:04 น.  

 
หนูจิ๊บ...



เมื่อสักพักเเวะไปชมดอกไม้เเถวบ้านตะเองมาอีกเเล้วล่ะ... อิอิ ...ว่าเเต่ตะเองไม่คิดจะอัพของกินอย่างคนอื่นเขาบ้างหรือจ๊ะ หุหุหุ



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:5:02:03 น.  

 
พี่จิ๋ว ณ ขั้วโลกเหนือ



เดี๋ยวจะนอนละค่ะ... พี่สาวขา ...ช่วงนี้อาการมันยังไงชอบกล ...หรือเป็นที่อากาศหว่า เหะเหะ... เเบบว่าเริ่มหนาวมาสองวันเเล้วล่ะค่ะ...



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:5:05:43 น.  

 

emoสวัสดีวันอาทิตย์ครับ


จากบล็อก.... แล้ว เก๋ น่ะ รู้ใจพี่รึยัง ? ชักชวนคนอื่นอยู่น่ะ

มีความสุขมาก ๆ รักษาสุขภาพ นะครับ

...............................................


โดย: เซียน_กีตาร์ วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:7:34:02 น.  

 
หวัดดีค่ะ น้องพลอย
ว้าววว .. เรื่องนี้มาแนวแฟนตาซีด้วย
มาชวนไปลงโปรแกรมกันจ้ะ


โดย: พ่อระนาด วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:8:38:47 น.  

 
คุณพลอยขา...
...ฟ้าหลังฝน... สวยงามเสมอนะคะ
ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามครรลองนะคะ
ถึงเวลาทุกอย่างก็จะมาเองค่ะ...
กำลังรออะไรอยู่น๊า...อยากรู้จัง
...
วันนี้มีข้าวต้มมาฝากนะคะ..
มัความสุขมากๆนะคะในวันนี้




โดย: tanjira วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:9:27:42 น.  

 
สวัสดีจ้า....นู๋พลอยเด็กดี ....
มัทไปช่วยคุณป๊าๆจัดโครงสวนสวย
มา...พึ่งกลับมาเห็นป้ายตระเอง.....
ก็รีบมา (By now...)Miss you na...
เดี่ยวคืนนี้มาอ่านต่อแบบเลิฟ เลิฟแฟนตาซี..นะคับบบบ..
.






โดย: มัททะนะ (mastana ) วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:17:41:26 น.  

 
คุณพลอยขา...
ถึงแม้จะยังไม่ถึงเวลาของคุณพลอย
แต่พี่อยากมาบอกค่ะ..ตอนคุณพลอยนอนจะได้ฝันดี...



โดย: tanjira วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:22:27:54 น.  

 
หวัดดีค่ะ..อ่านแล้วขอผ่าน
ไม่ค่อยได้อ่านนิยายแฟนตาซีเท่าไหร่


โดย: nikanda วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:23:11:18 น.  

 
อืมหือ...นู๋พลอยเด็กดีค๊าบบบบบ...

จากบล็อกมัทก้อม่ายด้ายอยากดอง
คิดถึง คิดถึง นานๆอ่าน้า...

แต่ว่าภาระกิจเยอะนิดนึงจารีบเขียนสักหน่อย..คุณป๊าก็สั่งให้ไปปฏิบัติราชการแบบด่วนทุกที ใช้ลูกสาวไปช่วยจัดสวนโครงการ แตกแดดๆผิวขาวๆหมองกับมาเรยยอ่าเนี่ยยยย....

ป่ายนอนกัลล์เหอะ ชอบภาพนั้นแบบงอนๆเหมือนเป็นเงาตัวเองนะ...เห็นแล้วง่วงนอน555+

รักตระเองนะนู๋พลอยเด็กดี รักที่สุดดดเรยย...ฝันดีจ้าจุ๊ฟๆ
.



โดย: มัททะนะ (mastana ) วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:23:41:03 น.  

 
น้องพลอยเสาร์อาทิตย์ไปเที่ยวไหนมาป่าว คริสมาสนี้พี่จะกลับบ้านอีกแล้วล่ะ รอรอและรอ


โดย: thaigirl21 วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:23:53:36 น.  

 
ยังไม่เปลี่ยนเวลานอนจ้า แต่ก็มีแอบนอนเร็วบ้างบางวันถ้าออกไปข้างนอกมาแล้วเพลีย ๆ นะจ๊ะ

รักษาสุขภาพมีความสุขมาก ๆ น๊า


โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:2:20:26 น.  

 
ท่านพี่เซียนมารฯ



คืนนี้น้องเก๋บ่นว่าเกือบหมดมุข... 555



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:3:01:54 น.  

 
พี่ปุ๊ก... พ่อระนาด



หนูพลอยฯเเวะไปดูหน้าตาโปรเเกรมความรักเเล้วนะคะ... เเต่ไม่เเน่ใจว่าตอนนี้ฮาร์ดไดร้ฟ์ว่าง ...เเบบว่าโปรเเกรมอื่นอัดเเน่นเต็มไปหมด ...เหะเหะ



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:3:04:38 น.  

 
พี่ธัญคนสวย... รอบเช้าเเละค่ำ



ขอบพระคุณสำหรับข้าวต้มกุ๊ยเเละกับน่ากินๆค่ะ... ของโปรดที่สุดของหนูพลอยฯเลยล่ะ ...เเถมยังอุตส่าห์เเวะกลับมาฝันดีกันอีก... เป็นพี่สาวที่น่ารักที่สุดในโลกเลยค่ะ... อิอิ



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:3:08:38 น.  

 
หนูมัทฯเด็กดี... ยามเย็นเเละดึก



โถ.. โถ.. คุณป๊าใช้งานคุณลูกสาวหนักหนาเหลือเกิน ดูสิ... ผิวเสียหมดเลย ...ตะเองอย่าลืมทากวนอิมน้า... กันฝ้า ช่วยทำให้หน้าขาว ...เหะเหะ...

ปล. ตะเองเเวะมาสารภาพรักเค้าทุกคืนเเบบนี้... เดี๋ยวขอเเต่งเสียหรอก 555



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:3:13:40 น.  

 
คุณเเจง... นิกานดา



เเค่เเวะมาเยี่ยมกันก็ดีใจเเล้วค่า... สบายดีไหมคะ ทั้งคุณเเม่เเละนางฟ้าน้อย...



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:3:16:47 น.  

 
พี่จิ๋ว ณ ขั้วโลกเหนือ



ทำงานค่า... พี่จิ๋วขา วันหยุดของคนเขา คือวันทำงานของเราาาาา ...เหะเหะ บ่นไปใย ดีกว่าไม่มีกะตังค์ซื้อเเกลบนะ... คิคิ


ปล. พึ่จิ๋วพึ่งกลับไปขั้วโลกได้สองเดือนเองน้า... คริสต์มาสหน้าก็อีกตั้งเก้าเดือนเเน่ะค่ะ... อิอิ ...วางเเผนไกลมากกกก



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:3:21:09 น.  

 
หนูจิ๊บ...



งั้นหนูพลอยฯเข้านอนก่อนน้า... หนูจิ๊บอาจกำลังเม้าๆ ๆ ๆกับคุณเเฟนอยู่... อิอิ ...ฝันดีนะจ๊ะ



โดย: อมิธีสท์ วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:3:23:44 น.  

 

emoสวัสดีเช้าวันจันทร์ครับ พลอย


จากบล็อก.... สาวใด ก็ไม่เท่าเก๋ หรอกนะครับ

มีความสุขมาก ๆ รักษาสุขภาพ ครับ

...............................................


โดย: เซียน_กีตาร์ วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:7:18:53 น.  

 
............


โดย: jetsada.999 วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:8:11:17 น.  

 
หวัดดีค่ะ..คุณพลอย
วันนี้มาสายของเวลาพี่นะคะ..
แต่ใจอยู่กับคุณพลอยตลอดเลยน๊า..
วันนี้ดื่มกาแฟนะคะ..มีดอกไม้มาฝากด้วยค่ะ



โดย: tanjira วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:10:09:13 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณพลอย..

แวะมาทักทายนะคะ

เลิกงานแล้วแต่รอคนมารับค่ะ รถติดมาก ๆ เลยค่ะ

นั่งอ่านบล็อกนี้เพลินไปเลย


โดย: I_sabai วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:18:46:17 น.  

 

สวัสดีวันใหม่ค่ะ

ขอโทษในความล่าช้านะคะ ครัวเปิดไป 2 เมนูแล้ว แต่ยัง
ไม่ได้เสริฟเลย แต่มาแล้วค่ะ
วันนี้ครัวเปิดแล้วนะคะ มากับ
ผัดกะเพราค่ะ และเมนูวันก่อน น่องไก่ในซอสช๊อกโกแล๊ต









โดย: praewa cute วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:19:49:57 น.  

 
เพิ่งกินบะหมี่ต้มยำน้ำข้นไปเมื่อกี้นี่เองนู๋พลอย อิอิ

อิ่ม พุงกาง

จิ๊บไม่ได้อยู่กับแฟน แง ๆๆ


โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 17 มีนาคม 2552 เวลา:1:26:54 น.  

 

คุณพลอยขา..
วันนี้มีมาเป็นชุดเลยนะคะ..
ขาดกาแฟ..ในครัวมีมั้ยคะ..จะชงให้ ?
คุณแม่ครัวชอบทุกอย่างเลย 555!!!
...
คุณพลอย..วันนี้มีความสุขมากๆนะคะ
ปล.พี่ฝันว่าได้พลอยสีสวยๆเต็มเลยค่ะ


โดย: tanjira วันที่: 17 มีนาคม 2552 เวลา:6:19:36 น.  

 
......ตาเจษเริ่มจะหายยุ่งเหยิงแล้วจ้ะ......


โดย: jetsada.999 วันที่: 17 มีนาคม 2552 เวลา:8:13:47 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: LooKPat วันที่: 17 มีนาคม 2552 เวลา:10:41:38 น.  

 

emoสวัสดียามบ่ายครับ พลอย

มีความสุขมาก ๆ รักษาสุขภาพนะครับ

...............................................


โดย: เซียน_กีตาร์ วันที่: 17 มีนาคม 2552 เวลา:16:02:27 น.  

 

สวัสดีวันใหม่ค่ะ
วันนี้ครัวเปิดแล้วนะคะ มากับ
ข้าวโพดกับเต้าหู้ทอด





โดย: praewa cute วันที่: 18 มีนาคม 2552 เวลา:0:40:08 น.  

 
เอ วันนี้น้องพลอยหายไหไหนหนอ


โดย: thaigirl21 วันที่: 18 มีนาคม 2552 เวลา:3:25:03 น.  

 
^
^
^
......ช่วงนี้ไม่น่าจะอยู่บ้านนะ ไปเที่ยวกับแฟน......

*ปล.---เอารูปมาอวดมั่งนะ......


โดย: jetsada.999 วันที่: 18 มีนาคม 2552 เวลา:8:26:11 น.  

 


หวัดดีค่ะ..
คุณพลอยขา..
วันนี้คุณแม่ครัวรู้สึกไม่สบายนิดหน่อยค่ะ
เลยมีน้ำผลไม้กับสลัดผลไม้ค่ะ...
...
วันนี้มีความสุขมากๆนะคะ


โดย: tanjira วันที่: 18 มีนาคม 2552 เวลา:8:48:06 น.  

 
......ยังไม่กลับอีก......


โดย: jetsada.999 วันที่: 18 มีนาคม 2552 เวลา:19:26:55 น.  

 

สวัสดีวันใหม่ค่ะ
วันนี้ครัวเปิดแล้วนะคะ มากับ 4 เมนู มีอะไรบ้างดูจากภาพก็เดาได้นะคะ





ต้มยำไก่กรอบ
โจ๊กหมูเด้งข้าวโพดหวาน





โดย: praewa cute วันที่: 19 มีนาคม 2552 เวลา:0:43:36 น.  

 
ของเค้าดีจริง ๆ


โดย: cat IP: 58.8.135.224 วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:3:34:36 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อมิธีสท์
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

ขออนุญาตสงวนสิทธิ์การคัดลอก ดัดเเปลง เเก้ไข เผยเเพร่ หรือนำผลงานทุกชิ้นไปใช้ไม่ว่าด้วยวัตถุประสงค์ใด เว้นเเต่ได้รับอนุญาตก่อนนะคะ ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้ความสนใจค่ะ





ลายปากกา
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2552
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
10 มีนาคม 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add อมิธีสท์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.