*~ สบายๆ style Latte จ้า ~*
|
|||||||||||||||
ประสบการณ์เรียนขับรถที่ไม่เคย...ลืม เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่แฟน request ให้เรามานั่งเขียนเล่าลง blog เพราะชอบอกชอบใจมาก เป็นเรื่องราวของเราเอง ที่เกิดขึ้นสมัยที่หัดเรียนขับรถยนต์ใหม่ๆ ขับรถไม่เป็นเลย พ่อก็ไม่เคยเรียนขับรถมาก่อน ก็ขับแบบตามมีตามเกิด ส่วนแม่นั้น............................ ก็มีพ่อและน้าเป็นผู้สอน เลยครึ่งๆ กลางๆ ในเมื่ออยากให้เราขับรถเป็น ก็เลยลงทุน ไปจ้างครูผู้หญิงมาสอนขับรถถึงบ้านเลย ครั้งแรกที่ครูขับรถมาถึงที่บ้าน ก็มีออร่าของครูสอนภาษาไทยมาแต่ไกล คำเมืองก็ คงเป็นคำว่า "มีอยู่ฮั่นอย่าง" คือ ออร่ามันออกมาก ทั้งคำพูด ท่าทาง แววตา ทรงผม คือใช่หมดเลย พอลองสอบถามประวัติคุณครูก็พบว่า ตรง เป๊ะ! 55555555555 ครูสอนขับรถเคยเป็นครูสอนภาษาไทยมาก่อน แล้วก็เออรี่ออกมา ช่วยสามีที่เป็น ครูสอนขับรถทำงานเสริมอีกที พูดง่ายๆ ว่า เบื่ออยู่บ้านเฉยๆ ทำงานดีกว่า ส่วนชื่อของครูนั้น...เป็นคำเรียกพระในภาษาเหนือนั่นเอง เริ่มต้นด้วยการแจกเอกสารสอนสัญลักษณ์ต่างๆ ป้ายต่างๆ กฎจราจรทั้งหมดทุกอย่าง ทดสอบภูมิความรู้เดิมของเราด้วย เราก็เล่าสภาพเราที่โดนเจ้าหน้าที่ดุในห้องอบรม ให้ครูฟังด้วย เพราะนั่งหลับในห้องอบรมตอนสอบใบขับขี่รถจักรยานยนต์ 5555555 แต่เราสอบผ่านสบายๆ นะ ตอบผิดไป 3 ข้อแค่นั้นเอง ครูก็เลยว่า "งั้นโอเค เรื่องพวกนี้ น่าจะไม่ต้องสอนแล้ว เพราะน่าจะพอทำเองได้" ครูก็ขับรถพาเราออกไปหัดขับไม่ไกลจากบ้านเราก่อน เป็นบริเวณสวนสาธารณะใหญ่ ของเขตนั้น ตอนกลางวันจะไม่มีคนมาเลย บริเวณนี้คึกคักเฉพาะช่วงสงกรานต์เท่านั้น ช่วงแรกๆ ครูก็สอนให้รู้จักการใช้คลัทช์ เบรก คันเร่ง วิธีการเข้าเกียร์ต่างๆ หลังจากนั้น ก็ให้เราลองขับรถ เลี้ยวไปเลี้ยวมา ครูขอลงรถ แล้วให้เราขับอ้อมวนไกลๆ แล้วก็กลับมา บริเวณที่ครูยืนรออยู่ ให้ขับวนอยู่อย่างนี้มาประมาณ 5 รอบ พอครบรอบครูให้จอดรถ แล้วให้หัดขับรถวนมาจอด ครูใช้บ้องไม้ไผ่ยาวๆ ใหญ่ๆ 1 ปล้อง เป็นเส้นแนวให้เราลอง Hilight #1 ฝึกจอดรถริมถนน ครูให้ขับรถอ้อมวนไกลๆ แล้วมาจอดให้ตรงเส้นบ้องไม้ไผ่ รอบที่ 1: ขับมาแรกๆ กะระยะจอดไม่ถูกเหยียบบ้องไม้ไผ่แตก "กร๊อบ!!!!!!!!!!!!!!" ครู: "เอ้า! เอาแหมใหม่"(คำเมือง) รอบที่ 2: ขับรถเพลินเร็วไปหน่อย พอเข้าจอดจริงๆ ทะลุบ้องไม้ไผ่ไปไกล ครู: "โอ๋ยยยยยยย ลูกเหยยย ขับรถขึ้นฟุตบ้านจน(ชน)ร้านบ้านจ่อง(บ้านช่อง)เปิ้น แหลวหม๊ด ไปเอาแหมใหม"(คำเมือง) รอบที่ 3-8: รอบนี้เริ่มกะระยะได้แล้ว ขับรถมาช้าๆ เตรียมจอด ก็จอดได้พอดี ครู: "ดีมากค่ะ เหลืออีก 2 รอบ" รอบที่ 9: ด้วยความเพลิน ลองขับเร็วแล้วจอดแบบพวกมือโปรดู ปรากฎว่า ห่างจากเส้นประมาณ 2 ฟุต ครู: "โอ๋ยยยยยย จอดดีมาหลายรอบละ มาแหลวเอารอบนี้ จอดรถจะอี้(อย่างนี้) เขาเสยก้นหม๊ดลูก ไป รอบหน้าเอาใหม่ รอบสุดท้ายแล้ว เอาดีๆ" รอบที่สุดท้าย: จอดได้สวยงาม พอดีแบบเบี้ยวๆ นิดหน่อย ครู: "ดีมากค่ะ" Hilight #2 ฝึกถอยรถเข้าซอง ครูเอาบ้องไม้ไผ่ 2 ปล้องมาทำเป็นซอง แล้วให้เราหัดเลี้ยวรถเข้ามาจอด และลองถอยหลังจอดเข้าซอง รอบที่ 1: รอบแรกจอดแบบเลี้ยวเข้ามาจอด ครั้งแรกแน่นอนว่าเลี้ยวเข้ามา เหยียบบ้องไม้ไผ่แตกคู่ จอดเบี้ยวเกินซองไปเยอะ ครู: "หักมุมเลี้ยวบ่าดีนักไป ไปปปป เอาแหมใหม่" รอบที่ 2-3: 2 รอบนี้เลี้ยวดี จอดได้โอเค ถึงจะไม่กลางเป๊ะ แต่ก็พอไปวัดไปวา ครู: "ดีค่ะ" รอบที่ 4: รอบนี้ขับรถเร็วไปหน่อย ตอนหักมุมเลี้ยวเข้ามาเลยไถลทะลุออกไปไกล ครู: "ต๋ายยยยยยย ต๋ายๆๆ ลูก รถปุ้งจนก๋ำแปง(พุ่งชนกำแพง) ตายคาตี้ละลูก(ตายคาที่) เอาใหม่ โวยไป(เร็วไป)" รอบที่ 5: จบได้อย่างดี เข้าซองพอดี ครู: "ดีมากค่ะ รอบหน้าถอยหลังเข้าซอง" รอบที่ 6: ขับรถวนมาสวยๆ พอถอยหลังจอดเท่านั้นแหละ กร๊อบบบบบบบบบบบบบบ เหยียบบ้องไม้ไผ่แตกเละเทะทั้ง 2 ข้าง ครู: "เอาใหม่!" รอบที่ 7: รอบนี้จอดสวยขึ้น ขนานกับเส้นมากขึ้น แต่... เหยียบบ้องไม้ไผ่ด้านนึง แตกยับเยินตั้งแต่หัวจรดหาง ครู: "แหมน้อยยยย ลูก เอาใหม่" รอบที่ 8-9: สองรอบนี้จอดได้พอดี เริ่มคล่องขึ้นนิดหน่อย ครู: "ดีมากลูก" รอบที่ 10: ตั้งใจจะจบอย่างสวยหรู ในความคิดคือ พุ่งมา ถอยหลังจอดสวยๆ แต่ความเป็นจริงนั้น... กร๊อบบบบบบบ เหยียบบ้องไม้ไผ่อีกฝั่งที่แตกไม่หมด เละเทะไปหมดทั้งปล้อง 55555555555555555555555 ครู: "โอ๋ยยยยยยยยย จบงามๆ ก็บ่าได้ลูกกก จนรถคนอื่นแหลวไปหลายกันละลูก (ชนรถคนอื่นพังไปหลานคัน) ไป เอาแหมรอบ เอางามๆ" รอบสุดท้าย: เข้าซองได้แบบพอไปวัดไปวา ครู: "เก่งมากกกกก" Hilight #3 ฝึกหยุดรถบนเนิน วันที่ 2 ของการเรียนขับรถก็ได้เปลี่ยนสถานที่ใหม่ที่ไกลกว่าเดิม ไม่มีสนามเรียน ก็ไปเรียนเอากับถนนจริงๆ ในตัวจังหวัด ซึ่งมีบริเวณเนินสูงที่ไม่ค่อยมีรถผ่าน วันนี้ครูก็สอนการหยุดรถบนเนิน ถ้าเป็นรถออโต้ไม่ต้องกังวลมากแต่สมัยนั้น รถที่ใช้บนท้องถนนเป็นรถมีเกียร์กระปุก จำได้ว่าเหยียบให้รถหยุดบนเนิน ทำยากมากๆ รถถอยหลังลงไป 3-4 ครั้ง ก่อนที่จะทำได้จริงๆ ต่อเนื่องหลายครั้ง ส่วนครูก็บ่นเก่งเหมือนเดิม "โหะๆๆ หยั่งใดนิ โหะ ไหลไปแหมเมาะ ตายลูกตาย ตกเขาไปหมดละวันนี้" 55555555555555555555555555555555555555 Hilight #4 ฝึกขับรถในตัวเมือง วันที่ 3 ของการฝึกหัดขับรถของเรา วันนี้ครูให้ขับเข้าในตัวเมือง หัดขับรถตามป้าย ไม่มีสนามซ้อม สนามกลางถนนจริงๆ นี่แหละ แรกๆ ก็พาขับวนไปไกล ฟังครูสอนไป "ขับรถบนท้องถนนต้องมีสติตลอดเวลา อย่าตกใจ คอยสังเกตสัญญาณไฟให้ดี" ขับไปเรื่อยๆ ฟังครูพูดไป ก็พยายามมีสมาธิกับการขับรถ ด้วยความเร็ว 17 กม./ชม. ช้ามาก จนคนด้านหลังกดแตรไล่ ครูเริ่มหงุดหงิด บ่น "โอ้ยยยย กดแตรอยู่นั่นแหละ คนหัดขับๆ เข้าใจไหมค้าาาา แซงได้แซงค่า" เอาจริงๆ หัดขับรถแต่สภาพรถเก่ามาก แถมด้านหลังไม่ได้แปะป้ายหัดขับรถ เลยทำให้คนอื่นเข้าใจว่า เป็นคนขับทั่วไป จากนั้นครูก็พาไปย่าน china town ของจังหวัด เป็นย่านคนจีนอยู่ทั้งย่านนั้นเลย เป็นแหล่งขายส่งขนมต่างๆ ของเล่น อุปกรณ์ช่าง มีทุกอย่างที่นี่ ครบเครื่องมากๆ และสำคัญ ถนน แคบ มากกกกกกกกกกก รถจอดริมทางตลอด ทำให้แคบลงไปอีก "ขับดีๆ เน้อ บ่าดีไปจนคนอื่นเปิ้น" ในใจก็คิด ('แล้วครูจะพามาที่นี่ทำไมมมมม'  )ก็ได้แต่ขับช้าๆ รถตามหลัง 10 กว่าคันกดแตรไล่ตลอดทาง แต่ทำไงได้ ถนนแคบ ไปได้ทีละคันอยู่แล้ว แซงไม่ได้ เขาก็ได้แค่ตามหลังเราไปแค่นั้น ครูก็บ่นต่อไป ส่วนเราก็ขับผ่านถนนที่รถเยอะๆ รอดไปได้อย่างสวยงาม Hilight #5 ฝึกขับรถเร็วบนถนนใหญ่ ฝึกยูเทิร์น หลังจากออกจากย่าน china town ได้ ครูก็ให้ขับรถออกไปตามถนนใหญ่ ที่จะพุ่งตรงไปที่เชียงใหม่ ให้เราเหยียบให้ถึง 90 กม./ชม. รู้สึกกลัวมาก แต่ก็โอเค เราหัดเบรก หัดอะไรมาพอสมควรแล้วก็น่าจะทำได้ ขับรถบนถนนใหญ่รอดไปได้อย่างสวยงามด้วยการเกาะเลนซ้ายไปเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้ขับช้าจนน่าเกลียดเหมือนช่วงแรกของวัน หลังจากนั้นครูก็พาขับรถอ้อมไปถึงปากทางเข้าหมู่บ้าน ถนนเส้นนี้รถน้อย แต่มีที่ให้ฝึกยูเทิร์นเยอะตลอดเส้นเลย ครูก็ให้เรามาฝึกยูเทิร์นที่นี่ "เวลาจะยูเทิร์นต้องเปิดไฟของทางไว้ก่อน หยุดรอจังหวะที่ไม่มีรถ ก็รีบเหยียบคันเร่ง หักพวงมาลัยให้สุด แล้วปล่อยคืน ถ้ารถอีกฝั่งมาเร็ว อย่าตกใจ" ฟังครูสอนเหมือนทุกวัน ยูเทิร์นครั้งแรก ทำได้ไม่ดีเลย "คืนนนนนน คืนพวงมาลัย" แล้วครูก็ดึงพวงมาลัยให้รถกลับมาตั้งตรงให้ "เอาใหม่ค่ะ" ขับรถวนไปยูเทิร์นอีกรอบ ทำได้ดี จนกระทั่งครั้งสุดท้าย รถมาเยอะมาก พอรอจนรถหมดแล้ว เราเหยียบคันเร่ง หักพวงมาลัย มีรถคันนึงเหยียบมาเร็วมาก ครูหันหน้าไปมอง "กรี๊ดดดดดดดดดดดด ขะใจ๋ ว้ายรถ ว้ายรถ โวยโวยยยยยยยยยย" มือครูข้างนึงเกาะประตูแน่นมาก อีกข้างจิกเบาะรถอยู่ เรารีบหักพวงมาลัยคืนได้ทัน แต่บอกตรงๆ ใจคอไม่ดี กับเสียงครูนี่แหละ ไม่ใช่อิรถที่พุ่งมาเร็วเลย 5555555555555555555 ปิดท้ายเหตุการณ์นั้นครูก็พูดว่า "ครูเป็นคนนั่ง ครูตกใจได้" เห้ยยยยยยย ครู แบบนี้ก็ได้หรออออออออ ถามจริงงงงง 5555555555555555555555 Hilight #6 ฝึกขับรถทางไกล วันสุดท้ายนี้ เป็นวันที่สบายที่สุด เพราะขับรถไปเส้นแจ้ซ้อน สบายๆ เป็นวันธรรมดาด้วย ก็เลยไม่มีรถเยอะเหมือนช่วงเสาร์ อาทิตย์ ขับสบาย ชมวิว ชมนก ชมไม้ ไปตลอดทาง ระหว่างทางก็เจอรถบรรทุกนายทหาร ไปดับไฟป่าในช่วงนั้น แล้วก็ขับกลับบ้านแบบสวัสดิภาพ ก็เป็นประสบการณ์ในการเรียนขับรถครั้งแรกและครั้งเดียวที่ทรงคุณค่าที่สุดในชีวิต หนูจะไม่มีวันลืมคุณครูเลยค่ะ ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ ก็ยังไม่เคยลืมเหตุการณ์ที่ผ่านมา ครูให้ทั้งความรู้ ประสบการณ์ คำสอน และความบันเทิงในการขับรถที่ดีมากค่ะ 5555 แล้วถามว่าเรียนเสร็จได้ไปสอบใบขับขี่ไหม? สั้นๆ ก็ ไม่ 5555555555555555555 หลังจากหัดขับรถแล้ว พ่อแม่ก็ให้เราลองขับรถไปส่งพ่อแม่ไปโน่นไปนี่ กลับบ้าน แต่ด้วยความที่ประตูรั้วหน้าบ้าน มันแคบกว่าที่ควรจะเป็น เลยทำให้เลี้ยวเข้าบ้านยากมาก ครั้งแรกๆ พอทำได้ แต่มีอยู่ครั้งนึงที่ทำให้เราเลิกขับรถไปเลย เพราะแม่ไม่ให้ขับอีก คือตอนเลี้ยวเข้าบ้านแล้วรถไปขูดรั้วบ้าน เป็นรอยไปฟุตนึง ยาวมาก จนแม่กรี๊ดลั่นรถ หลังจากนั้นก็เล่าให้น้าน้องแม่ฟังเรื่องที่ไปเรียนขับรถ แล้วขับเข้าบ้านตัวเองพลาด ประตูขูดรั้ว แม่ก็เริ่มเลิ่กลั่กเหมือนมีอะไรที่เราไม่รู้อยู่ น้า: "อิปี้บ่าดีว่าลูกเน้อ อิปี้ก่อเอารถผมไปจนมา"(พี่อย่าว่าลูก พี่ก็เอารถผมไปชนมา) เรา: "แต๊ก๊ะ"(จริงหรอ) น้า: "ไปผ่อล่อ บ่าใจ้จนอย่างเดวหนา ขูดตังข้างยาวเป๋น 2 เมตรปุ๊น" (ไปดูรถสิ ไม่ใช่แค่ชน ขูดด้านข้างยาว 2 เมตรเลย) ละเราก็ออกไปดูรถน้า อืม...หน้ายุบ ด้านข้างแผล ยาว มากกกกกกกกกกกกกกกกก อิแผลรถฟุตนึงของเรากระจอกไปเลยอ่ะ 555555555555555555555555555555 แม๊~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อ่านเม้นท์ของน้องเหม่ง
พี่ก๋านึกถึงการเล่นบิตคอยน์ที่คนรุ่นใหม่กำลังฮิต ทำกำไรได้เยอะมาก เดานะครับ ไม่รู้ว่าใช่รึเปล่า 555 ครูสอนขับรถยนตร์ต้องมีสติมากๆเลยนะครับ ตอนพี่ก๋าหัดขับ ก็พาครูไปนั่งรถแล้วดับกลางสี่แยกปอยหลวงเลย 555  โดย: กะว่าก๋า
  วันที่: 22 ธันวาคม 2564 เวลา:13:03:35 น. |
Princezz Matcha Latte
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] มะมะมะเหม่ง เองงับ!!! ทุกวันนี้ไม่เดิน เพราะกลิ้งได้ ^_^ Group Blog All Blog
Link |
||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||||
น่ารักดีนะครับ
ครูตุ๊ก็ไม่น่าจะลืมน้องเหม่งล่ะครับ 555