ผลิใบรัก    by แจมจันทร์

สำนักพิมพ์ : เขียนฝัน

พิมพ์ครั้งที่ : 1 , ปี : ธันวาคม 2559

จำนวนหน้า 344 หน้า , ราคา 289 บาท

คำโปรย...

บัวบูชา เชื่อมาตลอดว่าเธอคือนางเอกในนิยายผู้มีจิตใจงดงามประดุจแม่พระผู้อารี และเธอก็ควรได้เจอกับเจ้าพ่อผู้โหดร้ายที่คอยทรมานจิตใจและร่างกายของเธอไม่ใช่เหรอ?

ไม่ใช่หนุ่มแปลกหน้าที่กำลังบาดเจ็บมานอนสลบไสลให้เธอทำหน้าที่เป็นพยาบาลแบบนี้สิ แต่ถึงจะไม่ใช่อย่างที่เธอคิดไว้ จากมาเฟียจอมโหดที่เคยเพ้อฝันมาเป็นท่านประธานหนุ่มหน้านิ่งนามว่า รัฐพล ก็ดีไปอีกแบบ คราวนี้ละ! เธอจะต้องอ่อย ต้องถึงเนื้อถึงตัว ต้องนัวเนีย แล้วยั่วให้เขารัก เลยเถิดไปจนทำให้เขาหึงจนหน้ามืดตามัว เพราะรู้ไม่เท่าทันเล่ห์เหลี่ยมที่เธอวางไว้!

‘เฮ้อ...ฉากที่เธอรอคอยกำลังจะมาถึงใช่ไหม อีกเดี๋ยวหมอนี่ต้องดึงฉันเข้าไปจูบแล้วลากตัวฉันกลับบ้านด้วยความหึงหวงใช่หรือเปล่า’

“เอ๊ะ! อ้าวเฮ้ย! จะไปแล้วเหรอ ตกลงจะไม่ชวนฉันทะเลาะจนฉันต้องเผลอตบหน้านาย แล้วนายก็จูบปากฉันเพื่อปิดปากไม่ใช่เหรอ” บัววิ่งตามชายหนุ่มที่ก้าวเท้ายาวๆ นำห่างออกไปแล้ว “เฮ้! นายไม่คิดจะทะเลาะกับฉันจริงๆ เหรอ”

“ทำไมฉันต้องทำเรื่องไร้สาระแบบนั้นด้วย” รัฐหยุดเดินแล้วหันมาถามกลับด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน

"พอเราทะเลาะกันรุนแรง มันจะได้ไปจบลงที่ฉากรักบนเตียงไง”

“เลอะเทอะ เธอนี่มันหน้าไม่อายจริงๆ”

“หน้าไม่อายตรงไหน” บัวเดินกึ่งวิ่งเพื่อตามให้ทันชายหนุ่มผู้หวงตัว

“เลิกพูดเรื่องแบบนี้ออกมาง่ายๆ ได้แล้ว หัดทำตัวสงบเสงี่ยมให้สมเป็นผู้หญิงบ้าง”

“นายก็ยอมเป็นของฉันซักทีสิ พอได้นายแล้วเดี๋ยวฉันก็เบื่อ หมดความสนใจในตัวนายไปเองแหละ”

ร่างสูงที่เดินนำหน้าหยุดนิ่งไปชั่วขณะแล้วหันมาสบตากับเธออีกครั้ง

“เธอคงเห็นฉันเป็นของเล่นสินะ”

บัวยังงงกับคำถามนั้นจึงยังไม่ทันได้ตอบอะไร แล้วอยู่ๆ นายท่านประธานก็ก้าวด้วยความเร็วจากไปจนเธอก้าวตามแทบไม่ทัน

“ผู้ชายอะไรเล่นตัวเป็นบ้า ชิ”

——————— หลังอ่าน ———————

รัฐพล vs บัวบูชา

เรื่องนี้เป็นแนวคอมเมดี้ พระเอกนางเอกจะมาแนวการ์ตูนๆ

นางเอกเป็นสาวสายมโน โก๊ะๆ เซ่อๆ บื้อๆ ไม่สวยออกจะเตี้ยๆตัวกลมๆ แลดูกระเซอะกระเซิงทั้งเรื่อง จนจบก็ไม่เห็นจะมีพัฒนาการให้สมกับเป็นภรรยาท่านประธานเลยค่ะ

ตรงจุดนี้มั้งที่ทำให้เราคิดว่าเรื่องนี้มันเป็นนิยายในฝัน เอาใจสาวๆ ที่ยังมีหวังหาพระเอกหล่อรวยเพอร์เฟ็กต์ โดยที่ตัวเองนั้นแทบไม่ต้องพยายามทำอะไรเพื่อให้ได้เขามาเลย เหมือนอยู่ๆ ก็มีผู้ชายหล่นปุ๊ลงตรงหน้า แล้วเขาก็กลายเป็นของฉัน 5555

พล็อตเรื่องคร่าวๆ ก็คือ นางเอกบ้านๆ บังเอิญได้ช่วยชีวิตพระเอกร่ำรวยเพอร์เฟ็กต์ ด้วยความแปลกของเธอละมั้งที่ทำให้เขาติดอดติดใจ จนแอบช่วยเหลืออยู่ลับๆ ให้งานทำ แต่ก็เป็นตำแหน่งเล็กๆ ในบริษัทใหญ่โตของเขา

ส่วนเธอได้ทำงานก็ดีใจ ไม่ได้สงสัยอะไรหรอก ว่าไม่ได้ส่งใบสมัครทำไมเขาเรียกไปทำงานฟระ (คือในเรื่องเขาว่านางโง่อะนะ อันนี้เราไม่ได้ว่าเองนะ 5555) ก็ทำงานพวกเบ๊ เช็ดถูแบกหามตามแต่คนอื่นๆ จะใช้งาน ส่วนพระเอกก็เก๊กนิดนึง กะว่าตอนเจอกันทีแรกนางเอกไม่รู้ว่าเขารวยมาก มาตอนนี้ทำงานที่เดียวกัน เดี๋ยวได้เจอต้องตกตะลึงแน่ๆ แต่ที่ไหนได้ นางบื้อไง นางจำเขาไม่ได้ค่าาาาา พระเอกก็เซ็งๆไป แต่พอรำลึกบุญคุณความแค้นกันได้ นางเอกก็ลามปามทันที

เหอเหอ รู้ว่าเขาเป็นเจ้านาย และแก่กว่า แต่ก็พูดด้วยแบบไม่มีสัมมาคารวะ ไม่รู้เราแก่แล้วหรือเปล่าถึงได้รู้สึกแบบนี้ แทนที่จะขำๆ กับความต๊องๆ ของนางเอก พอติดตรงนี้เข้า ทุกอย่างก็เลยรู้สึกเหมือนดิ่งลงเหวไปเลย

ความรักของพระเอกนางเอก จะเรียกว่ารักไหม รักกันตอนไหนไม่รู้เลย

นางเอกนี่พยายามยัดเยียดพระเอกให้คนอื่นตลอด แบบอยู่ด้วยกัน ถึงกับไปจดทะเบียนสมรสแล้ว ก็ยังคิดเป็นเล่นๆ ว่าไม่ได้จริงจัง พยายามจับคู่พระเอกกับคนอื่นแบบหน้าระรื่น อันนี้เราเซ็งมาก กับความเล่นๆ ของนาง

แล้วที่เรางงมาก คือว่าพระเอกนางเอกเขาได้กันตอนไหน ... แต่มันต้องมีอะไรกันแล้วแน่ๆ เพียงแต่ว่า นี่มันนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่แน่เหรอ ... ถึงขนาดมีอะไรกันตอนไหนยังอ่านแล้วไม่เก็ตเนี่ย จริงๆ ใส่เพิ่มมาอีกนิดนึงก็น่าจะพอได้นะ นี่ออกแนวตัดเข้าโคมไฟให้ไปคิดเอาเองว่ามีอะไรไหม 555

ส่วนพระเอก มีคู่นอนทีละสามคน เรียกว่า เอ บี ซี แต่ละคนก็สวยมีหน้าที่การงานดี ทุกคนมีชื่อค่ะ แต่พระเอกไม่ให้ความสำคัญเลยจำชื่อไม่ได้ จำได้แต่เอบีซีนี่แหละ ... คือแบบ มันเกินไปไหมนะ

บ่นมาซะเยอะ จริงๆ แนวนี้เราก็อ่านได้นะ แต่บางทีมันก็คงแล้วแต่ว่าอารมณ์ในช่วงนั้นๆ เป็นไง ตอนนี้กำลังอารมณ์จริงจัง อ่านนิยายแปลโรมานซ์ นิยายแปลญี่ปุ่นต่อเนื่องมา พอมาเจอเรื่องที่มันโดดออกจากโทนที่กำลังอ่าน เลยแบบโอ๊ย อยากกลอกตาเป็นเลขเจ็ด แบบตัวละครในเรื่องนี้เลยค่ะ (นี่ก็พยายามทำอยู่นะ เจ็ดไทยหรือเจ็ดแบบอารบิกกันแน่ก็ไม่รู้)