ปราชญ์หญิงยอดรัก (後宮話風流 #1) by เว่ยเสี่ยวโหย่ว, Wei Xiao You, มดแดง (Translator)

สำนักพิมพ์แจ่มใส มากกว่ารัก

พิมพ์เมื่อ ตุลาคม 2552

จำนวนหน้า 363 หน้า ราคา 229 บาท

คำโปรย...

เพื่อหน้าที่ของตระกูล เธอมิอาจวาดฝันชีวิตอันแสนธรรมดาเฉกเช่นสตรีทั่วไป

เพื่อความรัก เขายอมเดิมพันทุกสิ่งเพื่อแลกกับความลับในหัวใจเธอ

.....

โศกนาฏกรรมในวัยเด็กทำให้อิ่นซิ่ว องค์ชายหนุ่มรูปงามผู้มีสติปัญญาเฉลียวฉลาดที่สุดในหมู่พี่น้อง ตัดสินใจแสร้งทำตัวอ่อนแอขี้โรคเพื่อรักษาชีวิตของตนเอง แต่แล้ว...วงล้อแห่งชะตาชีวิตกลับพลิกผัน นับตั้งแต่ที่เขาได้รู้จักฝูชี่ นางกำนัลน้อยที่แม้ดูเผินๆ จะเหมือนนางกำนัลทั่วไป ทว่ากลับมีอะไรบางอย่างทำให้เขารู้สึกว่าเธอแตกต่างจากคนอื่น

ดวงตาอันใสซื่อของเธอตราตรึงอยู่ในความทรงจำเขาไม่รู้ลืม ความซื่อตรงของเธอทำให้เขานึกอยากกลั่นแกล้ง จิตใจอันงดงามของเธอทำให้เขาอยากรั้งตัวเธอไว้ข้างกาย ความลับในใจเธอยั่วเย้าให้เขาเริ่มค้นหาความจริง...ที่ไม่ได้รับการจดบันทึก และอาจพลิกโฉมหน้าของประวัติศาสตร์ไปตลอดกาล

————————— หลังอ่าน ——————————

องค์ชายเจ็ด อิ่นซิ่ว vs ฝูชี่

พระเอกเรื่องนี้น่าสงสารนะ เป็นองค์ชายที่ฉลาดมาก มีแววอัจฉริยะตั้งแต่เด็ก แต่ด้วยปัญหาการแก่งแย่งชิงดีในวังหลวง ทำให้ความฉลาดนั้นนำภัยมาถึงตัว แต่กว่าจะรู้ก็สายไปซะแล้ว ... เมื่อเขาได้รับบทเรียนอันแสนเจ็บปวดนี้แล้ว จึงได้แต่เก็บงำความมีสติปัญญาของตนไว้ และทำให้ตัวเองป่วย ไม่มีคุณสมบัติจะเป็นรัชทายาท จึงจะรักษาชีวิตเอาไว้ได้

ในขณะที่ใช้ชีวิตอันแสนน่าเบื่อหน่ายอยู่ในวัง เขาก็ได้พบกับ นางกำนัลน้อยที่แสนซื่อและดูเซ่อซ่า ฝูชี่ ผู้หลงทิศ จำทางไม่เคยได้ ให้ไปไหนก็หลงตลอด ฮ่าๆ นางเอกตลก

นางทำให้ชีวิตเขาดูมีสีสันขึ้น

ส่วนฝูชี่นั้น เป็นนางกำนัลใหม่ ที่ความสามารถต่ำเตี้ยเรี่ยดิน ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง เลยได้แต่เป็นเบ๊ระดับล่างสุดให้เขาใช้วิ่งไปวิ่งมาส่งของ แต่กระนั้นนางก็หลงทางประจำ

ถึงแม้นางจะดูไม่ค่อยได้เรื่องได้ราว แต่นางก็ไม่ใช่ธรรมดาๆ นะ นางมีความรู้เยอะเลย เพียงแต่เอามาใช้ในชีวิตประจำวันไม่ค่อยจะได้ กร๊ากกกกก

.

เราชอบพล็อตเรื่องนี้นะ แต่บางช่วงมันก็เวิ่นไปนิดนึง บางช่วงบทจะเร็วก็เร็วเกิ๊น แถมปมปัญหาของนางเอกก็แก้ได้ง่ายๆ แอบขำตอนท้ายที่นางเอกต้องไปตามง้อพระเอก แล้วเขาให้สาวๆ มาแข่งกันแสดงความสามารถ ใครชนะจะได้พระเอกไป แล้วนางเอกที่เก่งแต่ขีดเขียน เรื่องอื่นๆ ไม่ได้เรื่องนี่จะทำไงให้ชนะได้ มันช่างน่าอนาถจริงๆ