เเสนจะดีใจ เพื่อนมันไปได้ดี

เจ้ากิ้บ เพื่อนรักสิบกว่าปีของเรา
เรียนถาปัดมาด้วยกัน เป็นรุ่นน้องโรงเรียนมัธยมมาด้วย ถ้าจะนับเวลาที่อยู่สถาบันเดียวกันทั้งหมดมาก็ สิบห้าปีกว่าแล้ว

กิ้บกะเราวางแผนจะมาเมกากันมานานนนนนน.. มากก เกินกว่าสองปี กว่าจะได้ฤกษ์มาจริงๆ

นู๋นัทมาก่อนเพราะสละเรือได้ก่อน ส่วนนู๋กิ้บมาทีหลัง เพราะยังมีห่วง

ก่อนมาจากเมืองไทยเราคุยกันว่า ให้นัทมาดูลู่ทางก่อนนะ เดี๋ยวยังไงกิ้บตามมาจะได้สะดวกสบาย

ปรากฎว่ามาถึง นู๋นัททำงานร้านอาหารได้สองเดือนกว่า ก็เริ่มเกิดอาการไม่อยากทำขึ้นมาแล้ว เริ่มขยับขยายไปหางานอื่น เจ้ากิ้บมาถึง (ช้ากว่ากันสามเดือน) ก็เคว้งคว้างง ... หนักเข้าเรยไม่ยอมออกไปทำงาน ไม่ออกไปหางานทำซะเฉยๆ

จริงๆแล้วเกิดจาก เป้าหมายของเราสองคนต่างกัน
คนนึงจะมาหาตังอ่ะ ความรู้หาเอานอกห้องเรียน
ส่วนอิกคนจะมาเรียนด้วย หาตังเป็นเรื่องรอง

เนื่องจากหนูนัทไปทำงานหาตัง เจ้ากิ้บไปเรียนหนังสือ วันๆเรยไม่ค่อยได้เจอหน้ากัน นอนห้องเดียวกันนะ บางวันไม่ได้เจอกันสามสี่วันน่ะ ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกันว่าทำไม

แต่หลังจากกิ้บมาอยู่ด้วยแล้ว เราก็รู้เรยว่า ทำไมเพื่อนที่เรามาอยู่ด้วยถึงดูแลเราดีมาก เพราะว่า ความรู้สึกของคนอยู่มาก่อนคือ อยากทำให้คนที่มาทีหลังรู้ในการเอาตัวรอดและช่วยเหลือตัวเองได้ดีที่สุด

ตอนที่เพื่อนคอยดูแลเรา เราก็บอกมันว่า ไม่ต้องเทคแคร์เรามากก็ได้นะ เกรงใจมากๆ มันบอกว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวอีกหน่อย ก็มีคนมาให้นัทเทคแคร์เหมือนกันล่ะ

จนกิ้บมาอยู่ด้วย เราถึงเข้าใจความรู้สึกนี้ เมื่อกิ้บบอกว่า นัทดูแลเราเหมือนเราเป็นลูกเลย

ก้ากก....ชั้นเป็นแม่ที่ดุมาก จะไล่ให้มันไปทำงานเรื่อย ไม่ยอมให้นอนอยู่บ้านเฉยๆ...แถมแม่คนนี้ไม่ค่อยชอบล้างจานด้วย ทำกับข้าวอย่างเดียว กิ้บเป็นคนล้างนะก๊ะ เอิ้ก

คืนนี้เพิ่งโทรไปคุย ถามสารทุกข์สุขดิบ..จะว่าไป โทรไปหาเกือบทุกวันอ่า...พอกิ้บย้ายไปนิวยอร์กแล้ว คิดถึง โทรคุยกันทุกวันเลย ได้คุยกันมากกว่าอยู่บ้านเดียวกันอีก (อันนี้เป็นเรื่องปกติของคนทำงานร้านอาหารนะ) อาหารที่เอากลับมาจากร้าน ก็ไม่มีคนกิน เพราะ ธรรมดาจะมีคนนั่งกินข้าวด้วยกัน พอกิ้บไม่อยู่ เรยไม่มีอารมณ์กินข้าว จะไปช๊อปปิ้งก็ไม่หนุก ไม่มีคนรออยู่บ้านให้เราซื้อของไปฝาก แต่พอรู้ว่า เพื่อนสุขสบายดีที่นู่น ก็โล่งอก เหมือนพายเรือให้เพื่อนไปถึงฝั่งได้แล้ว

ที่นิวยอร์ก ทำร้านอาหารแล้วทิปเยอะดี... ถ้าทำงานทั้งวัน ก็อาจจะได้เกือบสองร้อยต่อวัน ดีกว่าที่แคลิฟอร์เนียอ่ะ ไม่รู้ว่าอยู่นานๆไปจะเป็นยังไง ได้แต่หวังให้เพื่อนไม่มีปัญหา ไม่เจอเรื่องแย่ๆ และเอาตัวรอดได้

ไว้รวยแล้วจะบินไปเยี่ยม กิ้กๆๆ








Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2548
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2548 12:48:13 น. 6 comments
Counter : 2522 Pageviews.

 
ใช้ชีวิตที่ต่างประเทศเนี่ย ยากมะคะ....ถ้าเป็นเรานะคะ เราคงทำไม่ได้แน่เลยอ่ะจ้า ภาษาก็ไม่แข็งแรง อิอิอิ

แต่คุณเกือกซ่า กะ เพื่อน น่ารักดีนะคะ ความห่วงใยที่มีต่อกัน ไม่มีวันเสื่อมคลาย เพื่อนคุณเกือกซ่าต้องรับรู้ได้ด้วยใจอยู่แล้วค่ะ


โดย: แม่โกลเด้นฯ วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:14:28:19 น.  

 
ใช้ชีวิต มะค่อยยากเท่าไหร่ฮับ พี่อุ๋ย แต่จะมาขุดทองเนี่ยยาก

เจอคนไทยบางประเภท ก็ยาก อิอิอิ

ตอนนี้มาทำงานกะฝรั่ง วันๆไม่ค่อยเจอคน ไม่ต้องคุยมาก ก็ดีไปอิกแบบค่ะ

คนอยู่เมืองไทยได้ ไม่ต้องมาลำบากแถวนี้ เป็นคนมีบุญนะคร้าบ (มีลูกให้เลี้ยงหลายตัวด้วย อิอิ)


โดย: เกือกซ่าสีชมพู วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:14:46:17 น.  

 
ความห่วงใยของเพื่อนนี่ ดีจังนะคะ


โดย: prncess วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:14:52:56 น.  

 
ค่ะ ช่วยให้ไม่โฮมซิกมานานเรย


โดย: เกือกซ่าสีชมพู วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:16:34:25 น.  

 
แล้วถ้าทำร้านอาหารไทยใน Atlanta ได้เงินดีหรือเปล่าค่ะ มีญาติทำอยู่ค่ะ และถ้าแรก ๆ ไปภาษายังไม่ดี จะได้ทำงานประมาณไหนในร้านอาหารค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบนะค่ะ


โดย: การ์ตูน IP: 203.113.67.70 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:19:38:39 น.  

 
ขึ้นอยู่กะ มีเส้นสาย และโชคแค่ไหนค่ะ

เพราะ ถ้าญาติคุณเป็นคนที่เจ้าของร้าน ไว้ใจ เค้าก็สามารถผลักดันให้คุณ เป็น เวทเตอร์ ได้ง่ายขึ้น


ถ้าเข้าไปตอนที่ร้านเค้า คนเสิร์ฟขาดพอดี ก็จะได้เป็นคนเสิร์ฟเลย (หมายถึงได้รายได้ดีสุดในร้าน ถัดจากเจ้าของร้านนะ)


รายได้จะเรียงลำดับจาก

เจ้าของ - เวท - พ่อครัวใหญ่ - บัส -โฮสต์ -แคชเชียร์- คนในครัวคนอื่น-คนล้างจาน


(บัส,โฮสต์ ,แคชเชียร์จะได้ประมาณเดียวกันนะคะ )

ส่วนรายได้จะได้เท่าไหร่ ก็ขึ้นอยู่กะร้านอีกด้วย เพราะ ถ้าร้านขายดี ได้ตังเยอะ ก็ทิปเยอะด้วย เป็นต้น




โดย: เกือกซ่าสีชมพู วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:20:59:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เกือกซ่าสีชมพู
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




:บล็อกล่าสุด:
*นิราศอิตาลี (๑)
*นิราศอิตาลี (๒) โปรแกรมอิตาลีหฤโหดต่อ
*นิราศอิตาลี(๓) Roman Holidays วันเเรก
*อีกเรื่องราวของการเดินทาง

Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2548
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728 
 
24 กุมภาพันธ์ 2548
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add เกือกซ่าสีชมพู's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.