Bloggang.com : weblog for you and your gang
เเสนจะดีใจ เพื่อนมันไปได้ดี
เจ้ากิ้บ เพื่อนรักสิบกว่าปีของเรา
เรียนถาปัดมาด้วยกัน เป็นรุ่นน้องโรงเรียนมัธยมมาด้วย ถ้าจะนับเวลาที่อยู่สถาบันเดียวกันทั้งหมดมาก็ สิบห้าปีกว่าแล้ว
กิ้บกะเราวางแผนจะมาเมกากันมานานนนนนน.. มากก เกินกว่าสองปี กว่าจะได้ฤกษ์มาจริงๆ
นู๋นัทมาก่อนเพราะสละเรือได้ก่อน ส่วนนู๋กิ้บมาทีหลัง เพราะยังมีห่วง
ก่อนมาจากเมืองไทยเราคุยกันว่า ให้นัทมาดูลู่ทางก่อนนะ เดี๋ยวยังไงกิ้บตามมาจะได้สะดวกสบาย
ปรากฎว่ามาถึง นู๋นัททำงานร้านอาหารได้สองเดือนกว่า ก็เริ่มเกิดอาการไม่อยากทำขึ้นมาแล้ว เริ่มขยับขยายไปหางานอื่น เจ้ากิ้บมาถึง (ช้ากว่ากันสามเดือน) ก็เคว้งคว้างง ... หนักเข้าเรยไม่ยอมออกไปทำงาน ไม่ออกไปหางานทำซะเฉยๆ
จริงๆแล้วเกิดจาก เป้าหมายของเราสองคนต่างกัน
คนนึงจะมาหาตังอ่ะ ความรู้หาเอานอกห้องเรียน
ส่วนอิกคนจะมาเรียนด้วย หาตังเป็นเรื่องรอง
เนื่องจากหนูนัทไปทำงานหาตัง เจ้ากิ้บไปเรียนหนังสือ วันๆเรยไม่ค่อยได้เจอหน้ากัน นอนห้องเดียวกันนะ บางวันไม่ได้เจอกันสามสี่วันน่ะ ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกันว่าทำไม
แต่หลังจากกิ้บมาอยู่ด้วยแล้ว เราก็รู้เรยว่า ทำไมเพื่อนที่เรามาอยู่ด้วยถึงดูแลเราดีมาก เพราะว่า ความรู้สึกของคนอยู่มาก่อนคือ อยากทำให้คนที่มาทีหลังรู้ในการเอาตัวรอดและช่วยเหลือตัวเองได้ดีที่สุด
ตอนที่เพื่อนคอยดูแลเรา เราก็บอกมันว่า ไม่ต้องเทคแคร์เรามากก็ได้นะ เกรงใจมากๆ มันบอกว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวอีกหน่อย ก็มีคนมาให้นัทเทคแคร์เหมือนกันล่ะ
จนกิ้บมาอยู่ด้วย เราถึงเข้าใจความรู้สึกนี้ เมื่อกิ้บบอกว่า นัทดูแลเราเหมือนเราเป็นลูกเลย
ก้ากก....ชั้นเป็นแม่ที่ดุมาก จะไล่ให้มันไปทำงานเรื่อย ไม่ยอมให้นอนอยู่บ้านเฉยๆ...แถมแม่คนนี้ไม่ค่อยชอบล้างจานด้วย ทำกับข้าวอย่างเดียว กิ้บเป็นคนล้างนะก๊ะ เอิ้ก
คืนนี้เพิ่งโทรไปคุย ถามสารทุกข์สุขดิบ..จะว่าไป โทรไปหาเกือบทุกวันอ่า...พอกิ้บย้ายไปนิวยอร์กแล้ว คิดถึง โทรคุยกันทุกวันเลย ได้คุยกันมากกว่าอยู่บ้านเดียวกันอีก (อันนี้เป็นเรื่องปกติของคนทำงานร้านอาหารนะ) อาหารที่เอากลับมาจากร้าน ก็ไม่มีคนกิน เพราะ ธรรมดาจะมีคนนั่งกินข้าวด้วยกัน พอกิ้บไม่อยู่ เรยไม่มีอารมณ์กินข้าว จะไปช๊อปปิ้งก็ไม่หนุก ไม่มีคนรออยู่บ้านให้เราซื้อของไปฝาก แต่พอรู้ว่า เพื่อนสุขสบายดีที่นู่น ก็โล่งอก เหมือนพายเรือให้เพื่อนไปถึงฝั่งได้แล้ว
ที่นิวยอร์ก ทำร้านอาหารแล้วทิปเยอะดี... ถ้าทำงานทั้งวัน ก็อาจจะได้เกือบสองร้อยต่อวัน ดีกว่าที่แคลิฟอร์เนียอ่ะ ไม่รู้ว่าอยู่นานๆไปจะเป็นยังไง ได้แต่หวังให้เพื่อนไม่มีปัญหา ไม่เจอเรื่องแย่ๆ และเอาตัวรอดได้
ไว้รวยแล้วจะบินไปเยี่ยม กิ้กๆๆ
Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2548
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2548 12:48:13 น.
6 comments
Counter : 2522 Pageviews.
Share
Tweet
ใช้ชีวิตที่ต่างประเทศเนี่ย ยากมะคะ....ถ้าเป็นเรานะคะ เราคงทำไม่ได้แน่เลยอ่ะจ้า ภาษาก็ไม่แข็งแรง อิอิอิ
แต่คุณเกือกซ่า กะ เพื่อน น่ารักดีนะคะ ความห่วงใยที่มีต่อกัน ไม่มีวันเสื่อมคลาย เพื่อนคุณเกือกซ่าต้องรับรู้ได้ด้วยใจอยู่แล้วค่ะ
โดย:
แม่โกลเด้นฯ
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:14:28:19 น.
ใช้ชีวิต มะค่อยยากเท่าไหร่ฮับ พี่อุ๋ย แต่จะมาขุดทองเนี่ยยาก
เจอคนไทยบางประเภท ก็ยาก อิอิอิ
ตอนนี้มาทำงานกะฝรั่ง วันๆไม่ค่อยเจอคน ไม่ต้องคุยมาก ก็ดีไปอิกแบบค่ะ
คนอยู่เมืองไทยได้ ไม่ต้องมาลำบากแถวนี้ เป็นคนมีบุญนะคร้าบ (มีลูกให้เลี้ยงหลายตัวด้วย อิอิ)
โดย:
เกือกซ่าสีชมพู
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:14:46:17 น.
ความห่วงใยของเพื่อนนี่ ดีจังนะคะ
โดย:
prncess
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:14:52:56 น.
ค่ะ ช่วยให้ไม่โฮมซิกมานานเรย
โดย:
เกือกซ่าสีชมพู
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:16:34:25 น.
แล้วถ้าทำร้านอาหารไทยใน Atlanta ได้เงินดีหรือเปล่าค่ะ มีญาติทำอยู่ค่ะ และถ้าแรก ๆ ไปภาษายังไม่ดี จะได้ทำงานประมาณไหนในร้านอาหารค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบนะค่ะ
โดย: การ์ตูน IP: 203.113.67.70 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:19:38:39 น.
ขึ้นอยู่กะ มีเส้นสาย และโชคแค่ไหนค่ะ
เพราะ ถ้าญาติคุณเป็นคนที่เจ้าของร้าน ไว้ใจ เค้าก็สามารถผลักดันให้คุณ เป็น เวทเตอร์ ได้ง่ายขึ้น
ถ้าเข้าไปตอนที่ร้านเค้า คนเสิร์ฟขาดพอดี ก็จะได้เป็นคนเสิร์ฟเลย (หมายถึงได้รายได้ดีสุดในร้าน ถัดจากเจ้าของร้านนะ)
รายได้จะเรียงลำดับจาก
เจ้าของ - เวท - พ่อครัวใหญ่ - บัส -โฮสต์ -แคชเชียร์- คนในครัวคนอื่น-คนล้างจาน
(บัส,โฮสต์ ,แคชเชียร์จะได้ประมาณเดียวกันนะคะ )
ส่วนรายได้จะได้เท่าไหร่ ก็ขึ้นอยู่กะร้านอีกด้วย เพราะ ถ้าร้านขายดี ได้ตังเยอะ ก็ทิปเยอะด้วย เป็นต้น
โดย:
เกือกซ่าสีชมพู
วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:20:59:55 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
เกือกซ่าสีชมพู
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
?
]
:บล็อกล่าสุด:
*นิราศอิตาลี (๑)
*นิราศอิตาลี (๒) โปรแกรมอิตาลีหฤโหดต่อ
*นิราศอิตาลี(๓) Roman Holidays วันเเรก
*อีกเรื่องราวของการเดินทาง
Group Blog
หนูนัทรำพึง
TRAVEL
design zone
รีวิวหนังน่าดูจากเมกา
มาหาเงิน แถวอเมกา
ซานดิเอโก้ แคลิฟอเนีย
เรื่องที่เกือกซ่าสนใจอยู่ตอนนี้
กุมภาพันธ์ 2548
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
24 กุมภาพันธ์ 2548
เเสนจะดีใจ เพื่อนมันไปได้ดี
All Blogs
การซื้อขายเฟอร์นิเจอร์มือสองในอเมริกา อาชีพทำเงินง่ายๆ รายได้ดี
การลงทุนกับการซื้อบ้านที่อเมริกา
การทำบ้านให้เช่า การหาเงินของเกือกซ่า ที่มีคนสงสัย
เศรษฐศาสตร์ของออนไลน์เกม ในอเมริกา
เรียนต่อเมกา กะ ค่าใช้จ่ายแต่ละเดือน
ระบบการจัดการเมื่ออยู่เมกา
memo - France visa from USA
ของฝาก
กระเป๋าเดินทางจากเมืองไทย
เลือกโรงเรียน และเมืองที่จะอยู่
หวาดเสียววว..
รายจ่าย
ถึงคนที่อยากมาหาเงินแถวนี้
บุญนำ ค้ำชูจิตใจ
10 เรื่องที่ต้องทำก่อนมาเมกา
เเสนจะดีใจ เพื่อนมันไปได้ดี
หัดขับรถ
สิ่งที่ต้องทำ...................เมื่อมาเมกา
เริ่มทำงาน...ประสพการณ์เหงื่อตก
อ่ะ..แล้วก็ส่งเงินไปสมัครเรียน
ย้อนไปแต่แรก เริ่มต้นยังไง?? มาเรียนและทำงานเมืองนอก
อีกคนถามว่า..ต้องทำร้านอาหารไทยอย่างเดียวเหรอ ..ไม่มีทางเลือกอื่นเรยเหรอ?
มีคนถามว่า แล้วหางานยังไงล่ะ
ความจริงในร้านอาหารไทย
ทำงานร้านอาหาร..อยากมากันจัง
ทำไมต้องมาหาเงินที่เมกา??(3)
ทำไมต้องมาหาเงินที่เมกา??(2)
ทำไมต้องมาหาเงินที่เมกา??(1)
Friends' blogs
กลัวที่หนาย
มีอมยิ้ม
หมาร่าหมาหรอด
Le Petit Panx
แม่โกลเด้นฯ
ป้าออน
คุณนายฟู
ลำบากใจจัง~ ทีเกิดมาหน้าตาดี
อู๋ปังจู้
หนูพุกตัวเล็กเท่าเมี่ยงหนึ่งคำ
=เด็กเอ๋ยเด็กดี=
krumbein
ช่างไฟ
ยาจกน้อย
ตุ๊กตารอยทราย
suparatta
แม่แอมเบอร์
hvacboy
แมวกักขฬะ
prncess
tupz
Yip Z
jaa_aey
แดดเช้า
WIWANDA
tiny
เซียวหงส์
The White Rider
Hello_Hello
99smiles
it ซียู
หยดน้ำ ;)
เจไอ
cocoa butter
เจอเหตุการณ์ที่เสียใจที่สุด
ซีบวก
atihasita
nanus
polar
เสมอกลาง
อยู่ไกลบ้าน
norikaten
senseibob
เด็กชายรอยยิ้มโทรศัพท์และน้ำตา
Bluejade
sandpainter
Robotoon
patsypacky
pennyworth
SeNtiErO no.7
Kofschip
panumas05
Peter en Jeab
pixp
คุณหนูไฮโซ
next station - Asoke
Jookjik
ลุงแอ็ด
"ผมอยู่ข้างหลังคุณ"
zaesun
แป๊กก
JewNid
sriphat
Darkside of the White
Sugary GA
M1ku
ฉันชอบคุณแน่ค่ะ
mrs.night owl
beebah
VA_Dolphin
Jeban
แม่น้องKevin and Jasmin
=too=
BAYROCKU
อะไรดี
jumjee
ตรีนุช3903
ex-exo
katadog
SevenDaffodils
ทบพล
miss Florence in Venice
prakornpat
=Por=
aston27
petunia lover
Love Actually is..
นายอึเหม็น
กะตุ้งนิ้ง
marzo
Oops! a daisy
blueprint
Bolster
matsudo
BeamerFamily
patchchoy
Jolie_Joy
The Zephyr
~lovelybooth~
someone like me
Thatcha70
Il Maze
Anne- cafe au lait
Orayanee
Tristy
twins
Say what - U - wanT
momochan
Regenbogen ^_^
กบข้างกะลา
ปูขาเก เซมารู
Picike
flymom
monnira
Webmaster - BlogGang
[Add เกือกซ่าสีชมพู's blog to your web]
Links
ส้มไดอารี่ -ทุกอย่างเกี่ยวกับไปเรียนอังกฤษ
เรื่องสั้น ไปทำงานออส
เวปนายบาแกตต์ เรื่องชีวิต ในฝรั่งเศส
การสอบใบขับขี่ในเมกา
วิธีสอบโทเฟลให้ได้ คะแนนดีๆ
กระทู้ในคลัง เรื่องชีวิตทำงานเมืองนอก
โรงเรียนภาราคาถูกที่ซานฟราน
โรงเรียนภาษาราคาถูกที่แอลเอขรับเปลี่ยนวีซ่าท่องเที่ยวเป็นนักเรียน
เรื่องดีๆ เกี่ยวกับคนปลูกต้นไม้ talk of the town เมืองไทย
เว็ป คนเล่นเซิร์ฟ ที่ภูเก็ต โดยคุณจุ๊บ
เรียนเซิรฟ ในเมืองไทย
เวปไซด์ภาษาไทย ที่ดีที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา
ดู฿ทีวีไทย
thai town
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
แต่คุณเกือกซ่า กะ เพื่อน น่ารักดีนะคะ ความห่วงใยที่มีต่อกัน ไม่มีวันเสื่อมคลาย เพื่อนคุณเกือกซ่าต้องรับรู้ได้ด้วยใจอยู่แล้วค่ะ