เก็บไว้อ่าน สะเทือนใจดี หมาขี้เรื้อนเปลี่ยนหัวใจคนใจดำ เรื่องเล่า มีอยู่ว่า พี่ชิต แกเป็นคนใจดำครับ ชอบยิงนกตกปลาไปเรื่อย แต่ที่หนัก ก็คงเป็นเนื้อหมา แกกินแหลกครับ แม่แกบอก มันบาปนะลูก พี่แก ก็ไม่เคยสนใจ คำเตือนของแม่เลย เมื่อราว 15 ปีก่อน มีเหตุการณ์ ที่ทำให้แกเปลี่ยนไป ครั้งนั้น มีแม่หมาขี้เรื้อน ตัวหนึ่งครับ มันมักวิ่งไปหาของกิน แถวๆ บ้านแกบ่อย เพราะบ้านแกติดตลาด ผมเคยถามพี่ชิต ที่กินหมา อยู่บ่อยๆ ว่า ทำไมไม่กินหมาขี้เรื้อน แกบอก “กินไม่ลงว่ะ" มีอยู่วันหนึ่ง เนื้อแห้งที่แกตากไว้ หายไป พอมองไป ก็เห็นแม่หมาขี้เรื้อนนั้น วิ่งคาบเนื้อตากแห้ง ของแกอยู่ ความแค้นใจ และการฆ่า ที่อยู่ในสันดาน พี่ชิตคว้าไม้ ที่ใช้ตีหมาได้ ก็วิ่งตามไป อย่างรวดเร็ว พอตามทัน แกก็ทุบไปทีเดียว หมาขี้เรื้อนนั่น ล้มลงชักทันที (แกบอกว่า หากตีตรงจุด แค่ไม้เล็ก ๆ ธรรมดา ก็ตายได้ นี่คือคน ตีหมาจนชำนาญ) พี่ชิตทิ้งซากหมา กองไว้อยู่ตรงนั้น โดยไม่ต้องเหลียวหน้าไปดูอีก เพราะตีมาเป็นร้อย ก็ไม่มีทางฟื้น และวันนี้ ด้วยความโมโห พี่ชิตจะกินหมาขี้เรื้อนตัวนี้ ที่ดันมากินเนื้อตากแห้ง และมาหยาม ถึงถิ่นของแก พี่ชิตเดินกลับไปที่บ้าน เพื่อเตรียมอุปกรณ์ ในการแล่เนื้อ พร้อมกับสั่งให้ผม เฝ้าซากหมาขี้เรื้อนตัวนี้เอาไว้ แต่ผมก็มัวแต่เก็บตะขบ จนลืมดู พอพี่ชิตมาถึง ก็โวยวายกับผมว่า ซากหมาหายไปไหน พร้อมกับวิ่งตาม รอยเลือด หมาขี้เรื้อนตัวนี้ พร้อมกับบ่นว่า... “ทำไมมันไม่ตายวะ” สักพักหนึ่ง แกก็ได้ยินเสียงหมาเห่า แกก็ตามเสียงไปทันที พอไปถึง ภาพที่เห็นคือ หมาขี้เรื้อน กำลังจะตาย มันมีลูก ที่ต้องเลี้ยง 5 ตัวครับ วัยกำลังกินนมอยู่ บางตัวก็วิ่งไปคาบเนื้อ ที่แม่หมาขี้เรื้อน คาบไปฝาก (เห็นกับตา) แม่หมาขี้เรื้อนตัวนี้ มันตายแล้วฟื้น คงไม่ใช่ แต่ที่มัน ยังไม่ยอมตาย ก็เพราะจิตใจอันเข้มแข็ง ของมัน ที่ปลุกเร้าเยื่อใย ที่คงเหลือ อย่างเหนียวแน่นว่า ต้องกลับไปให้ได้ เพื่อให้ลูกมันกินนมครับ การตีของพี่ชิตนั้น กระทบกระเทือน ถึงหัวสมองแตก เลือดสาดเป็นลิ่มๆ แต่มันก็ยัง ลากตัวมันเอง กระเสือกกระสน ล้มลุกคลุกคลาน เพื่อกลับมาหาลูกของมันจนได้ และสิ่งที่เห็นคือ... การกระทำที่ยิ่งใหญ่ ของความเป็นแม่ ที่รักลูกมากเป็นที่สุด โดยไม่ห่วงตัวจะตาย นี่จิตใจอันยิ่งใหญ่ของแม่ ที่ไม่ว่าสัตว์ หรือคน ก็มีจิตใจเช่นนี้ แม้มันจะตาย ก็ขอให้ลูกพวกมัน ได้อิ่มซักมื้อ แม่หมาพยายาม อย่างดีที่สุดแล้วครับ ผมไม่อยากจะเชื่อ... นั่นคือ น้ำตา ของแม่หมาขี้เรื้อนตัวนั้น มันมองผมกับพี่ชิต เหมือนขอร้อง เป็นครั้งสุดท้าย ที่มันต้องการให้นมลูก ก่อนตาย สายตาของมันเศร้ามาก มันมองผมกับพี่ชิต อย่างวิงวอนทางสายตา ที่ขอร้องของมัน เพื่อขอให้มัน ได้ให้นมลูกของมัน เป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะตาย พี่ชิต ไม้หล่นลงกับพื้น เดินเข้าไปดู แม่หมาขี้เรื้อนตัวนั้น ในยามนั้น... สิ่งที่แกเห็น ไม่ใช่หมาขี้เรื้อน แต่แกเห็นจิตใจ แห่งความเป็นแม่ ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก ซึ่งทนเจ็บปางตาย เพื่อกลับไปหาลูกให้ได้ ไม่พูดอะไร... ทุกอย่างจุกอยู่ที่ลำคอ... สายตาพี่ชิต ที่แข็งกร้าว กลับอ่อนโยนลง พร้อมกับมีลูกหมาตัวหนึ่ง วิ่งไปหาแก กระดิกหางให้ แกอุ้มลูกหมาขึ้น พร้อมมองไปที่ สายตา ของแม่หมาขี้เรื้อนนั้น อย่างสำนึกผิด และพูดคำว่า "ขอโทษ” พูดได้แค่นั้น แม่หมาก็สิ้นใจตาย อย่างตาหลับ ผมกับพี่ชิต ช่วยกันฝังแม่หมาตัวนี้... พร้อม ๆ กับจิตสำนึก ที่เกิดใหม่ ของพี่ชิต ที่เปลี่ยนไป ราวกับคนละคน แกรับเลี้ยง ลูกหมานั้นไว้ ทั้ง 5 ตัว และตั้งแต่นั้น แกกลายเป็นคนใจดี ไม่ไล่ยิงนก ยิงหมา ยิงแมวอีก แกบอกว่า... "มันอาจจะมี ลูกรออยู่ก็ได้” วันเกิดของแม่ ปีที่แล้ว แกเอามะลิ ร้อยเป็นพวง ไปให้แม่ ทั้งๆ ที่ ไม่เคยทำมาก่อน พี่ชิตกราบแม่ พร้อมพูดกับแม่ว่า "แม่ครับ... ตอนผมอายุ 16 แม่สอนผม ยังไงนะ สอนอีกหน ได้ไหมครับ" แม่แกน้ำตาคลอ พูดไม่ออก _____________________ เค้ามีชีวิต เหมือนที่คุณมี เค้ามีหัวใจ เหมือนที่คุณมี เค้ามีความรัก เหมือนที่คุณมี ใครซักคนพูดไว้ว่า... หากคุณลองเลี้ยงสุนัขซักตัวด้วยรัก แล้วคุณจะรู้ว่า "รักแท้" เป็นเช่นไร โปรดเมตตา T^T Cr Unigang.com   Create Date : 27 พฤษภาคม 2557 17 comments Last Update : 28 พฤษภาคม 2557 13:22:00 น. Counter : 1052 Pageviews. Share Tweet

อ่่านแล้วสะเทือนใจแต่ได้ข้อคิดและ ธรรมะดีมาก สามารถเปลี่ยนพฤติ กรรมและจิตใจคนได้ดีมาก ได้เรื่อง ความรักความเมตตา การไม่ เบียดเบียนทำร้ายสัตว์ เมตตาธรรม ค้ำจุนโลกค่ะน้องแข วันนี้โหวตหมด แล้วพรุ่งนี้มาใหม่ค่ะ ขอบคุณที่ไป โหวตให้ป้าด้วยค่ะ   โดย: พรไม้หอม 27 พฤษภาคม 2557 11:25:41 น.

อื้อหืออออ อ่านซะซึ้งเลยค่ะ กระทั่งหมาขี้เรื้อนก็ยังไม่ละเว้น ที่สุดของที่สุดจริงๆ   โดย: schnuggy 27 พฤษภาคม 2557 12:50:00 น.

เศร้ามากๆๆๆๆ   โดย: สมาชิกหมายเลข 861805 27 พฤษภาคม 2557 13:16:36 น.

ซึ้งมากๆครับ   โดย: MOO MONVISES 27 พฤษภาคม 2557 17:24:37 น.

บ้านเราไม่ตกนิ แห้งสนิทเบยยย   โดย: สมาชิกหมายเลข 861805 27 พฤษภาคม 2557 19:23:30 น.

สวัสดีค่า มาอ่านเรื่องสั้นค่ะ เศร้าค่ะ เมนท์ไม่ออก T T ทำบาปทำกรรมแท้ๆ หมาก็ไม่เว้น ดีที่สุดท้ายสำนึกได้นะคะ ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆค่ะ ได้ข้อคิดมากเลยค่ะ   โดย: lovereason 28 พฤษภาคม 2557 0:49:02 น.

ซึ้ง ซึ้ง ซึ้ง อ่านแล้วซึ้งมาก ส่งกำลังใจค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ดรสา Blog about TV ดู Blog คนบ้า(น)ป่า Home & Garden Blog ดู Blog ญามี่ About Weblog ดู Blog รู้นะว่าคิดถึง Dharma Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: ร่มไม้เย็น 28 พฤษภาคม 2557 15:58:19 น.

ใช่ค่ะ เห็นด้วยค่ะ ที่บ้านก็เลี้ยงหมาพุดเดิ้ล 9 ตัวค่ะ เค้าผสมกันเองค่ะ.. (ทั้งๆ ที่พยายามกันเต็มที่แต่ตอนนี้ปลอดภัยแล้วค่ะตัวเมียทำหมันหมดแล้วค่ะ) หลายคนบอกว่า ทำไมไม่เอาให้คนอื่นบ้าง.... ก็จะบอกว่า ขอเลี้ยงให้หมดทุกตัว.. จนกว่าเค้าจะตายจากเราไปดีกว่า เพราะไม่รู้ว่าให้เค้าไปแล้วมันจะมีชะตากรรมยังไง เค้าจะรัก เหมือนที่เรารักหรือเปล่า... (เมื่อก่อนไม่อยากให้เค้าเจ็บตัว เลยไม่ได้เอาเค้าไปทำหมัน แต่พอมีถึง 9 ตัว ก็จำเป็นที่จะต้องทำนะคะ 555 รู้ตัวช้าไปหน่อย อิอิ)   โดย: แม่ออมบุญ 28 พฤษภาคม 2557 16:51:11 น.

แวะมาส่งความสดชื่นยามบ่ายจ้า   โดย: แม่ออมบุญ 29 พฤษภาคม 2557 12:46:25 น.

คนไม่มีเงินเดือน อิจฉาวุ้ยย มีแต่จ่ายออกๆ เซ็งนิ   โดย: สมาชิกหมายเลข 861805 29 พฤษภาคม 2557 16:41:45 น.

อ่านแล้วเศร้าจังค่ะน้องแข บางเรื่องถ้าไม่เจอกับตัว ก็ไม่ยอมเชื่อคำสอนเนาะ เรื่องนี้ยังดีที่เขากลับใจทันค่ะ ระวังลูกชายคนเล็กไว้ให้ดีด้วยล่ะถ้าเผลอเมื่อไหร่ละก็ อืม... เอามาเลี้ยงจ้า   โดย: เนินน้ำ 29 พฤษภาคม 2557 18:03:08 น.

สวัสดีครับคุณแข อ่านแล้วสะเทือนใจ จนน้ำตาไหล เป็นทั้งสองอย่างคือรักลูกและรักหมา เลยรู้สึกมากเป็นพิเศษครับ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต รู้นะว่าคิดถึง Dharma Blog ดู Blog ปล.เอาไอเย็นจากยอดเขาซุกสปิทเซ่ เยอรมนี มาฝากด้วยครับ   โดย: ทองกาญจนา 30 พฤษภาคม 2557 9:43:54 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ สมาชิกหมายเลข 861805Funniest Blogดู Blog สมาชิกหมายเลข 750163Travel Blogดู Blog ดอยสะเก็ดLiterature Blogดู BloganigiaParenting Blogดู Blog รู้นะว่าคิดถึงDharma Blogดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น สวัสดีค่ะพี่แข ขอบคุณข้อคิดดีๆ โหวตค่ะ   โดย: pantawan 30 พฤษภาคม 2557 23:58:55 น.

รู้นะว่าคิดถึง Dharma Blog ดู Blog อ่านจบ..พูดไม่ออกขอรับ เศร้า.. ความรักของแม่ยิ่งใหญ่จริงๆ ทำหน้าที่ของแม่เพื่อปกป้องลูกๆสุดลมหายใจ   โดย: ขุนเพชรขุนราม 31 พฤษภาคม 2557 9:53:59 น.

เศร้าจัง   โดย: อุ้มสี 31 พฤษภาคม 2557 21:15:10 น.

แค่ชื่อเรื่องก็สะดุดใจแล้วค่ะ ยิ่งอ่านเรื่องยิ่งซึ้ง   โดย: ร่มไม้เย็น 31 พฤษภาคม 2557 21:56:29 น.

แหม..ทำเป็นพูดดีไป เดี๋ยวเอาจริงจะยกให้หรือเปล่าเหอะ   โดย: เนินน้ำ 1 มิถุนายน 2557 18:27:36 น.