Group Blog All Blog
|
บันทึกปิ่น เช่อเช่อชิงหาน เขียน  บันทึกปิ่น (8 เล่มจบ) เช่อเช่อชิงหาน เขียน อรจิรา แปล สำนักพิมพ์ Siam Inter Book แนวบุปผาแห่งรัก 1,840 บาท 2,318 หน้า หลังปกเล่ม 1 หวงจื่อเสีย สตรีผู้ไขปริศนาจนโด่งดังไปทั่วหล้า หากแต่ภายในคืนเดียว จากหญิงอัจฉริยะผู้เชี่ยวชาญการไขคดี กลับกลายเป็นฆาตกรวางยาพิษสังหารคนในครอบครัว เป็นนักโทษที่ถูกติดประกาศจับไปทั่ว หลี่ซูไป๋มีศักดิ์สูงเป็นถึงองค์ชาย แต่ต้องคำสาปยากจะหลุดพ้น เมื่อฮ่องเต้พระราชทานสมรสให้ ว่าที่พระชายากลับมีท่าทีต้องสงสัย หวงจื่อเสียดั้นด้นมาร้องทุกข์ถึงเมืองหลวง ระหว่างทางเผอิญได้พบกับขุยอ๋องหลี่ซูไป๋ หลี่ซูไป๋ที่ล่วงรู้ฐานะของหวงจื่อเสียรับปากจะรื้อคดีของนางมาสืบสวนใหม่ โดยมีข้อแม้ว่า นางจะต้องใช้ฐานะขันทีน้อยของจวนอ๋องสืบคดีปริศนารอบกายให้ได้เสียก่อน พายุตั้งเค้า แสงโคมสลัวราง หลี่ซูไป๋และหวงจื่อเสียเดินตามเงื่อนงำขาด ๆ หาย ๆ ไปจนสุดปลายคดีที่ไม่คาดฝัน ความจริงนั้นน่าตื่นตระหนกพอจะทำให้ราชวงศ์ต้าถังอันยิ่งใหญ่ต้องพลิกคว่ำ... คุยกันหลังอ่าน นางเอก หวงจื่อเสีย ตกเป็นผู้ต้องหาคดีวางยาพิษสังหารคนในครอบครัว เพื่อต้องการพลิกคดีสืบสวนหาความยุติธรรมจึงหาทางมาร้องทุกข์ที่เมืองหลวง แต่บังเอิญเจอขุยอ๋องหลี่ซูไป๋เสียก่อน หวงจื่อเสียตระหนักว่าขุยอ๋องเป็นผู้มีอำนาจและอิทธิพลในวังหลวง ถ้าเขาออกปากจะต้องช่วยนางทวงความยุติธรรมได้แน่ นางจึงพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้เขาตกลงรับปากช่วยตน ในที่สุดหลี่ซูไป๋ก็รับปากโดยแลกเปลี่ยนกับการที่นางต้องไขคดีเรื่องหนึ่งให้ได้ก่อน หวงจื่อเสียจึงกลายมาเป็นขันทีในจวนอ๋องด้วยประการฉะนี้ +++ ความรู้สึกก่อนอ่านคือเรื่องนี้น่าจะอ่านยาก เพราะเป็นเรื่องการสืบสวนไขคดีและอยู่ในรั้วในวัง ปรากฏไม่ใช่เลย อ่านไม่ยากเลยค่ะ ผู้เขียนลำดับเรื่องดี มีการวางแผนชัดเจน มีการเกริ่นเปิดตัวละคร มองภาพรวมคร่าว ๆ ก่อนให้ความสำคัญทีละจุด ทีละเรื่อง ตัวละครเยอะแต่ไม่สับสน เพราะมีการนำเรื่องเข้าสู่ตัวละครนั้น ๆ คร่าว ๆ ในกรณีที่ตัวละครนั้นหายไปนานถึงค่อยปรากฏใหม่ก็มีวิธีทวนให้นึกถึง ซึ่งช่วยผู้อ่านได้มาก อ่านแล้วปลื้มจุดนี้เพราะรู้สึกว่าใส่ใจและเข้าใจผู้อ่าน เนื้อเรื่องมีการให้น้ำหนักแบ่งสัดส่วนดี เรื่องคดี เรื่องความรัก มุกตลก ดราม่า จะไม่เทไปจุดใดจุดหนึ่ง แต่ให้น้ำหนักอย่างสม่ำเสมอตลอดเรื่อง โอว่าเป็นเรื่องที่เข้าถึงคนง่าย ไม่หนัก ไม่เบา ไม่ไปในทางใดทางหนึ่งจนสุดขอบเกินไป อยากอ่านเรื่องคดีรวมถึงวิธีการไขใช่ไหม เรื่องนี้มี อยากอ่านเรื่องราวในวังหลวงใช่ไหม เรื่องนี้มี อยากอ่านแนวชิงไหวชิงพริบกันใช่ไหม เรื่องนี้มี อยากอ่านเรื่องที่พระนางรักกันดีใช่ไหม เรื่องนี้มี อยากอ่านเรื่องที่ไม่ดราม่าหนักทั้งเรื่องใช่ไหม เรื่องนี้มี อยากอ่านเรื่องที่มีความสละสลวยทางภาษาใช่ไหม เรื่องนี้ก็มี คือมันตอบโจทย์ของคนส่วนใหญ่ได้ และทำได้อย่างดีด้วย โออ่านหนึ่งถึงแปดรวดเดียวเลยยิ่งรู้สึกถึงความสม่ำเสมอและการวางแผนที่ดี เพราะถ้าไม่วางแผนแต่ละจุดตั้งแต่ต้น เปรียบเทียบเป็นจานอาหารจานหนึ่ง มันจะมีส่วนที่ต้องทิ้งหรือรสชาติไม่ดี แต่โอไม่รู้สึกว่าเรื่องนี้ต้องพยายามเฉือนอะไรทิ้งไปหรือเติมอะไรเข้ามาเพิ่มเลย จบได้ดี พยายามตามเก็บทุกปมให้ครบ ไม่มีอะไรให้ติดค้างใจ ตัวละครมีเสน่ห์ มีมิติ อย่างนางเอก หวงจื่อเสีย นางมีคนรักมาก่อนเจอพระเอก และมีคนมารักนอกจากพระเอก ถ้าเขียนความรู้สึกส่วนนี้ไม่ดี นางเอกจะตกเป็นนางวันทองสองใจทันที แต่เรื่องนี้ค่อนข้างใส่ใจตรงจุดนี้ รักตอนไหน จบตอนไหน ทำทำไม คำตอบของการกระทำทุกอย่างมีหมด อย่างพระเอก หลี่ซูไป๋ เป็นคนไม่ค่อยแสดงอารมณ์ เก็บงำความคิด ไม่ว่าอะไรจะเกิดก็ดูไม่มีผลกระทบกับเขา แต่ในส่วนพัฒนาการความรักของเขาต่อนางเอกก็เห็นชัด จะไม่มีคำถามว่าเมื่อไร อย่างไร ทำไม ส่วนตัวโอว่าหลี่ซูไป๋ ไม่ใช่คนเย็นชานะ เป็นคนใส่ใจความรู้สึกคนรอบตัวอยู่ไม่น้อย เพียงแต่คนที่เขารู้สึกว่าใกล้ชิดหรือไว้ใจได้มีเพียงน้อยนิดเท่านั้น พระนางสองคนนี้จะเป็นรูปแบบอ่านใจกันออก ไม่จำเป็นต้องพูดก็ทันความคิดกัน เวลามีคดีต้องไข นางเอกพูดประโยคเดียว พระเอกก็นึกตามได้ มันเลยฮาตรงที่คนที่ไปสืบหาเบาะแสด้วยอยู่ด้วยตลอดเวลากลับไม่รู้เรื่อง ขอเล่าถึงอีกตัวละครที่เป็นสีสันของเรื่องที่ขาดไม่ได้เลยอย่าง โจวจื่อฉิน คุณชายนักชันสูตรศพ เขาเป็นตัวสร้างเสียงหัวเราะเลย เป็นตัวเปลี่ยนอารมณ์เรื่องจากทึมเป็นสว่าง จากเสมือนจริงเป็นเว่อร์วังอลังการ และถ้าขาดเขาไปเรื่องก็จะดำเนินไปไม่ได้ เพราะนางเอกจะไม่มีคู่หูที่เฮไหนเฮกันอย่างเขา ในเรื่อง นอกจากคดีของครอบครัวนางเอกและการไขปริศนาลึกลับที่เกิดกับพระเอก ก็ยังมีคดีย่อย ๆ ที่นางเอกต้องสืบหาความจริง ซึ่งโอชอบวิธีที่ผู้เขียนเขียนถึง คือคดีย่อยก็ต้องสืบ แต่เรื่องหลักก็ไม่ทิ้ง ทุกอย่างจะเคลื่อนที่ไปพร้อมกัน ไม่มีส่วนใดหยุด ความรู้สึกของแต่ละคดีเลยไม่แยกแตกกันเป็นเอกเทศ แต่จะผสมหมุนเวียนรวมเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้น อีกอย่างคือคดีเหล่านี้ผู้เขียนยังเอามาล่อหลอกคนอ่านด้วย บางทีคดีก่อนหน้าก็ล้อคดีถัดมา หรือคดีอื่น หรือเอามาเป็นส่วนผสมให้มองความจริงยากขึ้น นางเอกเป็นคนที่สืบหาเบาะแสและรวบรวมความคิดจนแก้ไขปัญหาและคดีต่าง ๆ ได้ โดยจะใช้ปิ่นที่ปักบนหัวมาขีดเขียนรอบตัวเหมือนเครื่องมือในการเรียบเรียงความคิดและสิ่งที่เกิด เลยเป็นที่มาของชื่อเรื่องว่าบันทึกปิ่น นางเอกเก่งมาก พระเอกเก่งมาก ยิ่งสองคนนี้เข้าคู่กัน อะไรที่ยากก็มักผ่านไปอย่างราบรื่น แต่โอไม่รู้สึกว่าพวกเขาเก่งจนเหนือมนุษย์ เพราะเรายังสัมผัสได้ถึงอารมณ์ความรู้สึกของตัวละคร มีเรื่องที่บีบคั้น มีช่วงต้องเสี่ยง มีอะไรที่ไม่เป็นไปดังหวัง มีช่วงใกล้สิ้นหวัง สิ่งนี้เลยทำให้ตัวละครยังเป็นคน ที่สำคัญคือพวกเขาทำงานอย่างหนักกว่าจะประสบความสำเร็จแต่ละขั้น โอจะชอบพาร์ตของการชิงไหวชิงพริบ และการใช้ตัวละครแสดงมุมมองและสิ่งที่ของผู้เขียนอยากนำเสนอ เล่มที่ประทับใจคือเล่ม 4 7 และ 8 ในเล่มสุดท้าย โอชอบวิธีปิดประตูทางรอดทีละบาน ทีละบาน รู้สึกสิ้นหวังไปพร้อม ๆ กับพระนาง โดยรวมทุกเล่มทำได้ดี ภาษาดี คดีสนุกด้วย 5 ดาว  ปกครอบด้านล่าง (ส่วนสีชมพูที่เหมือนเสื้อผู้หญิง) ถอดออกได้ค่ะ
ขอยังไม่อ่านรีวิวนะคะ
สั่งซื้อบ็อกเซ็ตได้มาครบแล้ววว นี่อ่านเดอะเกรทแกสบี้ค้างอยู่ จบแล้วก็ว่าจะเอาบันทึกปิ่นมาอ่านหละค่ะ แหะๆ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ผู้ชายในสายลมหนาว Education Blog ดู Blog kae+aoe Parenting Blog ดู Blog หอมกร Movie Blog ดู Blog ออโอ Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
  วันที่: 8 พฤศจิกายน 2561 เวลา:9:00:34 น.คุณข้าวปั้น กลับมาไทยอย่าลืมซื้อเก็บนะคะ แนะนำเลยค่ะ
คิดเหมือนกันว่าเรื่องนี้เขาไม่เสียดายตัวละครดี ๆ (และหน้าตาดี) เลย พี่สาวไกด์ฯ อ๊าย พี่ซื้อแล้ว แบบบ็อกซ์ด้วย   โดย: ออโอ
วันที่: 10 พฤศจิกายน 2561 เวลา:13:38:25 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
|||||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
ตัวละครหลายตัวน่าสงสาร อย่างหวางอวิ้น คู่หมันนางเอก จางสิงอิง+ คนรัก ช่างทำเทียนที่เป็นพ่อคนรักของจางสิงอิง ฮองเฮาฯลฯ อ่านแล้วหดหู่ ถ้าไม่มีตัวละครฮาๆ อย่างโจวจื่อฉิน บรรยากาศเรื่องนี้จะหม่นมาก
ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ