Group Blog All Blog
|
ลวง Souls Embracing โหวเหวินหย่ง เขียน เป็นเรื่องแรกจากสำนักพิมพ์น้องใหม่ "แมงมุม" ที่คุณอนุรักษ์ กิจไพบูลทวี ผู้แปล ออกมาทำเองค่ะ เคยแปลในไทยมาก่อนแล้ว ชื่อไทยคนละชื่อ แต่ชื่อภาษาอังกฤษชื่อเดียวกันค่ะ แม้จะเป็นผู้แปลคนเดียวกัน แต่สำนวนต่างๆ อาจต่างไปบ้าง ตามระยะเวลาที่ผ่านไปและการขัดเกลาในขั้นตอนสุดท้าย  ลวง Souls Embracing โหวเหวินหย่ง เขียน อนุรักษ์ กิจไพบูลทวี แปล สำนักพิมพ์ แมงมุมบุ๊ก 395 บาท 541 หน้า หลังปก อี๋ว์เผยเหวิน นักเขียนหนุ่มเนื้อหอม ถึงคราวโด่งดังเป็นพลุแตก และเมื่อบทความที่เขาโพสต์ลงอินเทอร์เน็ตได้รับความนิยมสูงสุด ชื่อเสียง เงินทอง ความรักบริสุทธิ์ ต่างไหลมาเทมาจนตั้งรับไม่ทัน แต่จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าหากบทความนั่น เขาไม่ได้เป็นคนเขียนขึ้นเอง เจ้าของตัวจริง กำลังมาทวงสิทธิ์คืน!!! มิหนำซ้ำยังมีเหยี่ยวข่าวคู่อาฆาต ที่คอยจ้องจะเหยียบย่ำทำลาย ...เพราะเห็นเขาเป็นมารหัวใจ สุดยอดนิยายจากไต้หวัน โดยนักเขียนยอดนิยม ที่จะมาปลุกเร้าทุกสัมผัสของอารมณ์ ตื่นเต้นลุ้นระทึก จนหมึกหยดสุดท้าย คุยกันหลังอ่าน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่มีตัวละครหลักสี่ตัว ซึ่งต่างโลดแล่นในบทบาทของตัวเอง และทุกตัวมีเฉดสีเทา คุณไม่สามารถบอกได้ว่าเขาหรือเธอเป็นคนดีหรือเลวได้เต็มปาก แตกต่างกันแค่ใครจะเฉดเข้มกว่าใครเท่านั้น หลายๆ ครั้งที่อ่านโอหงุดหงิดกับการกระทำของตัวละคร ที่ไม่ได้ดั่งใจเราเอาเสียเลย "ทำไมเธอถึงทำอย่างนี้" "ทำไมไม่ทำอย่างนั้น" แต่พออ่านผ่านไปได้สักหน้าสองหน้า ก็จะรู้สึกว่า "อ๋อ มันเป็นอย่างนี้ เพราะต้องเป็น และจะทำให้เรื่องเดินต่อไปได้" แล้วก็ไม่รู้สึกขัดแย้งในใจอีก หรือถ้าความรู้สึกนั้นมีมากในตอนต้น ก็จะน้อยลงในท้ายที่สุด หลายๆ ครั้งที่โอเออออห่อหมก พยักหน้าตามความเห็นของพวกเขา แต่พอมีอีกฝ่ายใช้เหตุผลที่แตกต่างออกมาแย้งฝ่ายแรก ก็อดพยักหน้าตามอีกไม่ได้ ...ทำไมเราเชื่อคนง่ายจัง ผู้เขียนเก่งนะ ที่สามารถใส่เหตุผลให้แต่ละตัวละคร แทนมุมมองแต่ละมุม เมื่อเราอยู่มุมนี้เราเห็นแบบนี้ แต่เมื่อเราอยู่อีกมุมเรามองอีกแบบ เราไม่สามารถตัดสินได้ว่าใครถูกหรือดีกว่าใคร อ่านแล้วรู้ว่าผู้เขียนทำการบ้านมาอย่างหนัก และมีความรู้รอบตัวกว้างขวาง (หรือขยันหาข้อมูลมาประกอบก็ไม่ทราบ) ข้อมูลมีตั้งแต่ด้านการแพทย์และยา (ซึ่งผู้เขียนน่าจะเชี่ยวชาญอยู่แล้ว เพราะเป็นคุณหมอเนอะ) ด้านสถาปัตยกรรม ด้านปรัชญา จนถึงเมคอัพของสาวๆ ...ตอนอ่านเจอขั้นตอนล้างหน้านี่โอเหวอเลย แบบเฮ้ย เรื่องแบบนี้ยังมีอธิบายด้วยว่าล้างเครื่องสำอางยังไง ขำหนักมาก แต่ทั้งนี้ข้อมูลพวกนี้มาแบบพอดีและเหมาะสมกับเนื้อเรื่องในช่วงนั้นนะ เนื้อเรื่องหลักก็ตามหลังปกค่ะ นักเขียนคนหนึ่งถูกแอบอ้างชื่อไปใช้ในงานเขียนที่เขาไม่ได้เขียนเอง แล้วงานนี้ดันเป็นที่พูดถึงของคนหมู่มาก อยากจะปฏิเสธก็ไม่ทันการ ได้แต่ขี่หลังเสือต่อไป มารู้ว่าวิกฤตอีกทีตอนที่เจ้าของผลงานตัวจริงมาแสดงตัว Souls Embracing ในเรื่องคือ "สวมกอดด้วยจิตวิญญาณ" ซึ่งนอกจากเป็นชื่อบทความที่ตัวละครเอกถูกแอบอ้างใช้ชื่อว่าเป็นคนเขียนแล้ว ยังเป็นแกนหลักของเรื่องด้วย ไม่ใช่นิยายประเภทสืบสวนสอบสวน ซ่อนเงื่อน หรือสยองขวัญอะไรเทือกนั้นนะคะ โอไม่สามารถบอกประเภทนิยายเรื่องนี้ได้ แต่ในเพจสำนักพิมพ์อธิบายไว้ว่า มันคือ "Public Novel" หรือ "นิยายมหาชน" เล่มหนาอวบ เนื้อหาเลยมากตาม มีช่วงที่ลุ้นระทึก และมีช่วงที่เนือยบ้าง ช่วงที่โอชอบมากจะเป็นช่วงที่มีการปะทะของสองฝ่าย โดยแต่ละฝ่ายหยิบยกเหตุผลของตัวเองออกมาสู้ อ่านแล้วสนุกดี อยากรู้ว่าเราจะโดนดึงไปเข้ากับอีกฝ่ายได้ยังไง เหตุการณ์ลักษณะนี้ออกมาเป็นระยะๆ ในเรื่อง แต่ช่วงที่ประทับใจที่สุดคือการหยิบยกเหตุผลของตัวเองในการเขียน เพื่ออ้างถึงความชอบธรรมของผลงานระหว่างนักเขียนชื่อดังทั้งสอง น่าจะเพราะเป็นเรื่องหนังสือหรือนิยายละมั้งคะ โอถึงชอบเป็นพิเศษ โดยรวมเป็นเรื่องสีเทาๆ เหมือนตัวละครเลย เชียร์ให้ลองค่ะ 4.5 หงุดหงิดตัวละครกับแอบเนือยบางช่วงเลยลงไปเหลือสี่ บวกจุดห้าตรงรู้สึกว่าคนเขียนเจ๋ง ชอบคำพูดกับความคิดเขา (ผ่านตัวละครที่ขัดแย้งกันน่ะนะ) แล้วก็วิธีการลำดับความและสื่อสาร ใครอ่านจบอย่าลืมไปอ่านบทความของผู้เขียน (คล้ายกับจากใจนักเขียนแหละ) ได้ที่เพจ Mangmoom Culture ค่ะ ส่วนสำนวนแปล โดยรวมอ่านง่าย เข้าใจไม่ยาก อาจจะต้องอ่านซ้ำบางช่วงเพราะส่วนของเนื้อเรื่องเอง ที่โอจะรู้สึกขลุกขลักบ้าง น่าจะเป็นเว้นวรรคผิดช่วงต้น (กับบางช่วงที่ไม่จำเป็นต้องเว้นวรรค แต่ผู้แปลติดนิสัยเว้นวรรค ซึ่งที่จริงก็ไม่ผิดหรอกค่ะ เป็นเรื่องนิสัยและความชอบส่วนบุคคล แต่ส่วนตัวโอว่าการเชื่อมประโยคเข้าด้วยกันบางครั้งจะส่งผลต่อน้ำหนักและแรงดึงดูดของข้อความมากกว่า ยกตัวอย่างจากหลังปก "แต่จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าหากบทความนั่นเขาไม่ได้เป็นคนเขียนขึ้นเอง" , "เจ้าของตัวจริงกำลังมาทวงสิทธิ์คืน!!!") กับบางครั้ง บางประโยค โอรู้สึกว่าใช้คำแปลก หรือสามารถกระชับได้มากกว่านี้ ต่อไปจะพูดถึงสำนวนภาษาที่โอติดขัดหลักๆ (และเอาแต่ใจประสาโอ) ใครไม่สนส่วนนี้ปิดหน้าได้เลยจ้า หน้า 16 ไม่ค่อย ตอบจดหมาย ต้องติดกันเนอะ หน้า 22 ภาพจำ ไม่คุ้นคำนี้ในนิยายเลย โอว่าถ้าไม่ใช้คำว่า "ภาพ" ก็ "ความทรงจำ" น่าจะโอเคกว่า หน้า 34 บ้าน ของซ่งจิงอิ๋ง ต้องติดกัน หน้า 201 คุณจะหลบซ่อนผมทำไม เป็นข้อความที่คนธรรมดาส่งหากัน ใช้ "หลบ" อย่างเดียวดีกว่านะคะ หน้า 205 แบบนี้ไม่มันไม่แฟร์ เป็น แบบนี้มันไม่แฟร์ หน้า 223 รวมทั้งตัวท่าน มิตรสหายของท่าน ของท่าน และพวกเรา ซ้ำ เป็น รวมทั้งตัวท่าน มิตรสหายของท่าน และพวกเรา หน้า 224 ชื่อเสียงที่โด่งดังขึ้นเของเธอ เป็น ของเธอ หน้า 257 ทางซ้ายมือของเขาคือ จากประโยคน่าจะเป็นทางซ้ายมือของท่านรองประธานฯ ติง ซึ่งเป็นผู้หญิง เปลี่ยนเป็น ซ้ายมือของเธอ (หรือซ้ายมือของหล่อน) หน้า 265 "...ดังนั้น คุณเป็นบุคคลในข่าว..." ต่อจากประโยคบน ยังไม่ต้องขึ้นย่อหน้าใหม่ค่ะ หน้า 275 "ผมขอบอกคุณว่า ผมนอกจากมีเหตุผลห้ามไม่ให้คุณอ่านข่าวคืนนี้แล้ว..." เป็น นอกจากผมจะมีเหตุผลห้ามคุณอ่านข่าว หน้า 289 เธอก็ปฏิเสธที่จะไปมองมัน เป็น ปฏิเสธที่จะมองมัน . . . ผมควรจัดงานแถลงข่าวครั้งใหญ่ ประกาศให้รู้โดยทั่วกันว่าเรื่อง "สวมกอดด้วยจิตวิญญาณ" ผมไม่ได้เป็นคนเขียนดีไหม หากเลือกประกาศเช่นนั้น จะทำให้ผู้สนับสนุนประธานาธิบดีไม่พอใจหรือเปล่า จนถึงขั้นลุกขึ้นมาต่อต้านผม หรือแม้กระทั่งถูกฉุดลงไปในสงครามน้ำลายและโคลนตมของการเมืองอันยุ่งเหยิงยิ่งกว่าเดิม ปัญหาก็คือ ถ้าไม่เลือกปฏิเสธเสียแต่ตอนนี้ รอจนกระทั่งต่อไปทุกคนต่างลืมไปแล้วว่า "สวมกอดด้วยจิตวิญญาณ" คืออะไร หากถึงตอนนั้นจะมาปฏิเสธ จะทำไปทำไม ที่สำคัญ หากสังคมต่างก็ฝังใจแล้วว่า "สวมกอดด้วยจิตวิญญาณ" เป็นงานเขียนชิ้นโบแดงของ "อี๋ว์เผยเหวิน" การรีบร้อนออกมาปฏิเสธเช่นนี้มันหมายความว่าอย่างไร ทุกคนจะมองเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับผมอย่างไร ผมจะถูกยกย่องว่าเป็นนักเขียนที่ซื่อสัตย์ต่อตนเอง หรือจะถูกตราหน้าว่าต่ำช้ายิ่งกว่าไคถังโส่ว ที่สรรหาทุกวิถีทาง เพื่อสร้างความนิยมให้ตัวเอง "ยอมรับเงียบๆ" เป็นการไหลตามกระแสกว่า หรือว่า "กล่าวปฏิเสธ" เป็นการเกาะกระแสกว่ากันนะ... หน้า 76 บทที่ 4 . . . ถ้าใครชอบเนื้อเรื่องหม่น ตัวละครสีเทา ความขัดแย้งทางความคิด ก็ควรลองค่ะ
ซื้อมาแล้วยังไม่ได้อ่านจ้ะ กำลังค่อยๆ ทยอยกองดองของปีก่อน และปีก่อนๆ อยู่ แหะๆ
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Photo Blog ดู Blog Close To Heaven Food Blog ดู Blog Thaisoloclub Travel Blog ดู Blog บ้านต้นคูน Food Blog ดู Blog Ma Ma Pim Travel Blog ดู Blog ออโอ Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
  วันที่: 3 พฤษภาคม 2559 เวลา:14:01:07 น.มีดองเล่มนี้ค่ะ
แต่ก็ยังลังเลใจที่จะอ่าน โดย: เหมือนพระจันทร์
วันที่: 4 พฤษภาคม 2559 เวลา:17:55:31 น.คุณเรียวรุ้ง ถ้ามีโอกาสลองอ่านดูนะคะ ขอบคุณที่โหวตบล็อกให้ค่ะ
พี่สาวไกด์ฯ อ่านเลยค่ะ จะได้มาคุยกัน  ขอบคุณที่โหวตบล็อกให้โอค่ะคุณเหมือนพระจันทร์ อ้าว ทำไมล่ะคะ ลองเลยค่ะ เรื่องนี้มีประเด็นเรื่องนักเขียนกับนักอ่าน เพราะตัวเอกเป็นนักเขียน โอว่าคนที่ชอบอ่านหนังสือน่าจะชอบเป็นพิเศษ โดย: ออโอ
วันที่: 4 พฤษภาคม 2559 เวลา:22:39:06 น.สวัสดีอีกรอบจ้าโอ
ขอบคุณที่ไปโหวตให้น้าา โดยรูปลักษณ์ แก้วนั้นสวยจริงๆ นะ แต่โดยรสชาติพี่ชอบแก้วอื่นมากกว่า โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 5 พฤษภาคม 2559 เวลา:9:12:50 น.ดูจากปกไม่คิดว่าเป็นแปลจีนเลยค่ะ นึกว่าแปลตะวันตก
โดย: kunaom
วันที่: 8 พฤษภาคม 2559 เวลา:14:18:37 น.คุณอ้อม เรื่องนี้ไม่ใช่จีนโบราณน่ะสิ ปกเลยเป็นอย่างงี้ ต้องลองอ่านค่ะ แม้ผู้เขียนจะเขียนมาหลายปีแล้วแต่เนื้อหาไม่เก่าเลย
 โดย: ออโอ
วันที่: 8 พฤษภาคม 2559 เวลา:21:36:36 น.บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต moresaw Funniest Blog ดู Blog ออโอ Book Blog ดู Blog โดย: newyorknurse
 วันที่: 10 พฤษภาคม 2559 เวลา:2:51:37 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
|||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
โหวตBook Blog ค่ะ