Group Blog All Blog
|
My Sunshine แสงตะวันกลางใจ กู้ม่าน เขียน กู้ม่าน เขียน เมธิรา แปล สำนักพิมพ์อรุณ ในเครืออมรินทร์ 265 บาท 290 หน้า หลังปก เจ็ดปี! นานเหลือเกินที่ไม่ได้พบกัน จ้าวโม่เซิงเพิ่งเดินทางกลับจีนหลังจากใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกาหลายปี ขณะจับจ่ายซื้อของในซูเปอร์มาร์เก็ตแห่งหนึ่ง เธอก็ได้พบกับคนสองคนที่ทำให้เธอพ่ายแพ้จนต้องหนีเตลิดไปต่างประเทศ เหออี่เชิน...คนที่เธอรัก เหอยี่เหมย...เพื่อนรัก จากที่เคยคิดว่าจะต่างคนต่างอยู่ แม้ใจจะโหยหาและเจ็บปวด แต่ท่าทีเย็นชา วาจาเชือดเฉือนที่เขาทำกับเธอ ทำให้เธอสงสัย เพราะคนที่เอ่ยปากไล่ให้เธอไปไกลๆ คือเขาไม่ไช่หรือ ความทรงจำที่สวยงามและเจ็บปวดถูกรื้อฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง แสงตะวันที่อบอุ่นส่องสว่างในอดีตนั้นจะมาเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำของคนสองคนได้หรือไม่ คุยกันหลังอ่าน เรื่องนี้ไม่มีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับซานซานหรือเวยเวย ผลงานของกู้ม่านที่ออกกับสำนักพิมพ์อรุณใกล้ๆ กันนะคะ ใครอยากอ่านเล่มนี้แค่เล่มเดียวก็อ่านได้เลยค่ะ พระนางของเรื่องนี้กับเรื่องซานซานที่โออ่านจบไปแล้วนิสัยบุคลิกใกล้เคียงกันเลย นางเอกจะซื่อๆ จิตใจดี ส่วนพระเอกจะหล่อเหลาสมบูรณ์แบบ เป็นที่หมายปองของสาวๆ แต่กลับมาหลงรักนางเอกที่ธรรมดามากเมื่อเทียบกับตัวเอง พล็อตซีรีส์เกาหลีเด๊ะเลยเนอะ นอกจากนั้นผลงานของกู้ม่านยังมีความวัยรุ่น เข้าถึงสาวๆ ง่าย มีประโยคเด่นหรือฉากเด็ดที่เก็บไปใช้ได้ แต่เรื่องนี้จะต่างจากซานซานตรงเป็นนิยายที่ไม่มีการใช้อีโมติค่อนร่วมด้วย ส่วนตัวโอชอบเรื่องนี้มากกว่าซานซาน แม้จะเป็นพล็อตพิมพ์นิยมอ่านง่ายคล้ายกัน แต่มีความน่าติดตามมากกว่า เหตุการณ์ช่วงต้นที่ต่างฝ่ายต่างปิดบังความรู้สึกของตนครั้งแล้วครั้งเล่าทำให้โอนึกถึงฉากในซีรีส์เกาหลี ที่พระนางอยู่ในสถานที่เดียวกัน แต่กลับมองไม่เห็นกันและกัน ซึ่งพอมาอ่านช่วงคุยกับผู้เขียนด้านหลังก็พบว่าผู้เขียนคิดแบบนี้เหมือนกัน แปลกใจปนดีใจเลย ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่าผู้เขียนสามารถสื่อสิ่งที่ต้องการได้เป็นอย่างดี เพราะคนอ่านอย่างโอสามารถคิดไปในทางที่ผู้เขียนต้องการได้ อารมณ์ของเรื่องค่อนข้างชวนอึดอัด (อาจจะชวนรำคาญสำหรับบางคน) เพราะความปากหนัก ความคิดเองเออเองของพระนาง แต่จะบอกว่ามันเป็นอารมณ์หลักในเรื่องเลยค่ะ เหมือนคนจมน้ำตื้น อึดอัดแต่ไม่ตาย และไม่ได้หนักหนาขนาดทนไม่ไหว เนื้อเรื่องคร่าวๆ เล่าเกี่ยวกับพระนางชายหญิงที่เคยคบกัน สมัยเรียนฝ่ายหญิงเป็นฝ่ายตามตื๊อจีบก่อน สุดท้ายฝ่ายชายกลับตอบตกลงเหนือความคาดหมายของคนรอบข้าง ไม่มีใครคิดว่าคนที่ทั้งหล่อและฉลาด แถมยังไร้เยื่อใยกับหญิงสาวสวยคนอื่นมาตลอดจะมาตอบตกลงคบกับผู้หญิงธรรมดาที่ผลการเรียนปานกลาง แต่แล้วอยู่ๆ ฝ่ายหญิงก็ตีตั๋วบินไปเรียนต่อที่อมริกากลางคัน เส้นทางของทั้งคู่แยกจากกันนับแต่นั้น จนผ่านไปเจ็ดปี แม้ภายนอกจะเปลี่ยนไปแค่ไหน แม้จะมีอะไรเกิดขึ้นมากมาย แต่ทั้งคู่ก็ต่างมีกันและกันในสายตาตลอดมา พล็อตดราม่าแต่อ่านแล้วไม่รู้สึกดราม่า ด้วยการดำเนินเรื่องเรียบๆ ไม่หวือหวา มีปมให้ชวนตาม (แม้หลังปมเฉลยแล้วโอจะรู้สึกงงๆ ว่านี่เฉลยแล้วเหรอก็เถอะ..) มีจังหวะผ่อนสลับบีบคั้น มีส่วนที่ชอบสลับพอประมาณ 3 ดาว รู้สึกคล้ายตอนอ่านซานซานคือเหมือนยังมีส่วนเลอะเกินออกมาเกินต้องการค่อนข้างมาก ส่วนเนื้อหรือสิ่งที่มองหายังขาดๆ อยู่ แต่ชอบอารมณ์บางช่วง ความเด็ดขาดบางอย่าง . . . คล้ายกับว่าจะมีคนเคยพูดไว้ หากอยากรู้จักเมืองหนึ่งอย่างแท้จริง แค่ลองนั่งรถประจำทางดูหลาย ๆ รอบก็ได้ เพราะรถประจำทางจะพาคุณผ่านทุก ๆ ที่ที่คึกคักของเมือง โม่เซิงมองคนเดินถนน รถรา ถนน และร้านค้าด้านนอกหน้าต่างรถ เมืองเล็ก ๆ ในเจียงหนานแห่งนี้แลดูอึมครึมเลือนรางภายใต้ม่านฝนโปรยปราย ช่างเหมือนกับสภาพจิตใจเธอในตอนนี้เสียจริง หน้า 59 บทที่ 4 ชะตา . . . บทที่ 4 ของตอนพิเศษเป็นบทที่โอชอบมาก และคิดว่าเขียนได้ดีที่สุดในเรื่องเลย ยกมาหมดไม่ไหว ขอพอเป็นน้ำจิ้มละกันเนอะ บาดแผลของบางคนค่อย ๆ หายดีตามกาลเวลา อย่างเช่นฉัน บาดแผลของบางคนค่อย ๆ เน่าเปื่อยไปตามเวลา อย่างเช่นเขา แท้จริงแล้วหลายปีที่ผ่านมา มีแค่ภายนอกของเขาเท่านั้นที่หายเป็นปกติ มีบาดแผลแบบหนึ่ง มันจะซึมลึกเข้าไปในกระดูก ลุกลามทำลายในที่ที่เรามองไม่เห็น พอออกจากร้านอาหาร พวกเราเดินกันไปจนถึงป้ายรถประจำทาง ตอนนั้นเขาเพิ่งทำงานได้หนึ่งปี และฉันเองก็เพิ่งเริ่มทำงาน ต่างคนต่างก็ไม่ได้มีเงินมากนัก จึงเลือกใช้รถประจำทางที่ถูกที่สุด ในระหว่างรอรถประจำทางอยู่นั้น พวกเราไม่ได้พูดอะไรกัน จนกระทั่งรถประจำทางที่ฉันรอใกล้จะมาถึง และพอรถประจำทางจอดเกือบสนิทแล้ว จู่ ๆ เขาก็เรียกฉันไว้ 'อี่เหมย' ฉันหันหน้าไปมองเขา แสงสียามค่ำคืนของเมืองใหญ่สาดลงบนร่างเขาเป็นหย่อม ๆ ยิ่งทำให้เขาดูโดดเดี่ยวมากขึ้น 'อีกหน่อยเธอจะเข้าใจ ถ้าหากบนโลกนี้เคยมีคนคนนั้นปรากฏตัวขึ้นแล้ว กับคนอื่นนอกเหนือจากนั้นจะเป็นแค่การฝืนทน' เขาเอ่ย 'ฉันไม่อยากฝืนใจ' รถประจำทางค่อย ๆ ขับไกลออกไป เงาของเขาค่อย ๆ เลือนรางไปจากสายตา ในหัวมีประโยคนั้นของเขาดังซ้ำไปซ้ำมา อีกหน่อยเธอจะเข้าใจ ถ้าหากบนโลกนี้เคยมีคนคนนั้นปรากฏตัวขึ้นแล้ว กับคนอื่นนอกเหนือจากนั้นจะเป็นแค่การฝืนทน ทำไมต้องเป็นอีกหน่อย ฉันรู้มาตลอด เพียงแต่ฉันเองไม่อยากฝืนใจ ดังนั้นในเมืองใหญ่ที่เต็มไปด้วยผู้คนมากมายนี้ พวกเรายังคงใช้ความรู้สึกแบบเดียวกันดื้อแพ่งใช้ชีวิตอย่างเดียวดายต่อไป หน้า 256 ตอนพิเศษของอี่เหมย หนึ่งคนผลิบาน บทที่ 4 . . . สิ่งที่ได้มา แถมให้เฉพาะฉบับพิมพ์ครั้งที่หนึ่งนะคะ มีโปสเตอร์ใหญ่กับโปสการ์ด ส่วนที่คั่นมีแค่ลายปกค่ะ ลืมเอามาถ่ายรูปด้วย เรื่องนี้มี e-book ด้วยค่ะ
เรื่องนี้ไม่มี อีโม่ หรือคะ ....เราไม่ได้สอยเพราะคิดว่ามาแนวเดียวกับ ซานซาน...งั้นเดี๋ยวค่อยไปหามาลองดูอีกสักเรื่อง ( ขอพักรักษาไตก่อน )
โดย: Serverlus วันที่: 9 เมษายน 2560 เวลา:9:45:41 น.
สวัสดีค่ะ
เราอ่านเรื่องแรกของกู้ม่านคือมื้อนี้มีรัก ชอบวิธีการเล่าเรื่องแม้ว่าเนื้อหาจะเบาหวิวก็ตาม พอมาถึง my sunshine โดย: เรียวรุ้ง วันที่: 9 เมษายน 2560 เวลา:20:12:24 น.
ต่อนะคะ พิมพ์ๆไปแล้วกดผิดกดส่งเฉยเลยอะ
พอมาถึง my sunshine ก็ไม่ลังเลที่จะซื้ออีกล่ะ อ่านจบดูซีรี่ย์ ดูซ๊รี่ย์จบดูหนังที่หยางมี่เล่นด้วย จัดไปให้ครบ ชอบหมดเลยทั้งนิยาย ซีรี่ย์และหนัง เรื่องนี้พล๊อตหนักกว่าซานซานขึ้นมาหน่อยเพราะพระนางต่างมีปมมีความไม่เข้าใจ แต่เราชอบนะ ชอบที่พระเอกเลือกจะวางความแค้น แล้วยังคงเลือกนางเอกไม่ปล่อยมือนางเอกอีก นอกจากนี้ยังเลือกที่จะปิดบังความจริงไม่ให้เธอต้องรับรู้ กันเธอออกจากความทุกข์ใจ ตอนอ่านปกหลัง ว่ารักกัน จากกัน 7 ปี กลับมาพบกันอีกครั้ง นึกถึงใจร้าวเลยที่นางเอกทิ้งพระเอกไปเมืองนอกไม่บอกไม่กล่าว กลับมาอีกครั้งคราวนี้ก็น้ำตาตกเพราะพระเอกที่ทำร้ายใจอยู่ตลอดเพราะความแค้นที่มี ดีนะที่ my sunshine ไม่เน่าแบบนั้นไม่งั้นคงไม่ทำให้อ่านแล้วชอบอะ โหวต Book Blog เราว่านิยายกู้ม่านเนื้อหาเบาๆแทบไม่มีอะไรซับซ้อนเลย แต่ก็อ่านได้เพลินๆ ซานซานอ่านแล้วขำดี อ่านไปขำไปตลอด ส่วนโม่เซิง อ่านแล้วอึนอึน หน่วงหน่วง ที่ต่างคนต่างคิดเองเออเองไม่พูดไม่จาปรับความเข้าใจกัน แต่สิ่งทั้งสองเรื่องนี้รักก็คือรักน่ะนะ รักแล้วรักเลยไม่มีว่อกแว่กอะ ชอบที่ไม่มีตัวอิจฉาด้วย โดย: เรียวรุ้ง วันที่: 9 เมษายน 2560 เวลา:20:21:10 น.
คุณข้าวปั้น เรื่องชายาฯ ได้ยินมาเหมือนกันค่ะ แต่ยังไงก็คิดว่าอยากอ่านอยู่ดี บางทีเรื่องแบบนี้ต้องอ่านเองถึงจะรู้ค่ะ หลายๆ เรื่องที่คนว่าแย่ โอก็ว่าไม่ถึงขนาดนั้น บางเรื่องที่คนชมว่าดี แต่เราอ่านแล้วขมวดคิ้วก็มี
คุณเอ้ ไม่มีนะคะเท่าที่จำได้ เรื่องนี้ดราม่ากว่าซานซานค่ะ พระนางสองคนนี้มีความแปลกบางอย่างคือไม่ชอบพูดเรื่องของกันและกัน แต่จะชอบทำเลย คนอ่านต้องคอยมโนส่วนนี้เอาเอง คุณรุ้ง ไม่ได้ดูซีรีส์เลยค่ะ เจอว่าหลายคนบ่นว่าปมในเรื่องเฉลยไม่ครบ แต่ในซีรีส์ครบ โอค่อนข้างเห็นด้วยนะ คือปมในเรื่องก็เป็นอีกประเด็นที่ให้คนอ่านมโนเอาจากคำใบ้ แต่ก็แอบแบบ ฉากกุ๊กกิ๊กเต็มเลย แต่ขอเคลียร์ประเด็นในเรื่องหน่อยสิเฮ้ย ประมาณนี้ เรื่องนี้โอชอบมากกว่าซานซานค่ะ ขอบคุณคุณรุ้งและคุณjackfruit_kที่โหวตให้นะคะ โดย: ออโอ วันที่: 9 เมษายน 2560 เวลา:23:50:10 น.
จากที่มองๆ ทั้ง 3 เล่มในชุด เราว่าเล่มนี้ OK สุดละ
Boss & Me ออกแนวเรือยๆ แต่ เวยเวย นี่จากที่เปิดผ่านๆ ก็....พักไว้ก่อนละกัน ทำใจแป้บ โดย: Prophet_Doll วันที่: 11 เมษายน 2560 เวลา:17:08:42 น.
|
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
ยังดองอยู่ที่ไทยทั้งสามเรื่อง รอปลายปีค่อยไปขนกลับมา
ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ
ปอลิง เห็นนักอ่านหลายๆ คนติติงเรื่องการแปลของอรุณเยอะเหมือนกัน ทำนองว่าเสียของ อุตส่าห์ได้นิยายปังๆ มา แต่แปลได้ไม่ถึงสักเรื่อง เรื่องล่าสุด ชายาผู้มีคุณธรรมนี่โดนสับเละเลย ว่าแปลสำนวนแปลกๆ คำผิดเยอะมากอีกต่างหาก ตั้งใจจะสอยเรื่องนี้ เพราะตอนอ่านจบในเว็บแปลอังกฤษ ชอบมาก ตอนนี้ชะงักเลยค่ะ เสียดาย อุตส่าห์รอมาเป็นปี นึกว่าจะทำออกมาอย่างเนี้ยบสมกับเวลาที่รอคอย กลายมาเป็นแบบนี้ไปได้