รุ่นนี้ไม่ใช่รุ่นปกติ!!!
|
|||||||||||||
ห้องทำงานกลิ่นซีอิ๊ว...ทำเอาเบลอจนกลับบ้านเลยวุ๊ย ( T T ) เมื่อวานนี้ ไปทำงานไม่เร็วไม่ช้า บ่ายโมงครึ่ง...ช่วงหลังๆ ถือว่าเร็วแล้วนะ เพราะหลัง ๆ ไม่เคยมาก่อนบ่าย 2 ครึ่งเลยด้วยซ้ำไป (กรุณาอย่าอิจฉาสำหรับคนที่ต้องเข้าทำงาน 9 โมงเช้าเลิกงาน 5 โมงเย็นแล้วต้องทำโอทีถึงทุ่มนึงเพราะเงินเดินของข้าพเจ้าแค่ 6 พันเท่านั้น แต่ถ้าเป็นลูกจ้างที่เงินเดือนเท่ากันแล้วต้องเข้าทำงานแบบที่กล่าวมา เชิญอิจฉาได้ตามสบาย) พอเดินเข้าห้องทำงาน บรรยากาศมันแปลก ๆ มีกลิ่นโชยมาเตะจมูก...กลิ่นเหมือนไข่นกกระทาว่ะ คิดดูว่าให้ห้องแอร์อับ ๆ อุดมไปด้วยหนังสือ ตำรา พระโพธิสัตว์ บวกกับกลิ่นไข่นกกระทา มันจะน่าดูชมซักเพียงไหน อาจารย์ใช้เราไปซื้อเน็ทมาเติม พอเรากลับมา มันก็ยังมีกลิ่น...แน่ล่ะก็เล่นเปิดแอร์ไม่เปิดประตูระบายออกไปกลิ่นมันคงหายหรอก เริ่มอดรนทนไม่ไหว "จารย์ครับ จารย์มีสเปรย์ฉีดห้องมั๊ยครับ ผมว่าต้องฉีดห้องนะครับ กลิ่นมันแปลก ๆ เหมือนกลิ่นไข่นกกนะทา ไม่รู้ใครเอามากินรึเปล่า" "เอ้อ ผมก็ได้กลิ่น แต่ผมไม่รู้ว่าสเปรย์หมดรึยัง เอางี๊ เซเว่นมีสเปรย์ปรับอากาศขาย ไปเซเว่นอีกรอบแล้วกัน"...อีกรอบเหรอวะ ทำไมตรูไม่พูดเร็วกว่านี้ว๊า ก็ซื้อมาเสร็จ ยังไม่ทันฉีด เดินเข้าห้องมา ก็คิด ๆ ไป... ลำพังไข่นกกระทามันก็มีกลิ่นเหมือนไข่ต้ม แต่แรงกว่าหน่อย...แต่กลิ่นแบบนี้...เอ ไข่นกกระทามันใส่...ซีอิ๊ว...นี่มันกลิ่นซีอิ๊วนี่หว่า!!! (ให้ตายเหอะได้กลิ่นตั้งนานเพิ่งคิดออก) หันขวับไปที่หลังตู้เย็น..."ซีอิ้วขาวเห็ดหอม สูตรอร่อยจากหยั่นหว่อหยุ่น ตราเด็กสมบูรณ์" ไอ้ตัวการมันอยู่นั่นเอง เดินไปดู...แม่ง ใครมันแดร๊กซีอิ๊วแล้วไม่ปิดฝาวะ จะรมให้ห้องทำงานเป็นเตานึ่งซีอิ๊วรึไงวะ ดีนะเราไม่หิวจนตาลาย ไม่งั้นอาจจะมองอาจารย์เป็นหมูนึ่งซีอิ้วเห็ดหอม เผลอกระโดดเข้างับก็ได้ แต่ถ้าทำงั้นจริง เราอ่ะแหละจะน่วมซะเอง ก็อาจารย์อ่ะหนักประมาณ 2 เท่าของเราเลยล่ะ ถ้าอาจารย์กระชากแขนเราครั้งเดียวก็มีสิทธิ์ที่จะไหล่หลุดได้ ....... ขณะทำงาน เราก็เปิดแอร์ ซึ่งแม้ว่าตอนนี้มันจะหนาว แต่บ่าย ๆ อากาศมันก็ร้อน แล้วในห้องมันทึบ แน่นอนว่ามันก็จะอับ ๆ ร้อนนิด ๆ คนที่เขานอนอยู่ในห้องทำงานที่เราทำอยู่ (อย่าแปลกใจ ที่ทำงานเรากำลังต่อเติมอยู่ เพราะฉะนั้นห้องยังมีน้อย อาศัยรวม ๆ กันไปก่อน) เขาเป็นพวกชอบไสยศาสตร์ อยู่ ๆ เขาเดินเข้ามาในห้อง แล้วก็พูดว่า...ที่เราเปิดแอร์ กุมารทองที่เขาเลี้ยงไว้บอกว่าหนาว เราก็สวนโพล่งทันที "แต่ผมร้อนครับ" แสรด...ไอ้กุมารทอง วัน ๆ ไม่ทำห่าอะไรเสือกมาบ่นหนาว กูเนี่ยนั่งทำงานนะโว๊ย ถ้ามึงมานั่งช่วยกูพิมพ์งานแล้วบ่นว่าร้อนกูจะรีบปรับแอร์เลยแสรด... เกลียดไอ้พวกกุมารทองกะคนเลี้ยงกุมารทองก็ตรงนี้ เท่าที่เราได้ยินมา ไม่เคยเห็นกุมารทองมันทำห่าอะไรได้ ยกเว้นทำเสียงก๊อกแก๊ก ๆ ให้คนขวัญผวาเล่น...ทำไปเพื่ออะไรวะ ถ้าเลี้ยงแล้วช่วยทำความสะอาดบ้านให้เนี่ยอยากแดกซูชิจะประเคนให้ถึงที่เลย นี่ทำอะไรก็ไม่ได้ ยังเรื่องมากอีก เรื่องมากทั้งกุมารทองทั้งคนเลี้ยงนั่นแหละ ....... ตอนเย็นกลับบ้าน ด้วยความที่กลิ่นซีอิ๊วมันแรง ก็เลยมึน ๆ จะแวะซื้อข้าวผัด...ร้านปิด ข้ามไปซื้อราดหน้าหมี่กรอบก็ได้ ก็สั่งราดหน้าหมี่กรอบไป น้องคนขายเขาก็ตักให้ แล้วอยู่ ๆ เราก็บอกเขาว่า เอาใส่ไข่ด้วยครับ...คือ ยืนคิดอยู่นานมากว่า เอาแบบใส่ไข่ดีไหมว่า เพราะว่าไม่เคยกินด้วยสิ น้องคนขายก็เรียก...แม่ ใส่ไข่ด้วย แม่เค้าก็แซวลูกตัวเอง ทำนองว่า คิดช้าเรอะไง เห็นตักตั้งนานแล้วเพิ่งบอกว่าให้ใส่ไข่ เราก็เลยบอกเขาไปว่า เอ่อ น้องเขาไม่ผิดหรอกครับ ความผิดอยู่ที่ผมเองแหละ คนแม่ก็บอกว่า เปล่าไม่ได้ว่าคุณ แซวลูกสาว.... เราก็บอกว่า เข้าใจครับ...แต่น้องเขาไม่ได้คิดช้านี่นา ผมอ่ะคิดช้าเองตะหาก (สังเกตไหมว่าวันนี้คิดช้าตั้งแต่เริ่มเรื่อง) ตอนที่ส่งของให้น้องคนขายก็ยิ้มให้เรานิดนึง ปกติส่งของให้เราทีไร หน้าตาเฉยเมยตลอด เราก็รับของด้วยหน้าตาเฉยเมยด้วยแหละ เพิ่งจะปฏิสัมพันธ์กับร้านนี้มากกว่าสั่งราดหน้า ก็วันนี้แหละ ....... พอกลับถึงบ้าน เปิดคอม ออนเอ็ม แม่น้องอิ๊งอยากดูดวง เราไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว...ของชอบ ๆ เราก็เอาไพ่มากวน ๆ แล้วก็ให้แม่น้องอิ๊งเลือกไพ่โดยบอกตัวเลข ก็หยิบ ๆ ไพ่ไป เราว่าตอนหยิบไพ่เรานับดีแล้วนะ ปรากฏพอมาเรียงไพ่...เฮ้ย ไพ่ขาดไป 1 ใบ ทำไงดีล่ะวะทีนี้ ไอ้ครั้นจะหยิบสุ่มเอง...เจือกหงายไปเห็นไพ่ใบล่าง Shit 3 ดาบ ไม่กล้าหยิบโว๊ย.... ก็เลยมานั่งนึก ๆ ตอนนั้นข้ามใบไหนไปว๊า...อ้อ นึกออกแล้ว ก็เลยหยิบไป ระหว่างที่นั่งดู ๆ กัน ก็นั่งดูไปคิดไป...ข้ามอะไรไปว๊า มันเหมือนมีอะไรติดขัดในใจซักอย่าง นึกขึ้นมาได้...เฮ้ย ลืมสับไพ่ให้แม่น้องอิ๊ง  เวรกรรมของตรูแท้ ๆ นอนเช้ามืดตื่นตอนเช้าจนเบลอไปแล้ว ป.ล. ขณะที่กำลังพิมพ์นี้ก็ยังมึนเหมือนเดิม เพราะนอนตี 4 ครึ่ง ตื่น 8 โมงครึ่ง...เป็นวันที่ 2 แล้ว
 กลิ่นพวกนี้อยู่ในห้องแอร์นี่ อยากบอกว่ามันออกยากมากโดย: pet.sp
 วันที่: 20 มกราคม 2552 เวลา:11:11:34 น.ดีออก ถ้าไม่มีเรื่องซ๊อิ๋วนายก็คงไม่ได้อัพบล็อก
 สงสัยสาวร้านซีอิ๋วจะตกหลุมรักนายเข้าแล้ว 555+ เดี๋ยวก็ได้ทานฟรีล่ะงานนี้  โดย: มัยดีนาห์
วันที่: 20 มกราคม 2552 เวลา:11:54:36 น.เห็นใจอยู่น่ะ..ว่าแต่หายมึนรึยังล่ะ..หาเวลานอนซักวันซิ
 โดย: เขาพิงกัน
วันที่: 20 มกราคม 2552 เวลา:13:29:02 น.ถ้าเป็นมิ้นต์วันนี้จะเข้านอนเร็วๆ 555
พรุ่งนี้ตื่นมาอาจจะหายเบลอ กุมารทองน่ากลัวอ่า เรื่องแบบนี้ไม่ควรลบหลู่เน้อ >< โดย: murmurmymint
วันที่: 20 มกราคม 2552 เวลา:19:23:24 น.กำลังขำเรื่องเอ็มอยู่ดีๆ เจอเรื่องใบข้าวเข้า ขำไม่ออกเลยว่ะ สงสารครอบครัวเค้านะ
ถ้าเราเลี้ยงกุมารทองแล้วทำงานบ้านได้นี่ น่ากลัวพี่เลี้ยงอย่างดีเลยว่ะ อยากอะไรทำให้กินหมด ที่บ้านมีแต่ลูกกรอกที่ต้องทำให้มันกินกัน เนี่ยก็พยายามสอนให้มันดูแลตัวเอง อย่าให้แม่ดูแลมากนัก แม่เหนื่อย ดีเท่าไหร่ที่ได้ป้อนข้าวป้อนน้ำอลีนาน่ะ ไม่ได้ป้อนมาตั้งแต่ขวบกว่าแล้วล่ะ ขืนทำงั้นฉันคงตายไปนานละ โดย: แม่น้องนิก (Mommy and me
) วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:2:48:35 น. |
DarthTrowa
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Group Blog All Blog
Friends Blog
Link MY VIP Friend         |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
เราชอบ
อิอิ