รุ่นนี้ไม่ใช่รุ่นปกติ!!!
|
|||||||||||||
เซ็งสาดดดดด โง่เองช่วยไม่ได้ ( T T ) ในที่สุดก็สอบเสร็จแล้วซะที เหนื่อยมากมายทั้ง ๆ ที่จริงๆ แล้วมันก็ไม่ได้ยากเย็นอะไรซักเท่าไหร่เลยถ้าเทียบกะตอนป.ตรี (อันนั้นยังไง ๆ มันไม่เข้าใจอ่ะนะ ก็เลยไม่รู้ว่าจะเข็นยังไงให้รอด) แถมวิชาที่สอบก็เป็น open book ไปซะ 3 วิชา แต่ก็ได้รู้สัจธรรมว่า อย่าประมาทว่า open book แล้วจะง่าย อาจารย์ย่อมมีทริกที่จะออกข้อสอบที่ทำให้เรารู้สึกว่า...เปิดตำราไปก็เท่านั้นถ้าไม่อ่านมาก่อนยังไง ๆ ก็ทำไม่ได้หรอก พูดไปคงไม่รู้เรื่อง ว่ากันทีละวิชาเลยดีกว่า วิชาแรก จิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ เนื้อหาก็เรียนมาตั้งแต่ป.ตรี ก็ 2 รอบได้ รอบนี้เป็นรอบที่ 3 เป็นวิชาที่อ่านหนังสือหนักมากที่สุด เพราะต้องนั่งทำโน๊ตย่อตามคำแนะนำ (แกมบังคับขู่เข็ญ) ของทั่นน้อง ซึ่งก็ได้ผลดีทีเดียว เพราะมันทำให้เราสามารถที่จะเรียกข้อมูลขึ้นมาได้อย่างรวดเร็วราวกับฮาร์ดดิสก์ที่เพิ่งดีแฟรกประมาณนั้นเลย (ไม่ได้จำเนื้อหาได้นะแต่รู้ว่าข้อนี้พูดถึงเนื้อหาอะไรและต้องไปเปิดที่หน้าไหน) และวิชานี้ ข้อสอบมันก็เป็นเนื้อหาในหนังสือนั่นแหละ แต่ง่าย ๆ แบบนี้อย่าคิดว่าสบายนะ เพราะข้อสอบแบบ open book เนี่ย ถ้าไม่ออกข้อสอบแบบหลอกอย่างที่คิดไม่ถึงมันก็จะเน้นถึกแบบไม่มีคำบรรยาย แล้ววิชานี้มันไม่มีอะไรให้หลอก เพราะงั้น...ถึกครับ เบาะๆ เลย ข้อแรก...ก็สรุปบทที่ 1 ทั้งบทอ่ะ แล้วข้ออื่น ๆ ก็อย่าให้พูด ข้อนึงมีประมาณ 2 - 3 ข้อย่อยแต่ละข้อย่อยมีเนื้อหาที่แตกเป็นหัวข้ออีกประมาณ 3 - 5 หัวข้อ หัวข้อละ 2 บรรทัดเป็นขั้นต่ำ แล้วมีข้อสอบทั้งหมด 10 ข้อ ไม่ต้องพูดเลยว่าปั่นกันขนาดไหนในเวลา 3 ชั่วโมง แถมความใจดีของเราส่งผลร้ายให้ตัวเองอีก คือเราสงสารเจ๊เห็นว่าไม่อ่านหนังสือ ก็เลยให้หนังสือที่เราเรียนตอนป.ตรีไป ปรากฏว่าข้อ 2 ดันออกหน้าที่ของนักจิตวิทยาอุตสาหกรรม ซึ่งหนังสือที่เราใช้เรียนป.โท ไม่มี แต่ในเล่มที่ให้เจ๊ไปมันมีเขียนไว้ครบ!!! สาดดดดดดดดดดดด สุดท้ายข้อนั้นไม่รู้จะทำยังไง ก็เปิดสารบัญหนังสือที่ใช้นั่นแหละ แล้วเขียนตามเนื้อหาเลย บทไหนกล่าวถึงเรื่องอะไรก็ยัดหน้าที่ลงไปตามนั้นแหละ สงสัยเวลาอาจารย์ตรวจข้อสอบคงนั่งขำกลิ้งแน่ ๆ เลย วิชาที่ 2 จิตวิทยาการจูงใจ ไม่เปิดหนังสือแต่สอบแบบปรนัย มีอัตนัย 1 ข้อ วิชานี้เซ็งมากเพราะวันสอบมันติดกับวิชาแรก (วิชาแรกสอบเช้าวันจันทร์ วิชานี้สอบเย็นวันอังคาร) แล้ววิชาแรกที่เราสอบ คืนนั้นเรานอนไม่หลับอ่ะมาหลับตอนตี 5 แล้ว 6 โมงทั่นน้องก็โทรมาปลุกให้ลุกไปสอบ พอกลับมาก็หมดแรง หนังสือก็แตะนะ แต่ไม่รู้เรื่องอะไรเท่าไหร่ ไอ้นั่นไอ้นี่ตีกันผสมปนเปมั่วไปหมด แล้วพอเปิดข้อสอบ อื่ม...อาจารย์ก็ช่างสรรหาคำตอบมาจริง ๆ เลย ถามแรงขับแต่ช๊อยส์เป็น ฉันจะรักเธอจนวันตาย ยังไงฉันก็ไม่มีทางรักเธอ แสรดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด คิดได้ไงวะนี่ แล้วจะรู้มั๊ยเนี่ยว่าอะไรมันเป็นแรงขับอ่ะไอ้เรื่องรัก ๆ ใคร ๆ รักจนวันตายเนี่ย แถมโจทย์บางข้อก็เป็น บริษัททุ่มให้เขาทุกอย่าง ให้เป็นถึงผู้บริหาร แต่เขาก็ยังทิ้งไป แล้วให้ตอบว่าขาดปัจจัยจูงใจหรืออนามัย...ประทานโทษครับโจทย์อาจารย์เนี่ยจะให้อธิบายก็อธิบายได้หมดอ่ะแถมอธิบายได้มากกว่าที่อาจารย์ถามด้วย โจทย์แบบนี้เอามาออกได้ยังไงเนี่ย ทำไปก็ไม่รู้จะถูกรึเปล่าเพราะตอบเองแท้ ๆ แต่ยังไม่แน่ใจคำตอบเลยให้ตาย วิชาที่ 3 สถิติ วิชานี้ง่าย...อาจารย์บอกว่าสอนยังไงออกยังงั้น ใช่เลยครับออกแบบที่สอนเลย แต่...มีดักควายตัวเป้งๆ อยู่ด้วยอ่ะสิ ก็ไอ้ค่า t-test ที่คำนวณมามันติดลบ ไอ้เราก็เขียนไปเลยว่ามันไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ โดยลืมไปเลยว่าน้องหม่อมเคยถามอาจารย์ว่าถ้าค่ามันติดลบจะตอบว่าไงแล้วอาจารย์ก็บอกว่าไม่ต้องสนใจสนใจแค่ตัวเลขก็พอ (จะว่าไปก็จริงแฮะเพราะส่วนที่จะทำให้มันติดลบก็คือตัวข้างบนของเศษส่วนซึ่งบางทีเราเอาตัวหน้าลบตัวหลังมันก็ออกมาติดลบได้นี่หว่า แถมเลข 2 ตัวนี้ว่าไปมันก็สลับที่ได้เสียด้วยสิ) ซึ่งจากที่เขียนคำตอบไป ถ้าอาจารย์โหดร้ายจริง ๆ จะให้ผลข้อนั้นมันมีนัยสำคัญทางสถิติก็ได้ ดีว่าอาจารย์ใจดี ค่าที่คำนวณได้แม้ว่าจะไม่คิดเครื่องหมายลบมันก็ยังไม่มีนัยสำคัญทางสถิติอยู่ดี ซึ่งก็คงโดนหักคะแนนกันไปบ้างแต่ก็ไม่น่าจะเยอะมั๊ง แต่ที่อาจารย์ดักมา 2 ข้อ ติดกับเรียบ 2 ข้อ (ถ้าจำได้ก็คงไม่ติดกับซักข้อนึงนั่นแหละ) วิชาสุดท้าย เพิ่งสอบไปวันนี้เอง เออร์โกโนมิคส์วิชามอมเหล้าประจำเทอมนี้ (เรียนทีไรเมาทุกที) ข้อสอบมี 5 ข้อ คำนวณทุกข้อเลย (หนีไม่พ้นจริง ๆ เลยคำนวณเนี่ย) แถมเป็นคำนวณแบบฟิสิกส์ซะด้วย แต่ว่าเนื้อหาพออ่าน ๆ ไปก็ง่ายแฮะ ไม่ได้ยากเย็นอะไร แต่ข้อสอบเนี่ย มันถึก+ใช้สมองพอสมควรเลย เพราะถ้าคำนวณผิดนิดเดียวก็รื้อทำใหม่ได้เลยอ่ะ ซึ่งแน่นอนว่าระดับเรา...มีรึจะไม่คำนวณพลาด นั่งทำข้อ 4 อยู่ ทำ ๆ ไปก็คิดอยู่แล้วว่าผลมันทะแม่ง ๆ วุ๊ย ก็เลยทิ้งไว้มาทำ 5 นาทีสุดท้าย ซึ่งเช็คไปเช็คมา คำนวณผิดไป 1 ค่า มิน่าผลออกมาคนละเรื่องเลย แถมมีอีกข้อนึงโดนดักควายกันเห็น ๆ แถมดักไปได้หลายคนด้วย ก็ปกติมุมที่อาจารย์เอามาออกมันจะเป็นมุมยกจากแนวแกน X แต่ข้อสอบมันเป็นแขนที่กางขึ้นเป็นมุม 50 องศาจากลำตัวอ่ะ งงเลยทีนี้ว่าจะใช้ค่า cos ที่มุมไหนดี สุดท้าย พลาดครับ ดันเอา cos 50 องศา ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้วต้องใช้ cos 40 องศา แล้วที่เรานั่งคิดตั้งนานอ่ะ มันก็คือจุดนี้แหละว่าจะเอา 50 หรือ 40 ดีวะ สุดท้ายใส่ 50 ไปด้วยความมั่นใจ ที่ไหนได้ผิดเต็มๆ เลย ซวยชิบเป๋งทำมาตั้งเยอะดันมาผิดเอาบรรทัดสุดท้าย แถมผิดแบบไม่มีข้อแก้ตัวด้วยเพราะเรามองมุมพลาดเอง เลยทำให้คิดได้ว่า พวกนักฟิสิกส์พวกนี้ มันเก่งแฮะ เรื่องมุม ๆ อะไรพวกนี้ มันสามารถเอามาใช้ได้โดยที่ไม่ต้องพลิกแพลงอะไรมากเลย (เรามันดันคิดมากไปเอง ฮ่วย) และก็บ่งบอกให้รู้ว่า...ยังโง่ฟิสิกส์เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง จากการสอบ ก็ได้ข้อสรุปว่า เหมือนจะดีขึ้น แต่สุดท้าย ก็มีจุดที่ต้องพลาดแบบโง่ ๆ อยู่ดีแทบทุกวิชา เฮ่อออออออ หมดสอบ ได้พักซักหน่อยก่อนที่จะเริ่มเดินหน้าต่อ ความรู้สึกตอนนี้ ชีวิตเดินหน้านะ มีหลาย ๆ อย่างที่อยากทำมากมาย แต่ทำไมจิตใจมันเริ่มเดินช้าลงจนเหมือนจะหยุดนิ่งเผลอ ๆ จะถอยหลังลงคลองยังไงก็ไม่รู้ อาจเป็นเพราะเหตุการณ์เมื่ออาทิตย์ก่อนก็ได้ที่ทำให้เรารู้สึกแบบนั้นขึ้นมา และมันก็เหมือนมีหนามทิ่มอยู่ในใจตลอดเวลาว่า...อย่าคิดไปไกลกว่านี้เลย อยู่แค่ในที่ที่เราอยู่นี่แหละ (ใจน่ะบอกยังงี๊ แต่การกระทำ ทำไม่ค่อยได้แฮะ) ช่วงนี้อยากฟังเพลงแรง ๆ แล้วร้องตะโกนกับเพลงไปดัง ๆ จัง อย่างน้อยมันก็ช่วยสะกดความรู้สึกอะไรหลาย ๆ อย่างที่มันทิ่มแทงใจให้หายไปได้ซักหน่อยแหละ...
 โดย: นางน่อยน้อย
 วันที่: 5 สิงหาคม 2550 เวลา:8:09:05 น.555 เพลงนี้เลย แทงข้างหลังทะลุถึงใจ แรงดีมากเหมาะเป็นอย่างยิ่ง อิอิอิ พี่อ่ะเก่งเรื่องสำทับคน ไม่ชอบปลอบแต่ชอบยุ 555
ว่าไปคงไม่ใช่ถอยหลังลงคลองหรอกน่าจะลงแม่น้ำเจ้าพระยาไปออกอ่าวไทยแล้วไหลมาทะเลสาบสงขลา ไกลพอหรือยังหว่าน้อง เฮ้อ มีน้องเป็นคู่อริกะฟิสิกส์เหมือนกันเลยอ่ะ เรียนทีไรเป็นตกทุกที  โดย: มัยดีนาห์
วันที่: 5 สิงหาคม 2550 เวลา:16:49:11 น.มันผ่านไปแล้วค่ะ...เดินหน้าทำสิ่งที่อยากทำดีกว่า
สำคัญต้องใจเย็นๆ...ไม่อยางนั้นมันจะทรมานมากๆเลย สู้ สู้ค่ะ  โดย: คนเคยใจร้อนมาก่อน (annie_martian
) วันที่: 5 สิงหาคม 2550 เวลา:20:04:51 น.เอ็มก็พักก่อนสิ แล้วค่อยๆทำไปทีละเรื่องในสิ่งที่อยากทำ
อย่าไปคิดว่าตัวเองจะทำได้ทุกเรื่องในวันเดียว นั่นล่ะปวดหัว ดูเหมือนเอ็มเหนื่อยใจนะ ก็อย่างนี้แหละชีวิต แต่มันเป็นทางที่เอ็มเลือกแล้วไง เดินหน้าต่อไปน้อง ชีวิตมันก็สะดุดบ้างเป็นธรรมดา แต่ก็ไม่ได้ล้มไม่ใช่เหรอ อย่างน้อยๆเราก็ไม่ได้ล้ม พี่มักจะให้กำลังใจตัวเองอย่างนี้เสมอ โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.107 วันที่: 6 สิงหาคม 2550 เวลา:23:07:17 น.
คาราโอเกะช่วยได้ค่ะ ลองมาแล้ว แหกปากร้องให้ลั่น ถ้าจะให้ดีควรมีเพื่อนมาช่วยแหกปาก พอจบคืนนั้น เฮ้อออออ.......โล่ง
ลองดูค่ะ โดย: Mye_3D
วันที่: 10 สิงหาคม 2550 เวลา:17:09:54 น.อิอิ น้องร๊ากกกกกกกก อัพบล็อคได้แล้ว หยากไย่เต็มบ้านเลย มากวาดเสียบ้าง
โดย: มัยดีนาห์
วันที่: 12 สิงหาคม 2550 เวลา:19:29:11 น.หมดเรื่องคุยแล้วเหรอเนี่ยเอ็ม..หรืองานยุ่งล่ะน่ะ
วันไหนพี่ว่างก็เข้ามาทักอย่างนี้ พูดถึงเรื่องโดนด่า..พี่นึกถึงเอ็มนะเมื่อวาน ว่า..เจ้าเอ็มเข้มกว่านี้อีก ของพี่แค่มึงใส่ กระจอกน่ะ โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.135.46 วันที่: 13 สิงหาคม 2550 เวลา:23:57:04 น.
แป่ว..เขียนคำว่า ม อึ ง โดนแบนเฉยเลยนิ
แวะมาดูว่าเอ็มอั๊พบล๊อกหรือปล่าวน่ะ จริงๆ เมื่อวานยังคิดถึงเอ็มนะว่า..น้องมันโดนหนักกว่าเราอีก ของเราแค่เด็กๆ โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.135.46 วันที่: 13 สิงหาคม 2550 เวลา:23:58:53 น.
|
DarthTrowa
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Group Blog All Blog
Friends Blog
Link MY VIP Friend         |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
