เหนื่อย ท้อ ไม่เหลือกำลังใจ ( T T )
รู้สึกเหนื่อยและท้อใจขึ้นมาแบบสายฟ้าฟาด ไม่ขอเล่าที่มาที่ไปของอาการนี้นะครับ เอาเป็นว่าตอนนี้เหนื่อย ท้อ ไม่เหลือกำลังใจมาก ๆ เพราะสิ่งที่เคยเป็นกำลังใจให้เรา บัดนี้มันได้หายไปแล้ว...ตลอดกาล

ทุกๆ คืน จะมีคนใน MSN ที่คุยกันทุกคนบอกว่า ฝันดีนะ แต่ทุกครั้งที่เราหลับเรามันจะฝันไม่ดีเสมอ ฝันว่าทะเลากับพ่อมั่ง โดนงูกัดมั่ง (สยองมากเพราะเรากลัวงูแบบสุด ๆ พอๆ กับที่บางคนกลัวแมลงสาบนั่นแหละ แล้วจำเพาะเจาะจงต้องเป็นงูเห่าหรืองูจงอางทุกที) หรือไม่ก็ต้องวิ่งหนีอะไรซักอย่างประจำ เป็นแทบทุกคืน แต่ใครจะรู้ล่ะว่า จริงๆ แล้วตลอด 2 เดือนที่ผ่านมา เราฝันดีตลอด เพราะเราติดอยู่ในโลกแห่งความฝันที่ถูกสร้างมาจากจิตใต้สำนึกอยู่ตลอดเวลาว่าเรามีคนที่คอยห่วงใยคอยเอาใจใส่ มีคนที่ทำให้เรารู้สึกว่าชีวิตเรามีความหมาย มีพลังให้สู้ต่อไป แต่แล้วในวันนี้ เรากลับต้องมาพบกับความจริงว่าทั้งหมดที่ผ่านมา เราแค่ฝันไป ฝันทั้ง ๆ ที่ยังตื่นอยู่นี่แหละ มิน่าตลอดเวลาที่เรานอนหลับจะต้องมีแต่เรื่องเลวร้าย เพราะอันนั้นมันคือความจริงที่เราต้องเจอ และ ณ บัดนี้ เมื่อเราตื่นขึ้นมาแล้วจริง ๆ เราก็ต้องพบเจอกับความจริงอันเลวร้ายอย่างที่มันควรจะเป็น อย่างที่เราควรจะเจอ...

ช่วงนี้ขอพักนิยายไว้ก่อน คิดไม่ออก ตามจริงไม่อยากเขียนแล้วด้วยซ้ำ แต่ไม่อยากทิ้งไว้ให้มันค้างคาน่ะ แต่ตอนนี้ที่อยากทำมากสุดคือขอไปแปลเรื่อง Jason Bourne สนองความเซ็งในตัวหนังที่ออกภาคจบมาแสนจะห่วยแตกนี่ซะหน่อย

อยากเป็นอย่าง Bourne แฮะ ไม่มีความทรงจำใดๆ เหลืออยู่เลย จะได้ไม่ต้องมานั่งจดจำว่าเราเอง ณ วันนี้ก็มีความทรงจำที่ทั้งดีและห่วยแตกแบบนี้ ลืมมันไปให้หมดซะดีกว่า

เอากลอนของพี่นามาแปะเพิ่ม ขอยืมหน่อยนะครับพี่ผมรู้สึกว่ามันโดนดี

ฝนที่โปรยโรยลงมาจากฟากฟ้า
ทำใจคนอ่อนล้าน้ำตาหล่น
สัมผัสใจส่งไปให้ใครบางคน
เขาไม่สนทำหล่นหายคล้ายรังแก

ใจที่ท้อรอคนรักมาปลอบโยน
กลับต้องโดนตอกย้ำซ้ำบาดแผล
ลืมสัญญาว่าจะคอยช่วยดูแล
คนอ่อนแอคนนี้ให้มีกำลัง

จบสิ้นแล้วใช่ไหมใจเคยห่วง
น้ำตาร่วงรินไหลไร้ความหวัง
ฝนที่โปรยคงโรยแข่งน้ำตาหลั่ง
แปลบทุกครั้งยังคิดถึงพึงแต่เธอ

ไม่มีแล้วแววนัยน์ตาว่าหวังดี
ถ้อยวาจีที่คอยให้อยู่เสมอ
ความอบอุ่นในรอยใจที่เคยเจอ
จบเพราะเธอทำหล่นหายในสายลม






Create Date : 19 สิงหาคม 2550
Last Update : 19 สิงหาคม 2550 10:16:03 น.
Counter : 641 Pageviews.

6 comments
  
ถ้าเหนื่อยนักก็พักก่อนค่ะ แต่อย่าพักนานนะคะ เวลามันไม่เคยจะคอยใครซะด้วยสิ เป็นกำลังใจให้สู้ต่อนะคะ
โดย: KungGuenter วันที่: 19 สิงหาคม 2550 เวลา:4:13:10 น.
  
อาการเหนื่อย ท้อแท้ หมดกำลังใจนี่ผมเองก็เป็นบ่อย ๆ ครับ

พยายามอย่าให้มันอยู่กับคุณนานเกินไป และอย่าให้มันเข้ามาหาคุณบ่อยเกินไปนะครับ
โดย: 9A วันที่: 19 สิงหาคม 2550 เวลา:5:55:55 น.
  
ความฝัน ไม่ทำร้ายเราหรอกนะครับ สู้ ๆ
โดย: dabestone วันที่: 19 สิงหาคม 2550 เวลา:9:52:51 น.
  
ยินดีให้ยืมกลอนมาแปะ แต่น่าจะเอาบทที่มันให้กำลังมานะ เวลาอ่านจะได้รู้สึกดีขึ้น ยิ่งเอาบทนี้มา กลัวว่ามันจะยิ่งตอกย้ำน่ะสิ


สู้สู้นะน้อง
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 19 สิงหาคม 2550 เวลา:16:45:35 น.
  
เหนื่อยเนอะ พี่เอ็ม
โดย: นักเคมี วันที่: 19 สิงหาคม 2550 เวลา:17:12:37 น.
  
อย่างนั้นเลยหรือคะ คุณ Darth Trowa แต่เราขอออกตัวไว้เลยนะคะ ว่าเราไม่ใช่คอหนังแนวนี้ค่ะ แล้วเราก็ชอบภาคนี้ด้วยค่ะ (ที่ไม่ชอบของเราจะเป็นฉากบู๊ที่ดูแล้วไม่รู้เรื่องมากกว่านะ)

ต่อจากนี้อาจสปอยล์ค่ะ

เรื่องจะจบเคลียร์หรือไม่ คือเค้าต้องอธิบายกันจนกระจ่างกันทุกอย่างเลยหรือคะ...

ส่วนที่ว่าฉากโดดตอนท้ายแล้วรอด ทำไมไม่ถามถึงช่วงกลางๆ เรื่องถึงหลังๆ ที่ไม่น่าจะรอดมากกว่าอีกค่ีะ 5555

ใจเย็นๆ หนังไม่สนุก(สำหรับคุณ) ก็ต้องทำใจแล้วล่ะค่ะ ก่อนจะฝันไม่ดีไปมากกว่านี้นะคะ
ด้วยความหวังดีค่ะ
โดย: quin toki วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:1:32:20 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

DarthTrowa
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



สิงหาคม 2550

 
 
 
1
2
3
4
6
7
8
9
10
11
12
14
15
16
17
18
20
21
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
MY VIP Friend