คนขี้เหงากับหมาขี้เรื้อนหนึ่งตัว
ใช้ทุกวิธีการเพื่อกำจัดโรคร้ายที่เรียกว่า ความเหงา ทั้งอ่านหนังสือ เสริมสวยขัดสีฉวีวรรณ ช็อปปิ้งบำบัด ซื้อจนไม่รู้จะซื้ออะไร ในที่สุดเลยซื้ออาหารหมามา ทั้งที่ไม่ได้เลี้ยงหมา
นึกถึงหมาขี้เรื้อนผอมโซตัวหนึ่ง หมาตัวนี้อาศัยอยู่ในซอยข้างๆ นี่เอง บ้านเพื่อนที่ไปเที่ยวบ่อยๆ ก็อยู่ในซอยที่ว่านี้ ดังนั้นอาหารที่ซื้อมาคิดว่าเอาไปให้มันดีที่สุด
เนื่องจากมันเป็นหมาที่ไม่มีใครเหลียวแล ก็เลยผอมโซกว่าหมาตัวอื่นที่แข็งแรงกว่า บ้านเพื่อนก็แบ่งเศษอาหารให้มันกินอยู่หรอก แต่จำเพาะเศษอาหารบ้านนั้นมันก็คงไม่อิ่มสักเท่าไรหรอก
แวะไปบ้านนั้นเพื่อยืมไมโครเวฟละลายน้ำแข็งจากอาหารแช่แข็ง ก็โดนกรี๊ดใหญ่ว่าเอาอาหารหมาไปเข้าเวฟเขา พอขอยืมกะละมังเพื่อคลุกอาหารแช่แข็งกับอาหารเม็ดให้มัน ก็โดนกรี๊ดอีก ว่าเอากะละมังเขาไปคลุกอาหารหมา
ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องโวยวายนักหนาทั้งที่ขอแม่เขาแล้ว และแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรด้วย เพื่อนกับพี่สาวเพื่อนเสียอีกที่โวยวาย โดยเฉพาะพี่สาว มาบอกว่าเว่อร์ ซื้อมาทำไมอาหารเปลือง เอากระดูกหลังบ้านไปให้มันก็ได้เยอะแยะ แล้วซื้อมาแต่อาหารหมาเหรอ แทนที่จะซื้อขนมมาฝากลูกเค้าดีกว่า
เราก็เลยอ้าว แล้วที่ลูกเธอถืออยู่น่ะไม่ใช่ขนมเหรอ ซื้อมาฝากหลานเหมือนกันนะไม่ใช่ไม่ซื้อ แล้วทำไมต้องมาแขวะด้วย หาว่าซื้อมาให้กระปุกเล็กๆแค่นี้เอง ทีของหมาล่ะเยอะ
อ้าวก็ขนมลูกเธอมันแพงกว่าอาหารหมานี่ เปลี่ยนกันไหมล่ะ จะเอาปริมาณเยอะๆน่ะ หมามันกินกระดูกทุกมื้อก็ไม่ไหวนะ มันไม่อิ่มหรอก แล้วอาหารนี่มันก็ไม่ได้แพงอะไรแค่ไม่กี่สิบบาท เราก็แค่คิดถึงหมาที่บ้าน ในเมื่อให้มันที่โน่นไม่ได้ ก็ให้หมาด้อยโอกาสแถวนี้ดีกว่า ถือว่าให้มันได้อิ่มท้องสักมื้อก็ยังดี
พอมาเจอพี่สาวเพื่อนกรี๊ดปนบ่นขนาดนี้เลยยิ่งห่อเหี่ยวไปใหญ่ เขาก็เรียกกินข้าวเย็นด้วยนะ ถามหลายที แรกๆ เราก็บอกว่าไม่กินจ้ะๆ พอหลังๆ เจอคำบ่นคนพี่สาวเข้าไป ถามอีกทีนี้ เลยตอบไปว่า ไม่กิน (ว้อย) แบบชัดถ้อยชัดคำ
ประชดไปอีกว่า ทำๆให้มันกินไป เผื่อชาติหน้าจะได้รวยๆ ผลบุญมันจะได้ส่งเสริมมั่ง
อยากจะบอกเหลือเกินว่า ความเมตตากรุณาน่ะ ไม่เลือกระดับชั้นหรอกนะ ใช่ว่าต้องให้อาหารแค่หมาขี้เรื้อน แล้วหมาเจ้าถิ่นที่พวกเธอหมั่นไส้ ฉันจะต้องไม่ให้มันกิน หมาตัวไหนๆ ถ้ามันมาขออาหารฉันก็ให้หมด
อย่างพวกเธอฉันยังช่วยเหลือเวลาขัดสน ประสาอะไรกับหมาตัวหนึ่งฉันจะไม่ช่วย
ประหลาดเหรอ... ที่เราจะซื้ออาหารไปให้หมาที่เราไม่ได้เลี้ยง
ประหลาดเหรอ... ที่เราอยากให้มีคนดีใจเมื่อเรามาหา คิดถึงเมื่อเราจากไป และรอคอยให้กลับมาหาอีก
ประหลาดเหรอ... แม้ว่า 'ใคร' นั้นจะเป็นแค่หมาขี้เรื้อนตัวหนึ่ง
ประหลาดเหรอ... ที่คนขี้เหงาอยากจะให้ใครสักคนเห็นความสำคัญเท่านั้นเอง
Create Date : 14 กรกฎาคม 2548 |
|
28 comments |
Last Update : 23 กันยายน 2552 3:52:46 น. |
Counter : 634 Pageviews. |
|
|
|
หมาจรจัด น่าสงสารออกคะ คนขึ้เหงาก็น่าเอ็นดูดีนะคะ