วันที่ช็อปฯขาลาก...และโตเกียวไม่มีขา
น่าโมโหจริงๆ เลย
อัพบล็อกไปตั้งยืดยาว แค่ลืมใส่หัวข้อแล้วโพสต์รูปแค่นี้ หายหมดเลยอ่ะ โฮๆๆๆ...
เมื่อวานเหนื่อยมากๆค่ะ ไปเอาวีซ่าเสร็จแล้วก็ไปช้อปฯหาซื้อกางเกงต่อ กว่าจะได้เล่นเอาหมดแรง ได้กางเกงมาสองตัวกับเสื้ออีกสองตัว อืม...เป็นอันวางใจได้ละว่ามีกางเกงใส่ไปเที่ยวแน่ ฮ่า กะว่าเอาไปแค่สองตัวพอค่ะ ขนไปน้อยเท่าไรยิ่งดี หนักมากแบกไม่ขึ้นเดินทีหลังหัก
ละก็ได้หนังสือมาเล่มหนึ่งค่ะ ชื่อ "โตเกียวไม่มีขา" ของนิ้วกลม เป็นเรื่องการไปเที่ยวเมืองปลาดิบ ด้วยเงินเพียงหมื่นสองพันบาท อยู่นานถึงเก้าวัน
แต่แนะนำให้อ่านอย่างเดียวนะคะ ไม่แนะนำให้ทำตามเพราะคนเขียนหนังสือเขาเอาถุงนอนไปนอนตามข้างทาง มันเป็นการทำลายการท่องเที่ยวน่ะค่ะ ถ้าหากมีคนอ่านแล้วบ้าจี้ทำตามจริงๆเนี่ย อีกหน่อยวีซ่าเข้าญีปุ่นขอยากแน่ค่ะ เพราะคงไม่มีใครอยากให้เข้าไปทำอะไรแบบนี้ในประเทศของเขา ลำบากแก่คนรุ่นหลังที่เขาเงินน้อยและกะไปเที่ยวแบบแบกเป้จริงๆ ด้วยค่ะ
ก็เป็นหนังสือที่มีมุมมองอะไรหลากหลาย เกี่ยวกับเรื่องที่ไปเจอมาในญี่ปุ่น อ่านๆ ไปก็ได้ความรู้ดี
ปล.1 แพงมากสำหรับหนังสือไม่มีภาพสี 170 บาท แต่หยวนให้สำหรับเนื้อหาที่หลากหลายค่ะ
ปล.2 ไม่ได้ดูแต่ปางก่อนตอนจบ (จบแล้วใช่มะ) เลยหง่ะ นอนดูไปแล้วผล็อยหลับเฉย เดินทั้งวันสลบไปเลยค่ะ
อ้อเกือบลืม อรุณสวัสดิ์เช้าวันทำงานค่า
Create Date : 05 กรกฎาคม 2548 |
|
12 comments |
Last Update : 23 กันยายน 2552 4:04:45 น. |
Counter : 653 Pageviews. |
|
|
|
ป้าฮะเรื่องแชมพูนี่นะ ผมซื้อลองให้หมาชิไปเรื่อยฮะ เพราะหมาชิแพ้ง่าย
ที่ขนสลวยก้อต้องหวีทุกวันฮะ วันละเกือบชม.นะ
และเรื่องอาหารต้องครบตามที่เค้าต้องการ และมีวิตามินกินเพิ่มนิดหน่อย
ผมไม่ได้ให้เค้ากินอาหารคนเลยนะฮะ
ถ้าทำได้ เค้าก้องามเองหละฮะ