Do you believe in MSN? เคยได้ยินประโยคฮิตจากหนังเรื่องใดเรื่องหนึ่งนี่แหละ (ถามใครก็ไม่มีใครรู้ว่าเรื่องอะไร) ว่า "Do you believe in destiny?" แต่วันนี้เกิดสงสัยขึ้นมาว่า Do you believe in MSN? ........... ช่วงหลัง ๆ ของชีวิต หลังจากผันตัวมาอยู่คูเวต วิถีชีวิตเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง กิจกรรมยามว่างก็แตกต่างจากเก่าเช่นกัน...เนื่องจากว่าไม่ค่อยจะมีสถานที่หย่อนใจอันน่าสุนทรีย์มากมายอย่างเมืองไทย กิจกรรมโปรดปรานที่สุดก็จะเป็นอะไรไปเสียมิได้ นอกจากเล่นอินเตอร์เนต ซึ่งนอกจากจะใช้ติดต่อกับครอบครัว ญาติสนิท มิตรสหายที่กระจายตัวอยู่ทั่วโลกแล้ว ก็ยังเป็นเครื่องมือสร้างมิตรภาพใหม่อีกมากมายอย่างไม่น่าเชื่อ ฉันเป็นคนหนึ่งล่ะ ที่ค่อนข้างพูดได้เต็มปากว่า "ไม่เชื่อ" ในมิตรภาพ ความสัมพันธ์ หรืออะไรก็ตามที่เกิดขึ้นผ่านตัวอักษร ไม่ว่าจะเป็นโปรแกรมเลื่องชื่อว่า MSN เวบบอร์ด อีเมล์ หรือแม้กระทั่ง bloggang ที่ใช้ ๆ กันอยู่นี้ก็ตาม! ในเมื่อ... ตัวอักษร...สามารถผ่านการกลั่นกรองกี่ชั้นก็ได้มาก่อน ตัวอักษร...ไม่อาจบอกได้ว่ากำลังยิ้มจริง ๆ เหมือนที่ส่งรูปการ์ตูนมาหรือว่ากำลังร้องไห้รู้สึกผิดอย่างที่พูดที่เขียน ตัวอักษร...ไม่มีน้ำเสียง ตาที่กระพริบได้ หรือมือประกอบที่สามารถบอกได้ว่าจริงใจหรือเปล่า ตัวอักษร...ไม่อาจจะครอบคลุมความเป็น "ตัวตน" ทั้งหมดได้ อย่างน้อยฉันก็เชื่ออย่างนั้นนะ ฉันเคยพบเคยเจอคนมากมายหลายคน ที่มีโลกแห่งความเป็นจริงและโลกในจอสี่เหลี่ยมไม่เหมือนกัน หรืออาจจะเรียกว่าแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลยก็เป็นได้... ในโลกแห่งความจริงอาจขาดการยอมรับ แต่พูดคุยผ่านเรื่องราวเป็นการ "สร้างภาพ" ให้เป็นคนดัง ในโลกแห่งตัวอักษรดูเป็นคนมีความคิด ตลกเฮฮา แต่ทว่ากลับเป็นเพียงเนิร์ดดี้คนหนึ่งใส่แว่นหนาหน้าจอคอมพ์และเก็บตัว (ไม่ได้พาดพิงถึงใครนะคะ กรุณาอย่าสะดุ้ง!) แต่ถึงอย่างนั้นก็ตามล่ะ ฉันเองก็ไม่อาจปฏิเสธได้เลยถึงความมีอยู่และอิทธิพลอันมหาศาลร้ายกาจของมันในโลกปัจจุบันและกับตัวฉัน แน่ล่ะ... อย่างน้อย...มันก็สามารถย่นโลกกว้าง ๆ เข้ามาให้หดสั้นและแคบจิ๋วได้อย่างไม่น่าเชื่อ อย่างน้อย...เรื่องราวสารทุกข์สุขดิบ ความเป็นไป ข้อมูลข่าวสาร ก็ไม่ได้ไกลเกินเอื้อมหากจะคว้า อย่างน้อย...ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริง ไม่จริง แต่ตัวอักษรไม่กี่ตัวกับความหมายเบื้องหลังก็ทำให้วันเศร้า ๆ ดีขึ้นได้อย่างประหลาด อย่างน้อย...ตัวอักษรก็เป็นส่วนหนึ่งที่กลั่นกรองจากหัวสมองผ่านปลายนิ้ว แปรรูปนามธรรมในรอยหยักให้ออกมาเป็นตัวสีดำ ๆ มากมายบนจอสี่เหลี่ยม แม้จะไม่ได้ครอบคลุมทั้งหมดของตัวตน แต่ก็แสดงออกบางส่วนของมันบ้างล่ะ .......... ตอนนี้ฉันมีเพื่อนหลายคน หลายเพศ หลายอายุที่รู้จักกันผ่านมหานครที่สองแห่งตัวอักษร ส่วนใหญ่ จะมีทิศทางความเป็นไปในด้านบวกเสียด้วย จะเป็นเพราะอะไรก็ไม่ทราบ แต่มันทำให้ฉันกลับมานั่งตั้งคำถามที่ว่า "แล้วฉันจะเชื่อถือในวิทยาการของการพูดคุยผ่านตัวอักษรได้หรือไม่?" หลังจากคุยกันไปเป็นนานเป็นพัก...หลายครั้งฉันก็อยากจะรู้จักตัวตนของใครหลาย ๆ คนที่ฉันคุยอยู่ขึ้นมาเหมือนกัน อาจอยากพิสูจน์สมมติฐานของตัวเองก็ได้ว่าจริงหรือเปล่า ที่เขาหรือเธอจะเป็นคนเฮฮา มีความคิด คุยสนุกอย่างที่เป็นที่รู้จักกันผ่านอีโมคอนอะไรน่ะ .......... หรือว่าสิ่งเหล่านั้น มันคือความคาดหวังที่เกิดมาจากจินตนาการของผู้รับสารและอ่านกันไปเอง . . . คาดว่าเขาน่าจะเป็นอย่างนั้น เธอน่าจะเป็นอย่างนี้ ทั้ง ๆ ที่เขาก็เป็นของเขา เพียงแต่เราคิดไม่ถึงในอีกด้านหนึ่งที่ไม่ได้แสดงออก? มัวแต่ตั้งคำถามถึงคนอื่น แล้วว่าแต่ว่า ฉันล่ะ?...สิ่งที่ฉันแสดงออก สิ่งที่ฉันเขียน มันคือสิ่งที่ฉันเป็นจริง ๆ หรือเปล่า? บางทีก็ฉันนี่แหละเนิร์ดดี้ดีดีหน้าจอคอมพ์ คอยเขียนบลอครอคนมาเม้นต์ เออ...นั่นสินะ...!!   Create Date : 22 พฤศจิกายน 2550 19 comments Last Update : 27 พฤษภาคม 2553 5:28:16 น. Counter : 667 Pageviews. Share Tweet

ตัวอักษร...สามารถผ่านการกลั่นกรองกี่ชั้นก็ได้มาก่อน ตัวอักษร...ไม่อาจบอกได้ว่ากำลังยิ้มจริง ๆ เหมือนที่ส่งรูปการ์ตูนมาหรือว่ากำลังร้องไห้รู้สึกผิดอย่างที่พูดที่เขียน ตัวอักษร...ไม่มีน้ำเสียง ตาที่กระพริบได้ หรือมือประกอบที่สามารถบอกได้ว่าจริงใจหรือเปล่า มันก็จริงเนาะ เห็นด้วยอย่างแรง เมื่อก่อนเราก็คิดแบบนี้นะ แต่เมื่อเวลาผ่านไป คุยกับใครคนหนึ่งได้นานเข้าเราก็สามารถรู้ได้โดยอัตโนมัติเลยว่าคน คนนี้คิดอย่างไรกับเรา จริง ๆ นะ   โดย: ความเจ็บปวด 22 พฤศจิกายน 2550 3:55:27 น.

"Do you believe in destiny?" ประโยคนี้มาจากภาพยนตร์เรื่อง กุมภาพันธ์ ค่ะ ที่ชาคริตเล่นกับนางเอกไฮโซ (ชื่อจำไม่ได้หล่ะ) มิตรภาพผ่านตัวอักษร มันเกิดขึ้นได้จริงๆ ค่ะ ถ้าคนๆ นั้น ไม่สร้างภาพ ดิฉันกับสามีก็เจอและรักกัน ผ่านโปรแกรมแชท นานหลายปีมาแล้ว และดิฉันก็เชื่อว่า คงมีอีกหลายคู่ที่รู้จักและรักกัน ผ่านจอเหลี่ยมๆ นี้ การที่เราได้รู้จักและคุยกันผ่านจอ มันก็เป็นเพียงแค่ กระจกด้านเดียวนะคะ แต่คนเรามันมีหลายด้านให้เรา ได้ศึกษาเรียนรู้ แม้แต่ตัวเราเองก็ตาม แม้แต่คนที่อยู่ใกล้ชิดเรามานาน บางด้านของเขา บางทีเราก็ยังไม่เห็นเลย   โดย: ป้ามะลิ (ป้ามะลิกับลุงมะระ ) 22 พฤศจิกายน 2550 4:51:42 น.

อืม ไม่งั้นมันจะมีคำว่านักเลงคีย์บอร์ดเหรออิน้อง หรือว่า "เกรียน" "นู้บ" "เกรียนเทพ" ฯลฯ ไม่รู้ว่าอิน้องเคยผ่าน "สมรภูมิ" บนกระดานเว็บบอร์ดมามากแค่ไหน ถ้าไม่เคยรู้ ตามลิงค์นี้มาเลย นี่แค่ออเดิฟ //bbs.pramool.com/webboard/view.php3?katoo=r576549&page=1408 (แนะนำให้ตามอ่านไปเรื่อยๆ ไปจนถึงหน้าสุดท้าย!!!อ่านวันละสองสามหน้าก็ได้ถ้าว่าง แล้วจะรู้ว่า นี่ขนาดแค่สังคมบนเกมส์ออนไลน์ มันยังแรงขนาดนี้ แล้วชีวิตจริง?) นี่คืออีกมุมหนึ่งของอินเตอรืเน็ต ที่หล่อนอาจจะรู้มาบ้างแล้ว ชั้นก็เอามาให้หล่อนดูอีกทีนึง เพราะหลังคีย์บอร์ด คุณจะเป็นอะไรก็ได้ ... แต่อยากจะบอกว่า อั้ยที่เห็นว่าแย่ เห็นว่าเกรียน เห็นว่านักเลง ชั้นก็เห็นตัวจริงมาเยอะแล้วว่า จริงๆ มันก็เป็นคนดีเหมือนกันนี่หว่า อีกมุมนึง บางคนที่เห็นว่าดี น่า(จะ)รัก โรแมนติก สุภาพ อ้อนน้อม โอยยย สารพัด ตัวจริงมันก็เห้นี่หว่า แบบสุดๆอีกตะหาก ที่สำคัญ อย่าหลงเข้าไปอยู่ในโลกของอินเตอร์เนต เพราะในนั้นสุดท้าย มันก็เป็นแค่ สิ่งลวงตาของเครื่องมือกำจัดความเหงาของมนุษย์ จะรู้ได้อย่างไร ว่าคนที่พูดคุยอยู่ทุกวันน่ะ มันมีชีวิตอยู่จริง ????? มันคืออะไรสักอย่าง ที่กวักมือเรียกเราลงไปเป็นเหยื่อของมัน หรืออย่างชั้น หล่อนจะรู้ได้ไงว่า ชั้นเป็นคนดี อย่างที่ชั้นชอบพูด จริงๆ ชั้นอาจจะเลวสุดขั้วชั่วสุดขีดก็ได้นี่หว่า คนเรา ตัดสินกันไม่ได้ ถ้าหากรู้จักกัน ผ่านแค่การสื่อสารทางเดียวแบบนี้ มันต้องตัดสินกันที่จิตใจ ที่มันจะแสดงออกมาเองโดยอัตโนมัติ ผ่านการกระทำ เพราะคนเราเสแสร้งผ่านการกระทำได้ไม่นานหรอก หล่อนก็เห็นชั้นเป็นตัวอย่างแล้วนี่ ว่าชั้นมีสภาพบกพร่องทาง"จิตใจ" และการเข้า "สังคม" ปกติของมนุษย์อย่างไร อย่าคาดหวังกับคนที่เรารู้จักบนโลกไซเบอร์ เพราะเขาจะเลือกที่จะแสดงตัวตนของเขา ผ่านออกมาอย่างไรก็ได้ ไม่ได้หมายความว่าสร้างภาพอย่างเดียว แต่หมายถึงเลือกที่จะแสดงตัวตนออกมาแค่"ด้านเดียว" ที่อาจเป็นด้านดีหรือไม่ดีก็ได้ แต่ที่รู้ๆก็คือเป็นด้านที่คนแสดงรู้ว่า คนรับ ชอบที่เราจะแสดงตรงนี้ออกมา เลยแสดงออกมาเรื่อยๆ เฮ้อ พูดง่ายๆ สังคมในโลกไซเบอร์ มันดัดจริต+สตอเบอรี่ง่ายดีนั่นล่ะ ไม่ต้องลงทุนไรมากเลย ก็แค่พิมพ์ หล่อนเข้าใจแต่แรกน่ะถูกต้องแล้ว คนเราจะไม่สามารถปกปิดความรู้สึกตัวเองต่อหน้าคนอื่นได้หรอก เพราะบางที เราอยากจะพูดอะไรก็ได้ แต่พอถึงเวลาทำ มันไม่ทำไงล่ะเฟ้ย หล่อนทำให้ชั้นมีชีวิตหลุดจากโลกไซเบอร์ และการสื่อสารผ่านตัวหนังสือ ก็หวังว่าหล่อน คงไม่สวนทาง เดินย้อนกลับ ตกลงไปเสียเองล่ะ แทนที่จะรอคุยกันบน MSN สู้กดโปรแกรมทรูเน็ตทอล์ค โทรคุยกับเพื่อน มันยังได้ความรู้สึกที่ดีมากกว่า แม้ว่า บางที มันจะโทรผิด เสียงดีเลย์ โทรไม่ติด คลื่นแทรก เป็นระยะๆก็ตาม แต่กับบางคน แค่ได้ยินเสียงเขาเจื้อยแจ้วผ่านมา แค่นั้น ก็พอแล้วนี่หว่า ดีกว่าคุยกันบนMSN อีก เฮ้อ แล้วชีวิต ยังจะต้องการอะไรอีกล่ะ ขอแค่มีคนมาใส่ใจและให้ความสำคัญกับเราสักคน และมีเพื่อนแท้ๆไว้สักคน ชีวิตนี้ ยังต้องการอะไรมากกว่านี้อีกรึ หรือ? คุนเป็นผลพลอยได้ ของสังคมที่กำลังป่วยหนัก ??? คิดดูนะยะ ปล. แต่MSNมันประหยัดกว่าว่ะ 555   โดย: BrettAnderson (BrettAnderson ) 22 พฤศจิกายน 2550 6:39:44 น.

รูปงาม คำคม ขอเปลี่ยนเป็น รูปหล่อ คำคม นะครับ 55555 ปล.....ผมเล่น msn ไม่เป็นเลยครับ 555   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 22 พฤศจิกายน 2550 7:42:49 น.

ก็เล่นอยู่นะคะ แต่ไม่ได้ซีเรียสกับความสัมพันธ์ตรงนี้ ส่วนใหญ่ก็ใช้เรื่องงานด้วย เพราะมีลูกค้าอยู่ต่างประเทศเยอะ จะได้ตอบเค้าได้เร็วขึ้น   โดย: Batgirl 2001 22 พฤศจิกายน 2550 8:11:31 น.

เห็นด้วยค่ะ บางทีการที่พูดคุยกันผ่านตัวอักษรอย่างเดียว เป็น 10 วัน อาจจะไม่ทำให้เรารู้จักคนๆ นั้นอย่างแท้จริง เท่ากับการได้พบเจอ และพูดคุยกันแค่ 20-30 นาทีก็เป็นได้ แต่ก็ไม่เสมอไปค่ะ เอาเป็นว่าส่วนใหญ่ เพราะเมื่อเราได้เจอได้พูดคุย เราก็ได้เห็นบุคลิก ท่าทาง การพูดการจา จะพูดจะตอบอะไร ก็เห็นหมด ซึ่งต่างจากพิมพ์ผ่านตัวอักษร ที่เราไม่เห็นอะไร นอกจากประโยคที่อาจจะกลั่นกรองมาแล้วหลายๆ ชั้น   โดย: ใต้ท้องฟ้า 22 พฤศจิกายน 2550 8:36:32 น.

ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งที่แสดงออกมาถึงความเป็นตัวตน แต่ไม่ทั้งหมด การหลอกลวงหรือโกหกเกิดได้แม้แต่บุคคลที่เราเห็นหน้า ยิ้มแย้มแจ่มใสกันได้ทุกวัน ใน msn ทำได้ง่ายกว่าเท่านั้นเอง   โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท 22 พฤศจิกายน 2550 8:48:07 น.

ส่วนมากจะเมกับคนรู้จัก แต่มีคุยกับเพื่อนในบล็อกบ้าง เริ่มมาสนิทกัน ทั้งที่ไม่เคยเจอตัว เพราะชอบอะไรคล้ายๆกัน แต่ไม่รู้เหมือนกันว่า เจอกันจริงๆจะต่างคนต่างเงียบหรือเปล่า   โดย: เอ๊กกี่ 22 พฤศจิกายน 2550 9:09:10 น.

อยากให้มั่นใจว่า ตัวอักษรที่ถ่ายทอด ให้รับรู้มิใช่เพียงตัวอักษร แต่เป็น มิตรภาพที่ยิ่ง ไม่ต้องการสิ่งตอบแทนหรือไม่ได้เรียกร้องสิ่งใด ไม่มีพันธะใดๆๆ ที่เป็นเหมือนห่วง แต่เป็นมิตรภาพดีดี ที่หาได้จากตัวตนของคนหลายคน โมกเป็นอีกคนนึงที่มีตัวตน และ ตัวอักษรเหล่านี้ถ่ายทอดออกมาจากใจและตัวตน อยากให้มั่นใจและผ่านใจมาเถอะเพื่อจะได้รับใจนั้นไป เอาใจช่วยในสิ่งที่คาดหวังที่อยู่ในขอบเขต   โดย: โมกสีเงิน 22 พฤศจิกายน 2550 10:20:43 น.

อย่ายึดติดกับตัวตนที่มองไม่เห็น.. ความรู้สึกที่ดีๆผ่านโลกไซเบอร์..คือความสุขที่เราได้รับจากมิตรภาพดีๆ.. ...   โดย: เอื้อมดาว 22 พฤศจิกายน 2550 10:35:00 น.

msn ทำให้เราเริ่มต้นความสัมพันธ์กับคนที่เราไม่รู้จักได้ง่ายขึ้น โดยไม่มีขีดจำกัดเรื่องระยะทางเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่การที่จะเรียนรู้ใครสักคน ควรจะมีส่วนอื่นหรือวิธีการอย่างอื่นมาประกอบด้วย   โดย: 9A 22 พฤศจิกายน 2550 14:53:50 น.

แสดงว่าอาจจะหลงลืมพลังของตัวอักษรที่ทำให้เราหัวเราะหรือหลั่งน้ำตาได้ผ่านนิยายแสนรักบางเล่มไป ตัวอักษรบางตัวที่เรียงร้อยออกมาเป็นประโยคอย่างเต็มเปี่ยมด้วยความตั้งใจทำให้เรา "รู้สึก" ได้เช่นกัน เพียงแต่คนที่ทำได้มีไม่เยอะเท่านั้น ^^ ตอบคำถามให้แล้วนะครับ ยาวอย่างที่บอกไว้เลย ^^'   โดย: Karz 22 พฤศจิกายน 2550 17:11:33 น.

เราอ้ะ เป็นไงใน msn ก็เป็นงั้นเลยอ้ะ   โดย: เผือกหางหงอก 22 พฤศจิกายน 2550 18:16:40 น.

อยู่ที่ใครจะคิด..หรือใครจะเขียน...หรือใครจะเจอ เพราะแต่ละคนอาจจะเจอหรือใช้ไม่เหมือนกัน.... แต่เราจะใช้กับครอบครัว เพื่อนๆที่รู้จัก.. เคยเจอแปลกหน้าแต่คุยแล้วก็ดี..เพราะเค้าต้องการคำปรึกษา อันนี้มันขึ้นอยู่กับวิจารณ์ญาณ(เขียนถูกป่าวเนีย)ของแต่ละบุคลลค่ะ...และขอบคุณที่แวะเข้าไปฟุ้ง..ด้วยกันน๊ะค๊ะ   โดย: Pui&Deb 22 พฤศจิกายน 2550 22:10:14 น.

อื้มมมม.....เคยเชื่อในความรักผ่านหน้าจอเหมือนกันนะคะ และเชื่อว่ามันสามารถเชื่อได้ เหมือนคำถามที่ว่า ตัวเราเอง จริงแค่ไหนในโลกไซเบอร์ และคำตอบก็คือ คงจะมีคนแบบเราในโลกใบนั้นอีกมากมาย แต่ตอนนี้ เฉยๆ ไม่ไขว่คว้าไม่ค้นหาค่ะ   โดย: หนอนหลังยาว 24 ธันวาคม 2550 17:21:42 น.

ขออ่านอย่างเดียวนะคะ น่าสนใจกับคำถามนี้ เลยแวะมาดูนะคะ ขอเก็บบางประโยคไปตั้งที่บล็อคเราหน่อยนะคะ เดี๋ยวบล็อคหน้าจะ ลองถามคนรู้จักเหมือนกันว่าเชื่อไหม? ขอบคุณค่ะ   โดย: ดอกหญ้าเมืองเลย 21 มกราคม 2551 13:21:47 น.

อยากได้รูปใส่msnค่ะ   โดย: *-*_....._*-*pps IP: 61.90.235.107 18 มีนาคม 2551 14:20:57 น.

ขอหน่อยนะคะ   โดย: *-*_....._*-*pps IP: 61.90.235.107 18 มีนาคม 2551 14:22:23 น.

ขอยืมไปแปะเล็กน้อยนะคะ ขอบคุณคะ   โดย: อุ๋ม IP: 119.42.124.202 28 ธันวาคม 2552 22:53:55 น.