สวัสดีค่ะทุกคน คิดถึงเช่นเดิม แม้ว่าจะหายหัวบ่อย 555

วันนี้จะพาไปเที่ยวสะพานมอญค่ะ ไปมาตั้งแต่ตุลาคมปีที่แล้ว ถ้าเป็นของกินก็คงเน่า คงเสีย กินไม่ได้แล้วล่ะค่ะ อิอิ

แต่นี่มันเป็นไฟล์ภาพเอามาเล่าเมื่อไหร่ก็ได้เนอะ นี่คือข้อแก้ตัวง่ายๆของคนขี้เกียจและไม่มีเวลา 5555+

อ.สังขละบุรี จ.กาญจนบุรี ไม่มีใครที่ไม่รู้จัก ยิ่งสะพานมอญหรือวัดหลวงพ่ออุตตมะ ยิ่งไม่มีใครไม่รู้จัก

ได้ยินชื่อนี้ก็มีแต่คนอยากไป แห่กันไป นิสัยคนไทยค่ะ แห่กันไป ไปแย่งกันอยู่ แย่งกันกิน แย่งกันใช้ จัดไปค่ะ

ว่าแล้วอุ๊กับพี่มิลก็เป็นเช่นนั้นเหมือนกัน เพราะเวลาเราก็หยุดพร้อมกันกับคนอื่น อิอิ  ไปไหนก็ต้องเจอผู้คนเยอะแยะมากมาย
แต่ก็ดีค่ะเที่ยวหลายคนสนุกดี แถมยังได้มิตรภาพใหม่กลับมาอีกต่างหาก

วันนี้อุ๊กับพี่มิล ตื่นแต่เช้าไปใส่บาตรแล้วก็เดินเล่นที่สะพาน หาของกินอร่อยๆ แล้วก็เดินหน้ามุ่งไปที่วัดหลวงพ่ออุตตมะ

ตามพี่มิลไปเลยค่ะ

เดินไปสักพักก็เห็นชาวบ้านแถวนั้นตื่นแต่เช้ามาใส่บาตรเช่นกัน

เดินลงมาถึงสะพาน ตรงนี้เลยค่ะเค้ากำลังใส่บาตรกันอยู่เลยค่ะ ไม่รอช้าเดี๋ยวอุ๊กับพี่มิลขอตัวใส่บาตรสักครู่นะคะ

ใส่บาตรเสร็จแล้วกินข้าวได้ค่ะ ไปหาของกินกันดีกว่า ร้านข้าวต้มตรงที่ใส่บาตรคนเยอะมาก เลยต้องเดินข้ามสะพานไปกินฝั่งมอญกันเลยทีเดียวค่ะ

เิดินไปเรื่อย ถ่ายรูปไปเรื่อย คนก็เยอะเหมือนกันค่ะ มากันเรื่อยๆ


บรรยากาศยามเช้า เย็นเหมือนกันค่ะ มีหมอกด้วย
จริงๆแล้วบรรยากาศยามเช้ามันสวยมากค่ะ แต่ว่าคนถ่าย + กล้องได้มาแค่นี้ล่ะ 555

เดินถ่ายรูป ดูนั่นนี่ไปเรื่อยเปื่อย ตามองไปเห็นเด็กน้อยเอาถาดวางบนหัวแล้วก็เดินปกติ ว้าววววเก่งอ่ะค่ะ
แต่จะบอกว่าบางคนขับมองไซค์แล้วเอาสิ่งของวางบนหัวได้ด้วย เก่งอ่ะค่ะ แต่เห็นเค้าบอกว่าแถวนั้นทำกันได้หมด ไม่ใช่เรื่องแปลก
แต่สำหรับอุ๊เก่งและแปลกค่ะ ทึ่งในความสามารถเค้าเลยค่ะ

น้องเค้าหันมายิ้มทักทาย แล้วก็เดินมาหาบอกว่าพี่ช่วยอุดหนุนดอกไม้หนูหน่อยค่ะ 555 น้องเค้าเอามาขายค่ะ ดอกไม้ไหว้พระ

เดินไปอีกสักหน่อยก็ไปเจอป้านั่งขายของกิน เดินเข้าไปถามได้ความว่านี่คือ  กระหรี่ปั๊บมอญ  ตอนแรกเห็นเหลืองๆนึกว่าเกี๊ยว 555+

อุดหนุนหรือเปล่า ?  ไม่ค่ะ ไม่ค่อยชอบลองอะไรแปลกๆค่ะ ขอบอกว่าเป็นคนที่กินอะไรยากมาก-มากที่สุด

หลังๆมาดูรายการ Tonight show โอ้ยยยยยยิ่งไม่อยากจะกินอะไรเลยค่ะ ทำไมมันช่างไม่น่ากินเอาซะเลยแต่ละอย่าง

ส่วนนี่แอบหลับค่ะ ก็เลยแอบถ่ายเช่นกัน น่ารักดีค่ะ

ส่วนตัวนี่ น่ารักค่ะ อ้วนมาก ขี้อ้อนใครเดินผ่านหรือเดินผ่านใครเป็นต้องขอเค้ากินล่ะค่ะ ดูเอาเองละกันนะคะ อ้วนซะ

มาถึงฝั่งมอญแล้วค่ะ เราจะไปหาป้าหยินกันค่ะ ไปอุดหนุนป้าหยินกัน เค้าบอกร้านป้าอร่อย ใครๆ ก็รู้จัก

ร้านป้ามีอาหารให้เลือกหลายอย่างค่ะเป็นอาหารมอญ แต่ที่ขึ้นชื่อคงเป็นขนมจีนบีบสดๆ บีบเสร็จก็ตักน้ำยาราดทานได้เลยค่ะ

ชา กาแฟ ป๋าท่องโก๋ น้ำเต้าหู้มีหมด แหะๆ แต่อุ๊ไม่ทาน นิสัยไม่ดี แอบทำตัวไม่ดีนิสสสนึงค่ะ
เพราะไม่ค่อยลองอะไรที่แปลก ไม่กล้าจริงๆ

ป้าหยินนี่เค้าดังนะคะ ถามป้า ป้าก็จะบอกป้าไ่รู้จักใครหรอก เพราะป้าไม่ได้เล่น คนที่เล่นลูกสาวแกค่ะ ลูกสาวแกสวยนะคะ









นี่ค่ะป้าหยิน แห่งเมืองสังขละบุรี น่ารักค่ะ






ก่อนจบบล็อกอยากชวนทุกคนมาทำบุญด้วยกันค่ะ ไม่จำเป็นต้องเนื่องในโอกาสอะไรหรอกนะคะ การทำบุญ ทำน้อย ทำมาก อยู่ที่ใจค่ะ ทำท่าไหร่ ทำเมื่อไหร่ ทำแล้วสบายใจ ทำเถอะค่ะ

หลังจากออกจากร้านป้าหยินอุ๊กับพี่มิลจะพาเดินไปเที่ยวกันต่อค่ะ จะเป็นที่ไหนรอติดตามบล็อกต่อไปนะคะ



สวัสดีค่ะ ขอให้ทุกคนมีแต่ความสุขที่เข้ามาบล็อกนี้ สุขภาพร่างกายแข็งแรง อยู่ด้วยกันตลอดไปนะคะ