I AM SOMEONE
 
มิถุนายน 2564
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
25 มิถุนายน 2564

เมื่อย่างเข้าสู่ฤดูฝัน บทที่ 10

บทที่ ๑๐

ถึงวันออกพรรษา ชาวบ้านต่างร่วมกันทำบุญตามวัดต่างๆ ส่วนพระสาโรจน์ตัดสินใจสึกออกมาตามที่ตั้งใจไว้ เพื่อเริ่มต้นชีวิตฆราวาสอีกครั้งและต้องการทดแทนบุญคุณของพ่อแม่ โดยเขาตั้งใจว่าจะเดินทางเข้ากรุงเทพฯ ทำงานหาเลี้ยงครอบครัว โดยบุญกุศลจากการบวชตลอดสามเดือนที่ผ่านมา ส่งผลให้มีข่าวดีในช่วงเวลาหลังจากสึกเพียงไม่นาน เขาได้รับการเรียกตัวเพื่อบรรจุเป็นข้าราชการประจำกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ซึ่งเขาสอบทิ้งไว้ก่อนที่จะบวช

สาโรจน์ยึดมั่นในศีลธรรม โดยเฉพาะศีล ๕ อย่างเคร่งครัด ได้แก่ ไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ไม่พูดคำหยาบ โกหก ส่อเสียด ไม่ประพฤติผิดในกาม ไม่ลักทรัพย์ และไม่ดื่มสุรา ซึ่งเขาก็ได้แนะนำให้คนในครอบครัวทั้งพ่อ แม่ น้องสาว รวมทั้งเพื่อนฝูงรักษาศีล ๕ นี้ด้วยเช่นกัน

นอกจากนี้เขายังยึดหลักฆราวาสธรรม ๔ ประการ ประกอบด้วย
สัจจะ คือ พูดจริง ทำจริง และซื่อตรง
ทมะ คือ ฝึกหัด แก้ไข ปรับปรุง
ขันติ คือ อดทน ตั้งใจ และขยัน
จาคะ คือ เสียสละ

เขาเชื่อมั่นว่าหลักธรรมนี้จะทำให้เขาประสบความสำเร็จในการดำเนินชีวิตทางโลก โดยชาติผู้เป็นพ่อดีใจที่เห็นการเปลี่ยนแปลงของลูกชายไปในทางที่ดีขึ้นเป็นคนละคน เพราะก่อนบวชนั้นสาโรจน์เป็นเด็กค่อนข้างเอาแต่ใจตนเอง เที่ยวเล่นไปวันๆ ซึ่งชาติก็ต้องโทษตัวเองที่ตามใจลูกมากเกินไป จนลูกเกือบเสียคน เขาหวนนึกถึงคำพูดของวันชัยในวันที่สาโรจน์บวช จึงพาสาโรจน์ไปลาวันชัยและวรรณาที่บ้าน ก่อนที่เข้าไปรับราชการในกรุงเทพฯ

“พี่ผู้ใหญ่ แม่วรรณา ฉันพาสาโรจน์มาลาจ้ะ ฉันจะไปส่งที่กรุงเทพฯ วันนี้แหละ” ชาติและสาโรจน์ยกมือไหว้
“ยินดีด้วยนะสาโรจน์ ลุงหวังว่าสาโรจน์จะเป็นข้าราชการที่ดีของกระทรวงแล้วช่วยกันพัฒนาบ้านเราด้วยนะ” วันชัยฝากความหวังไว้กับสาโรจน์
“ครับผม ผมจะพยายามทำให้ดีที่สุดครับ”
“น้าไม่รู้จะให้อะไรสาโรจน์ดี เอาขนมนี้ไปกินระหว่างทางแล้วกันนะ” วรรณาพูดพลางสะกิดให้วันวิสาข์หยิบขนมใส่ไส้จำนวนหนึ่งใส่ถุงส่งให้สาโรจน์
“โห ขอบคุณมากครับน้าวรรณา ขอบใจจ้ะวันวิสาข์” สาโรจน์ยกมือไหว้และรับมา
“ของซื้อของขาย เอามาให้แบบนี้ จะเอาอะไรขายล่ะ” ชาติถาม
“โอ๊ย พ่อชาติ ไม่เป็นไรหรอก นานๆ ที ถือว่าเป็นน้ำใจจากฉันแล้วกัน ฉันก็รักสาโรจน์เหมือนลูกนั่นแหละ เขาจะไปได้ดี เราก็ต้องให้สิ่งดีๆ แก่เขา” วรรณาตอบ
“พี่สาโรจน์ครับ แล้วกลับมาเยี่ยมกันบ้างนะครับ ผมอยากฟังธรรมะจากพี่อีก” วันรบรีบวิ่งเข้ามาเสริม
“อืม พี่ต้องกลับมาแน่ หวังว่าวันนั้นวันรบคงจะได้เรียนต่อที่โรงเรียนในตัวเมืองแล้วนะ” สาโรจน์ลูบศีรษะวันรบด้วยความเอ็นดู
“ครับ” เด็กชายพยักหน้ายิ้มรับ ก่อนที่ชาติและสาโรจน์จะเดินจากไปเพื่อขึ้นรถ โดยมีทั้งสี่คนโบกมือลาอยู่หน้าบ้าน

สายลมหนาวพัด ผ่านพ้นไป การทดลองปลูกหญ้าแฝกของชาวบ้านได้ผลดี เช่นเดียวกับแปลงผักของโรงเรียนที่วันรบและนักเรียนในโรงเรียนช่วยกันปลูกอีกครั้ง แต่เปลี่ยนเป็นการปลูกแบบลอยฟ้าแทน เพื่อไม่ต้องเผชิญกับปัญหาน้ำท่วมอีกต่อไป ซึ่งวันรบได้เรียนรู้วิธีการปลูกจากน้าไก่เช่นเดิม โดยน้าไก่แนะนำให้เอาขวดน้ำพลาสติกที่เหลือใช้มาตัดเป็นกระถาง แล้วปลูกผักที่ต้องการหนึ่งต้นต่อหนึ่งกระถาง จากนั้นเอาแต่ละกระถางมาผูกกับราวที่สูงจากพื้นในระดับที่เด็กๆ สามารถรดน้ำถึง วิธีการนี้นอกจากจะป้องกันน้ำท่วมแปลงผักได้แล้ว ทั้งยังเป็นนำขยะกลับมาใช้ประโยชน์และช่วยลดปริมาณขยะได้อีกด้วย





Create Date : 25 มิถุนายน 2564
Last Update : 25 มิถุนายน 2564 8:12:21 น. 0 comments
Counter : 746 Pageviews.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Alex on the rock
Location :
มหาสารคาม Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [?]




Blog นี้เป็นพื้นที่ส่วนตัว เป็นความเห็นส่วนตัว ผู้อ่านอาจจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับข้อเขียนใน Blog กรุณาแสดงความคิดเห็นด้วยความสุภาพและเคารพสิทธิ์ในการแสดงความคิดเห็นตามรัฐธรรมนูญของเจ้าของ Blog ด้วย หากผู้อ่านที่แสดงความคิดเห็นไม่อาจจะปฏิบัติตามนี้ได้ เจ้าของ Blog สามารถลบความคิดเห็นของท่านโดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบ
[Add Alex on the rock's blog to your web]