BlogGang.com : : Alex on the rock : เก็บรักไว้ ให้หัวใจที่รอ ตอนที่ 2

เก็บรักไว้ ให้หัวใจที่รอ ตอนที่ 2

ตอนที่ ๒

ปริญมาทำงานเช้ากว่าเพื่อน เพราะเขาไม่สามารถทนสภาพการจราจรบนท้องถนนในกรุงเทพฯ ได้ จึงเลือกออกจากที่พักตั้งแต่เช้าตรู่ เกือบทุกวันเขาถึงที่ทำงานพร้อมๆ กับแม่บ้าน และมางีบต่อที่ทำงานดีกว่าเครียดบนถนนแล้วตาลีตาเหลือกเพื่อมาให้ทันเวลา
หลังจากเขางีบได้ราวครึ่งชั่วโมง กิจวัตรที่ขาดไม่ได้คือ ชงกาแฟดำหนึ่งแก้วก่อนเริ่มงาน และเปิดคอมพิวเตอร์เพื่อเข้าอินเทอร์เน็ตเช็คอีเมล อ่านข่าวสารบ้านเมืองประจำวัน รวมทั้งเว็บบอร์ดประจำที่เขาเป็นสมาชิกอยู่โดยใช้นามแฝงว่า “คนป่า” ซึ่งความหมายสอดคล้องกับงานที่เขารับผิดชอบอยู่ เขานั่งยิ้มกริ่มเมื่อได้อ่านคำถามของ S.O.S ลังเลอยู่ว่าจะตอบกลับไปดีหรือไม่ เพราะนามแฝงนี้เป็นนามแฝงที่เขาไม่คุ้นเคยมาก่อน และไม่แน่ใจว่าจะตั้งกระทู้เพื่อเรียกแขกหรือเปล่า แต่ผ่านไปหลายชั่วโมงแล้วก็ยังไม่มีใครมาตอบกระทู้ของ S.O.S เขาจึงสงสาร และอาสาเข้าไปช่วยตอบ

คุณ S.O.S ครับ ไม่ทราบว่าคุณมีความชอบอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าครับ เช่น ชอบกลิ่นหอมหรือไม่ ชอบสีอะไร ชอบรูปร่างลักษณะของต้นไม้ยังไง สูงต่ำ อ้วนผอม เป็นพุ่ม เป็นช่อ เป็นพวง ลองบอกมาสิครับ เผื่อผมจะแนะนำในเบื้องต้นได้ จาก คนป่า

ตกค่ำณลักษณ์เปิดเว็บบอร์ดนั้นเข้าไปดู พบว่ามีเพียง “คนป่า” คนเดียวที่เข้ามาตอบกระทู้ของเธอ หญิงสาวนึกน้อยใจว่าทำไมไม่มีใครให้คำแนะนำเธอเลย แต่ก็ยังดีที่มีตั้งหนึ่งคนที่สนใจ เธอจึงตอบคนป่ากลับไป

ขอบคุณคุณคนป่ามากค่ะที่ช่วยเข้ามาตอบและตั้งคำถามกลับมาให้ฉันงุนงงเล็กน้อยว่าจะตอบอย่างไรดี ฉันเกรงว่ากระทู้ซื่อบื้อของฉันอาจจะรกเว็บบอร์ด รบกวนคุณทิ้งอีเมลแอดเดรสไว้ได้ไหมคะ หากคุณสะดวกเราคุยกันผ่านอีเมลจะดีกว่า แล้วฉันจะติดต่อกลับไปนะคะ รับรองว่าฉันไม่ได้ขายตรงแน่นอนค่ะ ^_^
จาก S.O.S

เช้าวันถัดมา อีเมลที่เธอต้องการจึงปรากฏอยู่ในกระทู้ของณลักษณ์ หลังจากได้เปิดอ่านเธอยิ้มน้อยๆ กับน้ำใจบนโลกไซเบอร์ที่มองไม่เห็นหน้ากัน และไม่รอช้าเธอส่งอีเมลไปยังคนป่าพร้อมตอบคำถามก่อนหน้านี้

สวัสดีค่ะ คุณคนป่า
ฉัน S.O.S เองค่ะ ขอบคุณที่ไว้ใจกันนะคะ ฉันจะตอบคุณเป็นข้อๆ ล่ะนะ
ฉันชอบกลิ่นดอกไม้อ่อนๆ เช่น ดอกแก้ว ดอกมะลิ ดอกกระดังงา เพราะสมัยเด็กๆ ฉันอยู่กับย่า และบ้านย่าปลูกต้นพวกนี้ค่ะ ได้กลิ่นทีไรนึกถึงวัยเด็กทุกที
ฉันชอบทุกสีที่มีในโลกนี้ ไม่มีสีไหนเป็นพิเศษ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ อารมณ์และสถานที่
ฉันชอบต้นไม้หลายประเภทนะ ส่วนใหญ่มันจะเป็นต้นไม้ที่อยู่ในความทรงจำของฉันทั้งนั้น อย่างต้นไม้ใหญ่ๆ ที่ให้ร่มเงาเยอะๆ เช่นต้นชมพู่ เวลามันออกดอกเต็ม เกสรมันจะร่วงกราวเต็มพื้นเหมือนพรมสีเขียว และให้ร่มเงาดีมาก เป็นโรงจอดรถธรรมชาติได้เลย แต่เวลามันออกผลมากเก็บกินไม่ทันค่ะ ร่วงตกใส่หัวจนเห็นดาวเป็นประจำ ไม้พุ่มฉันก็ชอบเหมือนกัน เวลาตัดแต่งเป็นทรงกลมๆ ก็น่ารักไปอีกแบบ ^_^
อ้อ! ประเภทห้อยระย้าฉันก็ชอบนะคะ แต่ฉันไม่ค่อยรู้จักชื่อต้นไม้หรอกค่ะ เคยเห็นแต่ตามบ้านคนรวยๆ ปลูกกัน
ฉันชักจะสับสนแล้ว ไม่รู้ว่าสิ่งที่ฉันตอบไป คุณจะพอเข้าใจหรือเปล่า และคุณจะแนะนำฉันได้มั้ย ถ้าคุณตอบกลับมา จะเป็นพระคุณยิ่งค่ะ
จาก S.O.S

ปริญนั่งอ่านอีเมลของณลักษณ์ด้วยความขบขัน เดาไม่ออกเลยว่าเจ้าของนามแฝงนี้มีบุคลิกเป็นอย่างไร แทนที่จะตอบกลับทันที เขาทอดเวลาสักพักเพื่อหาคำตอบเหมาะๆ ให้แก่คู่สนทนาในอีเมล ก่อนที่จะละหน้าจอหันไปทำงานต่อพร้อมรอยยิ้มอย่างคนอารมณ์ดี
สมัยที่เขาสอบเข้ารับราชการในกรมป่าไม้ใหม่ๆ เขาเคยพยายามทำเรื่องขอย้ายตัวเองจากกรุงเทพฯ ไปยังจังหวัดตากซึ่งเป็นบ้านเกิดของเขา เพื่อดูแลแม่ซึ่งเป็นอดีตครูวัยเกษียณที่ต้องอยู่บ้านคนเดียว ส่วนพ่อของเขาเสียชีวิตไปตั้งแต่เขายังจำความไม่ได้ เขาจึงเป็นลูกชายคนเดียวที่แม่รักสุดหัวใจ แต่ความพยายามของเขายังไม่สัมฤทธิ์ผล เพราะอายุงานยังน้อย เส้นสายก็ไม่มี ทำให้เขาต้องเทียวไปเทียวมาระหว่างกรุงเทพฯ กับตากอยู่บ่อยๆ กระทั่งทุกวันนี้
กลับถึงที่พัก สิ่งที่ปริญทำเป็นประจำอันดับแรกคือโทรหาชุมาพรแฟนสาวที่คบหากันตั้งแต่สมัยเรียนปริญญาตรี ซึ่งกำลังจะร่วมหอลงโรงกันในอีกไม่ช้า ชุมาพรเป็นฝ่ายสื่อสารองค์กรของโรงแรมระดับห้าดาวกลางกรุง ด้วยความที่เป็นผู้หญิงสวยสง่าและมีบุคลิกดี ดีกรีดาวคณะ จึงเป็นที่อิจฉาของเพื่อนร่วมของรุ่นของปริญที่ได้แฟนสวยกว่าใครในรุ่น
แม้ว่าชุมาพรจะเป็นดาว แต่ก็ไม่ได้เย่อหยิ่งและเลือกคบคนที่ฐานะ เธอเลือกปริญเพราะประทับใจในน้ำจิตน้ำใจ ความเป็นสุภาพบุรุษ รวมทั้งการใช้ชีวิตสมถะของเขา ที่สำคัญเธอกลับเป็นฝ่ายมาชอบเขาก่อนตั้งแต่ทำกิจกรรมมหาวิทยาลัยร่วมกันครั้งแรก เจอหญิงสาวสวยและเก่งขนาดนี้ ผู้ชายที่ไหนจะกล้าปฏิเสธได้ลงคอ

…………………

“วันนี้เหนื่อยมั้ยชุ” ปริญถามแฟนสาวด้วยคำถามเดิมๆ ทุกวัน แต่ชุมาพรก็ไม่เคยเบื่อ และยินดีจะตอบ
“ไม่หรอก สนุกดี ขนาดไม่ใช่ช่วงไฮซีซั่นนะแต่ก็ยังมีแขกเข้ามาจองเรื่อยๆ ปริญล่ะฟังเสียงดูเหนื่อยๆ นะ ทานข้าวหรือยังคะ”
“ทานแล้วจ้ะ รู้สึกเพลียๆ น่ะ สงสัยไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย กลับมาถึงบ้านก็อยากนอนอย่างเดียวเลย”
“โอเค งั้นชุไม่กวนปริญดีกว่า ปริญไปอาบน้ำนอนเหอะ เดี๋ยวชุก็จะอาบน้ำแล้วเหมือนกัน รู้สึกเหม็นตัวเองมาก เมื่อเย็นเพื่อนชวนไปกินสุกี้กันมา”
“ครับ ชุดูแลตัวเองนะคิดถึงนะครับ”
“ค่ะ ฝันดีค่ะ”
หลังจากปริญอาบน้ำเสร็จ อาการง่วงนอนก่อนหน้านี้ก็หายไป กลับมาตาสว่างอีกครั้ง เขาจึงหยิบโน้ตบุ๊คขึ้นมาเปิดอ่านอีเมลจากณลักษณ์อีกรอบ แม้จะอ่านเป็นรอบที่สอง เขาก็ยังอดหัวเราะกับเนื้อความเดิมไม่ได้อยู่ดี และพิมพ์ตอบกลับไป

สวัสดีครับ คุณ S.O.S
ก่อนอื่นผมต้องบอกว่าคุณทำให้ผมหายเครียดจากงานได้ไม่น้อยเลยนะครับ เพราะเรื่องที่คุณเล่ามาทำให้ผมเห็นภาพชัดเจน ท่าทางคุณจะเป็นคนอารมณ์ดีนะครับ :)
แม้ว่าคุณจะสับสนกับความชอบของตัวเอง แต่ผมก็พอเข้าใจครับ การเริ่มต้นสนใจอะไรสักอย่างมันไม่ง่าย ต้องใช้เวลาศึกษาก่อนจึงจะตัดสินใจได้ว่าชอบหรือไม่ชอบอะไรบ้าง ผมเองจบวนศาสตร์มา อาจจะมีความรู้เรื่องต้นไม้ไม่มากเท่าคนที่จบเกษตรโดยตรง แต่เพราะมีความสนใจเรื่องพืชพรรณไม้ในเบื้องต้นอยู่ก่อนแล้ว จึงศึกษาหาความรู้ที่เหลือเอาเอง
เพื่อนผมคนหนึ่งจบวิศวะมา มีความสนใจเรื่องต้นไม้และจัดสวนเองที่บ้าน จนใครเห็นใครก็ชอบ แล้วจ้างไปจัดสวนที่บ้าน ทุกวันนี้เลิกเป็นวิศวกรไปแล้ว หันมาเอาดีด้านปลูกต้นไม้ ขายดิน และรับจัดสวนแทน กิจการรุ่งเรืองเชียวครับ จนผมอยากจะไปหุ้นด้วย
กรณีของคุณซึ่งมีความชอบมากมายหลายอย่าง เอาอย่างนี้แล้วกัน ผมถามคุณต่อไปว่า บ้านของคุณมีพื้นที่มากน้อยแค่ไหนครับ ผมจะได้ช่วยแนะนำคุณได้ว่าน่าจะปลูกต้นไม้ประเภทไหนได้บ้าง หวังว่าคำถามคงไม่ยากเกินไปนะครับ และขอบคุณที่ทำให้ผมหัวเราะก่อนนอน :D
จาก คนป่า

Create Date : 09 มิถุนายน 2557

Last Update : 5 ตุลาคม 2560 9:33:38 น.

2 comments

Counter : 1048 Pageviews.

เป็นนิยายที่น่ารักมากคะ

โดย: aey IP: 124.109.31.10 วันที่: 10 มิถุนายน 2557 เวลา:10:05:33 น.

ขอบคุณค่ะ ^^ มีกำลังใจที่จะเขียนต่อแล้วล่ะ

โดย: Alex on the rock

วันที่: 10 มิถุนายน 2557 เวลา:11:08:56 น.