BlogGang.com : : Alex on the rock : เมื่อย่างเข้าสู่ฤดูฝัน บทที่ 1

เมื่อย่างเข้าสู่ฤดูฝัน บทที่ 1

บทที่ ๑

ช่วงปิดภาคเรียนใหญ่ หลังจากที่วันรบจบชั้นประถมศึกษาปีที่ ๕ แล้ว เขาตัดสินใจจะไปช่วยน้ากอบที่ตัวเมืองศรีสัชนาลัยเพื่อเรียนรู้วิธีการทำทองโบราณ น้ากอบเป็นน้องสาวแท้ๆ ของแม่ แกไม่มีลูก จึงรักลูกของพี่สาวทุกคนเหมือนลูกตัวเอง ดังนั้น ทั้งวันวิสาข์และวันรบ จึงมักจะได้รับสิ่งดีๆ จากน้ากอบอยู่เสมอ

น้ากอบมีอาชีพเป็นช่างทำทองโบราณอยู่ที่อำเภอศรีสัชนาลัย แกเล่าให้วันวิสาข์และวันรบคราวที่ทั้งคู่ไปเยี่ยมแกที่บ้านว่า ทองโบราณที่ศรีสัชนาลัยไม่ได้หมายถึงทองเก่า แต่เป็นการทำทองให้มีลวดลายเหมือนทองสมัยโบราณโดยมีช่างทองชาวจีนได้ถ่ายทอดการทำทองให้แก่ช่างทองตระกูล “วงศ์ใหญ่” ที่อยู่ศรีสัชนาลัย ซึ่งถือเป็นผู้สร้างตำนานทองโบราณ

ทองโบราณเป็นทองที่มีคุณค่า ลวดลายสวยงามเป็นพิเศษ และมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง เพราะช่างทำทองมีความละเอียดประณีตมาก ทุกขั้นตอนจะผลิตด้วยมือ จึงต้องใช้เวลาทำนานกว่าทองรูปพรรณทั่วไป ทำให้ทองของที่นี่มีราคาสูงกว่าด้วย

นับวันช่างทองโบราณมีจำนวนลดน้อยลง น้ากอบบอกว่าคนรุ่นใหม่ไม่ค่อยหันมาทำอาชีพนี้แล้ว มักส่งลูกหลานไปเรียนในเมือง และได้งานทำในเมืองกันหมด จึงอยากให้วันวิสาข์และวันรบมาเรียนรู้การทำทอง แม้จะไม่ทำเป็นอาชีพก็ไม่เป็นไร แต่น้ากอบอยากถ่ายทอดให้เป็นวิทยาทาน

สองสามปีที่ผ่านมา วันวิสาข์ไปช่วยน้ากอบทุกปิดภาคเรียน แต่เมื่อเธอสอบเข้ามหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯ ได้ ก็ไม่มีเวลามาช่วยอีก เธอได้บอกให้วันรบผู้เป็นน้องชายไปช่วยแทน แต่ด้วยความที่วันรบยังเด็กนัก จึงไม่มีโอกาสเรียนรู้อย่างจริงจัง กระทั่งจบชั้นประถมศึกษาปีที่ ๕ ซึ่งแม่มองว่าวันรบมีความรับผิดชอบมากขึ้น ไม่ซนเหมือนเด็กๆ แล้ว จึงอนุญาตให้ไปศรีสัชนาลัยช่วงปิดเทอมได้โดยน้ากอบจะเดินทางมารับวันรบถึงบ้าน

แม้ว่าน้ากอบจะเป็นช่างทอง แต่ไม่ได้หมายความว่าน้ากอบจะร่ำรวย เพราะแกก็รับจ้างเขาทำ ซึ่งเจ้าของร้านทองที่นี่ใจดี ยอมให้น้ากอบพาหลานๆ มาเรียนรู้วิธีทำทองได้อย่างไม่หวง เขาเองอยากจะหาคนสืบทอดการทำทองให้รุ่นต่อๆ ไปเช่นกัน และเจ้าของร้านก็ไว้วางใจและให้ความนับถือน้ากอบมากเพราะเป็นช่างคู่ใจมาตั้งแต่สมัยรุ่นพ่อของเขา จึงรู้สึกเอ็นดูวันวิสาข์และวันรบเหมือนลูกเหมือนหลานตนด้วย

หลังจากเลิกงานแล้ว วันรบจะรีบหาเวลามาคุยกับน้าไก่สามีของน้ากอบเสมอๆ เขาเป็นครูสอนวิชาเกษตรในโรงเรียนมัธยม มีความรู้เรื่องพืชมากเป็นพิเศษ และมักชวนวันรบไปดูแปลงเกษตรของโรงเรียน ถึงแม้จะเป็นช่วงปิดภาคเรียนก็ตาม แต่น้าไก่ก็ไม่เคยปล่อยให้แปลงว่าง เขาจะเอาพืชผักสวนครัวที่ทนต่อความแห้งแล้งได้ดีมาปลูกในระยะนี้ เช่น บวบ ถั่วเขียว ถั่วเหลือง หอม กระเทียม เป็นต้น

วันรบมีสมุดบันทึกเล่มเล็กๆ ติดตัวมาด้วย เขาจะบันทึกสิ่งที่ได้เรียนรู้จากน้ากอบและน้าไก่อยู่เสมอ

ครูพรพิมลซึ่งเป็นครูประจำชั้นประถมศึกษาปีที่ ๕ ของวันรบ บอกว่าการจดบันทึกมีประโยชน์มาก ช่วยให้เรามีความคิดที่เป็นระบบระเบียบ รู้ว่าต้องทำอะไรก่อนหลัง เรียงลำดับความสำคัญของงานแต่ละงานได้ ที่สำคัญยังช่วยบันทึกสิ่งที่เราพบเจอใหม่ๆ ในชีวิตประจำวันได้เป็นอย่างดีด้วย ครูพรพิมลจะมีสมุดบันทึกเล่มเล็กๆ ติดกระเป๋าอยู่เสมอ วันรบจึงเลียนแบบครู โดยตัดกระดาษสมุดที่ไม่ใช้แล้วเป็นขนาดเล็กๆ พอเหมาะมือ มีความหนาพอประมาณ เย็บด้วยลวดเย็บกระดาษก็ได้สมุดบันทึกที่สามารถพกไปไหนมาไหนได้แล้ว

แม้ว่าปีนี้จะเป็นปีแรกของการมาฝึกงานของวันรบในการเป็นช่างทองจะยังไม่มีความคืบหน้านัก ส่วนมากเป็นการดูงานมากกว่า คือนั่งดูเฉยๆ แล้วน้ากอบจะอธิบายขั้นตอนการทำทองให้ฟัง เนื่องจากงานทำทองโบราณนั้นต้องอาศัยประสบการณ์และความชำนาญเฉพาะทางจริงๆ มีบ้างที่น้ากอบให้ช่วยหยิบโน่นจับนี่ เท่าที่วันรบพอจะทำได้ แต่เขาก็ไม่ได้บ่นแม้แต่น้อย กลับมีความสนใจและอยากรู้อยากเห็นตามประสาเด็ก

“หลานอย่าเพิ่งเบื่อนะวันรบ แม้ว่าน้าจะยังไม่ให้ลงมือทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน แต่ถ้าหลานมาอีกบ่อยๆ รับรองว่าจะได้ลองทำแน่ๆ” น้ากอบให้คำมั่นสัญญากับหลานชาย

“ไม่เป็นไรครับน้ากอบ ผมรู้ว่าผมเด็กเกินไป แต่ดีใจที่น้าให้ผมมาดู ผมชอบครับ” วันรบยกมือไหว้ขอบคุณเมื่อพ่อเดินทางมารับเขากลับกงไกรลาศ

ช่วงเวลาหนึ่งเดือนที่พ่อและแม่ส่งวันรบมาอยู่กับน้ากอบ ทำให้เขาโตขึ้นมากโดยเฉพาะความคิดที่โตเกินวัยเดียวกัน เขาได้เรียนรู้วิธีการทำทองที่เริ่มจากการหลอมทอง ช่างจะนำทองบริสุทธิ์ ๙๙.๙๙% หลอมโดยเป่าไฟในเบ้าหลอมจนทองกลายเป็นของเหลว เมื่อนำไปเทลงในรางสี่เหลี่ยม ทองจะแข็งตัวเป็นแท่ง จากนั้นนำทองมาตีเป็นแผ่น หรือรีดยาวเป็นเส้น โดยเครื่องรีดแผ่นทอง และเครื่องชักทองเป็นเส้นขนาดต่างๆ แล้วจึงเข้าสู่การประดิษฐ์ลวดลายหลายลักษณะ เช่น การถักทอง การทำลูกประคำ การขึ้นปีบ และการขึ้นเม็ดมะยม

หลังจากนั้นเป็นการเชื่อมทองโดยใช้น้ำประสานทองตามสูตรของแต่ละร้านจะผสม ขั้นตอนสุดท้ายเป็นการต้มทอง ซึ่งเป็นการทำความสะอาดทองให้ปราศจากน้ำประสานทอง จึงได้ทองโบราณที่สุกปลั่งสวยงาม โดยทุกขั้นตอนต้องใส่ใจในรายละเอียดอย่างใกล้ชิด จนเขาคิดว่าแม้มันจะยาก แต่คงไม่ยากเกินความสามารถในการเรียนรู้ของเด็กชายอย่างเขาได้

Create Date : 09 มิถุนายน 2564

Last Update : 9 มิถุนายน 2564 11:30:36 น.

1 comments

Counter : 909 Pageviews.

วรรณกรรมเยาวชนขนาดสั้น เขียนไว้ตั้งแต่ปี 2555 มีแรงบันดาลใจจากน้ำท่วมใหญ่ในปี 2554 เคยเผยแพร่ใน e-book แต่เว็บถูกปิดไปแล้วจึงนำมาเผยแพร่ใน blog ต่อไป ฝากติดตามด้วยค่ะ

โดย: Alex on the rock

วันที่: 9 มิถุนายน 2564 เวลา:11:33:52 น.