เมื่อย่างเข้าสู่ฤดูฝัน บทที่ 3 บทที่ ๓ หลังจากวันรบและเพื่อนอีกสองคนได้รับรางวัลชนะเลิศการแข่งขันตอบปัญหาธรรมะในวันวิสาขบูชา ทำให้ทั้งสามเป็นที่รู้จักและชื่นชมของเพื่อนๆ รวมทั้งรุ่นน้องเป็นอย่างมาก วันรบได้ปรึกษากับพ่อของเขาซึ่งเป็นผู้ใหญ่บ้านว่าเขาอยากจะเป็นประธานนักเรียน เพราะเขาเห็นแบบอย่างจากพ่อที่เป็นผู้นำของชาวบ้านในยามทุกข์ยามสุขมาตั้งแต่วันรบจำความได้ โดยทางโรงเรียนจะมีการรับสมัครประธานนักเรียนอีกไม่กี่วันนี้ และปลายเดือนจะมีการเลือกตั้งแบบหนึ่งคนต่อหนึ่งคะแนนเสียง ใครได้รับคะแนนมากที่สุดก็จะเป็นประธานนักเรียน วันชัย พ่อของวันรบให้คำแนะนำกับลูกชายว่า “ผู้นำไม่ได้หมายถึงผู้ที่ชนะการเลือกตั้ง แต่เป็นผู้ที่จะนำความคิดที่ดีไปสู่การปฏิบัติที่เป็นประโยชน์แก่ส่วนรวม และมีการตัดสินใจที่เด็ดขาด มีความเป็นธรรมให้แก่ทุกคน ถ้าลูกมีความตั้งใจจริง ต่อให้ไม่ได้รับเลือกตั้ง ลูกก็เป็นผู้นำได้เช่นกัน ขอให้ทำเพื่อประโยชน์ของคนส่วนใหญ่ไม่ใช่ประโยชน์ของตัวเองเป็นพอ ไม่ต้องไปยึดติดกับตำแหน่ง เข้าใจที่พ่อพูดไหมวันรบ” เด็กชายพยักหน้ารับด้วยความเข้าใจคำพ่อสอน วันรบตัดสินใจสมัครเป็นประธานนักเรียน เขาได้หาเสียงโดยใช้นโยบายเดียวกับที่พ่อสอน และใช้คำขวัญในการหาเสียงเลือกตั้งว่า “คิดดี ทำดี เท่าเทียม เป็นธรรม” โดยมีนงนุช และธีรพลมาช่วยหาเสียงให้เขาด้วย เมื่อถึงวันที่มีการเลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตย มีผู้สมัครทั้งสิ้นสามคนได้แก่ สุภาพร เอกชัย และวันรบ โดยครูเปิดโอกาสให้นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔ ถึง ๖ มาลงคะแนนเสียงเลือกตั้ง ทุกคนให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี โดยออกมาใช้สิทธิกันตั้งแต่เวลา ๘.๐๐ น. ใช้เวลาประมาณสองชั่วโมง การเลือกตั้งประธานนักเรียนจึงเสร็จเรียบร้อย จากนั้นมีการนับคะแนนเสียง ผลปรากฏว่าผู้ที่ได้คะแนนเสียงเป็นอันดับ ๑ ได้แก่ สุภาพร อันดับ ๒ ได้แก่ วันรบ และอันดับ ๓ ได้แก่ เอกชัย โดยวันรบไม่ได้แสดงความเสียใจแต่อย่างใดกับผลคะแนน กลับแสดงความยินดีกับสุภาพร และเชื่อว่าสุภาพรจะเป็นประธานนักเรียนที่ดีต่อไป สุภาพร เป็นนักเรียนที่เรียนเก่งที่สุดของโรงเรียน เธอเห็นว่าวันรบขยันและตั้งใจที่จะทำประโยชน์ให้แก่ส่วนรวม ในฐานะที่เธอเป็นประธานนักเรียนจึงแต่งตั้งให้วันรบเป็นรองประธานนักเรียนคนที่หนึ่ง และเอกชัยเป็นรองประธานนักเรียนคนที่สอง ทั้งสามคนจึงต่างช่วยกันทำงานด้วยความสามัคคี ทันทีที่มีโอกาสเสนอโครงการที่เป็นประโยชน์แก่โรงเรียนในที่ประชุม วันรบได้เสนอให้มีโครงการปลูกผักไว้รับประทานเอง โดยเขาจำมาจากตอนที่ไปคลุกคลีกับน้าไก่ที่ศรีสัชนาลัยเมื่อครั้งปิดภาคเรียนที่ผ่านมา “ผมอยากให้โรงเรียนของเราปลูกผักที่เราชอบกินกันเอง เพราะตอนนี้ผักแพงมากครับ คะน้า ผักบุ้งก็ยังแพงเลย” วันรบเสนอในที่ประชุมของโรงเรียน “ครูเห็นด้วยนะวันรบ ถ้าเราไม่ได้กินผัก เด็กคงขาดสารอาหารไปเยอะเลย” ครูประสงค์ช่วยเสริมข้อเสนอของวันรบ “ครูก็เห็นด้วยค่ะ เราสามารถเอาผักที่ปลูกเอง ซึ่งปลอดสารพิษมาปรุงเป็นอาหารกลางวันให้เด็กๆ ได้ด้วย” ครูพรพิมลเสนอ “หนูก็เห็นด้วยค่ะ หนูชอบกินผักบุ้งมากๆ เพราะผักบุ้งช่วยบำรุงสายตา” สุภาพรแสดงความเห็น เอกชัยพยักหน้าเห็นด้วยเช่นกัน “ผมเห็นด้านหลังโรงเรียนมีที่ว่างอยู่ ถ้าเราช่วยกันถางหญ้า แล้วให้ป.๔ ป.๕ ป.๖ ช่วยกันปลูกสองสามชนิด คนละต้นสองต้น ผมว่าอีกไม่กี่เดือน เราก็ได้กินผักที่เราปลูกเองแล้วนะครับ” “เอาล่ะๆ งั้นโครงการนี้ผ่าน ผมอนุมัติให้ทำได้ทันที เดี๋ยวผมจะติดต่อขอเมล็ดพันธุ์จากทางเกษตรอำเภอ คิดว่าคงได้ภายในสัปดาห์นี้ ระหว่างนี้ผมจะมอบหมายให้ครูประสงค์ไปจัดการชี้แจงกับเด็กๆ และแบ่งหน้าที่การทำงานให้เรียบร้อยนะ ครูพรพิมลช่วยด้วยนะ” ผู้อำนวยการโรงเรียนสรุปการประชุม “ได้ค่ะ” “ได้ครับ” ครูทั้งสองรับคำ “ครูขอบใจวันรบมากนะที่เสนอโครงการดีๆ แบบนี้ให้โรงเรียน” ครูพรพิมลบอกกับวันรบระหว่างที่เดินออกจากห้องประชุม “ไม่เป็นไรครับครู ผมอยากทำมานานแล้ว ผมไปดูน้าที่เป็นครูอยู่ที่ศรีสัชนาลัยทำ แล้วรู้สึกว่าอยากให้โรงเรียนเรามีบ้าง จริงๆ ผมอยากจะทำเองที่บ้าน แต่พ่อบอกว่าเราไม่มีที่ปลูกแล้ว เพราะพ่อตั้งใจเหลือพื้นที่ไว้เผื่อประชุมลูกบ้านน่ะครับ” วันรบเล่าถึงสภาพบ้านของตัวเองให้ครูฟัง ครูพรพิมลยิ้มด้วยความชื่นชม “ครูยังคิดว่า ถ้าเราได้ผักเยอะๆ เราก็สามารถเก็บไว้ทำกับข้าวที่บ้านได้อีกนะ” ครูประสงค์เดินเข้ามาเสริม เพียงสองสัปดาห์ แปลงผักนานาชนิดตามแนวคิดของวันรบก็ได้ปรากฏขึ้น จากฝีมือของนักเรียนหลายสิบคนที่ร่วมแรงร่วมใจกันอย่างพร้อมเพรียง จนเป็นที่พอใจของครูและนักเรียนทั้งโรงเรียน โดยตั้งชื่อแปลงผักแห่งนี้ว่า “โครงการผักปลอดสารพิษเพื่อชีวิตพอเพียง” และมีการจัดเวรผลัดกันดูแลรดน้ำแปลงผักด้วย Create Date : 14 มิถุนายน 2564 Last Update : 14 มิถุนายน 2564 10:24:37 น. 0 comments Counter : 1119 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก