BlogGang.com : : Alex on the rock : เชียงคาน...หน้าฝน...ผีขนน้ำ

เชียงคาน...หน้าฝน...ผีขนน้ำ

ด้วยความที่ร้อนรนกระวนกระวายอยากเที่ยวใจจะขาดรอนๆ คิดว่าก่อนเปิดเทอมฉันต้องไปที่ไหนสักที่ ที่ฉันสามารถไปได้เองโดยไม่ต้องพึ่งพาใคร และแล้วค่ำคืนของคืนวันเสาร์เล่น FB ชวนเพื่อนที่ทำงาน “ไปเชียงคานกันมั้ย” เพื่อนบอกว่า “น่าสน” “งั้นเก็บเสื้อผ้าเลย พรุ่งนี้เช้าเจอกัน” เราบอกเพื่อนไปโดยไม่รู้ว่าตัวเองจะไปถูกหรือเปล่าวะ ตอนนั้นสี่ทุ่มกว่าแล้วยังไม่ได้เก็บเสื้อผ้าแต่อย่างใดเพราะไม่คิดว่าชวนใครแล้วสำเร็จง่ายดายเช่นนี้ ตกกลางคืนเลยนอนไม่หลับเลย เพราะวิตกกังวลเล็กน้อยว่าจะไปขับรถไหวมั้ยหว่า??? เกิดมาไม่เคยขับรถทางไกลมาก่อนเลย

การตัดสินใจเดินทางมาเชียงคาน เพราะอยากไปดูความเปลี่ยนหลังจากไปครั้งแรกเมื่อสองปีก่อน ระหว่างทางมีแต่สายฝนโปรยปราย หนักบ้างเบาบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะหนัก เรายังนึกทึ่งตัวเองเลยว่า “ทำได้ไงวะ?” ดีที่เส้นทางไม่ยากนัก อาจจะมีงงบ้างตอนเข้าขอนแก่น ไม่รู้จะออกทางไหน นอกนั้นก็ไปตามทางหลวงหมายเลข 201 โลด

การขับรถตอนฝนตกและต้องทำเวลา มันหฤโหดสำหรับมือใหม่หัดขับอย่างเรามาก โชคดีที่รถไม่เยอะ เลยไปได้เรื่อยๆ แต่กว่าจะถึงก็นานกว่าที่คิด เล่นเอามึนหัวเหมือนกันนะ แต่จะบ่นไม่ได้ ได้แค่กินพาราไปสองรอบ อิอิ

อารัมภบทยาวไปหน่อย มาเข้าสู่โหมดรูปภาพกันบ้าง

เราไปถึงราวสี่โมงนิดๆ ฝนตกพรำๆ เข้าที่พัก เราเลือกพักที่โฮมสเตย์ นิยมไทย ซึ่งเป็นร้านขายผ้าห่ม ผ้าฝ้าย ที่พักเขามีที่จอดรถเลยพักที่นี่ ไม่มีใครแย่ง แต่ไม่ใช่นอนที่ร้านนะคะ เขาจะมีบ้านพักแยกไว้ต่างหาก

ห้องพักแบบโฮมสเตย์

ได้ที่พักก็เดินไปทานข้าวเย็นที่ร้านลุกโภชนา มาเที่ยวนี้คนไม่เยอะเท่าคราวก่อน เลยรอไม่นาน

หลังจากนั้นฝนหยุด ค่อยยังชั่วหน่อย ได้เดินดูความเป็นไปของเชียงคานหลังจากห่างหายไปสองปี เปลี่ยนบรรยากาศมาเที่ยวยามฝนตกบ้างก็สวยไปอีกแบบ สวยในที่นี้คือชุ่มฉ่ำ สีของบ้านไม้มันแจ่มชัดดี ^^ แต่ก็ค่ำพอดีล่ะ

เชียงคานในปลายร้อนต้นฝน ก็ยังพอมีนักท่องเที่ยวอยู่บ้างค่ะ แม้จะไม่มาก แต่ก็คึกคักในยามค่ำคืนเหมือนเดิม อาจจะเป็นเพราะช่วงหยุดยาวและมีงานประเพณีผีขนน้ำอยู่ด้วย

แม้แต่ตู้เอทีเอ็มก็ต้องพยายามกลมกลืน

น่าจะเป็นโรงแรมใหม่

นี่ก็ใหม่

มาคราวแล้วก็ไม่เคยเห็น

ร้านอินเทอร์เน็ตก็มีพร้อม แต่หนุ่มสาวคงไม่นิยมเพราะมีสมาร์ทโฟนกันอยู่แล้ว เลยกลายเป็นสนามเด็กเล่นของเด็กๆ ที่ชอบเล่นเกมไปโดยปริยาย

ห้องพักว่างเยอะ

หลายๆ มุมดูแปลกตาไปบ้าง คล้ายกับสร้างใหม่ สร้างเพิ่ม บางที่ก็หายไป หรือว่าเราหาไม่เจอก็ไม่รู้ อย่างบ้านเก่าหลังนี้

ไม่นานนักฝนตกอีกแล้ว เลยกลับเข้าบ้าน นอนด้วยความเพลีย ตื่นเช้ามาไม่ได้ยินเสียงฝนแล้ว นึกดีใจ แต่พอออกมานอกบ้าน อ้าว เมฆตั้งเค้ามาแล้ว เซ็ง เลยต้องรีบไปกินอาหารเช้า

แวะถ่ายรูปกับหุ่นผีขนน้ำก่อนถึงร้านอาหาร (แยกออกอยู่เนอะว่าอันไหนผีอันไหนคน)

เราเลือกไข่กระทะ (ควรจะกินอย่างอื่นด้วย เพราะน้อยเกินไป)

ทานเสร็จก็เดินชมภาคกลางวันของเชียงคานต่อ

กะจะไปเดินเล่นริมโขงถ่ายรูปเสียหน่อย---ฝนตกลงเม็ดอีกแล้ว เลยได้แค่รูปเดียว

เดินไปเจอป้ายนี้เข้า เอ้า มีทำเลทองเหลืออยู่อีกหรือนี่ เดาว่า...หลายล้านอยู่ สนใจติดต่อตามนี้เลยนะคะ

ที่นี่ก็มีร้านสะดวกซื้อ 7-11 แล้วหลังจากที่หลายคน (ไม่รู้ว่าใครบ้าง) ต่อต้าน แต่เอาเข้าจริง พอเปิดแล้วเราก็เห็นก็ขายได้เป็นเรื่องเป็นราว คนเชียงคานก็ซื้อกันทั้งวันทั้งคืน (เผลอๆ คนต่อต้านก็เข้าด้วยล่ะมั้ง อิอิ)

มีคนบอกว่าวันนี้มีตลาดนัดด้วย นัดทุก 2 ค่ำ (นับไม่เป็นแฮะ) เราก็ชอบตลาดนัดอยู่แล้ว ไปเลยค่ะ

ว่านสมุนไพรสารพัดชนิด

ตุ๊กตาสองตัวนี้เราคิดว่าเป็นสมุนไพรด้วยเลยถามแม่ค้าว่า "นี่แก้อะไร เอาไปต้มกินเหรอ" แม่ค้ามองหน้าเรางงๆ คงคิดว่าอีนี่โง่จับจิต---แล้วตอบว่า "เอาไปวางไว้เฉยๆ ให้ค้าขายดี!!" 555 คนละเรื่อง

นี่เป็นยาสูบ เราดมแล้วเกือบเมา

อันนี้ไม่รู้ว่าเป็นอะไร แม่ค้าบอกว่า "สีเสียด" กินกับหมาก

เดินๆ ฝนตกเฉอะแฉะไปหมด

หลังจากเจอฝนตกหนัก เราก็เดินทางกลับจากเชียงคานด้วยความเสียดายว่าไม่ได้ดูขบวนแห่ผีขนน้ำซึ่งเขาบอกว่าจะมีตอนบ่ายสาม เราอยู่รอไม่ไหว เพราะต้องกลับบ้านแล้ว

ระหว่างทางออกจากเชียงคาน ฝนหนักมาก เจอผีขนน้ำกำลังตั้งขบวนตามฤกษ์ ชาวบ้านพร้อมใจกันมาก ไม่หวั่นแม้ฝนจะตก เราอยากดู ไหนๆ ก็มาถึงแล้ว เลยแวะดูหน่อย ไม่ได้ลงไปเลยได้แต่ถ่ายรูปจากในรถ อย่างน้อยก็ให้รู้ว่ามาถึงเชียงคาน ได้ดูงานประเพณีผีขนน้ำด้วย

ทุกเพศทุกวัยมาร่วมกันหมด น่ารักมาก

นับว่ายังดีที่ได้เห็น เพราะเคยดูแต่ผีตาโขนที่ด่านซ้าย แต่ผีขนน้ำยังไม่เคยเห็น แม้ว่าจะไม่ได้สัมผัสใกล้ชิด แต่เห็นเท่านี้ก็ถือว่าไม่เสียเที่ยวแล้วล่ะค่ะ

บทสรุป...สองปีผ่านไป มีอะไรในเชียงคานเปลี่ยนไปบ้าง ^^ อาจจะต่างแค่ฤดูกาล แต่สภาพโดยทั่วไปคล้ายๆ เดิม เพราะเวลาของคนที่นี่เดินช้ากว่าคนเมืองอยู่ดี