BlogGang.com : : Alex on the rock : “วัดภูพร้าว” ศิลปะแห่งความศรัทธา

“วัดภูพร้าว” ศิลปะแห่งความศรัทธา

วัดในประเทศไทยมีไม่กี่วัดที่ออกแบบด้วยสถาปนิกที่เชี่ยวชาญเฉพาะด้าน และมีความรู้ด้านพุทธศิลป์ ทำให้วัดนั้นดูลงตัวไม่มีอะไรที่ขาดๆ เกินๆ หรือเยอะจนหาจุดเด่นของวัดไม่ได้

และหนึ่งในวัดที่ Magnolia คิดว่าเป็นวัดที่ผสมผสานศิลปะแบบพุทธศิลป์ได้อย่างงดงามไม่แพ้วัดอื่นก็คือ วัดภูพร้าว หรือวัดสิรินธรวรารามภูพร้าว อ.สิรินธร จ.อุบลราชธานี

เราเห็นความงดงามจากรูปมานานหลายปีขึ้นชื่อว่า “วัดเรืองแสง” ใจก็อยากจะไปชมด้วยตาตนเองสักครั้งแต่หากเป็นกลางคืนเราคงไม่สะดวก เพราะมันไม่ได้อยู่ใกล้ๆ แต่เมื่อตัดสินใจว่าต้องไปให้ได้ จึงเลือกไปกลางวันในวันธรรมดาๆ ที่คาดว่าจะไม่เจอกับนักท่องเที่ยวมากนัก

เราคิดถูกแล้ว เมื่อไปถึงมีนักท่องเที่ยวไม่ถึงสิบคน เส้นทางขึ้นเขาเล็กน้อย แต่สภาพถนนค่อนข้างดี ที่นี่เป็นวัดราษฎร์ จุดเด่นและเป็นไฮไลท์ของวัดก็คือ อุโบสถหลังเดียวโดดๆ ที่ตั้งอยู่บนเนิน รายล้อมด้วยทิวเขาทั้งจากฝั่งลาวและฝั่งไทย

อุโบสถถูกออกแบบเป็นสถาปัตยกรรมอีสาน และตั้งใจให้งดงามทั้งกลางวันและกลางคืน เราไปกลางวันก็สวยด้วยทัศนียภาพรอบๆ ขณะเดียวกันตัวอุโบสถเองก็วิจิตรร่วมสมัยด้วยการติดกระเบื้อง กระจก และการทาสีซึ่งเป็นวัสดุที่เรืองแสงในตอนกลางคืนโดยเฉพาะต้นกัลปพฤกษ์บนผนังด้านหลัง และการเรียงปูนเรียงหินที่มาจากคิดและออกแบบมาแล้ว ถึงจะมีการตกแต่งต่อเติมก็ยังอยู่ในคอนเซ็ปต์เดิม รวมถึงประติมากรรมสัตว์ป่าหิมพานต์โดยรอบก็ลงตัว

การเดินทางมาชมความงามของวัดในช่วงกลางวันก็ได้บรรยากาศไปอีกแบบ ยิ่งวันที่เราไปมีลมหนาวพัดวอยๆ แดดไม่แรงก็ทำให้การเดินสำรวจและชื่นชมความงามของวัดและธรรมชาติภายในวัดได้นานยิ่งขึ้น แค่นั่งพักผ่อนในอุโบสถหรือศาลาก็เย็นสบายจากสายลมที่พัดผ่าน เราเดาว่ากลางคืนน่าจะมีนักท่องเที่ยวมากกว่ากลางวันและคงไม่เห็นทัศนียภาพอย่างที่เราเห็น จึงไม่ได้ผิดหวังแต่อย่างใดที่เลือกมาในเวลานี้ ออกจะแปลกตาไปเสียอีกเพราะไม่คิดว่าวิวทิวทัศน์จะสวยทะลุแดดขนาดนี้

วัดภูพร้าวนับเป็นพุทธศิลป์ ศิลปะแห่งความศรัทธาของผู้สร้างและสถาปนิกผู้ออกแบบผลงาน ซึ่งไม่จำเป็นต้องสร้างสิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่ๆ หรือสร้างตามรสนิยมเจ้าอาวาส หรือแม้แต่การบูรณะปฏิสังขรณ์ที่ผิดหลักผิดรูปจนเสียเอกลักษณ์ท้องถิ่น วัดก็งดงามโดดเด่นเป็นที่ชื่นชมทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติได้ไม่แพ้ที่อื่นๆ