เสาร์เที่ยวตลาดน้ำ อาทิตย์ตามด้วยตลาดบก คราวที่กลับไปสงขลา อยู่ๆ วันเสาร์วันหนึ่งตอนบ่ายแม่บอกว่าเดี๋ยวตอนเย็นไปตลาดกันนะ เราก็งงว่าจะไปทำไมตลาดตอนเย็น นึกว่าจะซื้อกับข้าวมาทำ ทำไมแม่ต้องอาบน้ำ ที่ไหนได้แม่บอกให้ขับรถไปถึงหาดใหญ่ เพราะจะไปตลาดน้ำคลองแห นี่เป็นครั้งแรกเลยที่เราได้มา ก่อนหน้านี้ได้ยินแต่ชื่อแต่ไม่เคยมา ถ้าหากพูดถึงอาหารเราว่าที่นี่โอเคเลย อาหารพื้นบ้านเยอะ น่ากิน และไม่แพงด้วย มีทั้งบนบกและในคลอง นักท่องเที่ยวเยอะ โดยเฉพาะทัวร์จากมาเลย์หลายคันรถ จีนมาเลย์ แขกมาเลย์มาหมด พ่อค้าแม่ค้าจะพูดภาษามาเลย์ใส่เลย พอไม่ตอบเขาก็พูดภาษาอังกฤษแทน เราก็ไม่ตอบอีกเช่นกัน 555 วันนั้นอยากกินข้าวแกงมาก เห็นแล้วน้ำลายไหล เลยซัดไปคนละจานกับแม่ อิ่มสบายท้องไปถึงค่ำเลยทีเดียว หลังจากนั้นก็เดินชมตลาดและบรรยากาศอีกนิดหน่อย เสื้อผ้าหรือของที่ระลึกเราว่ายังไม่โดน ไม่มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองสักเท่าไหร่ โดยมากจะเป็นของที่รับมาขายมากกว่า ไม่ใช่ของท้องถิ่นที่น่าสนใจเท่าไหร่นัก ขายในเรือต้องใช้ตะกร้ารับและทอนตังค์ ไปสภาพอย่างงี้เขาก็ยังคิดว่าเป็นนักท่องเที่ยวต่างชาติอยู่เลย 555 ตัวนี้น่ากลัว มีวงดนตรีเด็กๆ มาเล่นโชว์ด้วย ร้อนแทนน้องๆ เหลือเกิน พอเช้าวันอาทิตย์ แม่ชวนไปตลาดที่ควรขนุนพัทลุง เป็นตลาดบก ชื่อว่า หลาดใต้โหนด คือแถวนั้นเดิมเป็นทุ่งนาและมีต้นตาลโตนดเยอะมาก เลยเอามาตั้งเป็นชื่อตลาด เป็นไอเดียของชาวบ้าน โดยมีศูนย์กลางของตลาดเป็นบ้านของนักเขียนหนุ่มตลอดกาล กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ นักเขียนซีไรต์ปี 2539 ตอนแรกเราก็ตื่นตาไปกับอาหารพื้นบ้านอีกแล้ว น่ากินไปหมด คนก็เยอะด้วย ที่นี่นักท่องเที่ยวต่างชาติไม่มี เพราะมายากหน่อย ส่วนใหญ่เป็นคนต่างถิ่นอายุราวคนทำงานไปถึงจนแก่ และแนวครอบครัวซะส่วนใหญ่ พอกินข้าวแล้วก็มีพลังเดินสำรวจ เข้าไปชมบ้านพี่หนก เอ้า เฮ้ย รู้สึกดีอ่ะ รู้สึกคิดถึงวัยเรียนขึ้นมาซะงั้น ที่เคยเรียนปี 4 แล้วอาจารย์ก็หยิบวรรณกรรมที่ได้รางวัลของแกมาวิจารณ์ นี่ได้มาบ้านแกในตอนที่แกไม่มีชีวิตอยู่แล้ว ตื่นเต้นจนอยากจะร้องไห้ (อินช้าไปป่าววะ) เราเลยซื้อหนังสือเก่าๆ ของแกมาสองเล่ม ตอนแรกไม่รู้หรอกว่านี่เป็นบ้านจริงๆ ของแก ต้องถามจากคนดูแล เขาถึงเล่าให้ฟัง เขาเห็นเราสนใจมากเป็นพิเศษ เลยบอกว่าจะแนะนำให้เรารู้จักกับพี่หรือน้องพี่หนกก็ไม่รู้ ชื่อพี่ยุทธ บอกว่าหน้าตาคล้ายพี่หนกนี่แหละ (ซึ่งเราไม่รู้จัก 555) เราว่าไม่เป็นไร คือ คิดว่ายังไงเสียเราก็ไม่รู้จักและไม่มีอะไรจะคุยด้วย แต่อยากบอกว่า รู้สึกดีที่ได้มาที่นี่ ที่นี่เป็นที่นัดพบของศิลปินแห่งชาติและเจ้าของรางวัลซีไรต์ในทุกๆ ปีอีกด้วย มีดนตรีเพื่อชีวิตมาเล่นกลางบ้านด้วย นอกจากของกินแล้ว ยังมีผลิตภัณฑ์พื้นบ้านอื่นๆ ที่เป็นโอท็อป หรือของชาวบ้านในพัทลุงขายด้วย เราว่าหลายคนน่าจะชอบ แต่สำหรับเราถ้าไม่ติดว่าขับไกล มันก็ดีอยู่นะ เปิดประสบการณ์ใหม่ๆ ให้ตัวเอง Create Date : 16 มีนาคม 2560 Last Update : 16 มีนาคม 2560 14:54:19 น. 0 comments Counter : 1679 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก