Visit Umbria ..road of Arts , cultures and wines 5 Monte Castello di Vibio เช้าวันต่อมา วันนี้เป็นวันฟรีเดย์ของเราก็ว่าได้ มาอยู่เมืองนี้หลายวันแล้วยังไม่ได้สำรวจอย่างจะแจ้งเพราะมัวแต่จะไปเก็บรายละเอียดที่อื่นก่อน วันนี้เที่ยงตามโปรแกรมเรามีเรียนทำอาหารอิตาเลียนกับเชฟของโรงแรม แล้วก็กินมื้อเที่ยงกันหลังทำอาหาร กลุ่มของเรามีกัน ๖ คน มีสามี ภรรยาชาวเบลเยียมที่ได้มาเจอกันที่โรงแรมเลยนัดแนะกันจองเรียนวันเดียวกัน ก่อนเที่ยงเราเลยพากันเดินสำรวจรอบเมืองซึ่งก็ไม่ได้ใหญ่โตกว้างขวางแต่ประการใด ที่สำคัญแม่บุญออกจะงงๆ ว่า ผู้คนเขาหลบลี้หนี้หายกันไปไหนหมด จึงไม่ค่อยได้เห็นคนมาเดินตามทาง ตามถนนในตรอกซอยบ้างเลย ร้านค้ามีเพียงร้านเดียวขายของกิน ของใช้นิดๆ หน่อยๆ เดินเข้าไปดูในร้านไม่ถึง ๕ นาที ก็เดินออก เพราะไม่มีอะไรจริงๆ ร้านตัดผมมีร้านเดียว เปิดเป็นเวลา แม่บุญแอบเล็งไว้เพราะอยากตัดผมเต็มที วันไหนเห็นเขาเปิดจะรีบมาถามราคา ที่น่าสนใจที่สุดของเมืองนี้ ที่จะผ่านเลยไปไม่ได้คือ โรงละคร ที่เล็กที่สุดในโลก ที่ชื่อ Theatre of the Concordia ที่ว่าเล็กที่สุดในโลกเพราะมีที่นั่งชมเพียง ๙๙ ที่นั่งเท่านั้น สร้างเสร็จในปี ค.ศ.๑๘๐๘ ในช่วงตอนกลางของศตวรรษที่ ๑๙ ภายในตกแต่งโดย Cesare Agretti และในช่วงปี ค.ศ. ๑๘๙๒ โดย Luigi ซึ่งเป็นลูกชายของเขา หลังจากที่สร้างโรงละครแห่งนี้ เมืองเล็กๆ แห่งนี้ได้กลายเป็นเมืองหลวงของดินแดนในแถบนี้ โรงละครแห่งนี้ได้รับการซ่อมแซมอยู่เนืองๆ ล่าสุดในช่วง ยุคปี ๕๐ และ ๖๐ เสร็จสมบูรณ์ในช่วง ยุค ๙๐ และได้ถือเป็นโรงละครที่สร้างด้วยไม้ที่เล็กที่สุดในโลก ในรูปแบบ Goldoniano style ที่โรงละครแห่งนี้มีการแสดงโอเปร่า ดนตรีคลาสิค แจ๊ส ทั้งยังให้บริการในการประชุมของตำบลและงานแต่งงานของชาวบ้านที่อาศัยอยู่ที่นี่ด้วย แม่บุญเดินไปส่งโปสการ์ดต้องรอนานเพราะมีคนทำงานคนเดียว ส่วนคนรอคิวอีกหลายคน ท่าทางจะไม่จบง่ายๆ เพราะดูจากลักษณะที่เจ้าหน้าที่ต้องตอบคำถามยาวเฟื้อยเลยเปลี่ยนใจเอาไว้ไปส่งที่อื่น จากนั้นก็เดินมารอที่หน้าประตูโรงละคร เวลาผ่านไปนานพอสมควร เลยเวลา ๑๐ โมงที่แจ้งไว้ คนที่มารอรวมทั้งเราสองคนเริ่มสอดส่ายสายตาหาเจ้าหน้าที่ๆ จะมาเปิดประตูก็ไม่มีวี่แวว ล่วงเลยไปครึ่ง ชม. จึงมีผู้ชายวัยเริ่มแก่เดินมาเปิดประตู กล่าวต้อนรับแล้วต้อนให้ไปจ่ายเงินค่าเข้าชม จากนั้นก็เดินนำหน้าเราหกคนไปในโรงละครทันที ภาพที่เห็นข้างใน คือโรงละครเล็กๆ มีที่นั่งอยู่ตรงกลาง เบาะหุ้มด้วยผ้ากำมะหรี่เก่าคร่ำคร่าสีแดงเลือดหมู ชั้นบนสองชั้นมีเก้าอี้ให้นั่งกระจายกันไป แม่บุญลองนั่งที่เก้าอี้ อดคิดถึงโรงหนังบ้านเราสมัยก่อนไม่ได้ แต่นี่มันเล็กกว่ามากมายทีเดียว จากนั้นก็เดินขึ้นบันไดไปชมชั้นบนๆ มีผ้าม่านเก่าๆ ขึงเอาไว้สองด้าน นอกนั้นก็ไม่มีอะไรอีก ตกลงพวกเราเลยพากันเดินกลับไปที่โรงแรมเพราะได้เวลาเรียนทำอาหารพอดี ไม่ลืมที่จะขอบคุณเจ้าหน้าที่ๆ มาบริการ คณะเราหกคนเดินมาถึงโรงแรม เจ้าหน้าที่รออยู่ก่อนแล้ว เขาแจกชุดผ้ากันเปื้อนกับหมวก แล้วก็พาเราขึ้นไปที่ชั้นสองของโรงแรม ห้องอีกห้องที่ปิดอยู่ คล้ายจะเอาไว้จัดประชุม สัมมนา แต่วันนี้ได้นำโต๊ะ เครื่องครัวเท่าที่จำเป็นมาวางไว้ เชฟรูปร่างท้วมๆ เดินมาแนะนำตัว พร้อมกับบอกกล่าวถึงรายการที่เราต้องทำกัน ไม่มีอะไรยุ่งยาก ขนมหวานเป็นชีสรีคอตต้า ผสมน้ำตาลกับวุ้น นม อุ่นไห้พอสุก จากนั้นนำไปแช่ตู้เย็น เห็นไหม ? ง่ายจริงๆ ส่วนอาหารคือพาสต้ากับซอสขาวใส่เนื้อบด พวกเราได้เรียนรู้การทำพาสต้าง่ายๆ กัน เริ่มตั้งแต่นำแป้งมาโรยบนโต๊ะ เติมน้ำ ไข่ แล้วนวดให้เข้ากัน อันนี้เคยทำตอนเรียนทำขนมปัง เรียกว่าพอจะมีพื้นฐานมาบ้างเลยไม่ยากเช่นกัน หลังจากทำเสร็จ ก็ลงมือกินอาหารที่ทำที่ห้องอาหารของโรงแรมนั่นเอง ระหว่างมื้ออาหาร เราต่างไต่ถามถึงโปรแกรมที่จะทำกันหลังจากนั้น ทุกคนพร้อมใจกันตกลงที่จะไปดู โรงงานผลิตไวน์ ที่ส่วนมากเป็นครอบครัวที่ทำกันมาตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายาย ระยะทางที่จะไปห่างจากเมืองเล็กๆ นี้ไปเกือบครึ่ง ชม. ต่างคนต่างขับรถไปกันเอง เพราะหลังจากนั้นใครอยากจะไปไหนก็ไปกันเอง ไม่ต้องเป็นภาระของคนอื่น เพราะอาจจะชอบไม่เหมือนกัน อันนี้แม่บุญอดชอบไม่ได้ เป็นการยุติธรรมกับทุกๆ คนดี จากนั้นก็พากันออกเดินทาง โรงงานที่เห็นข้างหน้า เป็นตึกขนาดใหญ่ สร้างไม่สูงประมาณ ๒ ชั้น ทางเข้าด้านหน้ามีรถสำหรับนั่งไปชมสวนองุ่นจอดไว้หลายคัน พวกเราเดินผ่านเข้าไปที่เรือนรับรอง จากนั้นเจ้าของ หรือ ผู้จัดการไม่อาจจะรู้ได้ก็มาพาไปขึ้นรถขับไปคนละกลุ่มๆ ละสี่คน ขับตามกันไปเป็นงูกินหาง ขึ้นเขาไป เรื่อยๆ ระหว่างทาง อากาศช่างสดชื่นดีจริงๆ แดดออกแต่ไม่ร้อนเลยสักนิด ออกจะหนาวเพราะลมที่พัดแรงมากกว่า ในที่สุดรถก็ไต่เขามาจอดในไร่องุ่น กับ ไร่มะกอก กว้างสุดสายตา วิวที่เขาเลือกยืนบรรยาย มองออกไปรอบๆ ราวกับภาพเขียนท้องทุ่งองุ่นสุดสายตา ด้านหลังเป็นต้นมะกอกที่เขาเก็บลูกไปผลิตน้ำมันมะกอก และผลิตภัณฑ์ต่างๆ เช่น สบู่ ครีมทามือ ทาหน้า ลิปสติค เป็นต้น คนบรรยายๆ เรื่องราวตั้งแต่มาปลูกองุ่นกันรุ่นคุณปู่ จนมาถึงรุ่นลูกหลาน เหลน โหลน ทำต่อกันมาชั่วตระกูล แหม่ ก็น่าจะทำหรอก เพราะรายได้จากไวน์ที่เห็นมันมหาศาล ดีกว่าไปทำงานอื่นอีกแน่นอน หลังจากนั้นเขาก็ปล่อยให้เดินชมสถานที่ ถ่ายภาพกันพอสมควรก็พากลับ กลับมาถึงโรงงาน เขาแจกผ้าเช็ดมือที่เหมือนแคปซูลกลมๆ เล็กๆ พอเขาเอาน้ำอุ่นมารด มันพองตัวกลายเป็นผ้าเช็ดมือขึ้นมาได้ แหม่ น่าเอาไปเล่นกลให้เด็กๆ ชมกันจริงๆ จากนั้นไวน์ชนิดต่างๆ ก็ถูกนำมาเปิดให้ทดลองชิม พร้อมกับตระกร้าขนมปัง เอาไว้ล้างปากไง ชิมกันจนมึน เขาก็เอาลิสต์ พร้อมกระดาษมาให้ ใครอยากจะซื้ออะไรบอกได้ กลุ่มอื่นที่มาชม แม่บุญเห็นเขาหอบกล่องไวน์ขึ้นรถกันหลายกล่องทีเดียว กลุ่มเราไม่มีใครซื้อ เพราะเขาบอกว่ารสไม่ถูกปาก แถมราคาแพง เลยพากันยกโขยงไปดูอีกโรงงานหนึ่งที่เขาผลิตน้ำมันมะกอกอย่างเดียวไกลออกไปอีก เมื่อไปถึงเจ้าของโรงงานออกมาต้อนรับ แล้วก็ต้อนให้เข้าไปดูภายในโรงงาน อธิบายขบวนการผลิตตั้งแต่ต้นจนจบ จากนั้นก็พาเข้าห้องครัว จัดหาที่ให้นั่ง เสริฟไวน์ แล้วก็เสริฟขนมปัง จากนั้นก็มีถ้วยพลาสติคที่ใส่น้ำมันมะกอกหลากหลาย ยื่นผ่านให้พวกเราชิม โดยใช้ขนมปังจิ้มเข้าปาก บอกตามตรงว่า รสชาติของน้ำมันมะกอกชั้นเยี่ยมที่ได้ชิมนั้น มันอร่อยจนอธิบายไม่ถูก พวกเราพากันซื้อคนละลังๆ ละ ๖ ขวด น้ำมันมะกอกที่ซื้อ เขาไม่ให้เอาไปทำอาหาร ไม่ให้โดนความร้อน แต่ให้ใส่ลงในสลัดกินกันสดๆ จะอร่อยและมีคุณค่าทางอาหารมากกว่าทำให้สุกโดยใช้ความร้อน ผลิตภัณฑ์ทามือ ลิปสติคแม่บุญซื้อมาใช้ มือมันนุ่มเนียนดีจริงอย่างที่เขาว่ามา ที่พวกเราซื้อกันนั้นเป็นน้ำมันมะกอกชนิดชั้น ๑ ที่เรียกว่า Extra virgin olive oil ค่ะ เราออกมาจากโรงงานกับน้ำมันมะกอกคนละลัง ขนขึ้นรถแล้วก็ไปดูโรงงานผลิตไวน์อีกแห่ง ได้กล่าวไว้แต่ต้นแล้วว่า ถิ่นนี้เป็นถิ่นผลิตไวน์ ฉะนั้น พอขับรถออกมาไม่นานเราก็จะเจออีกแห่งที่เขาผลิตไวน์เช่นกัน บ้านที่ผลิตไวน์นั้นเขาจะมีห้องเก็บไวน์ที่อุณหภูมิไม่แปรเปลี่ยน เย็นตลอดปีไว้เก็บไวน์กัน สูตรใครก็สูตรใคร แล้วแต่คุณภาพขององุ่น ดิน และสภาพอากาศในแต่ละปีด้วย โรงงานสุดท้ายคณะเราตัดใจซื้อไวน์กันคนละไม่กี่ขวด เลือกที่ถูกใจจริงๆ แต่ราคา...แพงจัง ออกจากโรงงานเราต่างแยกย้ายกันกลับคนละทาง มิเชลเลือกถนนสายเล็กสายน้อยลัดเลาะไปดูวิวระหว่างทางกลับโรงแรม บ่ายโขแล้วกลับที่พักกันดีกว่า เอาแรงไว้ดูเมืองอื่นพรุ่งนี้ค่ะ ปล. เปิดดูคุณสมบัติของน้ำมันมะกอก จากเว็ป ประโยชน์ดอทคอม เขาว่ามาดังนี้ค่ะ มะกอก (Olive) เป็นพืชในวงศ์ Oleaceae ต่างวงศ์กับมะกอกฝรั่งที่กินเป็นผลไม้ในบ้านเรา มะกอกจัดเป็นไม้ผลเศรษฐกิจของประเทศในแถบทะเลเมดิเตอร์เรเนียน เช่น กรีซ อิตาลี ฝรั่งเศษ สเปน อิสราเอล ผลมะกอกมีรูปทรงค่อนข้างกลม รสฝาดและขม ไม่กินเป็นผลสด นิยมนำมาทำมะกอกดองเพื่อใช้ประกอบอาหาร หรือแปรรูปเป็นน้ำมันมะกอก ซึ่งเป็นน้ำมันพืชที่ได้รับความนิยมอย่างสูงในปัจจุบัน เนื่องด้วยประโยชน์และสรรพคุณที่มีอยู่เปี่ยมล้น สภาน้ำมันมะกอกนานาชาติ (International Olive Council : IOC) ได้แบ่งชนิดของน้ำมันมะกอกตามคุณภาพ จากปริมาณกรดในน้ำมัน ดังนี้ ชนิดบริสุทธิ์ (Virgin or Pure olive oil) ความเป็นกรดไม่เกินร้อยละ 4 ชนิดบริสุทธิ์ดี (Fine olive oil) ความเป็นกรดร้อยละ 1.5-3 ชนิดบริสุทธิ์ดีมาก (Superfine virgin olive oil) ความเป็นกรดต่ำไม่เกินร้อยละ 1.5 และชนิดคุณภาพดีที่สุด คือชนิดบริสุทธิ์พิเศษ (Extra virgin olive oil) ความเป็นกรดต่ำกว่าร้อยละ 1 น้ำมันมะกอกบริสุทธิ์พิเศษ ได้จากการสกัดน้ำมันจากผลมะกอกโดยไม่ใช้ความร้อน ไม่ใช้สารเคมี ลักษณะเป็นน้ำมันใสสีเขียวเรื่อ ๆ มีรสชาติและกลิ่นของมะกอกเข้มข้น รสชาติและกลิ่นเฉพาะตัวของมะกอกนี้เกิดจาก สารไฮดรอกซีไทโรซอล (Hydroxytyrosol) ซึ่งเป็นสารกลุ่มฟีโนลิก ที่ช่วยในการต้านอนุมูลอิสระ โดยมีผลการวิจัยพบว่าสามารถลดความดันโลหิต ป้องกันโรคหัวใจและยับยั้งมะเร็งเต้านมได้ เหตุที่น้ำมันมะกอกเป็นน้ำมันที่ดีต่อสุขภาพ เพราะมีกรดไขมันไม่อิ่มตัวเชิงเดี่ยวซึ่งมีกรดโอเลอิก (Oleic acid) เป็นหลักอยู่ถึงกว่าร้อยละ 70 กรดไขมันไม่อิ่มตัวเชิงเดี่ยวมีคุณสมบัติในการลดคอเลสเตอรอลชนิดไม่ดี (LDL) และเพิ่มคอเลสเตอรอลชนิดดี (HDL) การบริโภคน้ำมันมะกอกในปริมาณสูง จะทำให้มีความต้านทานต่อโรคไขมันอุดตันในเส้นเลือดได้ดี จึงมีผลในการป้องกันโรคหัวใจและหลอดเลือดได้ แม้แต่สมาคมเบาหวานแห่งสหรัฐอเมริกาก็แนะนำให้ผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 กินน้ำมันมะกอกให้มากขึ้น ในน้ำมันมะกอกยังมีอัลฟาโตโคฟีรอล (Alpha-tocopheral) ซึ่งอยู่ในรูปของวิตามินอี แคโรทีนในรูปของโปรวิตามินเอ และสารประกอบกลุ่มโพลีฟีนอล จึงมีฤทธิ์ในการต้านอนุมูลอิสระ น้ำมันมะกอกมีคุณสมบัติในการย่อยอาหารและเป็นยาระบายอ่อน ๆ กินน้ำมันมะกอก 2 ช้อนโต๊ะ ในตอนเช้าขณะกระเพาะว่าง เป็นผลดีมากสำหรับผู้ที่ท้องผูกเรื้อรัง น้ำมันมะกอกช่วยในการดูดซึมสารอาหาร โดยเมื่อร่างกายได้รับน้ำมันมะกอกเพิ่มขึ้น การดูดซึมแร่ธาตุเข้าสู่เนื้อกระดูกก็จะมากขึ้นด้วย ร่างกายของคนในวัยกำลังเจริญเติบโตและวัยผู้ใหญ่จึงจำเป็นต้องได้รับน้ำมันมะกอก เพื่อลดการสูญเสียแคลเซียมของร่างกาย น้ำมันมะกอกยังกระตุ้นการไหลเวียนของน้ำดี จึงช่วยป้องกันการก่อตัวของนิ่วในถุงน้ำดีได้ด้วย น้ำมันมะกอกบริสุทธิ์พิเศษ เหมาะสำหรับปรุงน้ำสลัดหรือเป็นเครื่องปรุงรส มากกว่าจะนำมาใช้ทอดหรือผัด เพราะความร้อนจะทำให้น้ำมันเสียรสได้ โดยเฉพาะผู้ที่ลองใช้น้ำมันมะกอกใหม่ ๆ อาจจะยังไม่ชินกับกลิ่นฉุนแรงของน้ำมันมะกอกเกรดสูง ดังนั้น ให้เลือกใช้น้ำมันมะกอกชนิดเกรดรองลงมาปรุงอาหารพวกทอดหรือผัด เพราะนอกจากกลิ่นจะอ่อนลงแล้ว ราคายังถูกกว่าด้วย ส่วนวิธีการเก็บรักษาน้ำมันมะกอกให้คงกลิ่นและสรรพคุณไว้นานที่สุด ควรเก็บในภาชนะกันอากาศ แล้วนำไปไว้ในตู้เย็น หรือสถานที่มืดและอุณหภูมิต่ำ เที่ยวต่อกันตอนหน้านะคะ   Create Date : 24 กันยายน 2558 28 comments Last Update : 30 กันยายน 2563 12:57:37 น. Counter : 1778 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะแม่บูน ตามไปเที่ยวด้วย ชมภาพเพลิน ได้ไปชมโรงงานผลิตไวน์ด้วย ส่งกำลังใจให้ค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ที่เห็นและเป็นมา Art Blog ดู Blog Kisshoneyz Parenting Blog ดู Blog Maeboon Travel Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: pantawan 24 กันยายน 2558 23:51:35 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Maeboon Travel Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: Ma Ma Pim 25 กันยายน 2558 13:48:24 น.

สวัสดีค่ะ แม่บุญ .. ตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ .. ช่างสวยงาม ราวกับ ภาพฝันเลยนะคะ .. บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog เนินน้ำ Food Blog ดู Blog Maeboon Travel Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: foreverlovemom 25 กันยายน 2558 15:05:51 น.

สวัสดีครับพี่ไก่ โหวต Travel Blog ครับ เห็นภาพในบล้อกพี่ไก่แล้ว อยากมีสมุดวาดภาพกับสีน้ำ แล้วก็นั่งวาดวิวสวยๆแบบนี้จังเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 25 กันยายน 2558 17:59:54 น.

สวัสดีค่ะแม่บุญ ไม่ได้เข้ามาทักทายเลย ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมอยู่เสมอ ^^ พักนี้แหม่มจะยุ่งนะค่ะ น่าจะยาวไปถึงต้นปีเลย เห็นแว๊บๆ ว่าแม่บุญไม่ค่อยสบาย ตอนนี้เป็นไงบ้างคะ สุขภาพดีขึ้นหรือยัง แล้วนีมีแพลนกลับเมืองไทยเมื่อไร มีโอกาสครั้งหน้าคงได้เจอกันนะคะ .....ระลึกถึงเสมอค่ะ   โดย: narellan 25 กันยายน 2558 20:23:58 น.

thx u crab   โดย: Kavanich96 26 กันยายน 2558 2:43:43 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไก่   โดย: กะว่าก๋า 26 กันยายน 2558 6:41:36 น.

ผมก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองจะเป็นพ่อที่ดีเลิศเลยนะครับพี่ไก่ 555 เหมือนลองผิดลองถูกด้วยเช่นกัน สมัยก่อนผมเป็นวัยรุ่นใจร้อนมาก ตอนนี้เปลี่ยนตัวเองไปเยอะเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 26 กันยายน 2558 14:19:42 น.

ตามแม่บุญมาเทียวด้วยค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Maeboon Travel Blog ดู Blog   โดย: เนินน้ำ 26 กันยายน 2558 17:07:32 น.

เห็น แม่บุญ เที่ยวเมือง สวยๆ แล้ว .. น้ำลายไหล จริงๆค่ะ ..   โดย: foreverlovemom 26 กันยายน 2558 20:02:33 น.

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Maeboon Travel Blog ดู Blog ผมอ่านข้างบน ทุกตัวอักษรก็ว่าได้ครับ น่าสนใจ แบบนี้ เรียกว่า สารคดีท่องเที่ยว... ได้ความรู้ มากมาย มาสะกิดใจ เรื่องตัดผม ค่าตัดผมแพงเหรอ ครับ.. ใน กท. ตัดผมชาย 80 บาทเอง ร้าน มีเยอะครับ..   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 27 กันยายน 2558 6:11:15 น.

สวยจังค่ะพี่แม่บุญ ทริปนี้ได้ครบรสทุกการท่องเที่ยวเลยนะคะ บรรยากาศไร่ ๆ สวยมากค่ะ ขอบคุณพี่มาก ๆ ที่แวะไปที่บล็อกค่ะ กว่าจะได้ตามมา หลายวันเลยค่ะ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Maeboon Travel Blog ดู Blog   โดย: Tristy 27 กันยายน 2558 20:31:57 น.

สวัสดีขอรับ... พอดีว่าเพิ่งเข้าบ้านและได้เจอคอมเม้นท์.... กลับไทย อย่าลืมนำภาพมาฝากเยอะๆนะขอรับ ส่วนตัวของท่านขุน..ช่วงนี้ยุ่งๆกับเรื่องเรียนขอรับ กำลังศึกษา ตำรา เพื่อสอบวัดความรู้ และ เพื่อใบประกอบอาชีพ.. หากเป็นภาษาไทยคงไม่นักหนา..แต่นี้ล้วนแต่ปักกิตและศัพท์เฉพาะทาง... ความจำและ ประสบการณ์ จากห้องเรียนด้วย...เฮ้อออ เหนื่อยขอรับ....   โดย: ขุนเพชรขุนราม 28 กันยายน 2558 23:03:24 น.

สวัสดีค่ะ ตามมาเที่ยวมั่ง ไม่ทันหลายตอนเลยค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 30 กันยายน 2558 21:07:49 น.

ไร่ไวน์บรรยากาศดี มาก ๆ เลยครับ   โดย: benz47 2 ตุลาคม 2558 10:15:06 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไก่   โดย: กะว่าก๋า 5 ตุลาคม 2558 8:33:37 น.

สวัสดีครับ มาเที่ยวด้วย ดีจังเค้าให้เข้าไปชม เคยชิมไวน์นี้ชิมเพลินเมาเลยครับ Maeboon Travel Blog ดู Blog   โดย: moresaw 5 ตุลาคม 2558 9:10:28 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog Maeboon Travel Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ขอบคุณแม่บุญที่แวะไปทักทาย เห็นวิวสวยๆ   โดย: ชมพร 5 ตุลาคม 2558 11:28:09 น.

ตอนนี้ เลิกคาดหวังใน .. ... แล้ว ค่ะ ..   โดย: foreverlovemom 5 ตุลาคม 2558 14:21:26 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไก่   โดย: กะว่าก๋า 6 ตุลาคม 2558 7:16:10 น.

ตามมาเที่ยวด้วยคนค่า   โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน 6 ตุลาคม 2558 8:18:07 น.

สวัสดีค่ะ แม่บุญ ..   โดย: foreverlovemom 6 ตุลาคม 2558 10:49:25 น.

สวัสดีตอนเย็นๆค่ะแม่บุญ ช่วงนี้ปิดเทอมค่ะเข้าบล็อกได้น้อยลง เพราะหนุ่มๆต้องใช้คอมทำงานค่ะ ปิดเทอมแล้วยังมีงานให้ทำกันอีกนะคะเนี่ย รร.สมัยนี้ไม่ยอมให้เด็กๆปิดเทอมกันจริงๆจังเลยค่ะ อ้าว...มาบ่นให้แม่บุญฟังซะงั้น ขอโทษค่ะ พูดถึงน้ำมั้นมะกอกเดี๋ยวนี้ที่บ้านก็หันมาใช้น้ำมันมะกอดทำอาหารเหมือนกันค่ะ แต่ยังไม่กล้าสู้กลิ่นน้ำมันมะกอกบริสุทธิ์นักนะคะ กลิ่นยังกวนจมูกอยู่ แต่หวังว่าสักวันจะหันมาใช้น้ำมันมะกอกบริสุทธิ์ดูบ้าง ดูจากข้อมูลที่แม่บุญหามาให้แล้วน่าสนใจมากๆเลยค่ะ   โดย: phunsud 6 ตุลาคม 2558 16:49:21 น.

หนูทำขนมใช้น้ำมันมะกอก มากกว่าใช้เนย บางคนบอกว่า มีกลิ่น หนูไม่ค่อยรู้สึกค่ะ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต mambymam Home & Garden Blog ดู Blog Tui Laksi Sports Blog ดู Blog mastana Literature Blog ดู Blog anigia Parenting Blog ดู Blog Maeboon Travel Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 6 ตุลาคม 2558 22:45:54 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Maeboon Travel Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: ขุนเพชรขุนราม 7 ตุลาคม 2558 19:36:25 น.

เห็นด้วยกับเม้นท์ของพี่ไก่เลยครับ นึกถึงคำว่ากรรมด้วย ทำอะไรไว้ ย่อมได้รับสิ่งนั้นกลับคืนไปเช่นกัน   โดย: กะว่าก๋า 8 ตุลาคม 2558 15:00:57 น.

แหะ .. แหะ .. แม่บุญ ขา .. อันว่า เรื่องเที่ยวนั้น .. เป็นเรื่อง ของ "กิเลส" ค่ะ .. ครือว่า .. หากเคยได้ไปแล้ว สักครั้ง .. ก็ อดไม่ได้ ที่จะคิดถึง .. บรรยากาศ .. กลิ่นอาย ในการท่องเที่ยว ค่ะ .. แต่ .. ก็ อย่างที่ แม่บุญ บอก .. นั่นแหละ ค่ะ .. การเที่ยว เป็นสิ่งที่ไม่จำเป็น .. จริงๆ .. รู้ อ่ะ เนาะ .. หะ หะ .. แต่ หัวใจ มัน อดไม่ได้ .. ที่จะ ถวิล หา .. ค่ะ .. กราบ ขอบคุณ แม่บุญ ค่ะ .. ที่ เมตตาป๋อง จริงๆ ..   โดย: foreverlovemom 8 ตุลาคม 2558 15:10:35 น.

พี่กลับมาบ้านเราช่วงไหนคะ ถ้าหนูไม่ได้ไปเที่ยวไหน หรือไม่ติดอะไร ยินดีค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 8 ตุลาคม 2558 19:28:52 น.