เรื่องย่อปกหลัง...เพราะความปรี๊ดแบบจิตหลุดที่โดนมือดีกรีดรถคู่ใจเป็นทางยาวทำให้ ‘แก้วกันตา’ ไม่รู้ว่าเธอกำลังแผลงฤทธิ์เดชต่อหน้า‘หริทัศว์’ กรรมการผู้จัดการของบริษัทลูกค้าที่เธอดูแลอยู่ซะแล้วในสายตาเธอ... เขาเหมือน ‘พ่อพระ’ มาโปรดที่ทำให้เธอจับคนมือบอนได้แต่ในสายตาเขา... เธอไม่ดูเป็นนางร้ายขี้วีนเหวี่ยงไปแล้วหรือ งานนี้เธอก็ได้แต่ภาวนาว่าอย่าได้เจอกันอีกเลย
แต่ดูเหมือนฟ้าจะไม่ฟังคำขอ เมื่อเธอบังเอิญได้พบกับเขาอีกครั้งที่‘บ้านให้ธรรม’ สถานปฏิบัติธรรมที่ครอบครัวของเขาเป็นผู้ก่อตั้งทำให้หลังจากนั้นเธอได้รู้จักตัวตนของเขาในอีกแง่มุมหนึ่งที่ไม่ใช่ชายหนุ่ม มาดนักธุรกิจหากแต่เป็นชายหนุ่มที่จิตใจดีงามอุทิศตัวทำงานเพื่อสังคมอย่างแท้จริง
แก้วกันตารู้ดีว่าผู้ชายที่แสนดีเพอร์เฟ็กต์ขนาดนี้คงไม่แลหญิงสาวที่ต่างจากเขาสุดขั้วอย่างเธอ แต่!... ใครจะอธิบายได้บ้างว่าท่าทีของเขาตอนนี้นี่มันคืออะไร...บังคับให้เธอเรียกเขาว่า ‘เฮียเฮี้ยบ’แถมแทนตัวเองว่า‘เฮีย’ กับเธอได้อย่างสนิทสนมหน้าตาเฉยและยังพยายามพาตัวเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันของเธอทีละนิดอีก!

เล่าเอง...เพราะต้องไปติดต่องานที่บริษัทของพระเอกแต่รถกลับถูกขูดโน่ย...นางเอกของเราเลยปรี๊ดแตก ขอดูกล้องวงจรปิด หาตัวคนทำผิดให้ได้พระเอกผ่านมาพอดีเลยให้ความช่วยเหลือและเรียกตัวคนทำผิด...กว่าจะรู้ว่าคนที่ช่วยคือกรรมการผู้จัดการของบริษัทก็ตอนที่แลกนามบัตรกัน...โน่ยคิดแล้วว่า...หวังว่าจะไม่เจอกันอีก

แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นน่ะสิ...ไม่กี่วันต่อมาโน่ยพาพ่อไปสถานปฏิบัติธรรมที่บ้านให้ธรรมและได้พบกับคุณลุงคนหนึ่งที่เป็นญาติธรรมกับพ่อแถมคุณลุงคนนั้นยังเป็นพ่อของกรรมการบริษัทที่ชื่อหริทัศนว์ซะด้วย...เมื่อพ่อๆบอกให้เรียกเฮียเฮี๊ยบโน่ยก็ต้องจำใจเรียก...แม้ว่าจะไม่อยากนับญาติกับคนใหญ่คนโตซะเท่าไหร่

รถของโน่ยต้องเข้าอู่ทำให้ไม่ค่อยสะดวกในการเดินทาง...เฮียเฮี๊ยบก็แสนจะดีอาสารับส่งทุกครั้งที่มีโอกาส...เกิดข่าวลือระหว่างสองคนมากมายและแม้แต่โน่ยก็ยังไม่มั่นใจว่าเฮียเฮี๊ยบจะมาไม้ไหน..

“ขืนข่าวนี้รั่วไปสงสัยมีสาวๆอยากโดนขูดรถที่บริษัทธนินกันเป็นแถวแน่ๆ”

“โน่ยคิดว่าเฮียจะขับรถไปรับไปส่งทุกคนหรือไง”...ไม่ใช่แค่น้องโน่ยที่คิดคนอ่านก็คิดค่ะ 

เนื้อเรื่องมุ่งไปที่การสอนค่ะสอนเรื่องการให้ การรู้จักยับยั้งชั่งใจ รู้จักอดทนมีสติ...อย่างบ้านให้ธรรมที่ครอบครัวพระเอกเป็นผู้ก่อตั้ง..

”บ้านให้ธรรมเกิดขึ้นจากความตั้งใจของคุณพ่อผมเนื่องจากท่านมีความเชื่อว่าวิธีที่จะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ที่ดีที่สุดคือการให้ปัญญาขณะที่ปัญญาที่กล่าวถึงนั้นจะต้องเป็นความชาญฉลาดที่อุดมด้วยศีลธรรมหาไม่เช่นนั้นแล้ว ถ้าคนฉลาดมากๆแต่ขาดศีลธรรม...ปัญญานั้นจะเป็นปัญญามหาโจรและสามารถเอารัดเอาเปรียบ ก่อความเดือดร้อนอย่างมหาศาลไม่มีที่สิ้นสุดได้”

อ่านจบ...กรี๊ดค่ะกรี๊ด!!!เฮียเฮี๊ยบสุดยอดมาก เป็นพระเอกที่สุดยอดแห่งความดีงามด้วยประการทั้งปวง ใจเย็นมีเหตุผล รู้จักเสียสละ อบอุ่นแถมยังแอบหวานด้วย นี่ยังไม่นับคุณสมบัติอื่นๆ เช่นรวยเว่อร์ หล่อล่ำ เรียนเก่ง งานเริ่ด กีฬาดี ดนตรีได้ คนอาไร้เพอร์เฟ็กต์สุดๆ อ่านๆไปแล้วก็น่าคิดอย่างที่ขาเม้าท์ในเรื่องเค้าว่ากัน...ดูไม่ได้จะรักกันได้ เพราะโน่ยนางเอกของเรื่องเป็นคนธรรมดามากๆออกจะติดหรูนิดหน่อย (แต่หลังๆก็เลิกได้ เพราะพระเอกชักจูงไปในทางที่ดี)บู๊ล้างผลาญอีกตะหาก แต่ว่าครอบครัวนางเอกน่ารักมากเลยค่ะ พ่อแม่สอนลูกดีมากๆเลย

“โน่ยเอ๊ย...ป๊าจะบอกให้นะการที่เราต้องเจอกับคนเลวมันไม่ได้เป็นข้ออ้างให้เราทำตัวให้เลวตามเค้านะ...เกิดวันนึงเราดันเก่งกว่าเลวได้มากกว่าเค้าขึ้นมา แล้วโน่ยจะทำยังไง”

คำสอนหลักธรรมมะที่ใส่มาในเรื่องก็กำลังดีค่ะไม่รู้สึกว่ายัดเยียดแถมมาในเวลาที่เหมาะสมกับเนื้อหา เป็นนิยายที่ไม่รู้สึกเครียดเลยทั้งที่ในเรื่องก็มีเรื่องเครียดๆนะคะแต่พอถึงฉากหวานก็ทำเอาอมยิ้ม จิกหมอนกันไป เรียกว่าอ่านแล้วเย็นใจและอิ่มใจไปพร้อมๆกันค่ะ 

...อีกนิด...นางเอกทำบุญด้วยอะไร...โชคดีสุดๆได้พระเอกอย่างนี้ไปครองอยากรู้มากกกกกก วานคนเขียนมาเฉลยด้วยค่ะ

เรื่องนี้อ่านเพื่อตอบโจทย์ชื่อเรื่องมีคำว่ารัก ในภารกิจพิชิตกองดองค่ะ