เรื่องย่อปกหลัง...เขารู้ว่าเธอร้าย...เหมือนกับที่เธอรู้ว่าเขาร้ายกว่าแต่เมื่อรู้อีกที เขาและเธอกลับกลายเป็นคู่หมายที่มีเดิมพันถึงห้าสิบล้านบาท! เดิมพันที่อาม่าสุดที่รักของนายแพทย์พสธรเจตน์ภิมุขสุนทร ผู้เชี่ยวชาญด้านวิสัญญีวิทยาสุดหล่อยอมทุ่มหมดตัว เพื่อหวังจะหยุดชีวิตพ่อพวงมาลัยของหลานชายห้าสิบล้าน สำหรับผู้หญิงที่เพียบพร้อมแสนดีมีฐานะอย่าง นวลดาว บรรณสรณ์ทายาทคนโตของห้างทองชื่อดัง อาม่าบอกว่าไม่เสียดาย

เหอะ! ไก่เห็นตีนงูงูเห็นนมไก่ฉันใด พสธรกับนวลดาวก็ฉันนั้น ทว่าพอรู้ตัวอีกทีเสือร้ายก็ตกหลุมรักหญิงสาวเข้าเสียแล้ว แต่คุณหมอดมยาหนุ่มสุดหล่อจะทำเช่นไรเมื่อจู่ๆรักในอดีตก็หวนกลับมาเล่นงานเขาจนตั้งตัวไม่ติดและพสธรจะประคองรักสุดท้ายไว้เคียงข้างได้หรือไม่...

เล่าเอง...อ่านหลังปกแล้วแอบหวังไว้ว่างานนี้ไม่น่าจะเป็นวิวาทซะมากกว่าวิวาห์พระเอกนี่เจ้าชู้มากกกกกก นางเอกที่อาม่าของพระเอกบอกไว้ว่าเรียบร้อย อ่อนหวานช่างตรงข้ามอย่างสิ้นเชิง งานนี้...กว่าจะรักกันได้ก็ ปะ ฉะ ดะทำสงครามน้ำลายจนคนรอบข้างอ้าปากค้าง...เพราะดูยังไงก็เหมือนผัวเมียทะเลาะกันมากกว่า...

แต่ว่าก็ว่าเถอะ...ตั้งแต่ทั้งคู่ได้รู้จักกันทำไมต่างก็มีเหตุต้องเจอกันโดยบังเอิญแล้วทะเลาะกันบ่อยมาก...หรือว่ากรุงเทพมันเริ่มแคบลง  ตั้งแต่เจอกันที่คลินิกศัลยกรรมเพราะเพื่อนนางเอกเธอเป็นลูกค้าคุณหมอรูปหล่อเพื่อนพระเอกอยู่พระเอกก็เข้าใจผิดคิดว่านางเอกที่สวยๆน่ะเพราะมีดหมอ...หรือตอนที่นางเอกเธอโดนแฟนเก่าหลอกเข้าโรงแรมม่านรูดส่วนพระเอกก็ไปจ๊ะเอ๋ที่นั่นอีกเหมือนกันเพราะไปโดนสาวที่หิ้วมารูดทรัพย์เอาเอ่อ...สถานที่มีตั้งมาก ดั๊นนนนนน ไปเจอกันในม่านรูด ประทับใจซะไม่มี 

“เจ็บหรือกลัวว่าอะไรๆมันจะเสียทรงกันแน่หัดรู้จักมองโลกกว้างบ้างนะคุณนวลคุณทำผิดแล้วโยนให้คนอื่นแบบนี้มันแย่มากเลยรู้มั้ย”

“แย่แล้วยังไงถ้าฉันรู้ว่าคุณปากสุนัข นิสัยเสีย ไม่ให้เกียรติผู้หญิงแบบนี้นะฉันปล่อยให้คุณนอนหลับตายคารถตั้งแต่คืนนั้นก็ดีแล้ว...ไอ้หมอดมกาว!”

จะว่าไปพระเอกนางเอกเค้าก็เคมีเข้ากันดีค่ะก็พระเอกเสน่ห์แรงอย่างนั้นก็ต้องเจอนางเอกร้ายๆแบบนี้เหมือนกัน มันจะสมน้ำสมเนื้อขอเล่าเรื่องนิดนึงเพราะมันขำมาก แบบว่าในงานวันเกิดพระเอกก็มีแฟนเก่าพระเอกมาร่วมด้วยแล้วก็กระทบกระทั่งกะนางเอกนิดหน่อยจนน้ำเปียกเสื้อผ้านางเอกน้องสาวพระเอกก็หวังดีจะพาไปเปลี่ยน แต่...นางก็ฤทธิ์มากค่ะ ไม่ยอมไปจะกลับบ้านร้อนถึงพระเอกต้องออกมาขู่...

“จะไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากับหมวยเล็ก...หรือจะไปเปลี่ยนกับผม”

“ฉันจะกลับบ้านไม่ไปไหนกลับใครทั้งนั้นถ้าคุณไม่พอใจก็ไปบอกผู้ใหญ่ของคุณว่าเราจะไม่แต่งงานกันแล้ว”

“จะไปกับหมวยเล็กดีๆหรือจะให้ผม...อุ้มคุณไป”

“ให้คุณอุ้มไป”ก๊ากกกก เจออยย่างนี้พระเอกไปไม่เป็นเลย

อ่านจบ...สนุกดีค่ะแต่ขัดใจนางเอกเธอขี้หึง ขี้น้อยใจ ขี้วีน...เอ่อ...หลายขี้ไปหน่อยจนบางทีคนอ่านออกจะรำคาญนางนิดๆ แบบว่านางเยอะค่ะ จนอดสงสัยไม่ได้ว่าพระเอกรักนางจะเป็นจะตายได้ไงหรือผู้ชายเจ้าชู้ต้องเจอร้ายๆถึงอยู่หมัด อ้อ...นางยังชอบล้อเล่นกับความรู้สึกของพระเอกอีกถึงว่าจะเป็นการลองใจ พิสูจน์ความจริงใจก็เถอะ ตอนนั้นสงสารพระเอกเลยนะรู้สึกว่านางร้ายกาจจริงๆ โชคดีของนางเอกที่นางร้ายออกแนวจิตๆดูน่ากลัวเลยทำให้ความร้ายของนางเอกยังอยู่ในระดับที่คนอ่านพอรับไหว...แบบไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่...

ส่วนพระเอก...เขียนให้เห็นความเป็นคนเจ้าชู้ได้ดีเลยค่ะแข่งกันจีบพยาบาลกับเพื่อนหมองี้ ไปเที่ยวแล้วมีสาวนั่งดริงก์งี้แล้วก็...ควงสาวเข้าโรงแรมงี้...แอบคิดอีกแหละว่าคุณหมอไม่เหน็ดเหนื่อยมั่งหรือไงแต่พอมีนางเอก ก็เปลี่ยนเป็นคนละคนแบบหน้ามือหลังมือเลย...แต่ก็ยังมีในอ่อนกะสาวๆให้คนอ่านและนางเอกขัดใจอยู่บ้างเป็นระยะ...เฮ่อออ

ส่วนพล็อตเรื่องไม่มีอะไรแปลกใหม่แต่สำนวนก็ลื่นไหลดีค่ะ ยิ่งตอนพระนางเค้าปะ ฉะ ดะ กันนี่ มันส์จริงๆ  แล้วก็ในส่วนของนางร้ายสะเทือนใจเล็กๆกับการยึดติดกับอดีตที่ผ่านมาเป็นสิบปีของนาง

ขอตินิดนึงตรงการเว้นวรรคค่ะรู้สึกว่าจะเว้นวรรคผิดไปเยอะเลย ทำให้เวลาอ่านๆไป บางทีต้องกลับไปอ่านซ้ำใหม่หลายรอบค่ะ

เรื่องนี้อ่านเพื่อตอบโจทย์ปกธีมงานวิวาห์/คู่รัก ในภารกิจพิชิตกองดองค่ะ