Oo><oO จะลืมคนราช'รี ก็ต้องไปราช'รีสิ Oo><oO ตอนที่ 1

สวัสดีค่ะ ตามที่โม้ไว้ว่าจะมาอัพเรื่องที่ไปพักใจ ... เอ้ย ไปพักผ่อนที่สวนผึ้ง จ.ราชบุรี วันนี้ก็ฉวยโอกาสเน็ตที่ออฟฟิศในตอนเช้า ๆ ที่เร็วกว่าตอนกลางวันนิดหน่อยมาอัพซะเลยค่ะ 555 (อู้งานจริง ๆ เล้ยเรา - -")

เรื่องของเรื่องมันก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่นึกอยากไปสวนผึ้งมานานแล้ว จากการอ่านรีวิวในห้อง BP ประกอบกับโดนคนราชบุรีทำร้ายเอา T^T ประกอบกับวันลาพักร้อนเหลือเยอะ บวกกับมีงานท่องเที่ยวไทยสามารถจองที่พักได้ในราคาถูก (หลายองค์ประกอบจังเนอะ 555) ก็เลยเป็นที่มาของบล็อกนี้ค่ะ

จริง ๆ แล้วเคโกะจะชอบแยกกันระหว่างรีวิวที่พัก กับรีวิวการท่องเที่ยว แต่สำหรับคราวนี้เคโกะไม่ได้ออกนอกสถานที่ไปไหนเลย ก็เลยขอยกยอดมาไว้ในหมวดหมู่ท่องเที่ยวละกันเนอะ เพราะอยากเล่าการเดินทางโดยไม่มีรถขับไปด้วยอ่ะค่ะ

เกริ่นมายาวมาก ๆ เข้าเรื่องซะที

เช้าวันที่ 4 มีนาคม เคโกะนั่งรถเมล์จากบ้าน หิ้วกระเป๋าเป้เพียงใบเดียว กับถุงหนังสืออีกถุงนึง กระเตง ๆ ขึ้นรถเมล์สาย 6 จากหลังบ้านไปสนามหลวง แล้วก็เดินต๊อก ๆ ไปยังข้าง ๆ โรงแรมรัตนโกสินทร์ อันเป็นจุดมุ่งหมายสำหรับการเริ่มต้นเดินทางไปสวนผึ้งของเคโกะค่ะ

คิวรถตู้อยู่หน้า 7-11 นั่นแหละ หาไม่ยากเลย ก็เดินหน้าเด๋อ ๆ ด๋า ๆ เข้าไปเจรจากับพี่คิวรถตู้ว่าจะไปลงที่ "จอมบึง" ค่ะ ราคา 100 บาทถ้วน จ่ายตังค์แล้วก็กระโดดขึ้นรถไปเลย

นั่ง ๆ นอน ๆ ฟังเพลงไปด้วยอยู่ราว ๆ ชั่วโมงครึ่งได้ก็มาถึงจอมบึง ซึ่งรถตู้จะจอดให้ที่หน้า 7-11 (อีกละ คิวนี้มีอะไรกับ 7-11 หรือเปล่าเนี่ย อิอิ) ฝั่งตรงข้ามเยื้อง ๆ กับม.ราชภัฏจอมบึงค่ะ

เพื่อความมั่นใจว่าลายแทงของตนเองไม่ผิดพลาดแน่นอน ก็เลยหันไปถามคนขับรถตู้ก่อนที่จะลงอีกครั้งนึงค่ะว่าขึ้นรถต่อไปสวนผึ้งที่ตรงนี้ใช่หรือเปล่า ซึ่งพี่คนขับก็คอนเฟิร์มว่าลายแทงเคโกะถูกต้องค่ะ ^^

มองไปฝั่งตรงข้ามของจุดที่ลงทางขวา ก็จะเจอวิวประมาณนี้


และเคโกะก็เล็งเห็นว่ารอรถอีกนานก็เลยเลี้ยวเข้าไปใน 7-11 ซื้อขนมและน้ำตุน ๆ ไว้ก่อน เพราะไม่แน่ใจเลยว่าไปสวนผึ้งแล้วจะเจอมินิมาร์ทหรือร้านค้าอะไรหรือเปล่าน่ะค่ะ แต่ด้วยความกั๊ก ๆ ของตัวเองก็เลยซื้อไปนิดหน่อยเท่านั้น แล้วเดี๋ยวเป็นไงจะเล่าให้ฟังอีกทีค่ะ

รอแล้วรอเล่าเฝ้าแต่รออยู่พักใหญ่ ก็เห็นรถเมล์สีฟ้า มีป้ายตัวเบ้อเร่อหน้ารถว่า "สวนผึ้ง" ค่อย ๆ วิ่งอืด ๆ มาแต่ไกล ก็เลยรีบเดินไปที่ป้ายรถเมล์ (ป้ายรถเมล์ไม่ได้อยู่หน้า 7-11 นะอย่าทะเล่อทะล่าไปรอเหมือนเคโกะเชียว เดินไปอีกนิดค่ะ จะเป็นศาลาให้นั่งรอรถเมล์อยู่อีกไม่ไกล)

ค่ารถเมล์ประมาณ 40 บาทค่ะ

นั่งไปอีกพักใหญ่ ๆ รถเมล์จะแวะกลางทางนี้ดนึง ซึ่งไม่ต้องตกใจนะคะ ยังไม่ถึงค่ะ นั่งไปเรื่อย ๆ สังเกตสองข้างทางเข้าไว้ ด้านซ้ายมือจะต้องผ่านโรงพยาบาลสวนผึ้งก่อน จากนั้นสังเกตข้างขวามือ ลงตรงหน้าที่ทำการอำเภอสวนผึ้งนะคะ

ลงจากรถปุ๊บ เคโกะก็โทรหาพนักงานที่รีสอร์ทเลยค่ะว่ามาถึงแล้ว ซึ่งตรงนี้ขอชื่นชมนิดนะคะ พนักงานและเจ้าของรีสอร์ทน่ารักมากเลยค่ะ คอยโทรเช็คตลอดทางเลยว่าถึงไหนแล้ว หลงหรือเปล่า เพราะตอนที่เคโกะไปจองที่พักในงานท่องเที่ยวไทย เคโกะบอกไปเลยค่ะว่าเดินทางเองไม่ได้มีรถขับไป

เนื่องจากพี่พนักงานรีสอร์ทไม่คิดว่ารถเมล์จะขับเร็วอย่างนั้นก็เลยยังไม่ได้ออกจากรีสอร์ทเลยคะ เคโกะก็เลยข้ามฝั่งไปนั่งละเลียดกาแฟในร้านกาแฟโบราณก่อน


มองไปทางด้านซ้ายของร้านกาแฟ (ร้านเป็นร้านโล่ง ๆ มีหลังคานะคะ ไม่ใช่เป็นช็อปอย่างในกรุงเทพอ่ะ) ก็จะเจอศาลานี้ ซึ่งขากลับเคโกะจะต้องมารอรถเข้าจอมบึงที่นี่ค่ะ


นั่งถ่ายรูปซ้ายขวานิดนึง กาแฟก็ได้พอดีค่ะ แก้วนี้ 15 บาทเอง ถูกดีจัง


รอ ๆ อีกซักพักรถของรีสอร์ทก็มาถึงค่ะ พี่พนักงานก็ถามเหมือนกันว่าจะแวะซื้อขนมอะไรมั้ย เพราะข้างในจะไม่มีแล้วนะ O.o เหวอออ แต่อารมณ์นั้นเคโกะอยากพักแล้วอ่ะค่ะ เลยไม่ได้ซื้อเพิ่มอีกเลย (มารู้ตัวทีหลังว่าน่าจะซื้อมาเพิ่มอีกหน่อยเนอะก็เมื่อสายไปแล้วอ่ะค่ะ เง้อออ)

มาถึงแล้วววว นี่คือรีสอร์ทที่เคโกะจองไว้สำหรับทริปนี้ค่ะ ... "บัววัฒนา ฮิลล์ ไซด์ รีสอร์ท"


มาถึงเช็กอินแล้วก็หิ้วกระเป๋าเข้าห้องเลยค่ะ เหนื่อยอ่าาา แง้ ~~

แต่ก็นะ ยังมีกะจิตกะใจถ่ายรูปห้องก่อนที่มันจะเละ เหอๆ

เตียงนอนนนนน ใหญ่มากค่ะ นอนคนเดียวกลิ้งสบายแฮเลย อิอิ


ทีวีและเครื่องดื่มข้าง ๆ ทีวี ถ่ายออกมาหน้าห้องค่ะ


ซูม ๆ เครื่องดืมข้าง ๆ ทีวีค่ะ มีชุดกาแฟ โอวัลตินพร้อมกระติกน้ำร้อนให้


ถ่ายเข้าไปในห้องบ้างค่ะ สุดห้องทางซ้ายจะเป็นประตูห้องน้ำ ตรงหน้านั่นคือโต๊ะเขียนหนังสือ เคโกะว่าไม่ค่อยเวิร์คเท่าไหร่คะ เพราะไฟอยู่ด้านหลังเก้าอี้ เวลาเขียนหนังสือแล้วตัวเองบังแสงหมดเลยค่ะ - -"


กำแพงด้านหนึ่งของห้องทาเป็นสีส้มสะใจมากค่ะ ดูเก๋ไปอีกแบบ


หน้าห้องน้ำมีที่แขวนเสื้อด้วยค่ะ เก๋ดี


มาแง้มหน้าดูในห้องน้ำบ้างค่ะ ภาพรวม ๆ เนอะ


สิ่งของที่มีให้ในห้องน้ำค่ะ มีชั้นวางให้ต่างหากเลย ชอบค่ะ พื้นที่ใช้สอยเยอะดี ^^


แล้วกระจกก็ดีไซน์เก๋ไก๋ ภาพสะท้อนในกระจกนั่นเป็นที่แขวนผ้านะคะ


ภายในห้องก็จะมีไฟฉายให้ 1 กระบอกด้วยล่ะค่ะ แอบอยู่ข้างฝาผนังห้องอ่า


กุญแจห้องค่ะ ได้ห้อง "ประดู่ 11" ซึ่งเป็นห้องสำหรับ 2 คนนะคะ (แต่ช้านมาคนเดียวอ่าาาาา ฮือออออ ~~)


ออกมาดูหน้าห้องกันบ้างค่ะ หน้าห้องก็จะมีชุดโต๊ะเก้าอี้ให้ชุดนึง ซึ่งเคโกะเอาไว้เป็นที่นั่งอ่านหนังสือชิว ๆ ในวันถัดไปค่ะ


สวนหย่อมหน้าบ้านพักค่ะ


จากนั้นเคโกะก็หมดแรงค่ะ กลับเข้าห้องไปนอนดูทีวีและก็สลบไสลไปเลยล่ะค่ะ ตื่นมาอีกทีก็เอ๊ะ ... เสียงอะไร เหมือนเสียงฝนตกแฮะ เลยแง้มม่านหน้าต่างออกไปดูข้างนอก

ปรากฏว่า ... ฝนตกค่ะ ฝนตกหนักมากกกกกกกกกกกกกก


ชายคาบ้านกับบ้านหลังข้าง ๆ และ ... สายฝน


ชายคาบ้านข้าง ๆ บ้านตัวเอง ... และ ... เช่นเคย ... สายฝน


โอ้ ... ฝนตกหนักซะขนาดนี้ แรกทีเดียวเคโกะตั้งใจว่าจะออกไปเดินรอบ ๆ เซอร์เวย์สถานที่ซะหน่อยค่ะ ก็เลยขี้เกียจซะแระ กลับเข้าห้องนอนต่อดีกว่า เอิ้ก ๆๆๆ


จากนั้นก็นอนกลิ้งไปกลิ้งมาจนค่ำ ๆ ก็ตื่นมาดูละครและอ่านหนังสือไปด้วย ดึก ๆ หน่อยก็มีพนักงานของรีสอร์ทมาเคาะประตูถามค่ะว่าจะทานข้าวอะไรไหม อีกแป๊บนึงก็มีอีกคนนึงโทรเข้ามาว่ายังอยู่รีสอร์ทหรือเปล่า ... เอิ่มมม คงเห็นว่าเคโกะหายต๋อมแล้วไม่โผล่หัวออกมาให้เค้าเห็นเลยมั้งคะ 555

แต่เคโกะมองเห็นถึงความใส่ใจลูกค้านะคะ เห็นแล้วปลาบปลื้มค่ะ เป็นรีสอร์ทที่ดูแลพนักงานดีมาก ๆ เลยล่ะค่ะ

เอาล่ะ ... ทิ้งไว้แค่นี้ก่อนละกันเนอะ แล้วตอนต่อไปซึ่งเป็นตอนจบค่ะ ทริปชุดนี้มีรูปไม่เยอะนัก เพราะเคโกะไม่ได้ออกไปไหนเลย อยู่แต่ในรีสอร์ทอ่ะค่ะ

ขอบคุณสำหรับการแวะเยี่ยมชมนะคะ ^^



ปล. ตกลงว่าพี่สาวไกด์ฯเดาถูกไหมเอ่ยว่ารีสอร์ทที่เคโกะไปพักคือที่ไหนอ่ะค่ะ อิอิ

Create Date : 06 พฤษภาคม 2552		7 comments
Last Update : 14 พฤษภาคม 2552 23:33:59 น.
Counter : 2317 Pageviews.
Share Tweet