Bloggang.com : keigolin : ปฏิบัติการตามล่าหา "ไส้อั่ว" @เชียงราย ตอนที่ 1

ปฏิบัติการตามล่าหา "ไส้อั่ว" @เชียงราย ตอนที่ 1

สวัสดีค่ะ .. จากที่เกริ่นนำเรื่องไปในตอนที่แล้วว่าเพราะความอยาก "ไส้อั่ว" ที่มากจนล้นเหลือเลยทำให้เกิดทริปเชียงรายนี้ขึ้นมาแบบปัจจุบันทันด่วน เคโกะเองก็ชอบไส้อั่วมากเหมือนกันนะ แถมชอบเที่ยวด้วย ก็ไม่รอช้าค่ะ จัดไปให้ไวเลยเชียว

จองตั๋วแอร์เอเชียมาแบบโปรนิด ๆ จองแล้วรอไม่นานก็ได้บิน เพราะงั้นค่าตั๋วก็จะแพงอยู่ล่ะค่ะ เลือกวันที่จะเดินทางเป็น 28-31 มกราคมที่ผ่านมาอ่ะนะคะ แล้วก็จัดการเรื่องรถเช่าเสียให้เรียบร้อยเลย และด้วยว่างานท่องเที่ยวนั้นยังไม่มีในช่วงนั้น เลยต้องหารถเช่าราคาถูกที่สุดเท่าที่จะสามารถหาได้ ก็เลยไปได้ voucher รถเช่าจาก KTC มาล่ะค่ะ ราคาพอรับได้อ่ะนะ - -"

ไฟลท์ที่เราบินไปกันเป็นไฟลท์ตอนเย็นค่ะ มีดีเลย์นิดหน่อย เดากันเองว่าน้องนกมาใช้สนามบินสุวรรณภูมิด้วย เลยทำให้รันเวย์แน่น ไฟลท์เลยดีเลย์กันไปหมดอ่ะนะ (ไม่รู้จริงเปล่า แค่เดาเอาเฉย ๆ) กว่าเราจะไปถึงท่าอากาศยานแม่ฟ้าหลวง จ.เชียงรายก็มืดค่ำเลยล่ะค่ะ

รีบเดินไปรับรถเช่าจากบูท Thai Rent A Car ที่อยู่ในสนามบิน ตรวจเช็คสภาพรถก็รับกุญแจ พร้อมเดินทางแล้วววว ...

การบริการของ TRAC ก็จัดว่าโอเคนะคะ คุยง่ายดี แถมไม่มีชาร์จเวลาดึก ๆ หลังสามทุ่มด้วยล่ะค่ะ

จากนั้นเราก็ขับรถมุ่งหน้าไปหาที่พัก นอนหลับพักผ่อนกันก่อนเลย เก็บแรงไว้ไปชมไร่ชาในวันรุ่งขึ้นค่ะ ซึ่งที่พักนั้นได้รีวิวไปแล้วในบล็อก ที่แล้ว นะคะ

เช้าวันถัดไป ... เราก็ออกเดินทางไปชิมชากันค่ะ จุดมุ่งหมายแรกคือที่ดอยแม่สลอง ที่เราเคยไปด้วยกันแล้วหนนึง แล้วก็ติดใจ ไปอีกค่ะ เส้นทางขับรถไปนั้นมีอยู่สองทาง (เท่าที่เสิร์ชเจอในอินเทอร์เน็ตอ่ะนะ) ก็เลือกเอาตามอัธยาศัยล่ะค่ะ (อิอิ)

ไร่ชายอดนิยมที่คนฮิตแวะชิมชากันเหลือเกินคือไร่ชา 101 .. ตอนที่ไปมานั้นเค้าทำด้านหน้าใหม่แล้วนะคะ เห็นเค้าว่าเป็นกิจการที่แยกตัวออกมาจากด้านในอ่ะค่ะ

ของใหม่ ดูไฉไลเชียว

กระบวนการชงชา เห็นแล้วอยากได้ชุดชงชาชะมัดเลย ชงเองลำบากพอตัวค่ะ เหอ ๆ

ป้ายไร่ชายังคงตั้งอยู่ด้านในเหมือนเดิม

ส่วนกิจการชงชาด้านในก็ยังมีเหมือนเดิม ตอนที่ไปจ๊ะเอ๋กับกรุ๊ปต่างชาติมาลงพอดี เค้าพาเดินดูการชงชาด้านในแทนที่จะเป็นด้านนอกล่ะค่ะ

เดินเล่นในไร่ชาบ้าง เดี๋ยวหาว่ามาไม่ถึงไร่ชา อิอิ

เดินเล่นกันอยู่พักนึงก็ขับรถเข้าไปในหมู่บ้าน หาร้านข้าวทานกันค่ะ ซึ่งเราก็ลงความเห็นว่าร้านเดิมที่เคยไปกินอ่ะดีแล้ว ... ร้านน้องอิ่มโภชนาค่ะ

ผัดยอดมะระ หวานกรอบอร่อย ..

เปลี่ยนจากขาหมูหมั่นโถวมาเป็นเป็ดทอดกรอบค่ะ อร่อยดีเหมือนกัน

มีแกงจืดอีกอย่าง ไม่ได้ลงรูปนะคะ แต่รสชาติก็โอเคอยู่ ..

จากนั้นก็ขับรถกลับไปปากทางแม่สลองค่ะ ระหว่างทางเจอจุดชมวิวที่สภาพชำรุดแล้ว ดูจากป้ายที่บอกอุณหภูมิละกัน ไฟติดไม่ครบง่ะ ดูกันไม่ออกเลยว่ากี่องศาแล้ว - -"

แล้วก็เดินทางต่อไปยังไร่ชาอีกแห่งหนึ่ง ที่เสิร์ชจากเน็ตมาว่าสวยงามมาก มีละคร โฆษณาหลายเรื่องมาถ่ายทำที่นี่ด้วย นั่นก็คือ ไร่ชาฉุยฟงนั่นเองค่ะ ... จะเป็นยังไงบ้าง เดี๋ยวจะเล่าต่อไป ..

การเดินทางไปไร่ชาฉุยฟงนั้น สามารถเดินทางไปได้ ไปเช้าเย็นกลับได้ หรือค้างคืนได้ค่ะ แต่เคโกะอยากจะแนะนำเป็นอย่างยิ่งว่าควรเป็นรถกะบะค่ะ ไม่เหมาะกับรถเล็ก รถเก๋งเป็นอย่างยิ่ง ... เพราะปากทางเข้าไร่ชานั้น เส้นทางค่อนข้างจะทุรกันดารหน่อย ๆ เป็นตัวหนอนปูแนวล้อรถพอดีค่ะ นอกนั้นเป็นดินหมด ถ้าจ๊ะเอ๋ช่วงหน้าฝน คงเละเทะน่าดู

รถเช่าของเราที่เช่ามา อย่างที่เห็นในรูปแรกสุดล่ะค่ะ .. น้องมีนา .. น้องมีนาก็อึดพอตัว สามารถแบกคนตัวโต ๆ อย่างเราสองคนขึ้นดอยแม่สลองได้ (ก็มีลุ้นนิด ๆ ว่าไหวมั้ย .. แต่ก็ไหวนะ) แต่กับไร่ชาฉุยฟงนี้เรียกว่าลุ้นกันตัวเกร็งเลยทีเดียว บางจังหวะต้องใช้เกียร์ต่ำ เปิดกระจกรถ (ปิดแอร์) ช่วยค่ะ ไม่งั้นเกรงว่าไม่น่ารอด - -"

ยิ่งช่วงทางตัวหนอนปูรอยล้อรถนั้นยิ่งแล้วใหญ่ คุณสามีถึงกับบ่นอุบอิบเลยค่ะว่าไม่รู้หรือไงว่าทางลำบากแบบนี้ ยังจะดื้อมาให้ได้อีก - -"

กว่าจะมาถึง เรียกว่าเหนื่อยเลยแหละ แถมชาก็ไม่ได้ชิมอีก เลยไม่รู้เลยว่าดีจริงสมคำร่ำลือมั้ย - -"

ไร่ชาของเค้ากว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตาจริง ๆ ค่ะ

ก็สวยดีนะ แต่ถ่ายรูปให้สวยอย่างที่เห็นในเน็ตไม่ได้ง่ะ

ยังไงก็แนะนำว่าถ้าจะมาอย่าเอารถเล็ก รถเก๋งมาเลยค่ะ ลำบากเกิ๊นนนน ...

วันนี้เราก็พอกันแค่นี้ค่ะ ขับรถกันเหนื่อยมาก ๆ สงสารคุณสามีจับใจ แล้วรู้สึกผิดจริง ๆ ที่ตั้นด้นมาไร่ชาฉุยฟงนี้ให้ได้ ...

ขากลับเข้าที่พัก เราก็ผ่านตลาดนัดเล็ก ๆ ใกล้ ๆ ที่พัก เลยแวะเดินตามล่าหาไส้อั่วอร่อย ๆ ซักหน่อย ทั้งตลาดนัดเจออยู่ร้านเดียว แถมเหลืออยู่นิดเดียวเองด้วย ก็เลยเหมามาหมดเลย :D

ไม่มีรูปให้ดูน่ะค่ะ แต่รสชาตินั้นผิดหวังเล็ก ๆ คือทำไส้แฉะเกินไป เลยแลดูเละ ๆ ไม่น่าทานค่ะ

ตัดฉับไปที่วันรุ่งขึ้น .. เราก็พูดคุยโปรแกรมวันนี้กับคุณเจ้าของที่พักเล็กน้อย ซึ่งคุณเจ้าของที่พักก็แนะนำมาว่าให้ไปบ้านดำดูสิ เป็นแนวศิลปะอาร์ท ๆ เหมือนวัดร่องขุ่นของคุณเฉลิมชัย แต่ว่าจะเป็นคนละด้านกัน คือถ้าเปรียบของคุณเฉลิมชัยเป็นด้านสว่าง หรือสวรรค์ บ้านดำก็เปรียบเหมือนด้านมืด หรือนรกนั่นเองค่ะ

ฟังแล้วก็สนใจขึ้นมาทันที เลยสอบถามเส้นทางเพิ่มเติมอีกนิดหน่อย ก็มุ่งหน้าไปกัน มีหลงทางเล็กน้อย แต่ถามชาวบ้านระแวกนั้นทุกคนก็รู้จักกันดีค่ะ เลยหาไม่ยากเท่าไหร่ ก็มาถึงจนได้

บ้านดำนั้นแท้จริงแล้วก็คือบ้านศิลปินแห่งชาติ คุณถวัลย์ ดัชนีนั่นเองค่ะ (ชื่อนี้พอเอ่ยมาแล้วก็แอบคุ้น ๆ นิดหน่อยล่ะค่ะ ^^)

ดูลักษณะของสถาปัตยกรรมภายนอกเค้าจะเป็นสีทึม ๆ ออกดำตามสมญานามค่ะ มองเห็นได้แต่ไกล หาไม่ยากจริง ๆ

ด้านในของบ้านหลังใหญ่ (ตามรูปบน) ก็จะจัดแสดงผลงานศิลปะในโลกแห่งความตาย (มั้งนะ เคโกะว่างั้นอ่ะ - -") เป็นห้องจัดแสดงที่โล่ง โปร่งมาก ๆ

... และแน่นอนว่า เข้าไม่ถึงอีกต่างหาก

รอบ ๆ ก็จะมีบ้านทรงไทยหลังเล็ก ๆ จัดแสดงผลงานศิลปะของอาจารย์ถวัลย์อีกหลายชิ้นค่ะ เป็นบริเวณบ้านที่กว้างขวางมาก ๆ :)

แล้วก็ยังมีผลงานศิลปะกลางแจ้งจัดแสดงอีกด้วย ...

สำหรับที่นี่นั้นในความคิดเห็นส่วนตัวแล้ว ถ้าใครที่ชอบด้านศิลปะก็สมควรมาดู มาทำความเข้าใจค่ะ งานศิลปะของอาจารย์ถวัลย์จะออกแนว ๆ นามธรรมซักเล็กน้อย (เหรอ .. น่าจะเยอะมากกว่านะ ) เป็นศิลปะที่สามารถตีความได้หลายแง่หลายมุมอ่ะค่ะ คิดว่างั้นนะ

แล้วก็อย่าได้ถามเชียวว่าไอ้รูปข้างบนน่ะแปลว่าอะไร ไม่กล้าแปลค่ะ กลัวจะแปลเจตนารมย์ของอาจารย์ผิดไป

ปิดท้ายบล็อกนี้ด้วยดอกไม้สวย ๆ จากภายในวัดพระแก้วละกันค่ะ ซึ่งภายหลังจากที่เราออกจากบ้านดำของอาจารย์ถวัลย์แล้วเราก็ไปเยี่ยมชม ไหว้พระวัดต่าง ๆ ในเมืองเชียงรายกันหลายวัดเลยค่ะ ^^

แล้วก็ถือโอกาสลาไปเลยละกันค่ะ กลับมาเจอกันในบล็อกหน้า พาไปไหว้พระกัน ทริปนี้เน้นพักผ่อนชิลล์ ๆ + กินไส้อั่วอร่อย ๆ ค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมชมนะคะ ^^

Create Date : 03 เมษายน 2555

Last Update : 3 เมษายน 2555 22:14:55 น.

3 comments

Counter : 4099 Pageviews.