Bloggang.com : keigolin : ปราณบุรี :: สวย เงียบ สงบ

ปราณบุรี :: สวย เงียบ สงบ

สวัสดีค่ะ มีเรื่องน่ายินดีมาแชร์กันนิดนึงนะคะ .. สืบเนื่องจากบล็อกที่แล้ว เคโกะก็อัพทิ้งไว้ แล้วก็นั่งทำงานลัลล้าไปเรื่อย ๆ อยู่มาวันนึงพี่ทีม PR ของบริษัท (เดาเอานะคะว่าคงใช่ .. อยู่บริษัทเดียวกันรึเปล่าเนี่ย

) ก็โทรมาที่โต๊ะด้วยน้ำเสียงซีเรียสสุด ๆ

พี่ PR : หนู .. หนูไปทำอะไรไว้ (น้ำเสียงซีเรียสมาก)
เคโกะ : (เริ่มเหงื่อตก .. ตายละวา ตรูไปนินทาออฟฟิศไว้จะโดนเฉ่งหรือเปล่าเนี่ย) อะไรเหรอคะ มีอะไรเหรอคะพี่
พี่ PR : หนูไปเขียนอะไรไว้ในพันทิป (หมายถึงบล็อกแกงค์นี่แหละค่ะ) หนูใช่มั้ยที่เขียน
เคโกะ : (หน้าซีดละ) เอ่อ .. ค่ะ ใช่ค่ะ หนูเขียนเอง
พี่ PR : นั่นไง ใช่หนูจริง ๆ ด้วย (เปลี่ยนน้ำเสียง) ไม่มีอะไรหรอก พอดี GM ของ Sheraton เค้าโทรมาชมเชยบล็อกของหนูว่าเขียนได้ดีมากกกกกกก เค้าชอบบบบบ
เคโกะ : (หายใจคล่องละ - -") อ่อ ค่ะ ขอบคุณค่ะ

อิอิ หน้าบานเป็นกระด้งไปค่ะ .. ตั้งแต่เขียนรีวิวมา นี่ก็เป็นครั้งแรกอ่ะนะคะที่เจ้าของสถานที่ที่เคโกะไปรีวิวมีฟีดแบ็กมาให้แบบนี้น่ะค่ะ เป็นปลื้มมมมสุด ๆ

เอาล่ะ พักเรื่องน่ายินดีไว้ค่ะ มาต่อกันที่ทริปสุดท้ายของปีที่ผ่านมาเลยแล้วกัน ... ช่วงนั้นเคโกะค่อนข้างเซ็ง ๆ เบื่อ ๆ เครียด ๆ อะไรนิดหน่อย เลยอ้อนให้คนข้างตัวพาไปพักผ่อนซะหน่อยในช่วงวันหยุดยาว วันพ่อ 4 - 6 ธันวา

เลือกไปเลือกมาก็เลยกลายมาเป็น "ปราณบุรี" ค่ะ .. ปีที่ผ่านมานี่แทบจะเรียกได้ว่า เคโกะไปจ.ประจวบคีรีขันธ์แทบจะจำเส้นทางกันได้เลยทีเดียว

*** รูปชุดนี้เคโกะลองปรับแสงสีให้หนักมือกว่าเดิมนะคะ ลองดูแล้วชอบไม่ชอบยังไงติติงกันได้ค่ะ ยินดีรับฟังค่ะ (ที่ปรับเพิ่มเติมจากเดิม เพราะมีเพื่อนดูแล้วบอกค่ะว่าสีจืดไป เสียคุณค่าพี่นิคหมด - -") ***

การเดินทางก็เหมือนเคยค่ะ คนข้างตัวขับรถไป ก็ขับกันไปเรื่อย ๆ จนถึงปราณบุรีละ เลยพักหาข้าวเที่ยงทานกันก่อนที่จะเข้าที่พัก ด้วยเกรงว่าข้างหน้าจะไม่ค่อยมีอะไรให้ทาน

ได้ก๋วยเตี๋ยวน้ำตกให้รองท้องค่ะ เค้าทำแปลก ๆ ดี เอาเส้นโปะไว้ข้างบนอ่ะ ไม่เคยเห็นเลย

อิ่มท้องแล้วก็ขับรถวนหาที่พักค่ะ ซึ่งเคโกะได้จองไว้ที่ "ปราณบุรี ดีไลท์ รีสอร์ท" (รีวิวบล็อกหน้าตามเคยค่ะ แหะๆ) ถ้าจำไม่ผิด ก็ตามรอยคุณ dog-hall แห่ง Blueplanet/Pantip ไปอ่ะค่ะ

หลังจากเช็คอิน เข้าที่พักเรียบร้อยแล้ว ก็ออกมาเดินเล่นที่ชายหาด .. รีสอร์ทนี้ไม่ติดหาดนะคะ มีเพียงแค่ถนนคั่นไว้ ก็เดินข้ามถนนก็ลงชายหาดได้เลยค่ะ

แล้วก็ลงเล่นน้ำลัลล้ากันพักใหญ่ ก่อนที่จะขึ้นมาอาบน้ำ แล้วก็ขับรถออกไปหาข้าวเย็นทานกันค่ะ .. ไปได้ไม่ไกลเลย แถว ๆ เขากะโหลกนั่นแหละค่ะ จะมีร้านอาหารสวัสดิการของวนอุทยานอยู่ เลี้ยวเข้าไปทานกันเล้ยยยย ...

จานนี้ผัดผักรวมมิตร โรยกระเทียมเจียวด้วย หอมอร่อยสุด ๆ

ต้มยำทะเล ตักใส่ถ้วยแบ่งไปแล้วนิดหน่อยค่ะ

ปลาอะไรซักอย่างทอดกระเทียม

อาหารมื้อนี้ชนะเลิศค่ะ อร่อยทุกจาน เคโกะชอบผัดผักมาก ๆ ค่ะ เพราะเค้าใส่ผักหลายอย่าง สมกับคำว่า ผัดผักรวมมิตรจริง ๆ ค่ะ ^^

เช้าวันต่อมา เราก็โอ้เอ้ทานอาหารเช้าที่รีสอร์ท เจอกับคุณเจ้าของเลยทักทายกันนิดหน่อยแล้วก็เลยถามที่เที่ยวไปด้วย เค้าแนะนำให้ไปสามร้อยยอด หรือไม่ก็อ่าวมะนาวในอ.เมืองค่ะ เลือกได้อย่างใดอย่างหนึ่ง

พวกเรามองหน้ากันแล้วก็ตกลงว่า ไปหมดนั่นแหละค่ะ 555

ขับรถไปเรื่อย ๆ ตามทาง ตามป้าย ตามคนบอกทางที่จอดลงไปถามทางเป็นระยะ ๆ (- -") ก็มาถึงจนได้ .. ท่าเรือบ้านบางปู ท่าเรือที่จะข้ามไปขึ้นอีกฝั่งนึงที่มีถ้ำพระยานครอ่ะนะคะ

ถ้าใครจำได้ เคโกะเคยรีวิวทริปอุทยานสามร้อยยอดไปแล้วครั้งนึง .. เอ่อ ... ก็น่าจะสามปีแล้วอ่ะค่ะ จำกันได้มั้ยล่ะเนี่ย

คราวนั้นเคโกะและเพื่อน ๆ ไปถึงกันเย็นเกิน เรือหมดค่ะ .. ส่วนคราวนี้ก็ทะเลคลื่นแรง เรือออกไม่ได้ อยากไปก็เดินขึ้นเขาข้ามไปเองแล้วกัน

อย่างเคโกะแล้ว มีกลัวซะที่ไหน .. อิอิ เดินข้ามเขากันไปเลยค่ะ มามะๆ

เดินข้ามเขาไปซักสามท้อใจก็ถึงชายหาดอีกฝั่งนึง เดินเล่นพักเหนื่อยกันแป๊บนึง ก่อนที่จะเดินขึ้นเขาไปถ้ำพระยานครกันต่ออีกราวสองท้อใจค่ะ

หยุดพักเหนื่อยปากถ้ำ .. ถึงซะที ..

อย่างที่เคยบอกไปแล้วในบล็อกเมื่อสามปีที่แล้วอ่ะนะคะ (นานไปมั้ย ใครจะจำได้ล่ะเนี่ย

) เวลาที่เหมาะกับการมาถ่ายรูปหรือมาเที่ยวที่ถ้ำนี้ คือเวลาช่วงสาย ๆ ค่ะ แสงแดดจะทำมุมกับหลังคาพระที่นั่งได้สวยงามทีเดียว (ขออภัยค่ะ หาศัพท์ไม่เจอจริง ๆ

)

ไปชมกันใกล้ ๆ ค่ะ

อีกมุมนึงค่ะ ถึงแม้ว่าเที่ยวนี้เคโกะมาถึงเอาช่วงเที่ยง ๆ แล้วก็ตาม ก็ยังคงความงดงามไว้ได้เหมือนช่วงสาย ๆ ค่ะ

ชื่นชมความงามกันรอบถ้ำจนหายเหนื่อยแล้ว ก็ถึงเวลาท้อใจในการเดินข้ามเขากลับไปอีกครั้ง - -"

ขากลับจากถ้ำลงมา เราเจอโต๊ะให้เช่าไม้เท้าด้วยคะ อันละ 20 บาท ก็ว่าอยู่ทำไมเห็นคนถือเยอะจัง (ตอนมามีแต่โต๊ะแต่ไม่มีคนนั่งค่ะ)

ข้ามเขากลับไปยังท่าเรือที่เราเอารถมาจอดทิ้งไว้ ก็หาร้านข้าวทานกันแถวนั้นเลยค่ะ

มื้อนี้ออกแนวอีสาน ตามรีเควสท์คนข้างตัวคะ

ส้มตำทะเล

ลาบหมูอีกซักจานละกันค่ะ .. จริง ๆ ยังมีอื่น ๆ อีก แต่ถ่ายไม่หมดอ่ะค่ะ หิวโฮกกกก ..

อิ่มหนำสำราญแล้วก็ขับรถต่อไปยังอ่าวมะนาวเลยค่ะ

ที่อ่าวมะนาวคนเยอะมาก ๆ ค่ะ แล้วก็ไม่อยากเล่นน้ำด้วย ก็เลยเปลี่ยนแผนไปต่อที่อื่นกันดีกว่า

ใกล้ ๆ กันนั้นมีเขาล้อมหมวกอยู่ ซึ่งเคโกะเคยดูรายการท่องเที่ยวรายการนึง แล้วติดใจค่ะ อยากปีนเขา แต่เนื่องจากอยู่ในเขตของทหาร ซึ่งปิดเวลาทำการแล้ว ก็เลยอดไป ก็หันไปเขาช่องกระจกแทนค่ะ ซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กันนั้นเอง

เดินขึ้นบันไดไปอีกสี่ท้อใจ (ระยะก็คงไม่ต่างจากถ้ำพระยานครเท่าไหร่ แต่เดินขึ้นบันไดมันชวนท้อใจมากกว่าค่ะ 555) ก็ถึงจนได้

มองวิวมุมสูง ๆ ได้สุดลูกหูลูกตาเลยค่ะ ชอบ ๆ

มองวิวทะเลบ้าง

ประจวบฯเป็นจังหวัดที่ขนาบด้วยทะเลทั้งสองด้านตลอดทั้งจังหวัดเลยค่ะ นี่ขนาดในอำเภอเมืองนะเนี่ย ก็ยังมีทะเล

ทะเลเวิ้งว้างมากมาย ... มองแล้วสบายใจจริง ๆ นะ

อ้อ .. เขาช่องกระจกนี้มีลิงเยอะมาก ๆ ค่ะ ระหว่างทางที่เดินขึ้นไปนั้น มีคนอื่นเดินไปด้วยกัน เค้ากลัวลิงเลยกลับลงมากลางทางซะดื้อ ๆ ก็มีค่ะ ... ใครจะไปก็ต้องระวังข้าวของดี ๆ ด้วยนะคะ ลิงเค้าจะคิดว่าเป็นอาหารของเค้า เค้าจะมาแย่งไปดื้อ ๆ ค่ะ เคโกะยังโดนยื้อแท็ก BP รุ่นรองเท้าแตะเลยง่ะ ดีว่ายังยื้อกลับมาได้ เหอ ๆ - -" (แท็กมันห้อยต่องแต่งอ่ะค่ะ ลิงเลยจะเอา -"-)

เหนื่อยกันมาทั้งวัน ก็กลับรีสอร์ทไปพักผ่อน เตรียมตัวกลับบ้านกันละค่ะ

วันสุดท้าย ก่อนที่เราจะเช็คเอาท์ ก็ไปเดินเล่นชายหาดกันเล็กน้อย ซึ่งคุณเจ้าของรีสอร์ทได้บอกมาก่อนแล้วว่าวันนี้จะมีคู่ว่าที่บ่าวสาวเค้ามาถ่ายรูป Pre-wedding กันค่ะ

แอบถ่ายแบบไกล ๆ กลัวเค้าว่าเอาอ่ะ

ขากลับเข้ากทม. เราก็แวะทานข้าวเที่ยงกันก่อน (กลายเป็นบล็อกตระเวนกินไปแล้ว

)

แถวปากน้ำปราณมีร้านดังอยู่สองร้าน คือ อุดมโภชนากับโอเอ็กซ์นะคะ ถ้าจำไม่ผิดเคโกะเลือกร้านอุดมโภชนาค่ะ (ถ้าจำผิดขออภัยนะคะ)

หน้าร้านตกแต่งน่ารักมาก ๆ

อาหารจัดว่าอร่อยสมคำร่ำลือค่ะ ผ่านเลย :)

แล้วก็แวะซื้อของฝากแถวนั้นนิดหน่อย ซึ่งเค้าทำปลาตากแห้งกันเองค่ะ โดยเฉพาะปลาหมึกนี่ขึงพรืดเป็นแถวแทบทุกร้านเลยทีเดียว

แล้วก็ตีรถยาวไปแวะซื้อของฝากอีกหน่อยที่ร้านนันทวันเจ้าประจำ ก่อนเข้ากทม. เป็นอันจบทริปนี้ค่ะ

เจอกันบล็อกหน้า รีวิวรีสอร์ทในทริปนี้นะคะ ขอบคุณทุกท่านที่แวะเยี่ยมชมค่ะ