เฉพาะแฟนชิงชัง ตอนที่ 41 (ฉบับเจ้าของบ้านหนีเที่ยว ฮ่า ๆ) ปล.(มาก่อนเนื้อหาหลัก!!) อันเนื่องมาจากเจ้าของบ้านหนีเที่ยว ไปหาโลเกชั่นถ่ายทำละครเรื่องต่อไป เอ้ย! ม่ายช่าย.. ไปหาโลเกชั่นเขียนนิยาย(ถูก)ตบ(แล้วไม่ได้)จูบเรื่องต่อไป (อิอิ ดิฉันมั่วเอานะคะ เรื่องจริงเป็นไงไม่รู้ถามกันเอาเองตอนกลับมา) ดังนั้น เฉพาะแฟนชิงชังวันนี้อาจไม่ได้อรรถรสเช่นเคย เพราะคนโพสต์ไม่คุยอะไรทั้งสิ้น (O_o) แต่อย่างไรก็ตาม อรรถรสจากการอ่านความคิดเห็นจากคุณลีโมริสาจะยังคงเดิมเน้ออออออ... ~%~%~%~%~%~%~%~%~%~%~ อิสระภาพที่รอมาสิบกว่าปี ในที่สุดนังอุ่นก็ได้มาง่าย ๆ เมื่อไอ้ชดตัดสินใจฆ่าตัวตาย หลังรับไม่ได้กับอาการของโรคที่เป็นอยู่ ความจริงโรคนี้ก็แปลกดีนะ ขึ้นทั่วตัว แต่หน้าไม่มีสักเม็ด มันเหลือพื้นที่ไว้ให้ไอ้ชดหล่อในวันสุดท้ายของชีวิตนั่นเอง มาพูดถึงอิสระที่นังอุ่นได้รับต่อก่อน ข่าวดีอย่างนี้ นังอุ่นถือว่าเป็นข่าวดีของชีวิต นับแต่ต้องตกเป็นจำเลยของไอ้ชด เพราะคิดฆ่าไอ้คนเลวให้ตาย เพื่อจะหาหนทางหนีออกจากซ่อง แต่คนเรามีกรรมต้องชดใช้ จึงทำให้ตกอยู่ในชะตาชีวิตที่ตนไม่คิดจะเลือก บาปและเคราะห์พาให้นังอุ่นจมอยู่ในซ่องถึงสิบกว่าปี โดยทิ้งลูกชายคนเดียวของตนไว้ให้แม่อิ่ม พี่สาวที่แสนดีเลี้ยง ยงชัยเติบโตและรับรู้มาตลอดว่า มีแม่เป็นผู้หญิงหากินชื่ออุ่น จึงพยายามหลีกหนีความจริง เพื่อไม่ให้ตนเองเจ็บปวดมากกว่าที่เป็นอยู่ แต่แม่อย่างนังอุ่นไม่เคยคิดอะไรมาก เท่ากับคิดถึงลูกคนเดียวที่มีก่อนเพื่อน เมื่ออิสระที่เรียกหามานาน ตกมาถึงมือแบบคาดไม่ถึง นังอุ่นจึงไม่คิดถึงใครอื่นอีกแล้ว นอกจากยงชัยลูกแม่ เพื่อจะบอกลูกว่า แม่ไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว แม่จะเป็นแม่ที่ดีของลูก แต่หากนังอุ่นจะมีความคิด เลือกเวลา สถานที่สักนิด ลูกคงไม่เจ็บช้ำเท่านี้ ซึ่งเราเชื่อว่าตัวนังอุ่นเองเจ็บกว่ายงชัยถึงหลายเท่าตัว เพราะน้ำตาแห่งความผิดหวังของยงชัย เหมือนมีดกรีดลงบนหัวใจของนังอุ่นให้เป็นแผลลึกยิ่งกว่าเดิม คำพูดที่ว่า "ฉันทำผิดอีกแล้ว" ตอกย้ำให้เห็นว่า นังอุ่นไม่เคยหยุดคิด หยุดมองถึงผลเสียที่จะตามมา นับตั้งแต่เธอตัดสินใจตามมาอยู่กับพี่สาวและไอ้ยอด เท่านั้นยังไม่พอ เธอยังตัดสินใจส่งไอ้ยิ่งไปหาความตาย แม้จะไม่ได้ตั้งใจ แต่มันก็เป็นผลมาจากความคิดแบบใจเร็วด่วนได้ ไม่อย่างนั้น ยงชัยจะเกิดมาเป็นพยานความผิดที่เธอก่อได้อย่างไร เราไม่ขอเรียกพยานรักหรอก เพราะมันไม่ได้เกิดจากความรักของคนทั้งคู่ ถึงแม้นังอุ่นจะเอาคำว่ารักมาอ้าง แล้วก็อ้างว่าสิ่งที่ทำอยู่นี้ไม่ผิด จนมาถึงตรงนี้ สิ่งที่เธอทำมันเห็นผลอย่างชัดเจนอีกครั้ง แล้วคนที่ได้รับผลกระทบก็ไม่ใช่ใครเลย เป็นคนที่นังอุ่นรักสุดหัวใจ การไปหาลูกที่มหาวิทยาลัยหลายครั้ง นังอุ่นเคยคิดในทางกลับกันบ้างไหมว่า ในวัยของเด็กหนุ่มอย่างยงชัย เป็นวัยที่มองโลกสดใส เขาปรารถนาความสมบูรณ์พร้อม ต้องการชีวิตที่ไร้รอยตำหนิ เมื่อแม่มีอาชีพแบบนี้ นอกจากตัวเองต้องฝืนกล้ำกลืนความเจ็บช้ำแล้ว ยังต้องปกปิดเรื่องน่าอับอาย ขายหน้านี้กับเพื่อนรุ่นเดียวกันอีกด้วย ไม่ได้สนับสนุนให้ยงชัยรังเกียจอาชีพของคนเป็นแม่ ถึงอย่างไร แม่ก็คือผู้มีพระคุณสูงสุดของชีวิต ไม่ว่าจะยากดีมีจน ทำมาหากินด้วยอาชีพอะไร ลูกอย่างยงชัยต้องรำลึกเสมอว่า บุญคุณของแม่นั้นยิ่งใหญ่เพียงใด ที่เรากำลังจะบอกก็คือ อยากให้นังอุ่นหยุดคิด หยุดสักนิด อยากให้รู้ว่าที่ของเธออยู่ตรงไหน ไม่ใช่ไปอยู่ในที่ที่ไม่ควรอยู่ ให้ในสิ่งที่ไม่ควรให้ เธอเรียกร้องหาความรัก ความเห็นใจจากลูก ว่าสิ่งที่แม่ทำอยู่นี้มันจำเป็น แล้วดูสิ่งที่เธอให้ลูกซิ มีแต่ความผิดพลาดซ้ำซากที่ไม่เคยจบสิ้น น่าเห็นใจยงชัยมากกว่าที่มีแม่อย่างนังอุ่นที่มีความคิดตื้น ๆ เพื่อให้ได้สิ่งที่ตนต้องการเท่านั้น ก็หวังว่าสิ่งที่นังอุ่นทำอยู่นี้ คงช่วยสะท้อนให้ใคร ๆ หลายคนฉุกคิดได้บ้าง การจะตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง ขอให้คิดถึงผลกระทบให้มาก ๆ เพราะผลเสียที่ตามมามันจะตกอยู่กับคนที่เรารัก และแน่นอน เมื่อคนที่เรารักเป็นทุกข์ เราจะเป็นสุขไปได้อย่างไร วันนี้ยังมีอีกหนึ่งคู่ที่ต้องพูดถึง บังอรกับนายอำเภอสมชาย ดูบังอรแล้วก็ขำกับความร้ายกาจของเธอ ตั้งแต่สาวยันแก่ เธอยังคงร้ายอยู่ในตัวตนของเธอเยี่ยงนั้นไม่เคยเปลี่ยน และร้ายได้อย่างแยบยล ลึกล้ำ แบบที่นายอำเภอสมชายแทบกระอักเลือดตายคาเตียง บางครั้งคนร้าย ๆ มันก็ต้องเจอคนแบบนี้ ถึงจะสมน้ำสมเนื้อกัน คือหากใครคนใดคนหนึ่งเพลี่ยงพล้ำ คนนั้นก็พร้อมจะซ้ำให้อีกฝ่ายจมดินลงไปเลยทีเดียว .............. สำหรับเพื่อน ๆ ที่แวะเข้ามาอ่านความเห็นหลังดูชิงชังจบ ต้องบอกว่าช่วงนี้คุณเฟื่อง หรือคุณจุฬามณีของเราไม่อยู่ ข้อเขียนของเธอจะหายไปสามสี่วัน จะมีเพียงความเห็นของเราคนเดียว สำหรับใคร ๆ ที่เข้ามาอ่านแล้ว จะลงความเห็นไว้บ้างก็ยินดีนะคะ จะได้ไม่เหงา และคึกคักเช่นเดิม คิดว่าอีกไม่นาน ชิงชังก็จะอวสานลง เมื่อนั้นบรรยากาศคงไม่เหมือนเดิม คือไม่คึกคัก อาจมีซึมเซาบ้าง เพราะขาดเสียงร้องไห้ของตัวละครเหล่านั้น อย่าถามหาเสียงหัวเราะเลย ไม่มีหรอกค่ะ นอกจากจะมีเสียงหัวเราะของพวกเรากันเองที่มาร่วมออกความเห็นกัน เชิญนะคะ ใครมีความเห็นอะไรก็ลงไว้ได้เลย โมริสาจะดีใจมากเลย ขอบคุณค่ะ โมริสา คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหลังดูละครจบ โปรดใช้วิจารณญาณ   Create Date : 13 ตุลาคม 2552 10 comments Last Update : 13 ตุลาคม 2552 11:02:38 น. Counter : 1399 Pageviews. Share Tweet

อุ๊ยๆๆๆๆ ยังไม่มีใครเข้ามาเม้าท์เลย เมื่อคืนดูแล้วมีความรู้สึกสงสารปลัดสมชายนิดๆ ที่เป็นแบบนี้คงเป็นเพราะผลกรรมที่เคยทำเจ้าชู้ไปทั่ว ส่วนบังอรหลังจากหายหน้าไปหลายตอน เธอกลับมาในรูปแบบที่ยังคงความแรง และร้ายในแบบของเธอเหมือนเดิม มีความรู้สึกว่ายงชัยเป็นเด็กที่เอาแต่ใจ ไม่รับฟังความคิดเห็นของใครทั้งสิ้น แม้แต่คนที่เค้ารักก็ตาม แต่เมื่อถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ถ้าเป็นเราก็คงทั้งรัก ทั้งชังแน่ๆ สาวก้อยเมื่อวานก็เยี่ยมมาก ปกป้องยงชัยได้แมนสุดๆ อุ่น ก็ทำอะไรไม่คิดก่อนทำ จะรู้ตัวก็เมื่อเห็นผลที่ตามมา ไม่เข้าใจจริงๆ ทำไมต้องไปหาที่มหาลัยด้วย ไปที่ไร ก็มีปัญหาทุกที ไม่เคยจำ //เมื่อวานง่วงมาก อยากนอนตั้งแต่สองทุ่ม แต่กลัวว่าจะไม่มีใครมาพูดคุยเนื้อเรื่อง ก็เลยนั่งตาปรือดูจนจบ\\\\   โดย: เจ้ากิ๊ง IP: 221.128.75.82 13 ตุลาคม 2552 11:58:52 น.

อุ่นเองก็คิดถึงแต่ความต้องการของตัวเองไม่ต่างจากบังอรหรืออารีย์ เพียงแต่ระดับความแรงอาจแตกต่างกัน บังอรยังคงแรงไม่เปลี่ยน สะใจนิดๆ กับผลการกระทำของนายอำเภอสมชาย แต่จะสะใจกว่านี้ถ้าบังอรตบเมียใหม่ของนายอำเภอสักฉาดสองฉาด ดูตัวอย่างแล้วอยากดูฉากต่อไปเร็วๆ ค่ะ อารีย์จะได้รับผลของการกระทำยังไง โอย! อีกตั้ง 8 ชั่วโมง   โดย: YesterdayOnceMore 13 ตุลาคม 2552 12:40:53 น.

อยากดูตอนนี้มากคร๊าบชอบยงชัยกับอุ่น   โดย: น้องเหนือ IP: 124.121.200.162 13 ตุลาคม 2552 12:45:34 น.

ชอบอุ่นค่ะชอบมาก   โดย: นิด IP: 124.121.200.162 13 ตุลาคม 2552 12:48:12 น.

เมื่อวานดูไปลุ้นไป เกลี๊ยดเกลียดสัญชัยจริงๆ อินไปไหนเนี่ย อุ่นน่าสงสารมากๆเลยค่ะ   โดย: sakana's world 13 ตุลาคม 2552 13:29:35 น.

ติดตามดูชิงชังมาตลอดคะ แต่เพิ่งได้เข้ามาอ่านบล๊อคของแฟนละครชิงชังและของเจ้าบทประพันธ์เมื่อไม่กี่วันนี้เองคะ ชอบทั้งเนื้อหาและรายละเอียดต่างๆของเรื่อง โดยเฉพาะการวางตัวผู้แสดง ช่างหาคนที่หน้าตารุ่นลูกได้คล้ายๆพ่อกับแม่ (อาทิตย์และยงชัย) ดูแล้วอินดีคะ เนื่องจากนักแสดง แสดงได้สมบทบาทมาก อ่า.....เศร้ากว่านี้ได้อีกไหมคะ (ประชดคะ) ตอนหลัง ๆ ร้องไห้เกือบทุกตอนเลย   โดย: กุ้ง IP: 110.49.103.218 13 ตุลาคม 2552 19:29:52 น.

ในที่สุดความจริงก็เปิดเผย หลังถูกเก็บงำไว้เกือบยี่สิบปี แต่กว่าจะมาถึงตรงนี้ ทั้งแม่และลูกต้องผ่านอะไรมาบ้าง สิ่งที่อยู่ในใจเขาทั้งสองจะตอบได้อย่างดี สำหรับเราฉากแรกของวันนี้ ชอบที่ก้อยแวะไปตามหายงชัยตรงบันไดจนเจอ คนสองคนจะพิสูจน์ใจกันได้ ก็ตอนที่เขากำลังต้องการใครสักคนเข้าใจเขา แม้ยงชัยจะปฏิเสธความหวังดีของก้อย เพราะบางครั้งเรื่องบางเรื่องก็ยากที่จะพูดให้ใครเข้าใจ แต่ก้อยก็ยังเข้าใจคนที่เธอรักดี เธอจึงไม่เสียกำลังใจที่ทำดีให้กับยงชัย ผ้าเช็ดหน้าสีชมพู เปรียบเสมือนหัวใจบริสุทธิ์ หัวใจที่พร้อมจะรับฟังสิ่งที่อยู่ในใจของยงชัย หรือเป็นผ้าเช็ดหน้าที่พร้อมจะซับน้ำตาให้กับคนรักโดยไม่มีเงื่อนไข สุดท้ายเป็นเพื่อนใจ คอยปลอบประโลมให้ยงชัยได้รู้ว่าเขายังมีเธอเคียงใกล้ ตัดมาที่คำถามของกิ่งที่ถามก้อยว่าไม่รังเกียจอาชีพของอุ่นหรือไง "สงสาร" คือคำจำกัดความสั้น ๆ ที่ออกจากปากของก้อยหญิงสาวผู้แสนดี ในขณะที่กิ่งหันไปถามคนเป็นพ่ออย่างชลาชลว่า คิดอย่างไรกับอดีตของอุ่น มันเป็นคำตอบที่ตรงใจอีกเช่นกัน ชลาชลบอกว่าอดีตของตังเองยังไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร แล้วจะไปรังเกียจอดีตของนังอุ่นได้อย่างไร บางทีในอดีต เขาอาจทำเรื่องเลวร้ายมาแล้วหลาย ๆ เรื่องก็เป็นได้ ถูกเลยชลาชล คุณคือไอ้ยอด ! อดีตของอารีย์ยังคงตามมาหลอกหลอนให้เธอต้องนอนผวาทุกครั้ง เสมอพงษ์ยังข้องใจกับอดีตของภรรยาเช่นกัน ลงทุนไปสอบถามข้อเท็จจริงถึงโรงพัก สุดท้ายความจริงที่ได้คือ อาทิตย์เป็นหลานแท้ ๆ ของอารีย์ ทำไมต้องปิดเป็นความลับด้วย โธ่ ผู้พันเสมอพงษ์ สุดท้ายก็ยังไม่รู้อดีตที่แท้จริงของเมียจนได้ สืบต่อไปนะ เสมอพงษ์ !!! วันนี้ฉากใหญ่คงหนีไม่พ้นฉากแม่ลูกปรับความเข้าใจกันไปได้ ความจริงที่ถูกเก็บงำเอาไว้มาเกือบยี่สิบปี ในที่สุดเวลาของมันก็เดินทางมาถึง น้ำตาจากคนเป็นแม่ที่หลั่งออกมานั้น เราเชื่อว่ามันเป็นความตื้นตันใจ ปลื้มปิติที่มีโอกาสได้กอดลูกเป็นครั้งแรกในชีวิตของคนเป็นแม่อย่างนังอุ่น หลังการกราบเท้าขอขมาของยงชัยเกิดขึ้นด้วยความสำนึกผิด หลังรู้ความจริง อยากบอกว่า การยอมรับฟังคำพูด คำอธิบายของอีกฝ่าย ด้วยใจที่เปิดกว้าง ความเข้าใจในกันและกันก็จะบังเกิดขึ้นได้เช่นกัน วันนี้คุณพิม ยังคงรักษามาตรฐานการแสดงไว้ได้ดีเช่นเคย ดูเหมือนการร้องไห้ในละครเรื่องชิงชัง จะเป็นเรื่องปกติของเธอไปแล้ว แทบไม่มีตอนไหนที่นังอุ่นไม่ร้องไห้ นอกเสียว่าฉากนั้นนังอุ่นจะทะเลาะกับไอ้ยิ่งคู่อริเดิมเท่านั้น ส่วนบอล ต้องบอกว่าฝีมือการแสดงของเขาไม่เป็นรองใครเลยแม้แต่น้อย น้ำตาที่ไหลราวกับสั่งได้นั้น เรียกคะแนนสงสารจากสาว ๆ ได้อีกเยอะ รับรองว่ามีผู้หญิงอยากจะอาสาเป็นคนซับน้ำตาให้ยงชัยหลายคนเลย ยัง อย่าเพิ่งวางใจ ชิงชังยังไม่จบ ความสุขที่เห็นเพียงชั่วครู่นั้น มันเป็นความสุขแค่ชั่วคราว เมื่อยังมีอดีตอีกหนึ่งเรื่องที่ยงชัยยังไม่รู้ และเมื่อรู้แล้วยงชัยจะทำใจได้แค่ไหน ขอเตือนสาว ๆ ให้เตรียมผ้าซับน้ำตาไว้หลาย ๆ ผืนหน่อยก็แล้วกัน สุดท้ายเรายังมีความประทับใจเล็ก ๆ ที่อยากพูดถึง ฉากที่ว่าคือนังพริ้มมาส่งนังอุ่นที่บ้าน ส่วนตัวนังพริ้มก็จะกลับไปชัยนาท ก่อนจากกัน ทั้งสองกอดกันแน่น กอดกันด้วยความรู้สึกที่มากกว่าคำว่าเพื่อน เพราะทั้งสองคนไม่ได้เป็นแค่เพื่อนเฉย ๆ แต่เป็นเพื่อนแท้ เพื่อนสนิท เพื่อนที่ตายแทนกันได้ หลังจากร่วมเผชิญทุกข์ เผชิญสุขด้วยกันมาสิบกว่าปี เมื่อถึงเวลาต้องจากกัน น้ำตาแห่งความอาลัยจึงหยดลงอย่างไม่เสียดาย จริง ๆ นะ เราเชื่อว่า การมีเพื่อนแท้ เพื่อนที่ตายแทนกันได้นั้น แม้เพียงคนเดียว มันมากเกินพอแล้วสำหรับชีวิตนี้ของคนคนหนึ่ง แล้วถ้ามีเพื่อนแท้หลาย ๆ คนล่ะ ชีวิตจะประเสิรฐแค่ไหน จริงไหม ? ความจริงวันนี้จะเริ่มต้นด้วยคำของหลวงพี่อินแล้ว "รักก็เป็นทุกข์ พลัดพรากก็เป็นทุกข์" แต่จะขึ้นต้นหรือลงท้าย ก็ดูจะเป็นคำจำกัดความได้อย่างลงตัวทีเดียวสำหรับความรักของใครหลายคนในละครเรื่องนี้ โมริสา คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหลังดูละครจบ โปรดใช้วิจารณญาณ   โดย: โมริสา IP: 125.24.81.59 13 ตุลาคม 2552 23:20:32 น.

เฮ้อ น้ำตากระจายอีกจนได้ ความรักของแม่นี่ยิ่งใหญ่จริงๆ เลยนะ วันนี้เป็นวันของอุ่นกับยงชัยจริงๆ เลย แม้จะมีปิงมาแซมเล็กๆ ก็เถอะเล่นฉากหักดิบได้ น่ากลัวมากกกกกก รอดูคืนนี้กันต่อปายยยยย   โดย: Jum IP: 199.40.204.245 14 ตุลาคม 2552 7:42:52 น.

นึกว่าผู้พันเสมอพงษ์จะรู้ความจริง(ซะที) สุดท้ายก็... เหมือนเดิม   โดย: YesterdayOnceMore 14 ตุลาคม 2552 9:23:03 น.

ลุ้นแทบตายว่าผู้พันจะรู้ความจริงหรือเปล่า แต่ที่ไหนได้ ก็ไม่รู้ซะที คืนนี้คงมีอะไรให้ลุ้นอีกละซินะ   โดย: sakana's world 14 ตุลาคม 2552 11:21:08 น.