Group Blog
 
 
สิงหาคม 2552
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
7 สิงหาคม 2552
 
All Blogs
 
ชิงชัง ละคร มีกระแส

#

ชิงชัง
............จากนวนิยายประกวดโครงการทมยันตีอะวอร์ด ครั้งที่ 1 ปี 2548-2549 สู่บัลลังก์จอแก้วววววววววว

บทประพันธ์ จุฬามณี
บทโทรทัศน์ ศิริลักษณ์ ศรีสุคนธ์
ผู้กำกับ สันต์ ศรีแก้วหล่อ



สวัสดีค่ะ ขออนุญาตแนะนำตัวนะคะ พิมพ์ เองค่ะ ที่รับบทเป็นอีอุ่นในละครสุดยอดความสนุกเรื่องชิงชังค่ะ บังเอิญว่ามีพี่เค้าส่งlinkมาให้ดูบอกว่าเป็นกลุ่มของเจ้าของนวนิยายเรื่องนี้ ก็เลยอยากบอกว่าดีใจและภูมิใจสุดๆสำหรับการที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของละครเรื่องนี้ค่ะ หวังว่าเท่าที่ออกอากาศไปจะทำให้ทุกคนไม่ผิดหวังนะคะ จะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ ท้ายนี้ขอบคุณสำหรับนวนิยายดีๆแบบนี้นะคะ:)

โดย: อีอุ่นเองค่ะ IP: 192.168.50.160, 117.47.60.63 วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:12:02:15 น.





โอ้ววววว น้องพิมพ์มาที่บล็อก เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ..

ในฐานะ จักรเฟืองตัวหนึ่ง ที่ต้องเฝ้าดูผลงานของตัวเอง

ไม่ต้องบอกก็คงรู้ว่า ตอนนี้ จุฬามณี (นามปากกาสุดหรูของผม) หน้าจะบานไปถึงไหน (บางคนก็คงทราบดี)...

ครับ เรื่องความหนักใจของเจ้าของบทประพันธ์ ก็คงได้ยินฟังกันมามาก
บางครั้งเราเคยได้ยินว่า เจ้าของบทประพันธ์ ไม่ดูละคร

คนชอบนวนิยาย ก็ไม่ดูละคร

ผมเอง ...เคยคิดไว้ว่า ถ้ามีนวนิยายเราไปเป็นละคร เราจะรู้สึกเยี่ยงไร (ไม่พูดถึงเรื่อง เงิน+หน้า 555+)

ก็ต้องทำใจ เพราะมันศาสตร์ต่างแขนง

ตอนแรก ๆ ก็กังวล แต่ก็ได้โทรคุยกับพี่คนเขียนบท คุณ ศิริลักษณ์ ศรีสุคนธ์ (คนเขียนบทของบริษัท) พี่เขาบอก เขาซื้อไปเพราะชอบนิยาย พอจะเขียน (พี่เขาเขียนเอง) เขาบอกว่า จะพยายามดำรงความเป็นนวนิยายให้มากที่สุด (เพราะชอบ ถ้าไม่ชอบก็ไม่ซื้อ..555+)

เราก็ได้แต่ยิ้ม มีอะไร เล็ก ๆ น้อย ๆ (อาทิ ชื่อสถานที่จริง ๆ) ที่ในนิยายยังไม่เคลีย พี่เขาก็โทรมาถาม ..เราก็ได้แต่เฝ้ารอว่า ตัวละคร เยอะแยะมากมายนี้เขาจะจัดวางจัดแบ่งนำเสนออย่างไรคนดูถึงจะไม่งงงวย ลึก ๆ ก็ กังวล ว่าจะทำออกมาไม่ถึง (จริง ๆ นะ) แต่ก็คิดว่า ถ้าเขาไม่ “แน่ “ เขาก็คงไม่กล้าเล่นกับเรื่องนี้..

พอละครออกอากาศวันแรก ตอนแรก.. 3 ส.ค.52

เอาใจของคนที่ดูละครมาจับ ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้เขียนบทประพันธ์เรื่องนี้ ผมก็ดู..

ดูเพราะ..เนื้อเรื่องที่แปลก ๆ (ชมตัวเองเปล่าหว่า) ก็อะนะ บอกตามตรงว่า

- ความตั้งใจที่เขียนนิยายเรื่องนี้ขึ้นมาก็เพื่อละคร ละครแปลก ๆ ที่รวมเอาละครที่เคยชอบมายำใหญ่รวมกัน..

ผมชอบ แผลเก่า คือหัตถาครองพิภพ อาญารัก ม่านประเพณี(ละครจีน) และนวนิยาย หลายชีวิต ของ ม.ร.ว คึกฤทธิ์ ปราโมช เป็นอย่างมาก จึงเอาความชอบเหล่านั้นมารวมกัน

อย่างแรก คือฉาก ยุคสมัย บ้านทุ่ง ผ้าถุง ลุยโคลน ขี่ควาย กลิ่นเดียวกับแผลเก่า ไอ้ขวัญอีเรียม มาเป็น ไอ้ยอดอีอุ่น

คือหัตถาฯนั้นซับซ้อนเมียหลวงเมียน้อยมีแผนการ

อาญารัก ก็ตั้งแต่รุ่นแม่ไปรุ่นลูก เข้าใจผิดกันสลับลูกสลับพ่อสลับแม่กัน

ส่วนละครจีนม่านประเพณี นั้น เราชอบอะไรที่แบบวัฒนธรรม บ้าน ๆ มีภาพท้องไร่ท้องนา ภาพการดำรงชีวิตอยู่ของคนส่วนใหญ่

และนวนิยายหลายชีวิตนั้น คือ ชีวิตของคนเรานั้น เอาแน่ไม่ได้เลย แต่ที่จะแน่ได้ ก็คือใจของเราเอง.. ดังนั้น แม้จะถูกมรสุมลูกแล้วลูกเล่าเข้ามาในชีวิต แต่ว่า ถ้าเรา ตั้งใจจะเป็นอะไรสักอย่าง เราต้องเป็นให้ได้(แม้เลือดตาแทบกระเด็น)..อย่างชีวิตของอิ่ม..

แต่ในขณะเดียวกัน อยากบอกให้รู้ว่า ชีวิตของเรานั้น เราเองควบคุมมันไม่ได้ทั้งหมด บางคนที่เขาดูจะไม่ใช่คนดี แต่บางทีก่อนที่เขาจะทำอย่างนั้นมันมีภาวะจำยอมให้ต้องทำ …อย่างชีวิต อุ่น ยอด หรืออิน บังอร อารีย์ (โธ่ แม่เอื้องอรุณของฉันไม่ได้มากับพี่เลย อิอิ)

ดังนั้น เพลง “ผิดเพราะรัก” จึงใช่เลย ส่วนเพลงไตเติ้ล และดนตรีประกอบ ก็โอ้วววววววววมีเสียงขลุ่ย เสียงกลอง ตะโพน ฉิ่งฉับ.. มันทำให้นักเขียนบ้านนอก(หน้าบ้าน ๆ) คนนี้ ดูด้วยความรื่นรมย์ขึ้น..

นั่งดูละครไป ยิ้มไป ยิ้มไปกับคาแร็คเตอร์ตัวละคร(บ้าน ๆ ผ้าถุง555+) ยิ้มไปกับมุก ธรรมดา ๆ ไม่ได้ตั้งใจประดิษฐ์ จนเกินไป..

(ขำตอนบังอรหยิกก้นอีอุ่นตอนนั่งกินข้าว)
(ทึ่งกับฉากบังเอิญ บังอรต้องเผาพริกเผาเกลือสาบแช่งพี่สาว)

และสุดท้ายก็ต้อง ยกนิ้วให้ผู้กำกับ สันต์ ศรีแก้วหล่อ
และคนเขียนบท..ศิริลักษณ์ ศรีสุคนธ์
ที่ทำให้ปูในกระด้งใบใหญ่นี้...กระชับฉับไว้ สนุกครื่นเครง รื่นรมย์ สมใจ (ผม) เป็นอย่างยิ่ง..

(อย่างไรก็ถูกใจกับฉากบนครก มาก ๆ นะครับ อิอิ..)




พี่ยอด(ของอีอุ่น) กับไอ้หมายิ่ง(ของอีอุ่น)





ไอ้ทิดยอด ไอ้ทิดอิน ศิษย์ครูคนเดียวกัน..เพื่อนรักหักเหลี่ยมหัวใจ...





แม่ทองคำ กับลูกสาวทั้งสี่คน..

อิ่ม อุ่น บังอร อารีย์..

สวยไหมละ (สาวท่าน้ำอ้อย)





ไอ้ยอดเหรอ ก็ไม่ได้มาจากไหนหรอก ได้ยินเสียงเพลงเสียงกลองไม่ได้ ก็นิสัยผมเองแหละ อิอิ




ผิดเพราะรัก...

"พี่พูดจริง จริงทุกคำพูดพูดที่บอกกับเอ็งนะอิ่ม เอ็งจำไว้เลย ทุกคำนั้น มันกลั่นมาจากใจของพี่ พี่รักก็บอกว่ารัก พี่รักเอ็ง พี่ก็ต้องบอกเอ็งคำนี้ ถึงเอ็งจะชิงชัง นั่นก็ใจของเอ็ง เอ็งมันไม่เคยมีความรัก เอ็งไม่รู้หรอกว่า ไอ้เวลาที่เราจะเสียคนรักไปมันเป็นอย่างไร พี่จะอยู่ตรงนี้กับเอ็ง รักเอ็ง ไม่ว่านานแค่ไหน ใจของไอ้ยอดไม่มีวันเปลี่ยนแปลงไปจากเอ็ง"


ถ้าเป็นสมัยนี้ ก็คง "รักนะ จุ๊ ฟ ๆ "




โอ้ว ลืมไปว่าคุณพิมพ์มาดา บริรักษ์ศุภกร ผู้รับบทอีอุ่น มาเยี่ยมบล็อก..
ขอเม้าท์นิดหน่อยนะครับ..

ตอนที่นั่งดูละคร (4 วันแระ)
เห็นนักแสดงเขาแสดงชนิดที่ไม่เคยได้เห็นจากเรื่องไหน(ที่เขาเคยเล่น) นักแสดงเขาจะคิดถึงคนแต่งเรื่องขึ้นมาบ้างไหมน้อ? (จริง ๆนะ)

(คงขำกลิ้งกับเสื้อผ้าแน่ ๆ คิดไว้อย่างนั้น แอบนินทานักเขียนด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้..)

สำหรับเรื่อง ตัวละครในนวนิยาย ไปเป็นตัวละครในจอแก้ว
สมัยที่ชิงชังพิมพ์รวมเล่ม..คนที่อ่านจบแล้วมักจะเม้นท์กลับมาว่าละครชัวร์ ๆ (ก็ผมเขียนเพื่อละครนี่นะก็เลยร้อนฉ่า ตลอดเรื่อง(นักอ่านชมมาแบบนี้))

ตอนนั้นผมเอ่ยกับเพื่อนสนิทไปว่า..

ชิงชัง ถ้าใครได้เล่น ดังทุกตัว คนจะไม่มีวันลืมสักตัวเดียว(ถ้าได้ดู)

เพราะชีวิตของแต่ละคนนั้น..

มันพลิก พลิกไปชนิดที่คาดไม่ถึง จะเรียกว่าเป็นโศกนาฏกรรมแห่งชีวิต เลยก็ว่าได้..

เป็นงานบีบคั้นทางอารมณ์สุด ๆ (ทุกตัว)

น้ำตาท่วมจอแน่ ๆ

ตอนนั้นเพื่อนมันก็มองหน้า ทำหน้าแบบ ไม่เชื่อ..
เราก็(ทำสีหน้าชิงชัง) คอยดูซิ (ตอนนั้นยังไม่มีใครมาซื้อหรอก)

ผมก็บอกดังทุกตัว รุ่นพ่อรุ่นแม่เล่นยากทุกตัว ร้าย และแรงทุกตัว

ส่วนรุ่นลูก ใครเล่นเป็น ยงชัย กับอาทิตย์ ถ้าบีบน้ำตาได้ คะนองได้ ทะเล้นได้ แต่รักษามาดพระเอกไว้ได้ เรียกพวงมาลัยได้แน่ ๆ...

จนกระทั่ง เอ็กเเซ็กติดต่อมา..

ตอนนั้น ก็ครุ่นคิดว่า ใครน้อใคร ในช่องห้า จะถูกจับมาเป็น ตัวนั้นตัวนี้..
และการรอคอยก็สิ้นสุด..ดังที่เห็น

พอประกาศรายชื่อมา ก็อุ๊ เอ๊ะ อะ โอ้ววววววววววววว เริ่มหยิบหน้านักแสดงไปใส่ในตัวละคร..

เปิดฉากมาวันแรก.. ((หัวเราะ ขำ ทั้งน้ำตา )) ผ้าถุง รองเท้าแตะ ของฉาน โอ้วววววววว อินเตอร์ซะ...

ไอ้ทิดยอด ของผม กัปตัน เล่นได้มีคาแรกเตอร์ ฉีกตัวเอง มีท่าใหม่ ๆ ของตัวเอง มาได้..นักเลงหัวไม้ ผู้ชายเจ้าคารม คมคาย กระล่อน..(ผ่านไปเร้ยยยยยยยย)

ไอ้ทิดอิน สุขุม รุมลึก เหมือนจะแหย แต่ว่า น้ำนิ่งไหลลึก.. โอ้วววววววววว ผ่าน

แม่อิ่ม (อิอิ) ...ก็ยังรู้สึกแปลก ๆ อยู่นะ..แต่ก็ เอ้า อิ่มก็อิ่ม สวยงามดีพร้อมงามแบบไทย ๆ ..ผ่านค้า..

อีอุ่น ตัวนี้แหละ ใครเล่นก็ดัง ดังเพราะ ชีวิตของอีอุ่น มันพลิกไปแบบไม่น่าจะเป็นไปได้ถึงเพียงนั้น เป็นตัวละครที่กดดันมากกกกกกกก ได้ข่าวว่าคุณพิมพ์ ดีใจที่ได้เล่นบทนี้ ในเว็บคุณพิมพ์ มีเรื่องย่อชีวิตของอีอุ่น แฟนคลับคุณพิมพ์ อึ้ง ทึ่ง เสียว กันยกใหญ่ จบลงในซ่องเลยเหรอ.. โอ้ววววววววว

แต่นิสัยใจคอของอีอุ่นนี่ซิ พิมพ์จะทำได้หรือเปล่า ตอนนั้นก็.. เพราะเธอเรียบร้อย สวย คุณหนูมาตลอด แบ๊ว ๆ โอ้ว แต่พอละครมา... อีอุ่นคนนี้ ยกนิ้วให้ไปเลยยยยยยยยยยยยยยยย หูตาแพรวพราว น่ารักน่าชัง ต่อไป คนจะหมั่นไส้เธอ จะดูไปด่าไป แต่ว่า ก็สังเวชใจไปกับชีวิตของเธอด้วยยยยยยยยยยยย

สี่ตอนที่ดูมา.. อีอุ่น วิ่งมารับพวงมาลัยก่อนมา..(ติดแบงก์ยี่สิบสองใบ) อิอิ
(((ไม่มีใครลืมอีอุ่นคนนี้แน่นอน)))

ไอ้ยิ่ง โอ้ววววววววววววววว ปากจัดพอ ๆ กันคนเขียนแหละ..(แต่คนเขียนไม่มีคู่กัดแบบนั้น 5555+ ) สรุปแล้วว่า ขโมยซีนไปเต็ม ๆ ครับ ภูริ ใช่เลยยยยยยยย น่าเอ็นดูที่สุด แต่ฉากหาบน้ำถ้ามีอีก(ถ้ายังไม่ได้ถ่าย) ก็ซ้อมหลาย ๆ รอบให้เนียนหน่อย อิอิ แต่กิริยาท่าทาง สีหน้านั้น ผ่านฉลุย...
(แต่มันได้จูบอีอุ่นไปหลายฟอดแล้วนะ จูบหน้าตาย จูบเหมือนพระเอกลิเกซะด้วย 5555+)



มีใครอยากถูกไอ้ยิ่งจูบ ยกมือขึ้น!!!!!



บังอร ตัวร้าย ร้ายแบบไม่กรี๊ดกร๊าด เป็นตัวละครที่สงสารและน่าเห็นใจที่สุดตัวหนึ่ง ชีวิตที่คิดไว้ว่าจะต้องสวยงาม แต่ว่า ทำไมเป็นอย่างนี้ละ ทำไมเป็นอย่างนี้ ถ้าเธอจะผิด มันจะโทษเธอทั้งหมดก็ไม่ได้....เล่นได้ดีมากครับ สีหน้าท่าทาง บังอรจริง ๆ ร้ายแบบมีสติปัญญา ไม่มีกรี๊ดกร๊าด ๆ ให้ (มหาเก่า)ย้ายช่องหนี..และร้ายแบบมีกาลเทศะ (รู้กาลที่น่าจะร้าย) ชอบมากกกก

อารีย์ (เอื้องอรุณไม่ได้มาด้วยนะ) คนเขียนบทกระจายบทให้อารีย์ได้ดีมากกกกกกกกก ทำให้เธอออกมาได้ทุกฉาก ตัวละครตัวนี้ จะต้องใจดำให้ถึงที่สุดนะ แล้วจะส่งบทให้ลูกชาย "อาทิตย์" เกิดได้อีกคน...


ปิง หมาวัดกับดอกฟ้า นึกแล้วสังเวชใจ เมื่อวานไปหาเพื่อน เขาซื้อหนังสือชิงชังไป โทรมาตามให้ไปเอาเงิน (แบบทดลองอ่านก่อน ไม่พอใจยินดีไม่เก็บเงิน) ถ้าไม่อยากซื้อก็คืน (จะได้เอาไปขายคนอื่นต่อ) แต่เขาซื้อ เพราะว่า งาก ๆ อ่านไปร้องไห้ไป..(ค่ายาล้างตา) เขาบอกว่า สงสารปิงมากกกกกกกกกก อยากรู้ว่าตัวละครตัวนี้น่าเห็นใจขนาดไหน ...(ซื้อหนังสือนิยายมาอ่านก่อนก็ได้นะ พิมพ์กับ ณ บ้านวรรณกรรมจ้า 420.- )



ผู้ใหญ่แก้ว และแม่ทองคำ ชื่อ สถานที่จริง หน้าที่จริง ๆ ของทวดเลยนะนั่น
เรื่องนี้ย่าเล่าอะไรให้ฟังเล็ก ๆ น้อย ๆ หนึ่งในนั้นมีชีวิตของย่า ตระกูล เหตุให้พี่น้องทะเลาะกัน ชีวิตของย่ากับสามีคนแรก กับน้องสาว 8 คน...เรื่องจริงมีแค่นั้น...เสน่ห์มีจริง ของจริงมีแค่นั้นจ้า ประเด็นเรื่องจริงกับเรื่องแต่ง ตอนนี้ผมถูกถามจากคนรู้จักบ่อย ๆว่า เฮ้ยใครเป็นใครอย่างไร..ต้องบอกเรื่องแต่ง 95 เปอร์เซ็นต์ครับเรื่องจริงเป็นแรงบันดาลเท่านั้น....

สำหรับบทผู้ใหญ่แก้ว คุณสรพงษ์ เมื่อคืนนี้ นี่แหละ ชิงชัง มันคือ ทั้งรักทั้งแค้น ลูกนะ อย่างไรมันก็ลูก จะเกลียดที่มันทำให้อาย อย่างไรมันก็ลูก ตัดกันขาดเสียที่ไหน (สุดยอดเลย) นั่งดูอยู่น้ำตาผมไปแร้ว คิดถึง ผู้ใหญ่แก้วตัวจริง(ซึ่งไม่เคยเห็น แต่อา ๆ เล่าให้ฟังว่า ดุมากกกกกกกกกกกก) แล้วก็คิดถึงพ่อที่ล่วงลับไปแล้วเมื่อสองเดือนก่อน ถ้าพ่อยังอยู่ ..พ่อคงจะหันมามองหน้าผม แล้วก็ เอ มึงเอา คาแรกเตอร์กูไปรึเปล่า ....(ไม่มีพ่อแระ) แต่ถ้าพ่อยังอยู่ พ่อคงไปคุยขรมแน่ ๆ ว่า “ไอ้พนมันเขียน ลูกกู ๆ”


อย่างไร ใครที่ยังไม่ได้ดูชิงชัง ก็อะนะ เพิ่งผ่านมาได้แค่ 4 วัน ยังเหลืออีกหลายเพลานัก ..

จ-พฤ 20.25 น.ทาง ททบ.5 ปูเสื่อเจียนหมากอยู่หน้าจอได้เลยจ้า

อาจจะสู้ละคร ช่อง 3 กับ 7 ไม่ได้ แต่ว่า ก็ทำดีที่สุดแล้ว ว่าแต่ว่า ประมาทไม่ได้นา...(ใช่ไหมอีอุ่น)

ปล.
ตอนนี้ได้ข่าวว่าแฟนชั่นผ้าถุงกำลังจะมานะ อิอิ ซื้อหากันไว้หรือยัง?




ตัวอย่าง ผ้าถุงอินเตอร์..





Create Date : 07 สิงหาคม 2552
Last Update : 17 สิงหาคม 2552 17:45:33 น. 20 comments
Counter : 7614 Pageviews.

 
อ๋อ กระปี๊บที่ไอ้ยิ่งมันหาบน่ะหรือ แถวบ้านเราเขาเรียกปี๊บเฉย ๆ

ปกติไม่ดูละคร เพราะถ้าดูจะเกิดสงครามขนาดย่อมกับคนที่บ้าน
เราก็เลยต้องมีทีวีคนละเครื่อง เพื่อเป็นเอกเทศในการดูช่องโปรดของเขาของเรา

สำหรับ"ชิงชัง" ต้องบอกว่าไม่ดูไม่ได้หรอก
เพราะเป็นนิยายของคุณเฟื่องที่เราอ่านตั้งแต่ยังไม่เป็นเล่ม
หรือจะเรียกว่ายังไม่ได้แก้คำผิดด้วยซ้ำ

ตอนนั้นอ่าน สงสารผู้ใหญ่แก้วมากกกกกกกกกกกกกกกก
สงสารที่แกมีลูกสาวตั้งหลายคน แต่ก็ไม่มีใครสักคนที่จะทำให้แกชื่นใจ
หรือไม่ต้องร้องไห้เสียใจอย่างที่แกเผชิญอยู่ตอนนี้

สรพงษ์ รับบทผู้ใหญ่แก้วได้อย่างยอดเยี่ยม ตั้งแต่ฉากแรก
จนมาถึงฉากเมื่อคืนที่นั่งทุกข์ใจกับการไปจากบ้านของแม่อิ่ม
จะเห็นว่าความทุกข์ ความผิดหวังออกมาทางสีหน้าและแววตา
น้ำตาที่ปริ่มและค่อย ๆไหลลงมานั้น ทำเราอึ้งนึกเห็นใจคนเป็นพ่อมากที่สุด

ฉากนี้ต้องตบมือให้สรพงษ์ สมกับตำแหน่งนักแสดงชายยอดเยี่ยมสามปีซ้อนจริง ๆ


ส่วนตัวละครที่เราเห็นใจอีกคนก็คือทิดอิน
ความรักที่ถูกแย่งไปต่อหน้าต่อตา มันเสียศักดิ์ศรีมากจนยากเกินให้อภัย

ตอนแรกไม่คิดว่าเปบเปอร์จะทำได้นะ เพราะเราวาดภาพทิดอินไว้อีกแบบ
แต่บทเมื่อคืนตอนเถียงกับแม่อิ่มในห้อง ยอมรับว่าทิดอินมาแรงขอรับ

ส่วนไอ้ยอด ยอมรับว่าน่าสงสาร และน่าเห็นใจมาก
กัปตันทำให้ไอ้ยอดมีชีวิตขึ้นมาจริง ๆ
ตอนนี้เราอยากดูฉากที่แม่อื่มรู้ว่าโดนยาเสน่ห์มากเลย
บทจะส่งจะรับกันมากน้อยแค่ไหน คงต้องตามกันแบบช็อตต่อช็อตเลยทีเดียว

ส่วนคู่ที่กำลังมาแรงอีกคู่ก็คือ "ไอ้ยิ่ง กับอีอุ่น"
สุดยอดขอรับคู่นี้ อยากบอกว่าเป็นตัวขโมยซีนไปแบบเต็ม ๆ
มีหวังปลายปี นักแสดงในเรื่องต้องมีลุ้นกับรางวัลใดสักรางวัลอย่างแน่นอน

ก็ดีใจกับคุณเฟื่องด้วยอีกครั้ง ไม่มีอะไรจะดีใจภูมิใจเท่า
ที่ตัวละครที่เราสร้างขึ้นมา มีชีวิตมีลมหายใจโลดแล่นอยู่ในจอทีวีหรอก

ตอนเป็นหนังสือเราก็ว่าดีใจมากที่สุดแล้วนะ
แต่นี่เป็นละครฟอร์มยักษ์แห่งปีของเอ็กแซ็กท์
ถ้าตอนนี้คุณเฟื่องจะยิ้มหน้าบานเหมือนจานดาวเทียม ไม่มีใครว่าหรอก
เราเองก็ยังอิจฉาเลย

---------------------------------
โดย: โมริสา IP: 125.24.13.138 วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:11:37:34 น.


โดย: F_nakhon วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:15:23:22 น.  

 
กิ๊งดูทุกวันเลย คุณเฟื่อง
บางฉากก็ชอบ บางฉากก็ไม่ถูกใจ
ฉากไม่ถูกใจก็คิดว่าทำไมไม่เหมือนในหนังสือ คุณเฟื่องแต่งได้ดีกว่าอีก
อย่างฉากที่ยอดพาอิ่มหนีอะ ไม่ปลื้มเลย ไม่ใช่แบบนี้นี่นา
แล้วก็ฉากพระนางได้เสีย ก็บ่ใช่อย่างนี้ แล้วก็ไม่มีการกลับมาขอขมาด้วยนิ (ถ้ากิ๊งจำไม่ผิดนะ)

ที่ชอบสุดก็ฉากเมื่อวาน ตอนเปิดตัวน้าเขย ฮ่าๆ เค้าหาคนแสดงได้ตรงสุดๆ
เสียดายที่ปิงไม่ขาว

ตามดูทุกวัน ดูไม่ได้ถูกใจบ้าง ไม่ถูกใจบ้าง ดูแล้วก็นึกถึงคุณเฟื่องว่า ดูมั้ยนะ
ดูแล้วรู้สึกยังไง คุณเฟื่องหน้าบาน กิ๊งก็หน้าบาน เพราะว่าได้รู้จักคนประพันธ์เรื่องที่ได้เป็นละครครั้งแรก
แถม คุณเฟื่องยังแต่งเก่งอีกต่างหาก

////////////////////////////////
ไปอ่านมีหมอกบางฯ ต่อดีกว่า


โดย: เจ้ากิ๊ง IP: 221.128.75.82 วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:15:42:57 น.  

 

คุณกิ๊ง ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ..

สำหรับความแตกต่างกันระหว่างละคร กับนิยาย มีแน่นอน
เพราะปัจจัย มันไม่เหมือนกัน ก็คือเวลาจำกัด นิยายดีเทลมันมากกว่าเยอะ

ตอนนี้ผมจะดูแบบ แค่ดู แล้วลืมนิยายไปเลย ดูว่าเขาทำอย่างไรครับ เขาผูกเรื่องใหม่อย่างไร แต่อย่างไรเสีย เค้าโครงหลักก็ยังคงอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง

ตัวละครมีอันเป็นไปตามโครงเดิมก็ถือว่าไม่เสียรสเท่าไหร่...

สำหรับบทน้าสำเภอ คนเก่งอะนะ มาฉากเดียว รู้เรื่องเลย เปรี้ยงไปเลย ...ศตวรรษ อดีตพระเอกในดวงจอีกคน..

สัปดาห์หน้ามาลุ้นกันต่อ อยากดูฉากอีอุ่นถูกเฆี่ยน จับล่ามโซ่..

(น่าสงสารจริง ๆ)


โดย: F_nakhon วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:15:55:03 น.  

 

เอ ใครสนใจ นวนิยาย ชิงชัง ซื้อหาได้ที่ผมนะครับ..

สองเล่มจบ ราคา 420 ลด 20% เหลือ 336 บาท ลดอีก 6 บาท เหลือ 330 รวมค่าจัดส่ง+ลายเซนรุ่นกันคนยืมตังค์
สนใจก็

คุยกันทางเมล์ได้ครับ f_nakhon@hotmail.com

ขอบคุณล่วงหน้า..

บริการดีไหมคุณกิ๊ง (ลูกค้าเก่า)


โดย: มะเฟื่อง IP: 222.123.236.89 วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:20:03:18 น.  

 
ดีใจที่ได้อ่านหนังสือเรื่องนี้(ซะที) หลังจากที่ดอง
เอาไว้เป็นปี ถ้าละครยังไม่ออกอากาศสงสัยก็คงยังดองอยู่อีก

สนุกอย่างที่ใครๆ พูดถึงจริงๆ ค่ะ ละครก็ทำออกมาได้ดี (จะให้เหมือนกับบทประพันธ์คงจะเป็นไปได้ยากค่ะ)

ชอบคู่อุ่นกับยิ่งเหมือนกันค่ะ ทันกันทุกฉากทุกช็อดเลย เสียดายที่ เฮ้อ ยิ่งตายน่ะซิ อุ่นก็ไม่น่าเลยเนอะ

ตอนที่เขียนอยู่มะเฟื่องคิดยังไงน้อ (ตัวละครล้านเจ็ดเลยนะ)

ไปอ่านต่อดีกว่า จะจบเล่มแล้วววววววว

อ้อ ดีใจด้วยเน้อมะเฟื่อง ขอให้ชื่อเสียง เงินทองไหนมาเทมา

ซ้าธุ ฟันธง





โดย: Jum IP: 118.174.148.67 วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:8:46:20 น.  

 

ตอนที่ 5 เจอฉากนังอุ่น ขวางทางปืนพ่อเข้าไป น้ำตาร่วงเลย..

"ใครไม่รักไม่รู้..ถ้าใครไม่อยู่ตรงนี้...."

อิอิ

-----------
เรียกดวงตากลมโต ๆมีหยาดน้ำตาคลอ ๆ และเต็มไปด้วยความน้อยใจ..

"ใช่ซิ ใคร ๆ ก็รุมรักพี่อิ่ม ไม่มใครรักอีอุ่นสักคน ไม่มีเลย"..

เอ หรือว่าไม่มีใครรักเราด้วยหว่า..



โดย: มะเฟื่อง IP: 222.123.248.97 วันที่: 10 สิงหาคม 2552 เวลา:22:39:53 น.  

 
"ใครไม่รักไม่รู้...ถ้าใครไม่อยู่ตรงนี้"
เนื้อเพลงท่อนนี้ดังขึ้นมาทันทีที่นังอุ่นเอามือรับปืนพ่อไว้ตรงอกตัวเอง เพื่อช่วยชีวิตคนที่มันรัก
ไม่ต้องพูดหรือมีคำอธิบายก็เข้าใจได้ทันทีว่าชีวิตนี้อีอุ่นพลีให้ไอ้ยอดคนได้อย่างไม่เสียดาย
แต่ไอ้ยอดหรือก็ช่างกระไร จะเห็นความรักความภักดีที่อีอุ่นทุ่มเทให้หรือก็เปล่า
น้ำตาอีอุ่นจึงปริ่มล้นอยู่ตรงขอบตา แล้วไหลรินด้วยความน้อยใจ

เท่านั้นยังไม่พอ ความเจ็บช้ำยังตอกย้ำด้วยการให้ไอ้ยอดก้มเก็บธูปเทียนแพใส่ถาดใบเล็ก
โดยไม่สนใจในสิ่งที่นังอุ่นที่ทำก่อนหน้านี้ คำขอบใจไม่มีให้ นอกจากอาการเฉยเมยที่มีให้
แล้วหัวใจนังอุ่นมันไม่ได้มีเลือดเนื้อ ชีวิตจิตใจหรือไง ?
มันถึงจะได้ไม่รู้สึกสะเทือนใจ น้อยใจกับสิ่งที่ไอ้ยอดทำกับมัน
ฉากนี้นังอุ่นเอาคนดูอยู่ ขอบอกว่าสะเทือนใจ กินใจมากกกกกกกกกกกกกกกกก
ขอปรบมือให้น้องพิมพ์ดัง ๆค่ะ รางวัลตอนสิ้นปีคงไม่หนีไปไหนกับการแสดงที่ทุ่มเทขนาดนี้

ไม่ลืมผู้ใหญ่แก้วที่สวมบทบาทโดยคุณสรพงษ์ ชาตรี
บทพ่อผู้เจ็บปวดกับการกระทำของลูกสาวทั้งสี่ไม่มีใครเหมาะเท่าอีกแล้ว
ทั้งสีหน้าและแววตาที่แสดงออกให้คนดูรู้ว่า ทั้งรักทั้งแค้น ชิงชังเจ็บปวดนั้น
อยากบอกว่าคุณสรพงษ์เกิดมาเพื่อบทผู้ใหญ่แก้วโดยเฉพาะ

บทของทิดอินก็เช่นกัน ทั้งรักทั้งแค้นที่ออกมาทางแววตาโดยมีน้ำตาคลอดวงตานั้น
ถ้าเป็นกรรมการตัดสินรางวัล เราคงหนักใจกับการแสดงที่เยี่ยมยอดของคุณเปบเปอร์

ส่วนคุณกัปตันผู้สวมบทไอ้ยอดนั้นไม่ต้องพูดถึง เล่นได้สมกับบทที่ได้รับ
ฉากตอนไอ้ยอดจับตุ๊กตาแฝดที่มัดติดกันขึ้นมาถือนั้น มันก็ดูจะรู้ตัวดีว่าสิ่งที่ทำอยู่นี้มันผิด
แต่เพราะความรักเพียงอย่างเดียว ไม่มีอะไรที่ไอ้ยอดทำเพื่อความรักไม่ได้
แม้รู้ว่าผิด ก็นะ ผิดก็เพราะรักเท่านั้นเอง
ดูไปก็สงสารไอ้ยอดไป หวังว่ามันคงไม่ลืมนะว่าที่แม่อิ่มรักมัน เป็นห่วงมันได้ขนาดนี้
เพราะอะไร ไม่ใช่เพราะเสน่ห์ยาแฝดหรือไง แค่คิดถึงตอนแม่อิ่มรู้ความจริง ก็เศร้าแล้วค่ะ

ส่วนแม่อิ่มที่รับบทโดยคุณเจี๊ยบ โสภิตนภา แม่อิ่มน่าสงสารมากเช่นกัน
เพราะได้สามีในขณะที่ตนไม่มีสติ ด้วยฤทธิ์ยาเสน่ห์ของหมอเกริง
เรียกว่าตกเป็นเหยื่อของความรักท่ามกลางผู้ชายสองคนที่ห้ำหั่นกันเพื่อศักดิ์ศรีของความรักค่ะ

หลังจากฉากนังอุ่นขวางทางปืนของพ่อเพื่อคนที่ตนรักแล้ว ได้โทรคุยกับคุณเฟื่อง หรือจุฬามณี
บอกเขาว่าแทบไม่อยากดูชิงชังต่อแล้ว เพราะสงสารตัวละคร
ด้วยรู้ว่าบทสรุปของทุกคนจะไปอยู่ตรงไหน
แต่ก็มาคิดว่า การแสดงที่เยี่ยมยอดของนักแสดงทุกท่านในเรื่องนี้
คงทำให้เราทำอย่างที่บอกคุณเฟื่องไม่ได้ แม้จะต้องเสียน้ำตากับอีกหลายฉากก็ตาม

สุดท้ายนี้ ขอบอกว่า สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ขอปรบมือให้กับทีมนักแสดงทุกท่านค่ะที่รับส่งบทบาทกันได้อย่างยอดเยี่ยม
ไม่ลืมปรบมือให้กับผู้เขียนบทที่เก็บรายละเอียดของบทประพันธ์ได้อย่างลงตัว
ผู้กำกับที่ไม่อาจลืม ต้องปรบมือให้เช่นกัน
สุดท้ายปรบมือให้เจ้าของบทประพันธ์ค่ะ คุณจุฬามณี






โดย: โมริสา IP: 125.24.73.133 วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:15:01:41 น.  

 

พอเป็นละครแร้ว ก็ต้องชมทุก ๆ คนแหละครับ อย่างไรตอนนี้ก็ต้องชมคุณลีด้วย แหม เก็บได้ละเอียดีแท้ สายตานักเขียนมันเป็นอย่างนี้จริง ๆ....

--------------------
วันนี้ฉากแม่ทองคำถอดแหวนทับทิมให้ลูกสาวไป (พยายามดูให้เป็นทับทิม แต่ทำไมมันขาว ๆ หว่า) ถ้าเป็นแม่ที่บ้านคงจะถอดสร้อยคอให้ไปด้วย...

แต่ฉากนังอุ่น (เมื่อก่อนเรียกอี) ร้องไห้กอดเสาไปด้วยนี่ บ้านบ้านจริง ๆ... (มีใครเคยร้องไห้กอดเสาบ้าง ยกมือขึ้น))))

เอวันนี้ดูไม่คอ่ยประติดประต่อ แต่ที่แน่ ๆ พรุ่งนี้..จะได้ดูไหมเนี่ย..แง่ ๆ


โดย: จุฬามณี (อิอิ) IP: 114.128.1.222 วันที่: 12 สิงหาคม 2552 เวลา:0:24:32 น.  

 
อ้าว มะเฟื่องมีภาระกิจต้องไปประกอบ
อะไรต้อง 2 ทุ่มยี่สิบเหรอ มะเป็นไรเดี๋ยว
คุณลีก็มาเล่าให้ฟังเองแหละ (เล่าได้อารมณ์ดีจริงจริ้ง)


อืม ทำไมฃีวิตแม่อิ่มกับอุ่นถึงอาภัพจัง
สงสารอุ่นมากกกก เป็นไปได้ถึงขนาดนั้นเลยหรือ

ไปอ่านต่อก่อนนะขึ้นเล่ม 2 ไปหลายบทแล้ว

ฮือๆๆ เมื่อคืนใครดูตีสิบบ้าง ความรักของแม่ช่างมีอานุภาพ
เกินกว่าใดๆ จริงๆ หมดทิฃฃู่ไปเกือบม้วนเลย

คิดถึงแม่จัง







โดย: Jum IP: 118.174.72.240 วันที่: 12 สิงหาคม 2552 เวลา:9:14:30 น.  

 
เมื่อคืนน้ำตาไหลกับฉากแม่ลูกบอกลากันตรงศาลา
นึกถึงหัวอกคนเป็นแม่ ไม่ว่าลูกจะทำให้อับอายขายหน้าแค่ไหน
ลูกก็ยังเป็นลูก แม่ยังคงรักและห่วงใยความเป็นอยู่และความรู้สึกของลูกเสมอ
จะยากดีมีจน อดมื้อกินมื้อแม่ก็ยอม ขอเพียงให้ลูกมีความเป็นอยู่สุขสบายเป็นพอ
แง ๆ ดูแล้วคิดถึงคนเป็นแม่ กับคิดถึงคนเป็นลูก
แล้วก็คิดถึงตัวเอง แง ๆ

ฉากนังอุ่นกอดเสาร้องไห้ สงสารจับจิตจับใจ
ไม่มีใครรู้ว่านังอุ่นมันอัดอั้นตันใจแค่ไหน
กับการไอ้ยอดจะไปจากท่าน้ำอ้อย
จะรั้งจะบอกไม่ให้ไป ก็ไม่มีใครเข้าใจว่าทำไม
ฉากไอ้ยอดพาแม่อิ่มลงเรือไปจากท่าน้ำอ้อย มันไม่ได้แค่พาแม่อิ่มไปเพียงคนเดียว
แต่มันเอาหัวใจของนังอุ่นไปด้วย กลับทำหัวใจของทิดอินยับเยินจนกลัดหนอง

ผู้ใหญ่แก้วยังคงมีบทบาทสำคัญต่อครอบครัว เมื่อเสียหน้าไปแล้วก็ต้องกู้คืน
ไม่ใช่กู้แค่ความอัปยศอดสู แต่เป็นการกู้ศักดิ์ศรีของความเป็นพ่อ
เป็นผู้ใหญ่บ้านที่มีคนนับหน้าถือตากลับคืน
คุณสรพงษ์ยังทำหน้าที่ผู้ใหญ่แก้วได้อย่างไม่มีที่ติ

อีกหนึ่งคนที่ต้องพูดถึงก็คือ คุณเจ็ค ศตวรรษ ดุลยวิจิตร
ต้องขอชื่นชมว่าบทน้าเขยจอมเจ้าชู้ทำเอาคนดูอย่างเราเชื่อสนิทใจ
ลวดลายนักแสดงรุ่นพี่ยังแพรวพราว ไม่ทำให้คนดูผิดหวัง
ฉากแรกที่เปิดตัวก็กินขาด ออกมาก็รู้เลยว่าผู้ชายคนนี้อันตรายสำหรับผู้หญิงทุกคน

แต่เมื่อคืนนี้ขัดหูขัดตากับทิดอินที่เก๊กแมนจนอยากหยิกขาให้พ่อทิดอินลุกหนีไปจากตรงนั้นซะก็ได้
รู้ละว่าตัวเองก็เศร้า สะเทือนใจกับความรักที่โดนเพื่อนทรยศ
ก็คนอื่นเขากำลังคร่ำครวญ พ่อทิดอินยังไม่เลิกเก๊กหล่อ (ฮา)

สรุปว่ายังคงความเข้มข้นได้ทุกตอน
น้ำตายังต้องเสียอีกหลายกระปี๊บตามสำนวนแบบบ้าน ๆ ของพ่อเฟื่องเขา
จากนี้ไปจะยิ่งรันทดมากขึ้น แต่รันทดยังไง ก็คงต้องหาคำตอบกันเอาเองจ้า
เล่าแล้วไม่หนุก แต่ดูแล้วมาเล่าด้วยกันจะหนุกกว่า ขอบอก


ป.ล.คุณเฟื่องถามว่าใครเคยกอดเสาร้องไห้ให้ยกมืออขึ้น
เรา ๆ เราเคยกอดเสาร้องไห้เหมือนกันนะ
เชอะ แต่ไม่อยากเล่า เดี๋ยวไม่จบ !!!







โดย: โมริสา IP: 125.24.87.244 วันที่: 12 สิงหาคม 2552 เวลา:14:46:52 น.  

 

อิอิ เคยแต่กอดหมอนนอนหนาว อิอิ..

วันนี้ (12 ส.ค.) กลับมาดูไม่ทัน จึงต้องพึ่งดูทีวีย้อนหลัง..
จอมันเล้กไปนิดแต่ว่าก็ยังได้อรรถรส เท่าใด...


โอ้วววววววววว วันนี้แม่อิ่มตีตื้นทำคะแนนความเห็นใจขึ้นมาได้...

(นอนก่อน ค่อยอ่านคอมเม้นท์คุณลี สนุก พอๆ กับนิยายและลครเล้ย )

อิอิ

อุ้ย วันนี้ อันนี้ยิ่งทำหวานนนนนนนนนนนนนนนนนซะ..โอ้ววววววววว........หวานมากกกกกกกกกกกแหมเป่าขลุ่ย& แหย่ตรงหน้าต่าง ๆ โอ้วววววววว ชอบมากกก


โดย: จุฬามณี (อิอิ) IP: 117.47.4.231 วันที่: 13 สิงหาคม 2552 เวลา:0:23:22 น.  

 
ชิงชังตอนเมื่อคืน ต้องบอกว่าเป็นอีกตอนที่สุดยอดเกินคำบรรยาย
ฉากหมอเกริงถอนเสน่ห์ทำได้ตื่นเต้นระทึกขวัญมาก
คาถาอาคมที่ท่องออกจากปากของหมอเกริงดูขลัง น่ากลัว
และทำให้เชื่อสนิทใจว่าน้ำมันที่ไอ้ยอดได้ไปนั้น มันมีอานุภาพรุนแรงเพียงใด

แต่ปลาหมอตายเพราะปากฉันใด หมองูก็ตายเพราะงูฉันนั้น
ไม่ผิดอะไรกับหมอเกริงที่คำก็ว่าเอาหัวเป็นประกัน สองคำก็หัวเป็นประกัน
แล้วออกปากประกันกับใครก็ไม่เท่าออกปากกับทิดอินหรอกจริงไหม ?

คนมีความแค้นเพราะความรักโดนเพื่อนทรยศหักหลัง
ถ้าจะเล่นกันแบบลูกผู้ชาย วิสัยนักเลงก็คงยอมให้กันได้
แต่เมื่ออีกฝ่ายเล่นไม่ซื่อ เอาเสน่ห์ยาแฝดเข้ามาเกี่ยวข้อง
เมื่อรู้แหล่งที่มา และผู้มีส่วนรู้เห็นทำให้เกิดโศกนาฏกรรมรักครั้งนี้ขึ้นแล้ว
มีหรือทิดอินจะนิ่งดูดาย แค้นนี้ต้องชำระจึงถูกหยิบออกมาใช้ในทันทีที่มีโอาส

คุณเปบเปอร์เมื่อคืน เป็นทิดอินได้นิ่งมาก
ไม่ต้องแสดงสีหน้ายียวนกวนประสาทว่าข้านี้ละเว้ยผู้ร้าย
แค่บอกให้รู้ทางแววตาว่าโทษครั้งนี้ของหมอเกริงถึงตาย
แค่นั้น แค่นั้นจริง ๆ!!

แม่อิ่ม เมื่อคืนตีตื้นคะแนนความเห็นใจมาเป็นอันดับต้น ๆ
บทรู้ความจริงว่าเกิดอะไรขึ้นกับตนนั้น มันปวดร้าวจนยากเกินบรรยาย
ลองคิดดูซิว่า พอมีสติรับรู้ว่าอะไรเกิดขึ้นบ้างนั้น
ทุกอย่างก็สายเกินแก้ไข
ความสาว ความดีที่สั่งสมทำมา พังทะลายลงเพราะการกระทำของไอ้ยอดที่ได้ชื่อผัว
ผิด ผิดเพราะรัก ไอ้ยอดมันผิดเพราะรัก แล้วสิ่งที่แม่อิ่มสูญเสียไป จะเรียกคืนได้จากใคร ?
พ่อแม่ต้องอับอายขายขี้หน้า ส่วนตนเองเสียใจ เสียความรู้สึก เสียความสาว

ฉากแม่อิ่มอาละวาด ทุบตี ตบหน้าไอ้ยอดเมื่อคืนนั้น
เป็นการแสดงที่โดดเด่นของคุณเจี๊ยบ โสภิตนภา
ยิ่งไอ้ยอดที่รับบทโดยคุณกัปตัน แสดงออกว่ายอมรับผิดโดยดุษฏีนั้น
ทั้งสองก็ยิ่งแสดงได้อย่างไหลลื่น
สุดยอดจริง ๆ

อีกสองคนที่ไม่พูดถึงไม่ได้หรอก นังอุ่นกับไอ้ยิ่ง
อยากบอกว่าฉากนังอุ่นนุ่งกระโจมอกถูกล่ามโซ่นั้นดูแล้วเซ็กซี่ชะมัดเลย (นึกอยากเป็นโซ่ ฮา)
ฉากไอ้ยิ่งเป่าขลุ่ยก็น่ารักไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน
แต่บอกตรง ๆว่าดูแล้วเศร้า แม้ผิวหน้าจะเคลือบด้วยรอยยิ้มของทั้งคู่
แต่ใครเห็นบ้างว่าเป็นรอยยิ้มที่กระอักกระอ่วนของนังอุ่น
ขณะเดียวกัน รอยยิ้มของไอ้ยิ่งนั้นขัดเขินกับความรู้สึกของตน
จะพูดก็กลัวโดนนังอุ่นด่า เพราะสบประมาทกันไว้เยอะ
ส่วนนังอุ่นไม่มีตาจะมองเห็นความรักของใคร แม้แต่ไอ้ยิ่ง
เปรียบเหมือนบานหน้าต่างที่นังอุ่นปิดนั่นไง
ปิดตา ปิดใจ ไม่รักใคร
เมื่อดวงตา ดวงใจของนังอุ่นอยู่กับพี่ยอดของมันเพียงคนเดียว


ความรักมักเป็นเช่นนี้ แลเอย.....




โดย: โมริสา IP: 125.24.18.23 วันที่: 13 สิงหาคม 2552 เวลา:12:07:29 น.  

 
มารอคุณลีบรรยายต่อค่ะ
เคลิ้มเลย อิอิ



โดย: Jum IP: 118.174.68.74 วันที่: 13 สิงหาคม 2552 เวลา:21:42:39 น.  

 
มารออ่าน ละครชิงชัง ในสายตาของคุณลี สนุ๊กสนุก...
แหม ตีความได้มากมายทีเดียว ฉากนังอุ่นปิดหน้าตา ผมยังงงอยู่เลยว่า มันปิดทำไมของมันว้า ไม่ร้อนแย่รึ รึว่ากลัวยุง..

แต่พออ่านของคุณลี
มันเป็นอย่างนี้นี่เอง..
"อิ่มเอ้ย"


โดย: มะเฟื่อง IP: 114.128.1.11 วันที่: 14 สิงหาคม 2552 เวลา:11:58:00 น.  

 
แหมดีใจนะคะเนี่ยที่มีคนตามอ่านคอมเม้นท์ของเรา
ต้องขออภัยที่ไม่ได้พูดถึงชิงชังตอนที่แปด
ไม่ใช่ว่าไม่ได้ดูนะ ดูทุกตอนไม่พลาดอยู่แล้วค่ะ
แต่ข้าพเจ้ามัวแต่ห่วงปิดต้นฉบับเรื่องล่าสุดของตัวเองอยู่
ก็เลยทำให้ห่างหายไปหนึ่งตอน

ก็เอาเป็นว่าชิงชังตอนที่เก้าซึ่งจะฉายในวันจันทร์นั้น
ข้าพเจ้าจะเม้นท์แน่นอนค่ะ แต่จะถูกอกถูกใจใครหลายคนไหมนั้น
ก็ต้องรอดูชิงชังตอนพรุ่งนี้ว่าจะหนุกหนานมากมายเพียงใด

จริงไหม ??

"อิ่มเอ้ยพี่น่ะรักเอ็งมากมายนัก" วลีเด็ดประจำวันนี้




โดย: โมริสา IP: 125.24.26.159 วันที่: 16 สิงหาคม 2552 เวลา:20:25:09 น.  

 

การแต่งงานที่ไม่ได้เกิดจากความรัก ย่อมทำให้เกิดปัญหาตามมาไม่ว่าจะก่อนหรือหลัง
ชิงชังตอนที่เก้า บอกให้รู้ว่าการฝึนทำในสิ่งที่ไม่ใช่ ย่อมส่งผลต่อคนรอบข้างอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ผู้ใหญ่แก้วผู้สวมบทบาทโดยคุณสรพงษ์ ยังคงเป็นหัวหน้าครอบครัวที่เอาแต่ใจ
ตัดสินทุกอย่างด้วยคำสั่ง แต่ด้วยหัวใจของพ่อผู้เจ็บช้ำและผิดหวังจากลูกสาวซ้ำแล้วซ่ำเล่า
คนเป็นแม่อย่างนางทองคำผู้สวมบทบาทโดยคุณเดือนเต็ม จึงเจ็บปวดไม่แพ้กัน
และยังต้องคอยรองรับอารมณ์จากสามีอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง
จะเห็นได้จากฉากที่รู้ว่าลูกหนีลงเรือนไป
คนเป็นแม่อย่างนางทองคำยังต้องนึกว่าจะเรียบเรียงคำพูดอย่างไร
นางจึงจะไม่ทำให้สามีโมโหมากไปกว่าที่เป็นอยู่
ยอมรับเลยว่าการแสดงของคุณสรพงษ์กับคุณเดือนเต็มรับส่งกันได้อย่างยอดเยี่ยม
บทพ่อแม่ผู้ผิดหวังซ้ำรอยเดิมทำให้คนดูอย่างเราอึ้ง ตีบตันในลำคอ
และต้องทบทวนตัวเองว่าที่ผ่านมาเราทำให้พ่อแม่ร้องไห้เสียใจบ้างหรือเปล่า
แม้ในเรื่องคนเป็นพ่ออาจเอาแต่ใจ ออกคำสั่งโดยไม่ฟังคำทัดทานของลูกกับเมีย
แต่หากจะสัมผัสลงไปในจิตใจของผู้ใหญ่แก้ว ก็จะเห็นว่า ทุกสิ่งที่ทำนั้นเกิดจากความรักทั้งสิ้น
รักที่จะปกป้องสักดิ์ศรีของลูกสาวไม่ให้ทำผิด ผิดที่ว่านี้ประพฤติผิดในกาม
ดังที่แกลั่นวาจาว่า "ตั้งแต่เกิดมา กูไม่เคยเห็นพี่น้องริจะมีผัวคนเดียวกัน"
นี่คือจุดเริ่มของความวุ่นวายครั้งที่สอง

นังอุ่นรับบทโดยคุณพิมพ์มาดา
ฉากพายเรือหนีพ่อ เป็นอีกฉากที่บีบคั้นอารมณ์
บอกให้รู้ว่านังอุ่นไม่ได้อยากทำแบบนี้ ไม่คิดจะทำให้พ่อแม่ต้องอับอาย
แต่ในเมื่อคำประกาศิตของพ่อ เป็นดังลิขิตของโชคชะตาที่นังอุ่นมิอาจหลีกเลี่ยง
การลงเรือหนีของนังอุ่นจึงเปรียบเสมือนชีวิตที่พร้อมจะลอยไปข้างหน้า
แม้ยังไม่เห็นฝั่งว่าจะไปจบลงตรงไหน
แต่ในเมื่อนังอุ่นเป็นผู้ถือพายด้วยตัวเอง ทุกสิ่งที่เกิดย่อมยอมรับโดยดุษฎี

ทิดอินผู้เจ็บปวดซ้ำรอยเดิมเช่นเดียวกับผู้ใหญ่แก้ว และนางทองคำ
แผลเก่ายังไม่ทันตกสะเก็ด แผลใหม่บาดลึกลงที่เดิม
จะมีใครสะสมความแค้นไว้ในอกได้เท่าทิดอินอีกเล่า
ดังนั้นหากทิดอินจะแสดงความร้ายกาจให้ทุกคนได้รู้ว่า แค้นนี้ต้องเอาคืน
มันไม่ใช่เรื่องแปลกใจเลยสักนิดเดียว
ต้องขอพูดถึงคุณเปบเปอร์นิดนึงว่า ก่อนหน้านี้พอรู้ว่าคุณเปบเปอร์จะรับบททิดอิน
เรารู้สึกผิดหวังนิด ๆ เพราะทิดอินในจิตนการนั้นต้องเข้มกว่านี้
เพราะทิดอินไม่ใช่ผู้ร้ายแบบหนังไทยทั่วไป
แต่พอได้ดูบทบาทการแสดงของทิดอินมาเรื่อย ๆ เขาเริ่มทำให้เชื่อได้ว่านี่แหละทิดอินของคุณจุฬามณี
แค่บทกรีดเลือดสาบาน มีน้ำตาคลอเบ้า
นัยน์ตาคู่นั้นมันบอกคนดูอย่างเราว่า มันแค้นจนยากที่จะอภัยให้เลยทีเดียว

วันนี้ต้องพูดถึงอีกหนึ่งตัวละคร หลังจากที่ยังไม่มีโอกาสได้พูดถึงเท่าไร
เพราะยังไม่ถึงเวลาที่จะให้คนดูรู้ว่าความร้ายกาจของใครหลายคนในเรื่องนั้น
ยังมีอีกหนึ่งที่รอจังหวะเวลาเพื่อให้ตนเองสมหวังในความรัก
ความรักในแบบที่นังบังอรมั่นใจว่าสามารถจะเอาชนะความแค้นของทิดอินที่มีต่อไอ้ยอด และไอ้ยิ่งน้องชายได้
แต่บังอรคงลืมไปว่าทิดอินไม่ได้มีแค่ความแค้นที่รอวันชำระ
ทิดอินยังสะสมความชิงชังไว้กับวันเวลาที่ผ่านไปในแต่ละวัน ตราบใดที่ยังไม่ได้คลายปมแค้นในใจออก
คุณอลิชา ไล่ศัตรูไกล เธอแสดงได้นิ่งและร้ายลึกอย่างที่ใครก็นึกไม่ถึง
เธอพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ความรักสมปรารถนา
และความรักจะพาบังอรไปในทิศทางใด นี่คืออีกหนึ่งบทบาทที่ต้องติดตาม





โดย: โมริสา IP: 125.24.5.146 วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:22:30:03 น.  

 
เราสงสารอุ่นตอนพายเรือหนีอยูเหมือนกัน
ฉานนี้ทำเอาเราเสียนะตาเลย ฮือ

โห คุณลีคะ
คุณลีเป็นนักเขียนคอลัมภ์ได้เลยนะคะเนี่ย

ข้าน้อยขอคารวะ

พรุ่งนี้จะมาอ่านต่อเน้อ คุณลี



โดย: Jum IP: 118.174.6.141 วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:22:40:10 น.  

 
ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


โดย: แตงกวา IP: 222.123.205.141 วันที่: 19 สิงหาคม 2552 เวลา:17:43:49 น.  

 
โนอยากรุจังเลยว่าตอนจบเปนยังไงอ่ะข๊ะ

มีคัยตายมั่งอ่า
โนอยากรู้


บอกโนทีนะค่ะ
โนขอร้องน้า


โดย: น้องสโนว์ IP: 125.25.39.105 วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:11:45:13 น.  

 
เห็นนักแสดงเขานุ่งผ้าถุงแล้วอยากจะได้ผ้าถุงนุ่งบ้าง ผ้าถุงแบบที่พิมใส่ ซื้อที่ไหนค่ะช่วยบอกที ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ


โดย: โบว์ IP: 110.49.141.138 วันที่: 22 พฤษภาคม 2554 เวลา:16:52:30 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

F_nakhon
Location :
นครสวรรค์ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




email ถึงผู้เขียน

เฟื่องนคร : f_nakhon@hotmail.com
ลิขสิทธิ์งานเขียนทุกชิ้นในบล็อก เป็นของผู้เขียนตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือนำไปเผยแพร่ต่อ ไม่ว่ากรณีใด ๆ ก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน

-------------------


Friends' blogs
[Add F_nakhon's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.