เฉพาะแฟน ชิงชัง (ตอนที่ 34 เข้มข้นขึ้นเรื่อย ๆ ) วันนี้เป็นการเริ่มต้นค้นหาอดีตของอาทิตย์ ถามว่าเจ็บปวดไหมกับการเห็นครอบครัวใหม่ของแม่ โดยที่อาทิตย์ไม่เคยมีตัวตนอยู่ในความทรงจำของแม่สักครั้ง หรือหากจะมีก็คงเป็นความทรงจำที่ชิงชัง เพราะไม่อย่างนั้นอาทิตย์คงไม่ถูกทิ้งตั้งแต่แรกคลอด ใจคนยากที่จะหยั่งเข้าไปในความรู้สึก แต่ใจของคนเป็นแม่ น่าจะหยั่งไม่ยาก เพราะโดยส่วนตัวแล้ว เราเชื่อเสมอว่าความรักของผู้ให้กำเนิด เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่ มั่นคง ไม่เคยเปลี่ยนแปลงหรือสูญสลายไปกับกาลเวลาแต่เราคงต้องวงเล็บไว้ทุกครั้งว่า ไม่ใช่กับคนเป็นแม่ทุกคนเสมอไป ใจของอารีย์ทำด้วยอะไร เธอถึงทิ้งลูกไปมีครอบครัวใหม่ เธอลืมได้กระทั่งเลือดในอกที่ก่อกำเนิด ลืมไปหรือไรว่าเธอคือผู้ปั้นให้เขาเป็นคน ไม่อย่างนั้นอาทิตย์คงไม่วิ่งตามหาเพื่อขอดูหน้าแม่ให้ชื่นใจสักครั้ง แม้ในภาพถ่ายอาทิตย์ก็ยังเฝ้าระลึก และรอคอยด้วยความหวังเสมอ หลังรอมาสิบแปดสิบเก้าปีเพื่อจะมีวันนี้ กับการเจอหน้าครั้งแรก เราเชื่อว่าในความรู้สึกของอาทิตย์มันคงเต็มตื้น อาจสะอื้นในอก อ้อมกอดแม่ อาทิตย์คงปรารถนามากกว่าเงินทองที่หยิบยื่นให้อย่างเสียไม่ได้ แล้วเราก็เกิดคำถามอีกครั้งว่า การรู้ว่ามีแม่ที่ไม่รัก ไม่ต้องการเราเลย กับการไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับแม่ สิ่งไหนจะดีกับความรู้สึกของอาทิตย์มากกว่ากัน ในกรณีเดียวกันนั้น ถ้าถามไปถึงเด็กกำพร้าทุกคนล่ะ เขาอยากเจอหน้าแม่ อยากอยู่ในอ้อมกอดแสนอบอุ่นนั้นไหม เราว่าทุกคนคงตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า สักครั้ง ขอสักครั้งเท่านั้น แม้จะเจ็บปวดกับการถูกทอดทิ้ง แต่พวกเขายังรออย่างมีความหวังเสมอ แต่อย่างยงชัยผู้มีแม่เป็นกะหรี่ชื่อนังอุ่น ในกรณีนี้ เราว่ายังเบากว่าของอาทิตย์ เพราะนังอุ่นรักลูกดังแก้วตาดวงใจ ขาดเพียงการเปิดใจพูดคุยกัน ขอเพียงละทิฐิที่ก่อเกิดลงเสีย ความสุขที่สองแม่ลูกถวิลหาก็จะบังเกิด วันนี้นอกจากอาทิตย์จะค้นหาอดีตของตนเองแล้ว อดีตของใครหลายคนเริ่มถึงเวลาที่จะถูกขุดคุ้ยขึ้นมาสะสาง คุณชลาชล หรือไอ้ยอดผู้ความจำเสื่อมได้เจอหน้าลูกครั้งแรก แม้จะไม่เคยเจอกันมาก่อน แต่คนเป็นพ่อแม่ลูกมักมีสัมผัสพิเศษเสมอ เหมือนกับอาทิตย์ อะไรดลใจให้เขาเดินกลับไปเอาเงินใส่มือของคนเป็นพ่อ นั่นเป็นโชคชะตาฟ้าลิขิตที่กำหนดเส้นทางของพวกเขาไว้แล้ว ตอนนี้ก็รอเพียงเวลาที่จะมาบรรจบพบกัน แล้วสะสางปมในใจของพวกเขาให้หมดลง โดยส่วนตัวแล้ว เราจะอ่อนไหวกับความรักระหว่างแม่ลูก ดูชิงชังวันนี้ แม้ไม่ได้ร้องไห้ตอนกำลังฉาย แต่กลับมาร้องไห้ตอนเขียนบทความนี้ ก็ต้องบอกถึงคนที่แวะเข้ามาอ่าน ขอให้รู้ว่านี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัว หลังดูละครจบ จึงย้อนดูคนรอบข้าง ดูตนเอง กับดูโลกบูด ๆ เบี้ยว ๆ ใบนี้ไปด้วย ขอโปรดใช้วิจารญาณ สุดท้ายอย่าลืมหันไปกอดใครคนนั้นที่ท่านรักและรักท่าน เราเชื่อว่าความรักดี ๆ ยังมีอยู่ในโลกนี้อย่างล้นเหลือ หากพวกเราจะช่วยกันจรรโลงไว้ โดย: โมริสา IP: 118.173.93.49 29 กันยายน 2552 22:31:14 น. (ได้รับการอนุเคราะห์ภาพจากคุณ ผักกาดแดง) //www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A8376781/A8376781.html ครับ สำหรับฉากนี้ เป็นตอนที่อุ่นมาขอพระจากอิ่มไปให้ยงชัย ซึ่งเป็นพระของยอดผู้พ่อ แม้จะรักสร้อยพระเส้นนี้แต่อิ่มก็ให้ไปง่าย ๆเพราะรักยงชัยไม่น้อยไปกว่าอุ่น สำหรับสร้อยพระเส้นนี้ ตอนที่ยอดถอดจากคอให้อิ่มผมนึกแล้วว่า จะต้องใช้สร้อยพระเส้นนี้ในการดำเนินเรื่องคราวหลังแน่ ๆ ...(ขอเม้าท์หน่อย แบบสร้อยเส้นคงจะขลังมาก เพราะเดี๋ยวสั้นเดี๋ยวยาว เดี๋ยวสีน้ำตาลเดี๋ยวสีเขียว....5555555+) อีกอารมณ์ที่เดาถูกนั่นก็คือ อุ่นไม่กล้าเอาไปให้ยงชัยเองแน่ ๆ เพราะเมื่อวานอาทิตย์บอกไว้แล้วว่า ยงชัยมักเอาของที่แม่ให้ไปทิ้ง..แต่ก็เดาผิดตรงที่คิดว่า อุ่นจะต้องเดินไปแล้ว แล้วกลับมาบอกอิ่มให้เอาไปให้แทน (ถ้าเดินไปจะยืดได้อีกหลายวินาทีทีเดียว) แต่อุ่นก็ชะงักตรงนั้น.. (สงสารอุ่นมาก) ------------------------------------------------------------ ชิงชังภาคลูกนี้ดูแล้วมีรอยยิ้มผุดขึ้นที่มุมปากขึ้นมาได้บ้าง ส่วนตัวนอกจากดูเอาเรื่องแล้ว ยังดูเอาความต่อเนื่องด้วย ต่อเนื่องตรงไหนบ้าง ความเป็นคนของตัวละคร.. เริ่มจาก อิ่ม ที่ดูเหมือนแม่จริง ๆ มีดุ มีใช้สายตา ใช้มือ ใช้อำนาจของแม่ที่มีอยู่นี้ บังคับลูกให้เป็นไปตามทิศทางที่ตัวเองต้องการ อย่างฉากเมื่อวานนี้ แม่ที่เลี้ยงลูกเท่านั้น จึงจะรู้ว่าลูกมีนิสัยอย่างไร ซึ่งตรงนี้ แม่ผมเองมักพูดเสมอว่า ลูกเลี้ยงมากับมือทำไมจะไม่รู้ใจ อาการงอนแบบนี้ต้องแก้อย่างไร แม่มีลูกสาวหนึ่ง ลูกชายสองคน แต่ละคนก็มีนิสัยที่แตกต่างกัน เวลาพี่น้องมีปัญหากัน แม่จะไกล่เกลี่ยตลอด..แม่ไม่ได้สอนให้รักกัน แม่ไม่เคยพูด แต่ว่าแม่ทำให้รักแม่และเห็นใจแม่มากกว่า..แต่พ่อจะย้ำเสมอว่า ห้ามกัดกัน เวลาตีกัน พ่อมักจะด่าแรง ๆว่า พี่น้องไม่รักกัน กูจะเนรเทศไปอยู่คนละทาง ตอนนั้นจะกลัวถูกเนรเทศมากเลย (ทั้งที่ไม่รู้ความหมายของมัน) แต่คิดว่า มีน้องมีพี่ไว้ตีกันคงดีกว่าไม่มี..ประมาณนั้น แม่อิ่มเองก็มีพัฒนาการ จะรู้สึกว่าแม่อิ่มดุขึ้น มีอำนาจกับทั้งอุ่นและบังอร ก็ทำงานมีกิจการมีลูกน้อง ผ่านโลกมาขนาดนี้ย่อมมีภาวะ ยกนิ้วให้คนเขียนบทอีกทีครับ สำหรับแม่อิ่ม..ดูมีมิติของผู้หญิงวัยสี่สิบกว่า ๆ ขึ้นมา.. อุ่น นั้น พื้นเดิมเป็นที่รู้กันว่า ออกโผงผาง ติดเจ้าอารมณ์ด้วย ภาพแสดงให้เห็นนิสัยใจคอของอุ่น อย่างวันนี้ชัดเจนทีเดียว// ส่วนเมื่อวาน ในบทประพันธ์ อุ่นจะแจ๋นกว่านี้อีกนิด จะแสดงออกว่ารักลูกมากกว่านี้จะขี้เมาหน่อย ๆ ลูกจะรำคาญ อุ่นจะชอบจูบลูก แต่ว่าเมื่อวานโอในระดับหนึ่งตามสายตาของผม อย่างตอนที่แม่อิ่มให้ยงชัยขอโทษ ก็ลุ้นว่าอุ่นจะบอกว่าไม่ต้องหรอก(แบบพูดยาว ๆ ดูเอาใจลูก) แต่ว่า ก็มาพูดมาแสดงออกตอนที่ยงชัยกำลังจะก้มกราบ โดยรับมือลูกไว้ แต่ว่ายงชัยก็ไม่ใช่คนอ้อมค้อม ...อิ่ม นั้นเป็นทั้งแม่และเป็นทั้งเพื่อน การบังคับกายนั้นอิ่มทำได้ แต่อย่างไรเสีย เรื่องของใจของยงชัยนั้นอุ่นจะต้องเป็นคนแก้.. สำหรับวันนี้ ฉากที่อุ่นกับพริ้มด่าเด็กที่เกเร แล้วเด็กเชี๊ยะนั่นกลายเป็นลูกตัวเองซะนี่ ฮาดีครับ เรียกเสียงหัวเราะได้เลย แล้วต่อมา ตอนนั้นผมลุ้นว่า อุ่นจะต้องไม่เปิดเผยว่าตัวเองเป็นแม่ยงชัย เพียงแค่ช่วยแล้วหนีไป ทำให้ลูกรู้สึกผิดแต่ว่า พออุ่นบอกเป็นอย่างไรบ้างยงชัยลูกแม่ เรื่องก็พลิกไป แต่นั่นก็เผยให้เห็นนิสัยใจคอของอุ่น ว่าเป็นคนชัดเจนกับอารมณ์ของตัวเอง และต้องยกนิ้วให้คนเขียนบทอีกครั้งกับฉากข้างนอกผับ ที่อุ่นพูดตรงๆ ออกมาอย่างนั้น (ตามประสาแม่คือแม่จริง ๆ)..แต่ว่าฉากนี้ก็เรียกน้ำตาให้มาคลอหน่วยตาได้เช่นเดิม..(สงสารครับ) นอกจากนั้นที่มองเห็นก็คือ กาลเวลาที่ล่วงไป ทำให้อุ่นมีอายุ เสื้อผ้าหน้าผมของอุ่นเปลี่ยน สังคมแวดล้อมเปลี่ยน อุ่นกร้านโลกขึ้นแต่ว่า บางอย่างในตัวเช่นความเป็นคนบ้านนอกนิสัยมึงมาพาโวยยังคงอยู่ซึ่งตรงนี้ไม่รู้จะชมใครแต่ว่าได้ใจมากเลย... ส่วนพี่ยอด คุณชลาชลนั้น พอเป็นคนกรุงเทพก็หล่อขึ้นทีเดียว เล่นได้เหมือนผู้ชายวัยสี่สิบปีมาก ๆ ดูภูมิฐาน แต่อย่างไรเสีย ความเป็นคนบ้านนอกก็ยังคงมี จิตใต้สำนึกก็ยังคงอยู่ ความเป็นนักเลง มโนธรรม ก็ยังมี และที่ทึ่งก็คือ คำพูดคำจาสำเนียงนั้นก็ยังคือยอดคนท่าน้ำอ้อยอยู่ดี (ไม่ติดเหรอ เคยได้ยินคำว่าติดเหรอไหม ตอนอยู่บ้านนอกเป็นอีกแบบพอเข้ากรุงก็กระแดะ แถวบ้านเรียกติดเหรอ..อิอิ) คือมีความเป็นยอดอยู่นิด ๆ ไม่เท่าเดิมแต่ว่าก็ไม่ได้หายไปเสียทีเดียว.. คำทักทายอีกคำในเรื่องที่มีพัฒนาการขึ้นมา.. คำว่า สวัสดี ก่อนหน้านั้นผมเคยถามย่าแล้ว.. ย่า เมื่อก่อนเขาทักทายกันว่าอย่างไร ย่าบอก ไหว้กันเฉยๆ แต่ในละคร เขาใช้คำว่า ฉันไหว้ละจ๊ะ (อิ่มกลับมาหาแม่) ย่าบอกว่าคำว่าสวัสดีนี่มาทีหลัง... ตรงนี้ก็ทำให้เห็นถึงความต่อเนื่อง ความละไมไม่สุกเอาเผากิน (ชมอีกข้อละกัน) และอีกข้อ นั่นก็คือ ชื่อ ป้ายวัด.. เอ ผมยังงง ๆ เลยว่าพี่เขารู้ได้ไงว่าวัดนั้นคือวัดสังเวชฯ เพราะในเรื่องผมไม่ได้ระบุไปหรอก ด้วยวัดฝั่งบางลำพู นั้นไม่มีวัดติดแม่น้ำ ตอนที่เขียนนั้นก็ไม่คุ้นกับย่านนั้นเท่าไหร่ สมัยนั้นเน็ตก็ไม่มี ไปเปิดหนังสือท่องเที่ยวดูก็ไม่มีวัดติดแม่น้ำ แต่พอดีมีคนแถวปากครองตลาดมาบวชอยู่ด้วยกันก็เลยถาม..เขาบอกไม่มีวัดติดแม่น้ำ (แต่พล็อตยอดจะต้องถูกตีไปเกยตื้นที่วัด มันต้องมีเลยมั่วไป...) แต่ว่าครั้งหนึ่งผมเคยไปวัดสังเวชฯ เห็นว่าอยู่ละแวกนั้น เวลาเขียนก็เลยจินตนาการไปว่าวัดสังเวช แหละ แต่มันไม่ติดน้ำก็เลยไม่ใส่ชื่อลงไป... พอมาเห็นป้ายวัดสังเวชฯ ในละครก็เลย อึ้ง ทึ่ง ขนลุกขึ้นมา (มีอภินิหารอีกแระ).. ขอชมอีกเรื่องแร้วกัน แม้จะบอกว่า ถ่ายไม่ทันแล้วนะ แต่ว่า ฉากบ้านสุทธิพันธ์ ก็ยังมีป้ายหน้าบ้าน (ออดก็มีนะ แต่ว่า ทำไมไม่ยอมกดหว่า เรียกยายเนียมทำไม 55555555+ สงสัยออดเสีย ((แถวบ้านบางคนคงเรียกกริ่งใช่ไหม แต่ที่บ้านเรียกออด กดออด) สองวันที่ผ่านมายอมรับว่าชิงชังสนุก (ตอนผู้ใหญ่บางตอนก็ไม่รู้สึกว่าสนุก) ก็พยายามครุ่นคิดว่าเพราะอะไร เรื่องใกล้จบด้วยมั้ง แล้วก็มีอะไรให้ลุ้นเยอะแยะ หรือว่าอาจจะเป็นเพราะดาราเด็กลงหน้าสดชื่นจิตใจก็เลยพลอยดีไปด้วย เอ เป็นไปได้ไหมน้า.. อุ้ย ลืมบอกไป สำหรับปิงนั้น เวลา 18 ปี แก่ได้ใจมากเลย แต่ว่าก็ยังเป็นคนแก่ที่ดูใจดีอยู่นั่นเอง/// ขอชมยายคนขายผักบุ้งนะ เล่นได้ธรรมชาติมาก ๆ เลย ...จริง ๆ นะ คำพูดคำจา ดูดีมีเมตตาจริง ๆ ก็ต้องลุ้นกันต่อไปว่า ความบังเอิญนั้นจะทำให้ปิงกับอาทิตย์เจอกันอีกเมื่อไหร่... วันนี้ฉากอารมณ์ที่ต้องมานั่งตีความกับพี่สาว(ลูกพี่ลูกน้องกัน) ..ตอนที่อาทิตย์ถูกแทง พี่สาวมันบอกว่าสีหน้ายังไม่ผ่านนะ ..คุยไปคุยมา ก็เลยสรุปที่ว่าพี่เขาเข้าใจผิด คือผมบอกว่าผ่าน ผ่านในที่นี้ คือ สีหน้าสลดใจกับนิสัยแม่ของตัวเอง นั่นก็คือ ก่อนหน้านั้นกับอาทิตย์ แม่ก็เป็นคนใจดำอยู่แล้ว แต่นี่เวลานี้อาทิตย์ถือว่าเป็นคนอื่นสำหรับอารีย์ เป็นคนที่ช่วยเหลือให้อารีย์พ้นภัย เจ็บตัวเพราะช่วยเหลือตัวเองแท้ แต่ว่า ก็ยังแล้งน้ำใจขนาดนี้ อาทิตย์เลยไม่แปลกใจว่า ทำไมอารีย์จึงทิ้งตนได้ลงคอ.. (พี่มันบอก อ้าวเหรอ ทำไมกูคิดไปอีกทางว่ะ) ...ผมก็บอกว่า อารีย์มันไม่รู้ว่าลูกมันนะ แต่ลูกรู้ว่านี่คือแม่ แต่ก็ขนาดคนที่ช่วยเหลือนะ แม่ยังขนาดนี้ สีหน้าหนักใจ+ระเหี่ยใจน่ะ.. (คงเป็นกรรมลิขิต..ตอนที่อาทิตย์นั่งเล่าเรื่องพ่อแม่ของตนให้เสมอพงษ์ฟัง ผมก็คิดว่า เอ เล่าทำไม พอมานึกได้ว่าอาทิตย์จงใจพูดกระทบใจแม่ก็เลยถึงบางอ้อ..อีกนิดที่สังเกตคืออาทิตย์อยากจะเปิดตาทั้งสองข้างมองแม่ให้เต็มตา แต่ว่า ด้วยรู้ว่าแม่นั้นใจดำผิดมนุษย์ ด้วยรู้ว่าถ้าเจอสายตาที่มองกลับมาแบบไร้ซึ่งสัญชาตญาณแล้วจะทำให้ตัวเองเจ็บปวด อาทิตย์ก็เลยมองแม่ได้เพียงเช่นนั้น....ส่วนเรื่องเงินที่ได้มาจากอารีย์มาถึงมือของปิงนั้น มันก็สะเทือนใจอยู่ไม่น้อย ในนวนิยาย ตอนที่อาทิตย์เจอปิง คือปิงไปเมากลิ้งอยู่ที่ศาลาชลาชล ยุงกัด เพ้อหาลูก อาทิตย์ได้ยินก็ยืนร้องไห้ นึกถึงว่าเขายังคิดถึงลูก เปรียบกับแม่ตัวเอง อาทิตย์หาข้าวหาปลามาให้กิน กำลังจะไปเก็บเสื้อผ้ามาให้ แต่ว่าออกมาจากกุฏิ ปิงก็หายไปเสียก่อน (ตอนนั้น น้ำตากระจายเต็มหน้าจอ...ดังนั้น ตอนที่บทประพันธ์ของเราจะเป็นละคร ผมถึงได้บอกกับเพื่อนอยู่เสมอว่า ใครเล่นเป็นอาทิตย์กับยงชัย อย่างไรก็ดัง เพราะต้องเป็นพระเอกเจ้าน้ำตาทั้งคู่...) ต้องขอบคุณน้าอรนะแม้จะเจตนาไม่ดี แต่ว่าก็ยังมีที่อยู่มาให้ พระโขนงด้วยนะ..เป็นยงชัยคงจะเขวี้ยงทิ้งไปแล้ว.. แม่ไปปุ๊บ ตรูก็ออกเที่ยวปั๊บเลย..ชอบตอนที่อาทิตย์ใช้อำนาจของพี่แต่ว่า ก็ไม่มีประโยชน์.. ความคิดที่สวนทางกันระหว่างคนหนุ่มกับคนแก่..ยงชัยแปลกใจที่ไม่จับผู้ร้ายเข้าคุกแต่ว่าชลาชลก็ยังให้เงินและงาน... ตอนนี้เรียกรอยยิ้มได้นะ สำหรับผม..ยงชัยกระซิบบอกอาทิตย์ว่า ดูพระฉันนานจังจะร๋อยของฉันไปหรือเปล่า..อาทิตย์ก็กระทุ้งสีข้างให้แล้วก็ใช้สายตาตำหนิว่าอย่าพูดมาก...นั่นคือความแตกต่างระหว่างพี่น้องสองคน อาทิตย์จะเหมือนปิง แต่ว่ายงชัยจะเหมือนอุ่น.. ฉากนี้ก็ถือว่าเป็นฉากของรอยยิ้มได้เช่น( แบบที่ผ่านมีแต่เครียด ๆ อะ เปิดตัวนางเอกทั้งทีอะนะน..) ชอบเต้ยมาตั้งแต่เรื่อง อุบัติรักจากฟากกระโน้นเอ้ย ฟากฟ้า..ดูแปลก ๆ ฉีกภาพดาราไปอย่างสิ้นเชิง..(เป็นไงหว่า) คือไม่น่าจะเป็นดาราได้น่ะ หง้องแหง้ง ๆ แบบน่ารัก ไม่อึ๋ม ไม่ยาว ไม่สวย แต่ว่ากับบทก้อยเธอใช่เลย แบบก็เห็นหน้าคุณแม่อรุณีอะนะ พ่อหล่อแต่คุณแม่ไหว(จะเคลียร์คร้า)..สำหรับแอรินก็เช่น คุณหนูขาวีน..สำหรับรุ่นลูก ทั้งห้าคนถือว่าผ่านนะ สัญชัยก็เลวได้ใจจริง ๆ.. อ้อ สัญชัย ไม่ใช่ลูกใครครับ แต่ว่า เป็นตัวละครตัวใหม่ที่สร้างขึ้นมาเพื่อให้มีปัญหากับรุ่นลูก... อารมณ์ที่ต้องตีความกับละครชิงชังจึงทำให้มีคนชอบและมีคนกลัวละครเรื่องนี้หรือเปล่า แต่สำหรับ 34 ตอนที่ผ่านมานี้ สองตอนหลังนี่ยอมรับว่าพอทำให้สุขขึ้นมาบ้าง แต่ว่าก็ยังมีน้ำตาคลอตาอยู่ดี.. ครับ.. สำหรับเมื่อวานเป็นอีกวันที่เรตติ้งในบล็อกแห่งนี้มียอดคลิ๊กมาก เกือบเท่าวันก่อนที่ได้ 1,695 เมื่อวานนี้ 29 /9/2552 ได้ 1628 ครับ ปิดที่เที่ยงคืน... ถึงแม้ไม่มีใครเม้นท์ แต่ว่าก็ถือเป็นแรงใจสำหรับผมกับคุณลีนะครับ...ความเห็นแม้จะไม่เป็นไปอย่างที่เราเสนอ ก็ทิ้งไว้ตรงนี้ได้ครับ ไม่ว่ากน..เพราะบางทีเราสองคนอาจจะเข้าข้างงานของเราเองก็ได้... สำหรับคนที่สนใจนวนิยายชิงชัง (มีเมล์ไปหาทุกวันครับ) เล่มที่มีลายเซนจากผม.. ตามนี้เลยครับ.. สนใจนวนิยาย ชิงชัง สองเล่มจบ ราคา 420 เหลือจากผม เหลือเพียง 330.- รวมค่าจัดส่ง โอนเงินมาที่ ธ. กรุงไทย สาขา ถ.มาตุลี ชื่อบัญชี นายนิพนธ์ เที่ยงธรรม ออมทรัพย์ เลขที่ 642-0-02733-0 แล้วอีเมล์มาแจ้งที่อยู่ f_nakhon@hotmail.com ((ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ)) สรุปว่า อยากกิน เซฟเป้ บิวตี้ดริ้ง ขึ้นมาแร้วซิ.. (อิอิ เพราะชิงชังนะเนี่ย เลยได้ดู ทีวีพูลไลฟ์ไปด้วย 5555+)   Create Date : 30 กันยายน 2552 22 comments Last Update : 30 กันยายน 2552 10:23:51 น. Counter : 3113 Pageviews. Share Tweet

สนใจนวนิยาย ชิงชัง สองเล่มจบ ราคา 420 เหลือจากผม เหลือเพียง 330.- รวมค่าจัดส่ง โอนเงินมาที่ ธ. กรุงไทย สาขา ถ.มาตุลี ชื่อบัญชี นายนิพนธ์ เที่ยงธรรม ออมทรัพย์ เลขที่ 642-0-02733-0 แล้วอีเมล์มาแจ้งที่อยู่ f_nakhon@hotmail.com และถ้าจะหาซื้อในกทม. มีจำหน่ายที่แพร่พิทยา ร้านบีทูเอส(บางร้าน)น่าจะสั่งเคาน์เตอร์ได้ หรือสาขาของ ณ บ้านวรรณกรรม มีที่เดอะมอลบางแค บางกะปิ ซีคอน ท่าน้ำศิริราช หรือสั่งซื้อได้ที่เว็บของ ณ บ้านวรรณกรรม (ครับ) ขอบคุณล่วงหน้าครับ.. -------------------------------------- เพลงรอสาย ริงโทน รักเจ้าเอย (เพลงเปิดเรื่อง) กด *1237005 โทรออก เพลงผิดเพราะรัก กด *1230146 โทรออก (ได้ทั้ง ดีแทค เอไอเอส และทรู) ผลงาน+ราคา ของผมและคุณโมริสาครับ (ประกอบการพิจารณา) ราคาเต็ม ชิงชัง 420.- องค์การบริหารฯ 210.- แจกันดอกหญ้า 220.- สะบายดีหัวใจ 180.- ไม่ต้องรักเท่าฟ้า 220.- แสงดาว ไอดินฯ 295.- หัวใจไม่ใช้เส้นขนาน 269.- แรงรักเงาริษยา 269.- พยัคฆ์ร้ายในสายหมอก 220.- รอยแค้นแรงพิศวาส 299.- (แถมที่คั่นหนังสือรุ่นพิเศษ) ทุกเล่มลด 20 % สนใจ โอนเงินเข้าเลขที่ธ.กระทู้บน แล้วก็แจ้งที่อยู่มาครับ เพียงเท่านี้ก็จะได้มีผลงานเกือบมีคุณค่าสูงไว้ในครอบครอง (ขอบคุณล่วงหน้าครับ)   โดย: F_nakhon 30 กันยายน 2552 10:28:18 น.

โดย: F_nakhon 30 กันยายน 2552 10:33:00 น.

โดย: F_nakhon 30 กันยายน 2552 10:34:44 น.

โดย: F_nakhon 30 กันยายน 2552 10:37:32 น.

โดย: F_nakhon 30 กันยายน 2552 10:38:41 น.

โดย: F_nakhon 30 กันยายน 2552 10:40:05 น.

ปิงโผล่มาที่กรุงเทพได้ยังไงค่ะ   โดย: ann IP: 125.25.207.141 30 กันยายน 2552 11:19:08 น.

คนจรหมอนหมิ่น ในมุมของผม ตอนหลังกิจการก่อสร้างในกทม.ทำให้แรงงานจากตจว.เข้ามาในกทม.มากขึ้น ปิงก็คงอยู่ในประเภทนั้นครับ..แต่ว่า ชนชั้นแรงงานนั้น ส่วนหนึ่งก็ติดเหล้ากัน คือแบบว่ากินยาบำรุงกำลังเช่นสมัยก่อน กินยาทำใจ ทันใจ อะไรนั้นเย็นมาก็ต้องถอน ด้วยเหล้า แต่ว่าปิงนั้น + เรื่องที่ผิดหวังด้วย ในบทประพันธ์ คือปิงกับอารีย์เหลือจะทนเลยเลิกกัน อารีย์หอบลูกมาให้อิ่มเลี้ยงก่อนเข้ากทม. ประมาณว่าชีวิตของคนเรา ความผิดหวังในครั้งนั้นทำให้ปิงเสียคนนะครับ..กรณีปิงจะเข้ามาในกทม.ก็เลยเป็นเรื่องไม่แปลก แต่ในนิยายอุ่นไม่ได้เข้ากทม.หรอก ไปอยู่ลพบุรี แต่ว่า พอเป็นละครแล้ว ตัวละครต้องเจอกัน..แต่พี่เขาบอกว่าจะให้คราดกันไปมานะครับ ทั้งอุ่นและยอด อิ่มและยอด ประมาณนั้น...คือในนิยายยอดไปเจอกับอุ่นทีเดียวเลย ในงานบวชยงชัยกับอาทิตย์.. ครับ .. ..   โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) IP: 222.123.238.186 30 กันยายน 2552 11:51:54 น.

อ่านมาตั้งนาน กะกะลังรู้ว่า เป็นหนังสือด้วยนิ ถุงกะชอบดูเน้เรื่องนี้ติดทีเดียวแหละ   โดย: ถุงก๊อปแก๊ป 30 กันยายน 2552 13:01:12 น.

แวะมาทักทายค่ะ อ่านๆๆ เพลินดี ค่ะ นึกถึงตัวเองตอนที่นั่งดู คิดคิดเหมือนกันหลายๆ อย่างเลยค่ะ   โดย: ta (tookta_tt ) 30 กันยายน 2552 13:04:04 น.

เข้ามาอ่านบล็อกทุกวันที่มีการอัฟ แต่ไม่เคยเม้นท์เลย ดูละครแล้วมาอ่านบล็อก แล้วก็นึกย้อนไปถึงละครเมื่อวาน ได้แง่คิด ได้อะไร หลาย ๆ อย่างเพิ่มขึ้น ขอบคุณค่ะ   โดย: tete-a-tete 30 กันยายน 2552 13:55:22 น.

ยินดีต้อนรับทุก ๆ ท่านครับ ดีใจที่บล็อกไม่เฉาครับ... ถามอะไรยินดีตอบหมดครับ..   โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) IP: 117.47.162.154 30 กันยายน 2552 16:17:33 น.

แล้วเรื่องนี้จะจบเมื่อไหร่คะ เหลืออีกกี่ตอน ลุ้นจังเลยค่ะ ชอบมากค่ะ อ่านความเห็นแล้วทำให้เข้าใจตัวละครมากค่ะ น่าติดตามดีค่ะ   โดย: แอน IP: 118.175.181.131 30 กันยายน 2552 19:05:27 น.

คุณแอน จบเมื่อไหร่ยังไม่รู้เหมือนกันครับ แต่แว่ว ๆ มาว่า ประมาณกลางเดือนตุลาคม ถ้าเป็นแบบนั้นก็อีกสองสัปดาห์เองงงงงงงงงงงงง แง้ ไม่อยากให้จบเลยยยยยยยย..กำลังสนุก..เสียด้วย สนุกนะ ..   โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) IP: 117.47.162.154 30 กันยายน 2552 22:41:44 น.

"เขาทำกับพี่ถึงขนาดนี้ พี่อาทิตย์ยังจะปกป้องเขาอยู่อีกทำไม ?" นี่เป็นคำถามที่ยงชัยถามคนเป็นพี่ และอาทิตย์ก็ตอบว่า "พี่ไม่อยากทำร้ายครอบครัว ไม่อยากเห็นความแตกแยก พี่ยอมเจ็บคนเดียวก็พอ" น่าจะประมาณนี้นะถ้าจำไม่ผิด แต่สำหรับเรา หากให้คาดเดาความรู้สึกของอาทิตย์แล้ว เราเชื่อว่าเพราะอาทิตย์นั้นรักแม่มาก รักทั้งที่รู้ว่าแม่ไม่ได้รักตัวเองสักนิด อาทิตย์รู้ว่าหากพูดความจริงออกไป ครอบครัวของแม่คงล่มสลาย และแม่ก็จะไม่มีความสุข เรายังเชื่ออีกอย่างหนึ่งว่า สิ่งที่หล่อหลอมให้อาทิตย์เป็นคนดี และมีความคิดดี ๆ นั้น เป็นเพราะเขามีพ่อชื่อปิง ชายผู้อาภัพและยากไร้ ความเป็นคนดีของปิงมันซึมอยู่ในกระแสเลือดของอาทิตย์อย่างเข้มข้น ใจเย็น มีน้ำใจ พร้อมจะให้อภัยคนคือบุคลิกของปิง เช่นเดียวกันมันก็อยู่ในตัวของอาทิตย์ด้วย นี่โชคยังดีนะที่นิสัยใจดำของอารีย์ไม่ติดมาด้วย ถ้าเป็นอย่างนั้นละก็ โอยยยยยยยยยยอะไรจะเกิดขึ้นบ้างวุ้ย ถ้าจะให้สรุปเรื่องของอาทิตย์กับแม่แล้วละก็ ขอฟันธงอย่างเดียวเลยว่า อารีย์เป็นผู้หญิงที่ใจดำผิดจากพี่ทั้งสี่ ไม่เคยย้อนมองกลับมาในอดีตเลยว่าตนเองทิ้งใครไว้เบื้องหลังบ้าง อาจเป็นเพราะกลัวการขุดคุ้ย และเมื่อนั้นเธอก็จะเป็นนางฟ้าตกสวรรค์กับการโกหกคำโตของเธอ การเจอกันของก้อยกับยงชัย แม้จะสดใสน่ารัก และไม่น่ามีอุปสรรคอะไร แต่มีใครคิดถึงชะตากรมข้างหน้าของหนุ่มสาวคู่นี้บ้างหรือไม่? อย่างที่เคยบอกไว้แล้ว ความสุขจะอยู่กับเราไม่นาน ความทุกข์จะตามหลังมาติด ๆ เตรียมผ้าซับน้ำตากันให้ดีเถอะ หลังทั้งคู่รู้ว่าโชคชะตากำลังเล่นตลกกับเขา โดยเฉพาะยงชัย อดีตกำลังจะถูกขุดคุ้ยขึ้นมาให้เขาต้องเจ็บปวดอีกครั้ง ไอ้ยอดกับการตามหาอดีต ! กิ่งถามคนเป็นพ่อว่าจะตามหาอดีตทำไม? ในเมื่อมีทุกอย่างพร้อม และถ้าเจอล่ะ พ่อจะทิ้งเธอไปไหม? ขอตอบแทนไอ้ยอดว่า อดีตคือประวัติศาสตร์ของชีวิต การอยู่อย่างไร้อดีต ไร้ความทรงจำ เปรียบเสมือนไม้ต้นใหญ่ที่ไร้รากหยั่งลงดิน โงนเงน ง่อนแง่น ว่างเปล่า กลวงโบ๋ พร้อมจะล้มเมื่อไรก็ได้ เมื่อมันไม่มีราก หรืออดีตคอยค้ำยันความคิดให้อยู่ในกรอบของโชคชะตา อีกทั้งอดีตยังบอกถึงปัจจุบันอีกด้วย หากไอ้ยอดความจำเป็นปกติ ประวัติหน้าใหม่คงถูกเขียนขึ้นอีกแบบ ซึ่งไม่ใช่ ณ ปัจจุบันเวลานี้อย่างแน่นอน ว่าจะพูดตั้งแต่วันก่อนแล้ว ถึงเรื่องดนตรีที่ทำใหม่ เพลงผิดเพราะรักยังคงใช้เป็นส่วนประกอบในการเล่าเรื่อง และลงลึกถึงอารมณ์ของตัวละคร หลายซีน เสียงร้องของกิ่งทำให้คนดูน้ำตาไหล เพราะสะเทือนใจไปกับชะตาชีวิตของตัวละคร แต่วันนี้เพลงผิดเพราะรักไม่มีเสียงร้องของกิ่ง แต่เปลี่ยนมาใช้วงดนตรีชุดใหญ่การบรรเลงแทน ซึ่งให้ความไพเราะไปอีกแบบหนึ่ง ประมาณว่ายกระดับให้คนดูต้องลุกขึ้นมานั่งฟัง ไม่ใช่นอนฟังอยู่แถบกองฟางเหมือนที่เคยเป็นมา ถ้าให้คนความรู้น้อยอย่างเราเดา ก็เชื่อว่าใช้วงระดับออเครสต้าบรรเลงเลยทีเดียว เยี่ยมยอด ไพเราะเสนาะหู เหมาะกับชีวิตของคนรุ่นใหม่อย่าง อาทิตย์ กับยงชัย หรือกิ่งกานดา กับ ก้อยกัลยา หรือผู้สร้างต้องการจะบอกว่านี่คือความเปลี่ยนแปลงที่กำลังจะเกิดขึ้นกับชีวิตตัวละคร และที่ยังใช้เพลงเดิม เพราะพวกเขาเกี่ยวเนื่องกับอดีตที่มาจากคำสามคำคือ "ผิดเพราะรัก" นั่นเอง คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหลังดูละครจบ โปรดใช้วิจารณญาณ   โดย: โมริสา IP: 125.24.19.248 30 กันยายน 2552 22:46:23 น.

ไม่ได้แวะมาซะนานเลย สารภาพตรงๆว่าไม่ค่อยได้ดูเลยค่ะ ช่วงนี้สอบไฟนอล TT[]TT;; คงต้องหาซื้อดีวีดีมาเก็บไว้ อิ อิ รุ่นลูกไม่น่าสงสารเท่ารุ่นพ่อรุ่นแม่เท่าไรเลย ไม่ค่อยมีอุปสรรค .. ขอวิจารณ์นักแสดงนิดนึงนะคะ แฟนใหม่ยอดหน้าตาแบบว่า .. ไม่เหมือนในจินตนาการเลยอ่ะค่ะ แบบ .. =0= พี่บอล วิทวัส กับ พี่เต้ย จรินทร์พร น่ารักได้อีกคู่นี้อ่ะ น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก กรี๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ!! แต่คู่อาทิตย์กับกิ่งนี่แปลกๆนะคะว่าไหม ? (ความเห็นส่วนตัวค่ะ) สุดท้าย ตอนจบ คู่นี้ก็เป็นคู่ที่สมหวังเพียงคู่เดียว (หรือเปล่า) พูดถึงตอนจบ แล้วไม่อยากคิดเลยค่ะ แหะๆ แอบโศกนิดนึง แต่เศร้าสุดๆ (เอ๊ะ ยังไง ๕๕) ในละคร ตอนจบจะเหมือนในนิยายหรือเปล่าคะพี่เฟื่อง ? *v*   โดย: RaBBiT IP: 125.26.194.175 30 กันยายน 2552 23:07:29 น.

หายเงียบไปเลย สอบได้ไหมเนี่ย..น่าจะได้นะ ความตั้งใจสูงมากเลยยยยยยยย ละคงละครไม่ดู..ดีนะอ่านหนังสือไปแล้ว.. สำหรับตอนจบ เดานะ รุ่นลูกน่าจะเป็นไปตามนั้นแต่รุ่นพ่อแม่ แล้วแต่ทางคนเขียนบทเขาครับ บางทีถ้าต่างคนต่างไปคนดูอาจจะแย่ก็ได้ แต่อย่าลืมนะว่า ถ้าเขาสมหวัง คนที่จะเจ็บปวดอีกคนก็คืออุ่นนั่นเอง.. ...   โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) IP: 117.47.162.154 30 กันยายน 2552 23:17:05 น.

ที่สมหวังก็มีแค่อาทิตย์กับกิ่งซิเนอะ น่า ขอสมหวังมั่งเถอะ รันทดท้อมาทั้งชีวิตแล้ว   โดย: Jum IP: 199.40.204.245 1 ตุลาคม 2552 12:51:15 น.

อยากจะบอกนายว่า .....Thank you na..kra..   โดย: smilejeab IP: 125.27.232.142 2 ตุลาคม 2552 0:04:01 น.

เป็นครั้งแรกที่เม้นเกี่ยวกับเรื่องนี้เลยค่ะ ดูละครย้อนหลังใน ยูทูป ตลอด ติดมากเรย ไม่คิดว่ามีคนชอบเหมือนเราเยอะขนาดนี้ อยากดูผลงานดีๆแบบนี้อีกค่ะ อยากให้คุณเฟื่องแนะนำหน่อยค่ะว่า คุณเฟื่องอยากให้ นวนิยายของคุณเฟื่องเรื่องใดมาทำเป็นละครคะ เพราะอะไร แล้วสุดท้ายชึวิตบังอรเปงไงบ้าง ไม่ค่อยมีคนพูดถึงเลย   โดย: หนอนน้อย IP: 202.28.35.2 6 ตุลาคม 2552 6:08:47 น.

อยากทราบว่าละครเรื่องชิงชังที่แล่นไปนั้นไกล้จะอวสานหรือยังค่ะหรือว่าอวสานไปแล้ว แล้วทำไหมหาดูไม่เจอเลยใน youtube ละค่ะ ใครตอบได้ช้วยตอบทีเถิดจ๊ะ ขอบคุณมากๆๆค่ะ   โดย: ติ๊กตั๊ก IP: 77.100.169.11 19 ตุลาคม 2552 1:56:10 น.

เพิ่งได้ดูค่ะ รันทดมาก T_T จนเกือบจะเลิกดูแล้ว สงสาร T^T แต่พอมาอ่านบล็อกนี้แล้วอยากดูรุ่นลูกต่อค่ะ ขอบคุณนะคะ   โดย: zine IP: 124.122.92.126 20 เมษายน 2554 1:10:35 น.