BlogGang.com : : F_nakhon : เฉพาะแฟน ชิงชัง # 9 ((ว่านดอกทอง))

เฉพาะแฟน ชิงชัง # 9 ((ว่านดอกทอง))

วันนี้ขอเริ่มด้วยฉากผู้ใหญ่แก้วในบทของพ่อผู้ผิดหวังซ้ำซาก ขอใช้คำนี้ดูจะเหมาะสุด เพราะลูกสาวสี่คนที่ตนหวังให้เป็นที่เชิดหน้าชูตา นำแต่ความอับอายเสื่อมเสียมาให้ จึงไม่แปลกที่จะเห็นน้ำตาแห่งความพ่ายแพ้ผิดหวังที่มันท่วมใจของคนเป็นพ่ออยู่ตลอดเวลา

แม้เมื่อเสียงอารีย์มาเรียกอยู่ตรงหัวบันไดบ้านจะทำให้ผู้ใหญ่แก้วยิ้มทั้งน้ำตาก็ตาม แต่ความทุกข์กลับถาโถมเมื่อรู้ว่าลูกสาวคนเล็กตั้งท้อง โดยหาพ่อไม่ได้ ฉากในโรงพยาบาลเป็นอีกฉากที่เรียกน้ำตาจากคนดู

พ่อปิงของเรา ยังไงก็ยังน่าสงสารอยู่ดี ทำมั้ยทำไมอารีย์ถึงไม่เห็นความรักความภักดีของไอ้ปิงบ้างหนอ ทำไมต้องรังเกียจความรักที่ต้อยต่ำของหมาวัดปิงด้วย

ในเรื่องชิงชังจะมีความรักของคนสองคู่ให้มองให้เปรียบเทียบ
อย่างคู่ของแม่อิ่มกับไอ้ยอด เป็นคู่ที่พลั้งพลาดผิดไปเช่นกัน
แล้วถามว่าแม่อิ่มเลือกที่จะกลับมามีชีวิตที่สุขสบายเช่นเดิมหรือไม่
ก็เปล่า แม่อิ่มเลือกที่จะร่วมหัวจมท้ายกับคนที่ได้ชื่อว่าสามี
ถึงแม้จะยากดีมีจนก็ยินดีที่จะฟันฝ่าไปด้วยกัน
เพราะถือว่าพลาดแล้วพลาดไป เอาไว้เป็นครูเป็นบทเรียนแก่ตน

ส่วนคู่ของอารีย์กับปิง พลาดเพราะเผลอใจ
แต่อารีย์ไม่ยอมให้ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นมาทำลายอนาคตของตน
เธอจึงมุ่งมั่นทำเพื่อไปให้พ้นจากความยากจน
ยอมทิ้งผู้ได้ชื่อว่าสามีเพื่ออนาคตที่สดใสข้างหน้า
เธอจะไม่อดมื้อกินมื้อ ทำงานตากแดดตากลมร่วมกับปิง
เพราะนั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอเลือกตั้งแต่แรก

อาจเป็นเพราะอารีย์ได้รับการศึกษา และความที่อายุน้อย
ความคิดความอ่านจึงคนละแบบกับแม่อิ่ม
การตัดสินใจบางอย่างจึงดูเหมือนค้านสายตาผู้ใหญ่

จึงไม่แปลกที่จะมีการหย่าร้างเกิดขึ้น
เพราะหนุ่มสาวสมัยนี้จะไม่อดทนกับอุปสรรคที่ก้าวเข้ามาในชีวิตคู่

อ่ะ โยงมาถึงตรงนี้ได้ยังไงหว่า ฮ่าๆ

ถ้าถามว่าแล้วเกลียดการตัดสินใจของอารีย์ไหม
ตอบได้ว่าไม่เกลียด เพราะคนเราย่อมเลือกทางเดินที่ดีที่สุดให้ตัวเอง
ส่วนหนทางข้างหน้าจะดีจริงอย่างที่ฝันไว้หรือไม่ ก็เป็นเรื่องของอนาคต

วันนี้คุยกับคุณเฟื่องถึงเรื่องนิยายน้ำเน่า
เราให้เหตุผลถึงตัวละครในชิงชัง
ถามว่าน้ำเน่าไหม ?
เน่า เน่าสนิทเลย
แต่มีอะไรเหลือให้เราขบคิดไหม ?
มี มีเยอะเลย

อย่างบ่อนที่ไอ้ยิ่งกับนังอุ่นหลงระเริงไปเล่นพนันนั่นไง
คงจะเห็นกันแล้วว่า ผลลัพธ์ของมันออกมาอย่างไร
หรือการใช้เสน่ห์ของไอ้ยอด ผลกระทบเกิดกับใครบ้างก็คงจะเห็นแล้วเช่นกัน มันก็เหมือนบอกให้รู้ว่า การคิดจะทำอะไรสักอย่างควรไตร่ตรองให้ถี่ถ้วน
เพราะเหตุที่เกิดตามมาทีหลังนั้น มันกลายเป็นโศกนาฏกรรมของความรักเลยทีเดียว

แล้วตัวละครล่ะ เกลียดไหม ?
ไม่เกลียดนะ เพราะเราเชื่อในเหตุผลที่คุณเฟื่องใส่ไว้ให้
คือทุกคนร้ายอย่างมีที่มาที่ไป และด้วยเหตุผลที่ถูกใส่ไว้อย่างครบถ้วน
ทำให้เราเห็นใจตัวละครทุกตัวในเรื่อง ยกเว้นสำเภาผู้ชายมากตัณหา

สุดท้าย ฉากนี้ไม่พูดถึง เห็นทีจะไม่ยุติธรรมกับแม่มาลัยของหนุ่ม ๆ
"ว่านดอกทอง" โอพระเจ้า !!
แค่ชื่อก็กินขาด ชนิดต้องแคะหูฟังว่ามันชื่ออะไรกันแน่
แถมฉากแม่มาลัยอาบว่านอย่างที่ว่า ช่างเซ็กซี่เหลือรับ
นึกเปรียบเทียบกับฉากมะหมี่ขูดมะพร้าวอันลือเรื่อง
ขอบอกว่าคะแนนความร้อนแรงตามมาติด ๆ ชนิดหายใจรดต้นคอเลยทีเดียว

คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหลังดูละครจบ จึงย้อนดูตัว
โปรดใช้วิจารณญาณ

โดย: โมริสา IP: 125.24.20.102 วันที่: 31 สิงหาคม 2552
เวลา:22:46:50 น.

-------------------------------------------------------------------

ตอนที่ 17 แล้ว ผ่านมาหลายวันหลายตอน ในหนังสือก็เกือบครึ่ง ๆ เรื่องแล้ว..

เพื่อนที่ดู รอยรักรอยบาป ด้วย เขาถามว่า ช่อง 7 ลูกมันโตกันแล้วนะ ช่องห้าปฏิสนธิหรือยัง คำตอบ มาแล้วครับ เมื่อคืนนี้ "อาทิตย์" เกิดแล้ว แต่ว่า "ยงชัย" กับบรรดานางเอกยังไม่เกิด รออีกนิดแล้วกันครับ..

เมื่อวานที่ไปบ้านท่าน้ำอ้อย(งานศพ) หะแรกนึกว่าจะโดนผางซะแล้ว แต่ว่าก็กลายเป็นคำชมกัน ว่า หลานเก่งจัง ทำได้ไง บางคนก็ว้า โถ คนเขียนยังหนุ่มอยู่เลย(น่ารักด้วย)

ญาติๆ เขาบอกว่า ทำบุญให้ทวดบ้างนะ ((ผู้ใหญ่แก้วกับแม่ทองคำ))
ดีใจว่าเขาเข้าใจว่ามันเป็นเพียงนิยายที่เซมาแตะความจริงนิด ๆ หน่อย ๆ

เมื่อวานก็เลยได้ข้อมูลโบ ๆ สำหรับเรื่องหน้ามาด้วย..

เขาบอกว่าถ้าจะทำอีก ก็ต้องทำออกมาให้เห็นประเพณีและวัฒนธรรม

หลังจากนั้นก็เอาหนังสือที่ติดไปด้วย ไปขาย (มีแค่สองชุด)

พอเซนรุ่นยันต์กันคนยืมเงินให้..
แอบเห็นมีคนขนลุกด้วย..

เขาบอกว่า ลายเซนแรงมาก

((ก็รุ่นกันคนยืมเงินอะนะ))

55555+

เมื่อก่อนเวลาที่นั่งเรือในคลองแสนแสบ จะนึกถึง ขวัญ-เรียม ตอนนั้นก็คิดว่า จะทำอย่างไรให้ บางสถานที่ ทำให้คนระลึกถึงตัวละครของเราได้..ตอนนี้ คนท่าน้ำอ้อย คงไม่ลืม ไอ้ยอด นังอิ่ม อีอุ่น ไอ้ยิ่ง บังอร ทิดอิน อารีย์และไอ้ปิง รวมถึงผู้ใหญ่แก้ว และนางทองคำ

สำหรับฉากเมื่อคืน

เด่น ๆ ทำให้น้ำตาร่วงโดยอัตโนมัติ แบบตอนแรกก็คิดว่า ตรูข้าจะไม่ร้อง แต่พอฉากในโรงพยาบาล ผู้ใหญ่แก้ว เดินไปทรุดตัวลงนั่งหมดแรงที่โต๊ะ ฉากไอ้ปิงกอดอารีย์ และอารีย์นั่งร้องไห้..มันเวทนาเสียทุก ๆ คน คือเข้าใจความรู้สึกของพ่อ เข้าใจความรู้สึกเหมือนฟ้าทล่มดินทลายของอารีย์ และก็เห็นใจคนมีความรักอย่างปิง

ไล่มาจึงฉากอารีย์ย้อน(เถียง)พ่อ แบบคนเหลืออดเหลือทน ไล่ไปจนถึงเมื่อรู้สึกว่าตัวเองผิดก็ตามไปขอโทษ กอดแข้งกอดขา..ผมว่าดีนะที่อารีย์ยังได้ขอโทษพ่อแม่เมื่อทำผิด แต่บางคน ปล่อยให้มันเป็นแผลเป็นอยู่ในใจ (อิอิ)
พอผู้ใหญ่แก้วตกบันได ก็เลย ..

ก็มันสุดจะทน..

แล้วก็ต้องมาหัวเราะทั้งน้ำตา แบบขำกลิ้งไปเลย กับ
"ว่านดอกทอง"
ขำจริง ๆ นึกถึง ว่าน "รากราคะ" ของนังกลีบผกา ในแรมพิศวาส แหม มือเขียนบทช่องห้านี่ก็ใช่ย่อยนะ "ว่านดอกทอง"

มาดอกเดียว เอาอยู่เลยยยยยยยยยยยยยย

พอไปเห็นท่ามาลัยลงของ อุโอ้วววววววววว มีคาถาอาคมพร้อม สุดยอดครับ
บะหมี่ในแม่เบี้ย ชิดซ้ายไปโลดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด....

---------------------------------------------
สำหรับแฟนชิงชัง ที่ตามหาหนังสือนะครับ..

ชิงชัง มีจำหน่ายที่เว็บของ ณ บ้านวรรณกรรมwww.nabaanwannagum.com

แล้วทางณ บ้านก็จะมีร้านค้าของตนเอง ที่ เดอะมอลบางแค ,บางกะปิ ,ซีคอนสแคว , ท่าน้ำศิริราช

หรือตอนนี้หาได้ที่ร้านหนังสือในสวนจตุจักร
ร้านแพร่พิทยา ,ร้านบีทูเอส(บางร้านก็ไม่มี)

ส่วน ซีเอ็ด กับนายอินทร์ (((ไม่มีวางจำหน่ายครับ)))

หรืออีกช่องทางหนึ่งก็สั่งซื้อจากผมนี่เอง...

-----------------------------
เพลงรอสาย ริงโทน
รักเจ้าเอย (เพลงเปิดเรื่อง) กด *1237005 โทรออก
เพลงผิดเพราะรัก กด *1230146 โทรออก

(ได้ทั้ง ดีแทค เอไอเอส และทรู)

อะอะ อย่างไรอย่าลืม แม่และเด็ก ปักษ์เดือนกันยายน สัมภาษณ์ จุฬามณี นะครับ..

Create Date : 01 กันยายน 2552

Last Update : 1 กันยายน 2552 8:26:36 น.

2 comments

Counter : 576 Pageviews.

ปล. เมื่อคืนชอบฉากบันไดหักอีกฉาก ชอบที่เขาหยิบความเชื่อมาเล่น พอดูแล้ว ถ้ามันมีขึ้นว่า โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม(มานั่งตีความคำว่า วิจารณญาณกันอีก) ก็น่าจะประมาณนั้นแต่รากเหง้าของคนไทยติดอยู่กับ ฤกษ์ผานาทีรางบอกเหตุอะไรแบบนี้ บันไดหักก็เป็นการบอกให้คนดูรู้เป็นนัยย์ว่า ทั้งคู่จะไม่ได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีก ความตื่นเต้นในใจคนดูจะมากขึ้นทับทวี...

เหมือนกับที่ฉากขนมสามเกลอที่ทอดแล้วไม่ติด (แล้วเป็นไงละ)

หรือแม้แต่ตอนที่หลวงลุงทำนายชีวิตของอารีย์ว่าในภายภาคหน้า แต่ว่าในภายภาคนี้ อารีย์ทุกทรมานอยู่เลย...คนดูก็จะลุ้นภาคหน้าของอารีย์ (คนเขียนบทเก่งมากเลย) ส่วนผมเองสำหรับอารีย์เมื่อคืน เขาปูเรื่องไว้เพียงพอที่จะทำให้อารีย์ได้ชิงชัง"อาทิตย์" ซึ่งเป็นตัวละครอีกตัวที่น่าจะทำให้คนดูน้ำตากระจายได้พอ ๆ กับที่คนอ่านหนังสือน้ำตากระจาย...

โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) (F_nakhon

) วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:8:37:08 น.

คุณโมริสาบรรยายได้ดีมาก

รออ่านหนังสือ ระหว่างนี้ก็ดูละครไปพลางๆ สนุกมาก

สงสารอิ่มกับยอด แต่สงสารปิงมากกว่าใคร

กลายเป็นว่าหลงรักตัวละครนี้มากขึ้นทุกวัน เสียดายที่คุณเฟื่องใจร้ายกับปิง ยอดตกน้ำตกท่าปางตายยังกลายเป็นเศรษฐีได้ ปิงขยันทำมาหากินกลับกลายเป็นกรรมกรแก่ขี้เหล้า ถูกอารีย์ทิ้งสองครั้งสองครา แถมถูกพรากลูกพรากพ่ออีกต่างหาก

อารีย์ลืมไปหมดแล้วว่ายามยาก ยามหวั่นเคยร้องเรียกหาแต่ปิง ให้ปิงช่วยปกป้องคุ้มครอง ยามนี้มีให้แต่ความชิงชัง เศร้าจริงๆ

นักแสดงเล่นดีทุกคน แต่ที่เด่นสุดขอยกให้คุณหนุ่มและคุณสรพงษ์

โดย: ป้านิด IP: 91.48.48.149 วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:0:33:50 น.