|
เฉพาะแฟน ชิงชัง (ผ่านไป 24 ตอนแล้วครับ)
ละครชิงชัง ตอนที่ 24
((....ชาติหน้ามีจริงเราคงได้อยู่ด้วยกันอีกนะพี่ยอด...)))
วันนี้เห็นใจคนเป็นพ่อแม่อย่างผู้ใหญ่แก้วกับนางทองคำมากที่สุด ลูกแม้จะดีจะชั่ว คนเป็นพ่อแม่ก็ยังรักและห่วงอยู่เสมอ เราจึงได้เห็นน้ำตาของผู้ใหญ่แก้ว ยอมแม้จะก้มลงกราบขอบใจที่ทิดอินยอมทำตามคำขอร้อง
จะว่าไปแล้ว บังอรเป็นลูกที่หาแต่เรื่องเดือดร้อนให้พ่ออย่างผู้ใหญ่แก้วต้องทุกข์ใจมากสุด อารมณ์ของเธอเต็มไปด้วยโทสะ โมหะ กิเลสตัณหาที่พอกพูนมากขึ้นทุกวัน ให้ร้ายแม้กระทั่งพี่สาวในไส้ คำว่าเป็นเพราะพี่อิ่ม ทำให้เธอกับนังอุ่นไม่มีความสุข เป็นข้อกล่าวหาที่รุนแรงอย่างไม่น่าเชื่อว่าจะออกจากปากของน้องสาวแม่อิ่มทื่คลานตามกันมา ก็รอดูอยู่ว่าชะตากรรมสุดท้ายของบังอรจะเป็นอย่างไร
ทิดอินยังคงร้ายได้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย ความจริงบังอรกับทิดอินเป็นคู่ที่สมน้ำสมเนื้อกันนะ คือร้ายทั้งคู่ กินกันไม่ค่อยลง แบบว่าต่างฝ่ายต่างไม่ปล่อยให้ตัวเองเสียเปรียบคู่ต่อสู้นาน เผลอเดี๋ยวเดียวฝ่ายเพลี่ยงพล้ำก็สามารถกลับมาเป็นฝ่ายได้เปรียบบ้าง
ดังนั้นเหยื่อของทิดอินกับบังอรจึงมักโง่เขลาเบาปัญญา(เช่นมาลัยกับนังอุ่น รวมถึงไอ้ยิ่ง) บ้างก็ซื้อหามาด้วยเงินตราที่มีมากมาย แล้วใช้เหยื่อนั้นเป็นหมากเดินบนกระดาน เพื่อไปให้ถึงชัยชนะ แม้จะต้องเสียเลือดเนื้อของเหยื่อไปบ้าง คนอย่างทิดอินกับบังอรก็ยังไร้สำนึก
ฉากนังอุ่นตบตีกับนังมาลัย มันดีสะใจจริง ๆ คุณปีใหม่เล่นเป็นนังมาลัยได้น่าตบมากกกกกกกกก แต่ไม่เกลียดเธอนะ ตัวละครอย่างนี้น่ารักดี ทำให้เรื่องมีสีสัน
เธอแสดงดีซะจนเราหมั่นไส้ นึกอยากเป็นคนตบนังมาลัยด้วยตัวเอง ความจริงอยากตบอยากเตะให้ตกบันไดบ้านตั้งแต่เมื่อวานแล้วด้วย ชีวิตจริง ถ้าเจอเมียน้อยอย่างนี้คงกินยาแก้ปวดหัวกันหลายกระปุก แต่ก่อนกินยาต้องขอตบระบายแค้นก่อน (ฮา)
อารีย์ยังคงทำตัวเป็นหงส์บินอยู่บนฟ้า ทั้งที่หางก็เรี่ยดิน ความทะเยอทะยานของอารีย์ยังคงไม่สิ้นสุด เรื่องนี้จะว่าไปแล้ว มันขึ้นอยู่ที่มุมนั้นใครเป็นผู้มอง
ถ้ามองจากฝั่งอารีย์ก็ต้องบอกว่า เธอมีสิทธิ์ที่จะเลือกทางเดินด้วยตัวเอง ในเมื่อผิดพลาดไปแล้วก็เริ่มต้นใหม่ แต่ต้องไม่ใช่คนต่ำต้อยอย่างปิง ถนนข้างหน้าของอารีย์จึงไม่เคยมืดมนและไร้ซึ่งทางออก ผิดกับปิงผู้ยอมรับชะตากรรม เขาทำเท่าที่จะทำได้ แต่โชคชะตาก็ขีดไว้ให้เขาเดินอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง เราจึงจะได้เห็นโชคชะตาที่พาปิงไปสู่ความพ่ายแพ้อย่างน่าเวทนา
นังอุ่นของไอ้ยิ่ง คนเราเนอะ ของแบบนี้ว่ากันไม่ได้ ห้ามกันไม่ได้ด้วย ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ คนเรา การจะรักใครสักคนไม่ใช่เรื่องง่าย พอรักแล้วก็ไม่คิดจะรักใครอื่นอีก
เคยฉุกคิดไหมว่าทำไมต้องเป็นคนนี้คนเดียวที่เรารัก ทำไมไม่เป็นคนอื่น (ในกรณีนี้สำหรับคนรักเดียวใจเดียว) นังอุ่นมันก็คงหาคำตอบไม่ได้เหมือนกันว่า ทำไมต้องเป็นพี่ยอดเท่านั้น เหมือนกับไอ้ยิ่งมันก็คงตอบไม่ได้เช่นกันว่าทำไมต้องเป็นนังอุ่น
ความจริงความรักของพวกเขาเหมือนลูกโซ่ที่เกี่ยวร้อยรัดกันไว้ ไอ้ยอดรักแม่อิ่ม นังอุ่นรักไอ้ยอด ในขณะเดียวกันไอ้ยิ่งก็หลงรักนังอุ่น บังอรจงรักภักดีอยู่กับทิดอินของมัน แต่ทิดอินกลับไปรักแม่อิ่มแทน เพราะความรักที่ไม่ลงตัวของทั้งหกคน จึงทำให้เกิดเรื่องราวมากมายตามมา
สุดท้ายยังคงต้องตามกันต่อไปอีกว่า เรื่องราวของพวกเขาที่จะมีไปจนถึงรุ่นลูกนั้นจะต้องเผชิญกับชะตากรรมใดบ้าง?
พรหมลิขิตเท่านั้นที่รู้ !
แต่ เอ๊ะ ! หรือว่าคนที่อ่านชิงชังเท่านั้นที่รู้ !
แต่ที่รู้ ๆ ตอนนี้คุณเฟื่องของเราดังไปไกล (โข)แล้ว
คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหลังดูละครจบ จึงย้อนดูตัว โปรดใช้วิจารณญาณ
โดย: โมริสา IP: 125.24.80.215 10 กันยายน 2552 23:06:45 น.
*************** เรื่องชิงชัง สงสารบังอรจังง่า~ แอบเป็นคนดีเหมือนกันนะ ที่ไปบอกยอดเรื่องอินจ้างมาลัยมาหลอก (ถึงจะทำเพื่อผลประโยชน์ตัวเองก็เถอะ)
อารีย์เจอกับคุณพงษ์แล้ว จะเป็นอย่างไรต่อไปเนี่ย? นึกแล้ว สลดใจแทนปิง เฮ้อ.. อยากดูตอนต่อไปเร็วๆ อยากรู้ว่าปิงจะพูดอะไรกับอารีย์บ้าง
สุดท้าย .. ชอบประโยคนี้ของคุณศรีบูรพามากมายค่ะ "ฉันตายโดยปราศจากคนที่รักฉัน แต่ฉันก็อิ่มใจว่า ฉันยังมีคนที่ฉันรัก" ซึ้งจริงๆค่ะ เข้าใจความรู้สึกของคุณหญิงกีรติ จากประโยคนี้แหละ
บอกช่อง ๕ ให้ฉายชิงชังทุกวันไม่ได้เหรอคะ? ไม่อยากอดทนรอเลยง่ะ โดย: RaBBiT IP: 125.26.144.91 10 กันยายน 2552 22:09:41 น.
******************** จุฬามณี *********************
ก่อนอื่นต้องขอบคุณป้านิด ที่อุตส่าห์ไปสืบสะจนได้อะไรน่าชื่นใจมาให้ แบบนี้ต้องยกให้เป็นแฟนพันธุ์แท้ the ching-chung อีกคน
ตามลิ้งกันไปเลยครับ
CLICK
น้องแรบบิทไม่อยากให้ชิงชังเล่นทุกวัน สำหรับผม อยากให้ไม่มีวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน อย่างไรเสีย การรอคอย นั้นบางทีมันก็ดีเหมือนกันนะ เพราะอะไรที่มันไม่ได้ดั่งใจ ไม่ใช่ว่ามันไม่ดี ..(หาเองแล้วกันว่าข้อดีของมันคืออะไร?)
เมื่อก่อนนี้ผมเองก็เคยติดละคร (เมื่อก่อนนี้คือช่วง 10-17 ขวบ) ที่ชอบมาก ๆ เห็นจะเป็น อรุณสวัสดิ์ (วัยรุ่น) น้องชายผมชอบ ข้าวเปลือก ผมก็ดูกับมันด้วย แล้วก็ติดมาก ๆ เขาวานให้หนูเป็นสายลับ เวอร์ชั่นจริยา เรื่องนี้ติดมากอยากให้มีทุกวัน ...นอกนั้นก็ดูเยอะเหมือนกัน เรื่องไหนชอบเพลงประกอบ พอละครมาก็เอากระดาษมาจด จดไม่ทันวันรุ่งขึ้นก็จดต่อ แล้วก็พยายามร้องให้ได้ ปั่นจักรยานไปโรงเรียนก็ร้องเพลงประกอบละครไปด้วย อาทิ เช่น ลอดลายมังกร บัวแล้งน้ำ(สร้างสรรค์สังคมทั้งนั้นเลย)... ตอนนั้นที่ห้องเรียนใครร้องเพลงประกอบบัวแล้งน้ำไม่ได้นี่เชยมากกกกกกกกก
ถ้าถามว่าละครในดวงใจ ของผมก็คือ สุดแต่ใจจะไขว่คว้า เวอร์ชั่นหนุ่มเสก ครับ ชอบมาก ถือว่าเป็นแรงบันดาลใจในการมีชีวิตอยู่(ให้ดีขึ้น)ทีเดียว โอกาสมันก็ไม่สำคัญไปกว่าใจที่ใฝ่ดี ถึงวันนี้อยากเขียนอะไรที่มันสร้างสรรค์สังคมอย่างนั้นบ้างจัง.. ผมถือว่า โบตั๋น เป็น นักเขียนที่เปรียบเสมือนพ่อแม่อีกคน คือสอนสั่งเราด้วยงานศิลปะ ควรแล้วที่จะได้รางวัลศิลปินแห่งชาติ ในฐานะแฟนหนังสือบอกไว้เลยว่า หนังสือนวนิยายของท่านไม่มีพิษภัยใด ๆ เลยจ้า...
กลับมาที่ชิงชัง เมื่อคืนนี้..คุณลีเธอจะเขียนหลังดูจบ ผมจะอ่านจากคุณลีก่อนค่อยเขียน แบบ อยากให้มีอะไรที่มันแตกต่างกันครับ เมื่อฉากตอนที่ทุกคนรุมมาลัยนั้น เป็นอันว่า ผมหายใจได้คล่องคอขึ้น มันยังมีความเป็นนักเลง มันยังมีความเป็นลูกผู้ชาย ทั้งยอดและยิ่งไม่ได้ทำร้ายมาลัย มีอุ่นคนเดียวที่จิกตบ แต่ผมก็ลุ้นอยู่นะว่า มาลัยจะเอาเงินค่าจ้างของอินในมือของอุ่นคืนไหม น่าจะเอาคืนนะ ก็เป็นเงินค่าจ้างนี่ แต่ว่าก็ไม่คืน หรือตามไปคืนทีหลังหว่า แต่ว่าก็จบฉากมาลัยได้สวย (ไม่ต้องฆ่าตัวตายอย่างบทประพันธ์) ตอนนี้เธอคงไปทำนมยื่นนมยาวยั่วสวาทผู้ชายต่อไป
และตอนที่มาลัยไปหาอินนั้น นึกว่ามาลัยจะพูดว่า ถ้าฉันจะท้องได้ก็ท้องกับพี่นี่แหละ แต่มาลัยก็แบมือขอเงินซะ ทำให้เห็นว่ามาลัยไม่ได้รักยอดเลยสักนิด (แล้วก็รู้ว่าอินไม่เล่นกับตนแน่ ๆ) แต่ว่ามาลัยอยากอยากเอาชนะยอด หรือ อยากล่าแต้ม ผู้ชาย ตามสมัยนิยมสมัย(นั้น)นี้เท่านั้นเอง 5555+ (มารับเปลือกทุเรียนก่อนไปถ่ายผู้กองเจ้าเสน่ห์มะ)))
ส่วนบังอรนั้น เมื่อคืน แหม สุด ๆ ไปเลย คนพาลมันก็แถไปได้จริง ๆ โทษแต่คนอื่น โดยลืมรากเหง้าที่แท้จริงของปัญหา คนแบบนี้ก็มีเยอะนะ เวลาอะไรที่ผิดพลาด ไม่มองที่ต้นเหตุ มองแต่ว่าใครเป็นคนทำ ชีวิตคนแบบนี้จะหาความสุขไม่ได้ และจะหาเพื่อนไม่ได้ด้วย คนแบบนี้ถ้าอยู่ใกล้ๆ กับเรา กรุณาอย่าคบและเราก็ไม่อยากทำตัวอย่างบังอร หล่อนสามารถพูดทำให้ทิดอินอึ้งได้สำนึกผิดได้..
แต่ว่าทิดอินก็ฉลาดโคตร ๆ เมื่อเอ็งอยู่กับพี่แล้วไม่มีความสุข งั้นก็หย่ากัน....เรื่องมันฉีกไปเลย บังอรก็เลย กรี้ด อ่อนยวบลง แล้วเอาปืนออกมา แต่นั่งลุ้นอยู่ว่า บังอรมันน่าจะพูดว่า ฉันจะตายเพื่อเซ่นความรักให้กับพี่(ฉันจะไปตามไปเป็นผีหลอกหลอนอย่างเรื่องแฟนเก่า) แต่มันก็พูดอะไรที่ยังไม่กินใจเท่าไหร่น่ะ ..อิอิ
สำหรับกรณีประชดแบบนี้ เข้าใจหัวอกของคนที่ผิดหวัง ของคนที่เป็นขยะ คนที่เขาไม่รักไม่เลือก อยู่ก็เหมือนตาย ตายทั้งเป็น สู้ตายไปเสียเลยดีกว่า แต่ว่า อารมณ์อกหัก เมื่อเวลามันผ่านไป เราจะรู้สึกได้เองว่า เราบ้า ดังนั้น ระวังที่กำลังประสบเหตุเช่นนั้นอยู่ สติ ครับ พอช่วยได้ ตั้งสติให้ดี ๆ หายใจเข้าแล้วก็หายใจออก เวลามันอาจจะเคลื่อนช้าไป แต่สุดท้ายเวลานั้นแหละที่จะรักษาใจเราเอง (บอกใครหว่า)
อีกนิดกับฉากบนเรือนผู้ใหญ่แก้ว เจ๊อ๋าและนางเอียดนั้น บทจะร้ายเธอก็ร้ายน่าเอาผ้าขี้ริ้วยัดปาก(อย่างที่อุ่นเคยทำ) แต่ว่าเมื่อคืน เราก็ได้เห็นว่า นี่แหละคน บางครั้งเราก็อยากให้ชีวิตคนอื่นวิบัติฉิบหายไป แต่ว่าถ้าต้องถึงตายกันแบบนี้ .. เมตตามันก็คงยังคงอยู่...ดังนั้น สองคนนี้เมื่อคืนนี้ได้ใจผมมากครับ ...สีหน้าท่าทางของนังเอียดว่าไม่อยากให้มันเลยเถิดมาเป็นอย่างนี้เลย ชัดเจนจริง ๆ
ส่วนผู้ใหญ่แก้วแม่ทองคำ ยังเทคะแนนให้เท่าเดิม แต่ยอมรับว่า บทละครเขา แน่นมาก ลองผู้ใหญ่แก้วพูดไว้แบบนี้ นั่นหมายถึงคราวหน้าหากบังอร ทำผิดอีก ไม่ต้องลากมาให้แกช่วยตัดสินแล้ว ให้ทิดอินตัดสินใจได้เลย ดังนั้นถ้าบังอรถูกจับได้ว่าเล่นชู้ อะไรจะเกิดขึ้นกับบังอรล่ะ!
วันนี้ไม่มีอะไรจะเขียนนะเนี่ย แต่เมื่อคืนนี้
...โอ้ว อย่างฉากสถานีรถไฟ ถือว่าเป็นฉากใหญ่นะ ทุ่มทุนสร้าง ฉากนี้แหละที่น้องสาว(ญาติกัน) มันไปเจอะเขากำลังถ่ายทำแล้วโทรมาบอก ได้ออกแค่ตอนเดียวแค่นี้ไม่นานเลย ไปถ่ายกันทั้งวัน เชื่อหรือยังว่า นี่คือละครฟอร์มใหญ่แห่งปี เพราะมีหลาย ๆ ครั้ง ที่เราเห็นว่า ในละครชิงชัง ไม่คิดว่าจะ มีแต่มี อาทิเช่น
ฉากในโกดัง ฉากในโรงสี ฉากเรือโดยสารเมื่อวันก่อน ฉากโรงหนัง ฉากควายกำลังกินฟาง ฉากยอดจับคันไถ ซึ่งดูเหมือนจะไม่มีราคาค่างวดอะไร แต่ว่าสมัยนี้มันก็หาไม่ได้ง่าย ๆ แล้วเช่นกัน..ต้องบอกว่ามันทุ่มทุนสร้างและพยายามให้สมจริงที่สุด (เมื่อคืนชอบเสื้อคอกระเช้าประยุคของนังอุ่นฉากแรกมาก ๆ เลยครัง คอสตูมสร้างสรรค์ได้น่าดูชมจริง ๆ ) ดังนั้นถามว่าเจ้าของบทประพัทธ์เช่นผม ภาคภูมิใจไหม ..
ตอนที่เราเขียนเราก็อยากให้มีแผลเก่าสอง อยากให้คนผ่านนครสวรรค์ ผ่าน ต.ท่าน้ำอ้อย (แยกเอเชียเข้าจังหวัดอุทัยธานี) ได้นึกถึงตัวละครของเรา เหมือนผ่านคลองแสนแสบแล้วนึกถึงขวัญกับเรียม วันนี้ แฟนชิงชังผ่านนครสวรรค์ คงจะระลึกถึงความรักอันแสนน่าเวียนหัวของลูกสาวผู้ใหญ่แก้วละนะ ก็ถือว่าประสบความสำเร็จกับความฝันในวันนั้น (แม้ว่า คนนครสวรรค์จริง ๆ จะรู้ว่าเป็นไม่ได้เลยที่ คนหนองโพ คนท่าน้ำอ้อย คนปากน้ำโพ จะได้เจอกันง่าย ๆ ในยุคนั้น เพราะแต่ละที่มันห่างกันมาก ๆ เลย 555+ )
เมื่อผมชอบ อรุณสวัสดิ์ ยุคศรรามเล่น ผมก็ต้องชอบแมน ศุภกิจ อีกคน ตอนนั้นเขาเล่นร้าย แต่ว่า ถูกใจเรา พอเมื่อคืน รอ.เสมอพงษ์ โผล่มา ลืมตัวละครตัวอื่นไปเลย 5555+ เป็นอารีย์ กูก็ไปวุ้ย .. (แต่เมื่อคืนแอบเห็นเสาไฟอยู่นะ) สำหรับฉากนี้สำหรับคนที่เคยเป็นแม่ค้าและคนที่เคยอยากจะเป็นแม่ค้า คงเข้าใจความรู้สึกของอารีย์นั้นดี ขายของไม่ง่ายนะครับ ผมเองลูกแม่ค้า บ้านขายของชำ ขายของที่บ้านมันง่าย ขึ้นรถเร่ไปขายก็อีกอารมณ์หนึ่ง นั่งขายตลาดนัดก็อีกอารมณ์ แบกของขายแบบนี้ไม่เคยหรอก แต่รู้ว่าไม่ง่ายเลย ฉากนี้ แม่อิ่มได้คะแนนไปเต็ม ๆ ครับ คนสู้ชีวิต อย่างไรเสีย ก็ไม่อดตาย...ดังนั้นอย่าแปลกใจที่จุฬามณี แฝงขายนิยายไปด้วย ....
ครับ ทุกเล่มของผม(จุฬามณี เฟื่องนคร ชอนตะวัน) และของคุณโมริสา ลด 20% ทุกปกครับ สนใจเล่มไหน ก็อีเมล์มาถามได้เลย นะครับ จะจัดส่งไปให้พร้อมลายเซน ..(ลูกแม่อิ่มมาเอง)))
สุดท้าย ตอนนี้อย่าถามนะว่า เรื่องจะเป็นอย่างไรต่อไป เพราะผมเองก็ยังเดาอะไรไม่ถูกว่าบทจะพาตัวละครไปถึงจุดหมายใหญ่ ๆ ตามบทประพันธ์ของผมอย่างไร
ยกนิ้วโป้งสองนิ้ว ให้พี่ศิริลักษณ์ ศรีสุคนธ์ ครับ (เก่งมาก)
Create Date : 11 กันยายน 2552 |
|
10 comments |
Last Update : 12 กันยายน 2552 14:05:54 น. |
Counter : 1565 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: นนท์น้องพี่หรั่ง IP: 202.28.52.130 11 กันยายน 2552 10:41:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: F_nakhon 11 กันยายน 2552 11:03:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: F_nakhon 11 กันยายน 2552 11:09:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้านิด IP: 91.48.53.132 11 กันยายน 2552 16:13:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) IP: 222.123.232.136 11 กันยายน 2552 18:49:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: RaBBiT IP: 113.53.168.140 13 กันยายน 2552 21:02:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: โมริสา IP: 125.24.85.132 14 กันยายน 2552 22:27:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้านิด IP: 91.48.84.162 15 กันยายน 2552 6:34:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: พลอย แฟนพันแท้ตั้งแต่ต้นเรื่อง IP: 58.9.247.118 29 ตุลาคม 2552 18:41:22 น. |
|
|
|
|
|
|
ลิขสิทธิ์งานเขียนทุกชิ้นในบล็อก เป็นของผู้เขียนตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือนำไปเผยแพร่ต่อ ไม่ว่ากรณีใด ๆ ก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
-------------------
|
|
|
|
|
|
|
|